't was niet zo opbouwend

helma schreef:'t was niet zo opbouwend

Maar maakte wel heel veel duidelijk, daarom vind ik het wel jammer...

Alexander CD schreef:Hij geeft het ook dat je acht gaat slaan op zo'n grote genade, die we in de Here Jezus hebben.
(...)
Dan ga je ook zien hoe triest het is als mensen jarenlang in de kerk komen onder het woord en zeggen, ik denkt niet dat het ook voor mij is.
Daarom ben ik een tegenstander dat bekering de hoofdzaak van de preek is, ik denk meer aan de opdracht, "voedt Mijn schapen" aan Petrus.
Stel nu de rijkdom een de vrijheid die we in Christus hebben eens voor, hoe groot de zonde van ons ook geweest is daar nog een veel grotere rijkdom van Christus tegenover staat.

Het laatste waar ik een discussie over zou willen hebben is elkaars persoonlijk geloofsleven. Maar omdat dit zo in de discussie uitkomt, wil ik hier toch een vraag over stellen.
In de bekering worden toch niet de ogen geopend voor wat we hebben, maar voor wat we missen? Ik begrijp ook je verwijt richting de kerkmensen niet. Je zegt dat bekering niet de hoofdzaak moet zijn van de prediking, maar "wat we in Christus hebben". Maar wie Hem niet in een waar geloof heeft aangenomen, hééft niets in Christus.
Volgens mij moet prediking daarom zijn niet wat wij in Hem hebben, maar wat in Hem te vinden is. Wie Hem niet heeft, heeft ook helemaal niets in Hem. Maar die mag wel gepredikt worden wat in Hem wordt aangeboden, opdat hij Hem mag aannemen. En zo het leven mag vinden.
Je visie op prediking vind ik eerder gezegd meer vergaand, dan een prediking waarin er een algemeen aanbod is en het recht tot aanneming doorklinkt. Hier lijkt het haast meer op een bewustwording van onze staat, dat we in Christus alles al hebben.

Auto schreef:

Jongere schreef:

Afgewezen schreef:

Joannah schreef:met andere woorden, Zou Jezus ons oproepen zich tot Hem te wenden, als wij hiertoe niet in staat zijn?

Ja, dat doet Hij. En bij degenen die Hij inwendig roept, geeft Hij wat Hij beveelt, zodat ze Hem aan kúnnen nemen.

Joh. 6:44 Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage.
45 Er is geschreven in de profeten: En zij zullen allen van God geleerd zijn. Een iegelijk dan, die het van den Vader gehoord en geleerd heeft, die komt tot Mij.

Inderdaad. We denken ontzettend logisch en aards van het werk van de bekering. Juist degenen die het aanbod afwijzen, valt me op. Omdat ze er een karikatuur van maken.
Jezus roept tegen Lazarus in het graf: Kom uit! Kon Lazarus dat?
- Nee, want hij was dood.
- Ja, want in de woorden van Christus lag een opstandingskracht die hem op dat moment het vermogen gaf om op te staan.

De ure komt, en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven. Dat is paradoxaal ja, maar wel de dwaasheid van de prediking waardoor God wil werken.
God biedt Zijn genade aan en opent onder die boodschap harten en geeft kracht om het aangebodene aan te nemen. En zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven.

Inderdaad, ik vind hier zo mooi het enorme spanningsveld terug komen van 'ik moet', maar 'ik kan het niet'. En als je dat spanningsveld eruit haalt dan doe je te kort aan de macht van de Heere

Ik zou het niet mooi willen noemen.

eilander schreef: We praten langs elkaar heen, Bert. Ons geschil gaat niet over de leer van de erfzonde, niet over de totale verdorvenheid van de mens, etc. Maar wel over: gaan de hoorders van het Woord verloren omdat zij Christus niet aannemen?
Ik meen van wel, en heb daar ook een aantal Bijbelteksten bij gegeven. Daar reageer je (nog) niet op.

Ben me er niet van bewust, langs je heen te praten.

Over een aanbod gesproken, ik geloof dat genade onwederstandelijk is.

Wel is inderdaad waar, dat ongeloof het vonnis van de verworpenen zal verzwaren. Maar hun schuld ligt, in de eerste plaats, in de zondeval in Adam.

