Pagina 12 van 18

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 11:03
door Luther
PvS schreef:
helma schreef:Het ging de oudste zoon ook niet om vader zelf. Hij had feest willen vieren met zijn vrienden.
Juist Helma, het hiér en nú, dat kon hem alleen bekoren, net als bij Ezau.

Want de Zoon des menschen is gekomen om te zoeken wat verloren was.

Wat ligt er toch een les in voor ons allen, om eerst verloren te gaan (met al onze gerechtigheden), zal men behouden worden (in de HEERE onze GERECHTIGHEID)!
Deze laatste zin zou ik niet zondermeer voor 'mijn rekening durven nemen, althans niet zoals de zin nu is geformuleerd. Want zo is het een voorwaarde. Een mens kan niet 'verloren gaan met al zijn gerechtigheden' zonder dat Christus daarin een rol speelt. De Bijbel vraagt nergens van ons, dat we ons verzoenen met het feit dat we naar de hel zullen gaan. Ik lees wel dat we onszelf helwaardig zullen keuren, maar dan blijft er altijd het gebed van de tollenaar: O Heere, wees mij de zondaar genadig! Of: Zone Davids, ontferm U mijner!
De diepte van onze val en de ernst van onze ongerechtigheid kan de Heere later nog wel eens dieper laten zien. Als we iets gezien hebben van wie wij zijn voor God en daarin de toevlucht nemen tot Christus, dan zegt Hij nooit: Ga maar terug, want je bent nog niet verloren gegaan onder het recht, of: Kom later maar terug want je kent je ellende nog niet diep genoeg.
Nee, al reeds boven de kribbe staat geschreven: "...en wie tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen!"
En dan kan het zo zijn dat men later veel meer kennis heeft/krijgt van wat ermee bedoeld wordt: "Ik ben in ongerechtigheid geboren...", maar dat er daarin ook een veel rijker gezicht wordt ontvangen op de kruisverdiensten van Christus en de oneindige waarde van Zijn Offer, maar ook dat Hij in die eerste geloofsomhelzing al vergeving geschonken heeft en dat Hij er werkelijk nooit meer op terug komt.

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 11:20
door vogeltje
PvS schreef: Wat ligt er toch een les in voor ons allen, om eerst verloren te gaan (met al onze gerechtigheden), zal men behouden worden (in de HEERE onze GERECHTIGHEID)!
Als je in/onder overtuigingen loopt denk je toch niet aan....eerst verloren gaan en dan behouden worden?

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 11:39
door Fjodor
vogeltje schreef:
PvS schreef: Wat ligt er toch een les in voor ons allen, om eerst verloren te gaan (met al onze gerechtigheden), zal men behouden worden (in de HEERE onze GERECHTIGHEID)!
Als je in/onder overtuigingen loopt denk je toch niet aan....eerst verloren gaan en dan behouden worden?
Dat is ook nonsens. Een ongelovige is alreeds verloren en kan dat niet nog eens gaan.
Joh 3:18
Die in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar die niet gelooft, is alrede veroordeeld,32 dewijl hij niet heeft geloofd in den Naam des eniggeboren Zoons van God.

PvS, waarom wijs je mensen de weg naar hun eigen duistere, arglistige hart? En waarom naar de wet, die niks goeds kan voortbrengen in de mens omdat ze krachteloos is vanwege het vlees?

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 11:45
door PvS
Luther schreef:
PvS schreef:
helma schreef:Het ging de oudste zoon ook niet om vader zelf. Hij had feest willen vieren met zijn vrienden.
Juist Helma, het hiér en nú, dat kon hem alleen bekoren, net als bij Ezau.

Want de Zoon des menschen is gekomen om te zoeken wat verloren was.

Wat ligt er toch een les in voor ons allen, om eerst verloren te gaan (met al onze gerechtigheden), zal men behouden worden (in de HEERE onze GERECHTIGHEID)!
Deze laatste zin zou ik niet zondermeer voor 'mijn rekening durven nemen, althans niet zoals de zin nu is geformuleerd. Want zo is het een voorwaarde. Een mens kan niet 'verloren gaan met al zijn gerechtigheden' zonder dat Christus daarin een rol speelt...

...Als we iets gezien hebben van wie wij zijn voor God en daarin de toevlucht nemen tot Christus, dan zegt Hij nooit: Ga maar terug, want je bent nog niet verloren gegaan onder het recht, of: Kom later maar terug want je kent je ellende nog niet diep genoeg.
Het 'verloren gaan' en 'behouden worden' wordt alléén door verloren zonen en dochters gekend, door het voorbereidende werk van de heilige Geest, niet als voorwaarde stellend.
Zij worden IN Christus behouden/vrijgesproken.

