Joannah, je haalt ontzettend veel zaken door elkaar. Kort even een uitleg.

Wat daar gebeurt is hetzelfde ritueel als er bij de roomsen gebeurt, ook al geven wij er een andere invulling aan.

De invulling is dezelfde, de doop is dezelfde, namelijk in de naam van de drieënige God. Alleen leren de roomsen, dat de doop de zonden afwast. Dat is niet zo: het wijst naar de afwassing der zonden.

Zoals Tiberius al zei, de roomsen denken dat het kind nu geheiligd is, terwijl uit de bijbel blijkt dat het kind al geheiligd is, wanneer minstens 1 ouder gelovig is.

De uitdrukking "geheiligd" heeft verschillende betekenissen, die je hier onbekommerd door elkaar lijkt te halen.
In de doop belijden we, dat het kind in Christus geheiligd is, apart gezet is, terwijl de roomsen dus leren, dat de doop genade instort.

Ik kan geen verbond vinden in de bijbelse tijd, waarbij de apostelen dus zuigelingen doopten.
Het is slechts gebaseerd op aannames.

Er staan in het boek Handelingen diverse voorbeelden, dat hele huisgezinnen gedoopt werden. Nergens staat, dat de kinderen hier uitgezonderd zijn.

Waarom denk je dat Jezus Zelf pas op zijn 30ste begon met prediken?
En gedoopt werd op latere leeftijd?

Hij werd gedoopt met de Heilige Geest, opdat Hij alle gerechtigheid zou vervullen.

Ik ben al gedoopt, maar dit was geen bijbelse doop in mijn visie,

Elke doop in de naam van de drieënige God is bijbels en geldig voor het hele leven.

Ik zal mij dus wellicht laten dopen, als ik er 100% klaar voor ben.

Overdoop heeft geen enkele zin en is zelfs onbijbels.

Als Belijdenis, zoals in de bijbel.

De doop is een teken en zegel van het verbond, niet van iemands belijdenis.

Verder sluit ik me bij de postings van Marnix en Marco aan. Grappig trouwens om in een doopdiscussie eens een keertje op één lijn te liggen met onze vrijgemaakte broeders.

Het is de kerkvader Irenéüs, die in de 2e eeuw na Chr. leefde, die uitdrukkelijk zegt dat de Apostelen kinderen doopten en dat het dus een Apostolisch gebruik was. Ook Tertullianus spreekt ervan, terwijl de kerkvader Origines zelfs zegt, dat hij als kind gedoopt was en bevestigt dat men de kinderdoop van Christus en Zijn Apostelen ontvangen had. In het jaar 254 na Chr. kwamen op een Concilie in Afrika 66 geestelijken samen. Daar kwam de vraag ter sprake, niet óf de kinderdoop mocht worden bediend, maar wanneer die doop moest plaatshebben. Ook Ambrosius schrijft, dat de doop van kinderen van de tijden der Apostelen af als zijnde een Goddelijke instelling, bediend werd. Ook de bekende kerkvader Augustinus schrijft kort en bondig, dat hij nooit van een Christen had gehoord, nóch van iemand van de algemene kerk, dat kinderen niet gedoopt moesten worden. Zo was men in de eerste eeuwen van de Christelijke Kerk van de rechtmatigheid van de kinderdoop overtuigd, dat de doop een instelling van Christus en de Apostelen was.


In Handelingen 2:39 wordt door Paulus gezegd dat de belofte ook aan de kinderen toekomt, namelijk de belofte van het nieuwe verbond. Om in te gaan in het nieuwe verbond moeten zij geloven in Jezus Christus en als teken dat ze zijn ingelijfd in het nieuwe verbond moeten ze gedoopt worden. Maar ook de kinderen horen bij het nieuwe verbond en moeten het nieuwe verbondsteken: de doop ontvangen.

vogeltje schreef:Het is de kerkvader Irenéüs, die in de 2e eeuw na Chr. leefde, die uitdrukkelijk zegt dat de Apostelen kinderen doopten en dat het dus een Apostolisch gebruik was. Ook Tertullianus spreekt ervan, terwijl de kerkvader Origines zelfs zegt, dat hij als kind gedoopt was en bevestigt dat men de kinderdoop van Christus en Zijn Apostelen ontvangen had. In het jaar 254 na Chr. kwamen op een Concilie in Afrika 66 geestelijken samen. Daar kwam de vraag ter sprake, niet óf de kinderdoop mocht worden bediend, maar wanneer die doop moest plaatshebben. Ook Ambrosius schrijft, dat de doop van kinderen van de tijden der Apostelen af als zijnde een Goddelijke instelling, bediend werd. Ook de bekende kerkvader Augustinus schrijft kort en bondig, dat hij nooit van een Christen had gehoord, nóch van iemand van de algemene kerk, dat kinderen niet gedoopt moesten worden. Zo was men in de eerste eeuwen van de Christelijke Kerk van de rechtmatigheid van de kinderdoop overtuigd, dat de doop een instelling van Christus en de Apostelen was.


In Handelingen 2:39 wordt door Paulus gezegd dat de belofte ook aan de kinderen toekomt, namelijk de belofte van het nieuwe verbond. Om in te gaan in het nieuwe verbond moeten zij geloven in Jezus Christus en als teken dat ze zijn ingelijfd in het nieuwe verbond moeten ze gedoopt worden. Maar ook de kinderen horen bij het nieuwe verbond en moeten het nieuwe verbondsteken: de doop ontvangen.