Bert Mulder schreef:

eilander schreef: We praten langs elkaar heen, Bert. Ons geschil gaat niet over de leer van de erfzonde, niet over de totale verdorvenheid van de mens, etc. Maar wel over: gaan de hoorders van het Woord verloren omdat zij Christus niet aannemen?
Ik meen van wel, en heb daar ook een aantal Bijbelteksten bij gegeven. Daar reageer je (nog) niet op.

Ben me er niet van bewust, langs je heen te praten.

Over een aanbod gesproken, ik geloof dat genade onwederstandelijk is.

Wel is inderdaad waar, dat ongeloof het vonnis van de verworpenen zal verzwaren. Maar hun schuld ligt, in de eerste plaats, in de zondeval in Adam.

Zoals hier, bedoel je:

Dat de verantwoordelijkheid van elk mens wortelt in de schepping. Geschapen naar Gods beeld, eist God van de gevallen mens Zijn Beeld terug. En die verantwoordelijkheid is groter, naarmate God met hem meer bemoeienissen maakt. In het bijzonder wordt de verantwoordelijkheid groter door de ernstige aanbieding van Christus en de verbondsweldaden in het Evangelie, als blijkt uit vele plaatsen als: Ezechiël 33:11, 2 Korinthe 5:20; Mattheüs 23:37; Lukas 10:13-15; Johannes 3:36, 5:40; Openbaring 22:17; enzovoorts.

Even voor alle "aanbod"ontkenners . In het boek van Th Boston "Een beschouwing van het verbond der genade" voorzien van een voorwoord van Ds G.H. Kersten waarin hij dit boek zeer aanbeveeld een paar citaten
Blz 305 uitgave 1931

Vraag. Maar Christus heeft in het Woord des Evangelies mij niet genoemd; hoe kan ik dan geloven dat Hij zichzelven,Zijne gerechtigheid en zaligheid aan mij in het bijzonder aanbied? Antwoord.......Nu,gij hebt grond om te geloven, dat de Evangelische aanbieding aan u in het bijzonder is, voor zoveel die aan allen gedaan wordt zonder uitzondering,tot wie het Evangelie komt. Ze is belast gedaan te worden aan alle creaturen onder den hemel

blz 306

Dieshalven zijn wij gehouden de algemene aanbieding op een iegelijk in het bijzonder toe te passen; en een iegelijk is gehouden die op zichzelf toe te passen

Er is nog veel meer te citeren (blz 291 t/m 324) .Hier was Ds Kersten het mee eens getuige zijn voorwoord, hier was Comrie het mee een getuige zijn zeer uitgebreide inleiding van dit boek.Dit boek staat vast bij veel RF'ers in de kast (hopelijk niet ongelezen) Neem en lees en overtuig u dat de aanbodontkenners een nieuwe leer leren.

Bert Mulder schreef:Over een aanbod gesproken, ik geloof dat genade onwederstandelijk is.

En dit heeft dus niets met elkaar te maken.
De gedachte dat het dat wel zou doen zorgt nu al héél erg lang in alle discussies voor spraakverwarring (iig van de kant van Bert en AlexanderCD). Probeer nu eens ècht te begrijpen wat men bedoelt als het over een aanbod gaat.

Jongere schreef:

Bert Mulder schreef:Over een aanbod gesproken, ik geloof dat genade onwederstandelijk is.

En dit heeft dus niets met elkaar te maken.
De gedachte dat het dat wel zou doen zorgt nu al héél erg lang in alle discussies voor spraakverwarring (iig van de kant van Bert en AlexanderCD). Probeer nu eens ècht te begrijpen wat men bedoelt als het over een aanbod gaat.