Waar bestaat het 'íets gezien hebben' volgens jou dan uit, Luther?

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 11:53
door PvS
Fjodor schreef: PvS, waarom wijs je mensen de weg naar hun eigen duistere, arglistige hart? En waarom naar de wet, die niks goeds kan voortbrengen in de mens omdat ze krachteloos is vanwege het vlees?
Omdat dat het eerste werk van de Heilige Geest is: "En Die gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen van zonde, en van gerechtigheid, en van oordeel"...

Zij die IN Christus zijn, voor hen is de wet krachteloos (naar zijn verdoemende kracht), maar niet als kenbron van de zonde...

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 11:59
door Marnix
PvS schreef:
helma schreef:Het ging de oudste zoon ook niet om vader zelf. Hij had feest willen vieren met zijn vrienden.
Juist Helma, het hiér en nú, dat kon hem alleen bekoren, net als bij Ezau.

Want de Zoon des menschen is gekomen om te zoeken wat verloren was.

Wat ligt er toch een les in voor ons allen, om eerst verloren te gaan (met al onze gerechtigheden), zal men behouden worden (in de HEERE onze GERECHTIGHEID)!
Ik denk dat als we de gelijkenis van de verloren zoon gaan toepassen op de uitverkiezing, we de rijke les van deze gelijkenis niet hebben begrepen. Nog even en het was goed dat de jongste zoon wegliep en slecht dat de oudste zoon niet wegliep... want de jongste zoon moest eerst verloren gaan om behouden te worden... de oudste zoon ging niet weg en daar zou het bij hem mis zijn gegaan?

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 12:03
door Democritus
PvS schreef:
Democritus schreef: De gelijkenis wordt tot Joden uitgesproken. Joden die van zichzelf dachten wij zijn de kinderen van Abraham, wij zijn besneden, wij houden de wet, wij onderhouden de tempeldienst. Oftewel ze gedroegen zoals het betaamde net zoals de oudste zoon. De hoorder op dat moment (nl de jood) zal zich herkent hebben in de oudste zoon...want die liep het spoor van de geboden. Oftewel eigenlijk verdiende de oudste zoon zo door zijn vader ontvangen te worden....hetgeen deze ook zelf zegt....heb ik u niet gediend etc.

Maar wat doet nu de vader hij neemt de jongste zoon aan die alles verbrast heeft (ik denk een afspiegeling van de heiden)....dat was in de ogen van een Jood onvoorstelbaar.

Maar nu wij gedoopt zijn en in het verbond opgenomen kan wel eens de oudste zoon meer het archetype van de huidge kerkmens zijn dan de jongste zoon.

Ondanks dat de oudste zich niet naar de vader wende geldt de vaderlijke nodiging ook voor hem. In het verbond is hem reeds alles aangeboden...maar neemt hij het ook aan?
Mooie post Democritus,

De oudste zoon was precies eender aan de rijke jongeling...
Hij had alles gedaan, hiermee verachtend het werk van Christus.
Nooit geleerd dat al zijn gerechtigheden niet voor God kunnen bestaan.
Het Beeld Gods is niet in zijn ziel opgeeist, zoals dat bij de jongste zoon wel is geschied.
Zodat hij dan ook niet als een 'verloren' oudste zoon kon behouden worden.
Ik denk dat je nu verder gaat dan dat de gelijkenis gaat. Heel Lukas 15 gaat om de zorg wat verloren is.

Zondaren en tollenaren komen tot Hem om te luisteren. De farizeen en schriftgeleerden morren want hij ontvangt zondaren en eet met ze.
Als reactie op dit morren vertelt Jezus drie gelijkenissen (vers 3). Namelijk de gelijkenis van het verloren schaap, verloren penning en de verloren zoon.

De eerste twee gelijkenissen sluit Jezus af met: Dat er blijdschap in de hemel is over één zondaar zie zich bekeerd. Dit als reactie op het morren van de farizeen en schriftgeleerden. Maar in deze gelijkenissen blijven de farizeen en schriftgeleerden buiten schot. Maar dan gaat Jezus verder met de gelijkenis van de verloren zoon.

In deze gelijkenis is de oudste zoon het archetype van schriftgeleerde (bondsvolk) en de jongste zoon van de zondaar (mogelijk ook heiden). Dat is m.i. de contradictie in de gelijkenis. Niet dat de oudste zoon nog verloren moest gaan om gered te worden. De oudste zoon bezat reeds alles (vers 31)

Daarnaast is m.i. de vader een afbeelding van God de Vader en niet zozeer van Christus. De oudste zoon was reeds bij vader en alles wat van de vader was, was van hem. Dat was hem reeds gegeven in de belofte van de erfenis. Maar de oudste zoon heeft de vader gewantrouwd en niet geleefd als een zoon die reeds alles bezat. Hij werkte niet uit liefde voor de vader. Terwijl de jongste overtuigd was van de liefde van zijn vader dat ze hem weer zou aannemen als dienstknecht.

In hoeverre wantrouwen wij Gods belofte in de doop? Hebben wij zijn bevel van geloof en bekering al gehoorzaamd? Want God beloofd onze Vader te zijn, Christus onze borg en de Heilige Geest wil het in ons werken....of wantrouwen wij die belofte nog?

Het gaat er om dat Christus zoekt hetgeen verloren is dat hij voor die mensen gekomen is waar de godsdienst van die tijd op neer zag.

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 12:50
door Luther
PvS schreef:
Luther schreef:
PvS schreef:
helma schreef:Het ging de oudste zoon ook niet om vader zelf. Hij had feest willen vieren met zijn vrienden.
Juist Helma, het hiér en nú, dat kon hem alleen bekoren, net als bij Ezau.

Want de Zoon des menschen is gekomen om te zoeken wat verloren was.

Wat ligt er toch een les in voor ons allen, om eerst verloren te gaan (met al onze gerechtigheden), zal men behouden worden (in de HEERE onze GERECHTIGHEID)!
Deze laatste zin zou ik niet zondermeer voor 'mijn rekening durven nemen, althans niet zoals de zin nu is geformuleerd. Want zo is het een voorwaarde. Een mens kan niet 'verloren gaan met al zijn gerechtigheden' zonder dat Christus daarin een rol speelt...

...Als we iets gezien hebben van wie wij zijn voor God en daarin de toevlucht nemen tot Christus, dan zegt Hij nooit: Ga maar terug, want je bent nog niet verloren gegaan onder het recht, of: Kom later maar terug want je kent je ellende nog niet diep genoeg.
Het 'verloren gaan' en 'behouden worden' wordt alléén door verloren zonen en dochters gekend, door het voorbereidende werk van de heilige Geest, niet als voorwaarde stellend.
Zij worden IN Christus behouden/vrijgesproken.

Waar bestaat het 'íets gezien hebben' volgens jou dan uit, Luther?
Iets van de verloren toestand waarin we ons reeds bevinden. In ieder geval genoeg om niet anders te kunnen dan te vluchten tot Jezus.
Maar de diepte van die verlorenheid zal daarna nog dieper geleerd worden, m.n. in het licht van Golgotha.

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 13:07
door vogeltje
PvS schreef:
Fjodor schreef: PvS, waarom wijs je mensen de weg naar hun eigen duistere, arglistige hart? En waarom naar de wet, die niks goeds kan voortbrengen in de mens omdat ze krachteloos is vanwege het vlees?
Omdat dat het eerste werk van de Heilige Geest is: "En Die gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen van zonde, en van gerechtigheid, en van oordeel"...

Zij die IN Christus zijn, voor hen is de wet krachteloos (naar zijn verdoemende kracht), maar niet als kenbron van de zonde...
Allemaal mooi gezegd hoor.
Droge dogma.
Hoe is de praktijk?

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 13:36
door Alexander CD
Luther schreef:Iets van de verloren toestand waarin we ons reeds bevinden. In ieder geval genoeg om niet anders te kunnen dan te vluchten tot Jezus.
Maar de diepte van die verlorenheid zal daarna nog dieper geleerd worden, m.n. in het licht van Golgotha.
Dus je bent nog verloren, dat is niet best!
Als je naar Christus toevlucht kun je de diepte van de verloren niet dieper leren.
Als je Christus kent weet je van Zijn grote genade.

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 13:41
door PvS
Alexander CD schreef:
Luther schreef:Iets van de verloren toestand waarin we ons reeds bevinden. In ieder geval genoeg om niet anders te kunnen dan te vluchten tot Jezus.
Maar de diepte van die verlorenheid zal daarna nog dieper geleerd worden, m.n. in het licht van Golgotha.
Dus je bent nog verloren, dat is niet best!
Als je naar Christus toevlucht kun je de diepte van de verloren niet dieper leren.
Als je Christus kent weet je van Zijn grote genade.
In de mond van twee of drie getuigen...