Voor zover ons begrip kan gaan, moeten wij Pe­trus’ woorden aanvaarden, dat, omdat God van tevoren wist wie zouden geloven, Hij hen, die Hij van tevoren kende, kon verkiezen. Als je liever de volgorde verwisselt, dan is dat na­tuurlijk jouw zaak. Mag ik proberen dit eens te illustreren?
Veronderstel dat op een warme dag twintig jon­gens achter ons huis aan het spelen waren. Zij zijn moe en hebben dorst. Ik ga naar mijn man en zeg: “Ik ga even naar de winkel om wat ijs en limonade te halen. Jij kunt wel voor wat koekjes zorgen. Dan nodigen we de jongens uit om koek, ijs en limonade bij ons te komen nut­tigen”. Toen ik uit de winkel terug kwam had mijn man twintig borden en twintig glazen op de tafel gezet. Ik keek naar de twintig borden en glazen en zei: “Je moet acht borden en acht glazen wegzetten, want we hebben er maar twaalf nodig”. ‑ “Maar”, zegt ze, “buiten zijn twintig jongens en je nodigde ze allemaal uit te komen, niet waar?” Ik antwoordde: “Ja, ik nodigde ze alle twintig uit, maar ik weet, dat er slechts twaalf zullen komen. Die andere acht komen niet”. De één zal zeggen: “Ik hou niet van ijs”, de andere: “Ik heb een hekel aan die oude mevrouw”, weer een ander: “Ik ge­loof, dat zij helemaal geen ijs hebben”, en weer een ander: “Het is een grap, ze nemen ons te pakken”. Nog een ander zegt: “Er schuilt iets achter. Aan het eind zullen we alles moe­ten betalen”. Nog een ander zegt: “Ik kan me niet voorstellen, dat die ouwe gier zo royaal is, om met zo iets plotseling voor de dag te komen”. Acht van hen komen niet. “Hoe weet je dat er maar twaalf zullen komen?” vraagt mijn man. “Omdat ik toevallig al deze jongens ken. Ik ken hun gedachten, hun gevoe­lens en ik weet hoe ze reageren”. Natuurlijk veronderstelt dit van mijn kant volmaakte kennis van wat elke jongen zal doen. Het is duidelijk dat ik dat volkomen inzicht niet bezit, maar laat ons even veronderstellen, dat ik het wel heb. Als ik die kennis had, zou het gemakkelijk voor me zijn slechts twaalf borden op tafel te zetten en toch alle twintig jongens uit te nodigen, omdat ik van tevoren wist, wie de uitnodiging zouden aanvaarden. Om­dat ik alle twintig jongens uitnodigde, hebben de acht jongens, die weigerden, eigenlijk wel een excuus? Kunnen ze mij de schuld geven? Och, ze kunnen zeggen: “We zagen, dat er twaalf bordjes stonden, niet genoeg voor ons allemaal, dus dachten we, het is niet voor ons”. Maar dat is geen excuus. Zij wisten niet, voor wie de borden waren neergezet. Maar ik wist, dat ze alleen waren voor hen, die komen zouden, omdat ik van tevoren wist, wie zouden komen. Dit verhaal is een gebrekkige illustratie, maar het probeert, voor zover het ons menselijk be­grip aangaat, de uitverkiezing duidelijk te ma­ken. Gods uitnodiging is voor allen; toch weet God, dat ze niet allen zullen komen. Hij weet van eeuwigheid af, wie zullen komen en wie niet. Het is erg eenvoudig daarom voor de Al­machtige om te kiezen en slechts voor de uit­verkorenen een plaats aan Zijn tafel te berei­den en geen voorzieningen te treffen voor de anderen. Er is overvloed voor allen, maar er is geen kans om aan die tafel te zitten, voor wie er geen deel aan willen hebben. “Uitverkorenen naar de voorkennis van God”, zegt Petrus. Dat is het hoogst mogelijke waartoe wij met ons begrip kunnen komen als het gaat over de grote waarheid van uitverkiezing en voorbeschikking naast de vrije wil van de mens. Vergeet niet: Ik maakte de tafel klaar voor de jongens, maar ieder moest voor zich­zelf beslissen of hij zou komen. Ik sleurde ze niet naar binnen. Ik nodigde ze allemaal in goed vertrouwen uit. Gods daden zijn rechtvaar­dig. Ieder mag komen. Niemand hoeft zich te verontschuldigen. Niemand hoeft weg te blijven of heeft geen kans om binnen te komen.