Ik denk dat Luther mij wel begrijpt :hum

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 13:44
door Democritus
PvS schreef:
Alexander CD schreef:
Luther schreef:Iets van de verloren toestand waarin we ons reeds bevinden. In ieder geval genoeg om niet anders te kunnen dan te vluchten tot Jezus.
Maar de diepte van die verlorenheid zal daarna nog dieper geleerd worden, m.n. in het licht van Golgotha.
Dus je bent nog verloren, dat is niet best!
Als je naar Christus toevlucht kun je de diepte van de verloren niet dieper leren.
Als je Christus kent weet je van Zijn grote genade.
In de mond van twee of drie getuigen...

Ik denk dat Luther mij wel begrijpt :hum
.

Ik niet ben wel benieuwd wat je hiermee bedoeld?

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 13:56
door jakobmarin
Fjodor schreef:Ok. Maar wil je nu nog antwoorden op mijn vraag? Zie jij het zo dat God de verworpenen om niet verwierp?
De 'leer der verwerping van eeuwigheid' zie ik als een theorie om het 'probleem' van de niet-uitverkorenen op te lossen. M.i. gaat het te ver om daar Ezau bij te rekenen op basis van 'Jakob heb ik liefgehad en Ezau heb ik gehaat'.
Nadat Ezau het recht van de eerstgeboorte zegen weggaf, wilde hij alsnog die zegen beërven, en tóen werd hij verworpen (en gehaat), door God (en zijn vader Izak) (Hebreeen 12:16,17).

Nergens is te lezen dat God van eeuwigheid mensen verwerpt, wel dat er van eeuwigheid zijn uitverkoren om het beeld van Jezus gelijkvormig te worden (Rom 8:29). De verwerping van eeuwigheid is een menselijke, intellectuele conclusie die uit deze verkiezing wordt getrokken, maar die de bijbel zelf nergens maakt.

God verwerpt degene die Hem verwerpen.

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 14:31
door Marnix
Mee eens, ik lees dat in de Bijbel ook niet terug... Alleen dat God uitverkiest van eeuwigheid.... en wij stellen dan: Dus verwerpt Hij ook van eeuwigheid. Ik vraag me af of we dan al niet te menselijk denken. Als dat zo is, waarom staat dat dan niet zwart op wit in de Bijbel? En als het niet zwart op wit in de Bijbel staat moeten wij wat terughoudend zijn. Wij denken niet als God, wij zijn gebonden aan tijd, chronologie etc. waar God dat niet is. En dat gaat ons verstand ver te boven.

Re: Gods soevereiniteit

Geplaatst: 29 dec 2009, 17:34
door Bert Mulder
jakobmarin schreef:
Fjodor schreef:Ok. Maar wil je nu nog antwoorden op mijn vraag? Zie jij het zo dat God de verworpenen om niet verwierp?
De 'leer der verwerping van eeuwigheid' zie ik als een theorie om het 'probleem' van de niet-uitverkorenen op te lossen. M.i. gaat het te ver om daar Ezau bij te rekenen op basis van 'Jakob heb ik liefgehad en Ezau heb ik gehaat'.
Nadat Ezau het recht van de eerstgeboorte zegen weggaf, wilde hij alsnog die zegen beërven, en tóen werd hij verworpen (en gehaat), door God (en zijn vader Izak) (Hebreeen 12:16,17).

Nergens is te lezen dat God van eeuwigheid mensen verwerpt, wel dat er van eeuwigheid zijn uitverkoren om het beeld van Jezus gelijkvormig te worden (Rom 8:29). De verwerping van eeuwigheid is een menselijke, intellectuele conclusie die uit deze verkiezing wordt getrokken, maar die de bijbel zelf nergens maakt.

God verwerpt degene die Hem verwerpen.
Dit is je reinste arminianisme!

Zeker nog niet aan Romijnen 9 toegekomen in je Bijbellezen?

[bijbel]14 Wat zullen wij dan zeggen? p 43Is er onrechtvaardigheid bij God? Dat zij verre.
15 Want Hij zegt tot Mozes: q 44Ik zal Mij ontfermen 45diens Ik Mij ontferm, en zal barmhartig zijn dien Ik barmhartig ben.
16 Zo is het dan niet 46desgenen die wil, noch desgenen die loopt, maar 47des ontfermenden Gods.

17 Want de Schrift zegt 48tot Farao: rTot ditzelve heb Ik u 49verwekt, opdat Ik in u Mijn kracht bewijzen zou, en opdat Mijn Naam verkondigd worde op de ganse aarde.
18 Zo ontfermt Hij Zich dan diens Hij wil, en 50verhardt dien Hij 51wil. 19 Gij zult dan tot mij zeggen: 52Wat klaagt Hij dan nog? Want wie heeft Zijn wil wederstaan?
20 Maar toch, 53o mens, wie zijt gij, die 54tegen God antwoordt? sZal ook 55het maaksel tot dengene die het gemaakt heeft, zeggen: Waarom hebt gij mij alzo gemaakt?
21 56Of heeft de pottenbakker geen macht over het leem, om 57uit denzelfden klomp te maken thet ene een vat 58ter ere, en het andere 59ter onere?
22 60En of God, willende Zijn toorn bewijzen en Zijn macht bekendmaken, met veel lankmoedigheid verdragen heeft 61de vaten des toorns, 62tot het verderf toebereid;
23 En 63opdat Hij zou bekendmaken den rijkdom Zijner heerlijkheid over 64de vaten der barmhartigheid, die Hij 65tevoren bereid heeft tot heerlijkheid?
24 66Welke Hij ook 67geroepen heeft, namelijk ons, niet alleen uit de Joden, maar ook uit de heidenen;
25 Gelijk Hij ook in Hoséa zegt: vIk zal 68hetgeen Mijn volk niet was, Mijn volk noemen, en die niet bemind was, Mijn beminde.
26 En het zal zijn in de plaats waar tot hen gezegd was: xGijlieden zijt Mijn volk niet, aldaar zullen zij kinderen des levenden Gods genaamd worden.
27 69En Jesaja roept over Israël: yAl ware het getal der kinderen Israëls gelijk het zand der zee, zo zal 70het overblijfsel 71behouden worden.
28 Want Hij voleindt 72een zaak en snijdt ze af in rechtvaardigheid; want de Heere zal een afgesneden zaak doen op de aarde.
29 En gelijk Jesaja tevoren gezegd heeft: zIndien de Heere Zebaoth ons 73geen zaad had 74overgelaten, zo waren wij aals Sódom geworden, en Gomórra gelijkgemaakt geweest.

De gerechtigheid verkeerd gezocht
30 75Wat zullen wij dan zeggen? Dat 76de heidenen, die de rechtvaardigheid 77niet zochten, de rechtvaardigheid verkregen hebben, doch de rechtvaardigheid 78die uit het geloof is.
31 Maar Israël, bdat 79de wet der rechtvaardigheid zocht, is 80tot de wet der rechtvaardigheid niet gekomen.
32 Waarom? Omdat zij die zochten niet 81uit het geloof, maar als 82uit de werken der wet; want zij hebben zich gestoten 83aan den Steen des aanstoots;
33 84Gelijk geschreven is: cZie, Ik leg in Sion een Steen des aanstoots en een Rots der ergernis; den een iegelijk die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden.[/bijbel]

Lees hierover Calvijn eens, in zijn institutie:

1. Error of those who deny reprobation. 1. Election opposed to reprobation. 2. Those who deny reprobation presumptuously plead with God, whose counsels even angels adore. 3. They murmur against God when disclosing his counsels by the Apostle. Exception and answer. Passage of Augustine.

2. First objection--viz. that God is unjustly offended with those whom he dooms to destruction without their own desert. First answer, from the consideration of the divine will. The nature of this will, and how to be considered.

3. Second answer. God owes nothing to man. His hatred against those who are corrupted by sin is most just. The reprobate convinced in their own consciences of the just judgment of God.

4. Exception--viz. that the reprobate seem to have been preordained to sin. Answer. Passage of the Apostle vindicated from calumny.

5. Answer, confirmed by the authority of Augustine. Illustration. Passage of Augustine.

6. Objection, that God ought not to impute the sins rendered necessary by his predestination. First answer, by ancient writers. This not valid. Second answer also defective. Third answer, proposed by Valla, well founded.

7. Objection, that God did not decree that Adam should perish by his fall, refuted by a variety of reasons. A noble passage of Augustine.

8. Objection, that the wicked perish by the permission, not by the will of God. Answer. A pious exhortation.

9. Objection and answer.

10. Objection, that, according to the doctrine of predestination, God is a respecter of persons. Answer.

11. Objection, that sinners are to be punished equally, or the justice of God is unequal. Answer. Confirmed by passages of Augustine.

12. Objection, that the doctrine of predestination produces overweening confidence and impiety. Different answers.

13. Another objection, depending on the former. Answer. The doctrine of predestination to be preached, not passed over in silence.

14. How it is to be preached and delivered to the people. Summary of the orthodox doctrine of predestination, from Augustine.

http://www.reformed.org/master/index.ht ... nstitutes/

Arminianisme zei ik? Nee, de reinste Schriftkritiek!