(Naar een schrijven van een dominee)

Joannah, ik begrijp werkelijk niet waarom je nu de uitverkiezing erbij haalt. Zoals je elders op het forum kunt lezen verdedig ik dat van harte. Dat staat los van de aanbodsdiscussie.

Komt nog bij dat de uitverkiezing (volgens mij) niet alleen Gods 'voor zien' is dat er acht jongens zullen weigeren, om in de lijn van het beeld te blijven. In de uitverkiezing is ook begrepen dat de andere twaalf zullen komen. Als het aan hen had gelegen, zouden ze namelijk ook geweigerd hebben. God voorziet hun geloof niet, maar verkiest hen tot geloof.

Jongere schreef:

Bert Mulder schreef:Over een aanbod gesproken, ik geloof dat genade onwederstandelijk is.

En dit heeft dus niets met elkaar te maken.
De gedachte dat het dat wel zou doen zorgt nu al héél erg lang in alle discussies voor spraakverwarring (iig van de kant van Bert en AlexanderCD). Probeer nu eens ècht te begrijpen wat men bedoelt als het over een aanbod gaat.

Dat begrijpt Bert héél goed. Een tijd geleden heeft Zonderling hem uitgelegd wat eronder verstaan moet worden, en toen was hij het ermee eens.
Heel bijzonder om het dan tóch telkens weer aan te vallen.

Jongere schreef:Joannah, ik begrijp werkelijk niet waarom je nu de uitverkiezing erbij haalt. Zoals je elders op het forum kunt lezen verdedig ik dat van harte. Dat staat los van de aanbodsdiscussie.

Komt nog bij dat de uitverkiezing (volgens mij) niet alleen Gods 'voor zien' is dat er acht jongens zullen weigeren, om in de lijn van het beeld te blijven. In de uitverkiezing is ook begrepen dat de andere twaalf zullen komen. Als het aan hen had gelegen, zouden ze namelijk ook geweigerd hebben. God voorziet hun geloof niet, maar verkiest hen tot geloof.

Juist, als we dan volgens jou geen vrije wil hebben, maakt een aanbod ook geen verschil.

Alexander CD schreef:

Afgewezen schreef:Maar mocht je Hem dan tóch wel aannemen? Is dat niet brutaal van je?

Daar was ook geen andere weg, God snijdt een weg af en geeft toch de wensen van je hart, daarin zie dat het Gods werk is.
Hij geeft het ook dat je acht gaat slaan op zo'n grote genade, die we in de Here Jezus hebben.

Die 'we' in de Here Jezus 'hebben', zei je toch?
Dát is nu precies wat ik je steeds aan het verstand probeer te krijgen.
Als jij de Here Jezus aangenomen hebt, dan kan dat alleen maar omdat Hij jou op de een of andere manier ter beschikking is gesteld.
En dat wordt Hij dan ook - ín het Evangelie. En daar draaien nu steeds al deze onverkwikkelijke aanbodsdiscussies om.
Hoe kan een verdoemelijk zondaar Christus aannemen als hem daartoe niet van boven het recht is verleend? Dat kan niet: "Een mens kan geen ding aannemen, tenzij het hem van boven gegeven zij." Daarom: in de verkondiging van het Evangelie ligt de volmacht om Christus aan te nemen.
Wat jij dus gedaan hebt.

Joannah schreef:

Jongere schreef:Joannah, ik begrijp werkelijk niet waarom je nu de uitverkiezing erbij haalt. Zoals je elders op het forum kunt lezen verdedig ik dat van harte. Dat staat los van de aanbodsdiscussie.

Komt nog bij dat de uitverkiezing (volgens mij) niet alleen Gods 'voor zien' is dat er acht jongens zullen weigeren, om in de lijn van het beeld te blijven. In de uitverkiezing is ook begrepen dat de andere twaalf zullen komen. Als het aan hen had gelegen, zouden ze namelijk ook geweigerd hebben. God voorziet hun geloof niet, maar verkiest hen tot geloof.

Juist, als we dan volgens jou geen vrije wil hebben, maakt een aanbod ook geen verschil.

Joannah, alsjeblieft...

Joannah, alsjeblieft...

Johannah, alsjeblieft... Hou maar voet bij stuk...
Zo slecht is dat beeld ook nog niet hoor...