Daar ligt ook het grote probleem, de voorbeelden die jij bij de kerkvaders aanhaalt mbt. de zuigelingendoop, hadden niets te maken met de visie zoals jullie er over schrijven, namelijk dat het kind is opgenomen in het verbond. De dwalingen na de apostolische tijd kwamen al vrij snel de kerken binnen, en men doopte inderdaad ongeveer 200 a 300 jaar, maar men doopte omdat men geloofde in de zogenaamd "baptismal regeneration", dat men door de doop vergeving van zonde kreeg, wat natuurlijk niet alleen een zeer volkomen onschriftuurlijke leer is, maar bovenal een dwaling.Dit bevestigd voor mij des te meer dat jullie gehele onderbouwing vanuit de geschiedenis een dwaling is, wat men natuurlijk terug ziet in de ex-opera operato van de RKK, vandaar dat ik geloof dat de zuigellingendoop een overblijfsel is van de RKK !

Tertullian
Baptism itself is a corporal act by which we are plunged into the water, while its effect is spiritual, in that we are freed from our sins"

"Happy is our sacrament of water, in that, by washing away the sins of our early blindness, we are set free and admitted into eternal life!"

"The prescript is laid down that 'without baptism, salvation is attainable by none' chiefly on the ground of that declaration of the Lord, who says, 'Unless one be born of water, he hath not life.'"

Irenaeus:
"‘And [Naaman] dipped himself . . . seven times in the Jordan’ [2 Kgs. 5:14]. It was not for nothing that Naaman of old, when suffering from leprosy, was purified upon his being baptized, but [this served] as an indication to us. For as we are lepers in sin, we are made clean, by means of the sacred water and the invocation of the Lord, from our old transgressions, being spiritually regenerated as newborn babes, even as the Lord has declared: ‘Except a man be born again through water and the Spirit, he shall not enter into the kingdom of heaven’ [John 3:5]" (Fragment 34 [A.D. 190]).

Origen
"Every soul that is born into flesh is soiled by the filth of wickedness and sin. . . . In the Church, baptism is given for the remission of sins, and according to the usage of the Church, baptism is given even to infants. If there were nothing in infants which required the remission of sins and nothing in them pertinent to forgiveness, the grace of baptism would seem superfluous" (Homilies on Leviticus 8:3 [A.D. 248]).

Ik gebruik bewust de uitdrukking zuigelingendoop en niet kinderdoop, omdat er zeker kinderen gedoopt (geen zuigelingen0 werden in de vroege kerk, maar dat was op grond van bekering en geloof in het evangelie, vandaar dat men eerst deel nam aan de cathechese, meer informatie hier over zie het boek "Baptism in the Early Church" by H. F. Stander & J. P. Louw:
http://www.rbc.org.nz/reviews/BaptismIn ... Church.pdf

Mayflower, je verhaal klopt niet. Je beschuldigt alle protestanten ervan, de roomse doop te hanteren. Daarmee laat je het verbond weg, en wordt de doop een menselijke instelling om ons geloof te bevestigen.

mayflower schreef:

vogeltje schreef:Het is de kerkvader Irenéüs, die in de 2e eeuw na Chr. leefde, die uitdrukkelijk zegt dat de Apostelen kinderen doopten en dat het dus een Apostolisch gebruik was. Ook Tertullianus spreekt ervan, terwijl de kerkvader Origines zelfs zegt, dat hij als kind gedoopt was en bevestigt dat men de kinderdoop van Christus en Zijn Apostelen ontvangen had. In het jaar 254 na Chr. kwamen op een Concilie in Afrika 66 geestelijken samen. Daar kwam de vraag ter sprake, niet óf de kinderdoop mocht worden bediend, maar wanneer die doop moest plaatshebben. Ook Ambrosius schrijft, dat de doop van kinderen van de tijden der Apostelen af als zijnde een Goddelijke instelling, bediend werd. Ook de bekende kerkvader Augustinus schrijft kort en bondig, dat hij nooit van een Christen had gehoord, nóch van iemand van de algemene kerk, dat kinderen niet gedoopt moesten worden. Zo was men in de eerste eeuwen van de Christelijke Kerk van de rechtmatigheid van de kinderdoop overtuigd, dat de doop een instelling van Christus en de Apostelen was.


In Handelingen 2:39 wordt door Paulus gezegd dat de belofte ook aan de kinderen toekomt, namelijk de belofte van het nieuwe verbond. Om in te gaan in het nieuwe verbond moeten zij geloven in Jezus Christus en als teken dat ze zijn ingelijfd in het nieuwe verbond moeten ze gedoopt worden. Maar ook de kinderen horen bij het nieuwe verbond en moeten het nieuwe verbondsteken: de doop ontvangen.

Daar ligt ook het grote probleem, de voorbeelden die jij bij de kerkvaders aanhaalt mbt. de zuigelingendoop, hadden niets te maken met de visie zoals jullie er over schrijven, namelijk dat het kind is opgenomen in het verbond. De dwalingen na de apostolische tijd kwamen al vrij snel de kerken binnen, en men doopte inderdaad ongeveer 200 a 300 jaar, maar men doopte omdat men geloofde in de zogenaamd "baptismal regeneration", dat men door de doop vergeving van zonde kreeg, wat natuurlijk niet alleen een zeer volkomen onschriftuurlijke leer is, maar bovenal een dwaling.Dit bevestigd voor mij des te meer dat jullie gehele onderbouwing vanuit de geschiedenis een dwaling is, wat men natuurlijk terug ziet in de ex-opera operato van de RKK, vandaar dat ik geloof dat de zuigellingendoop een overblijfsel is van de RKK !

Tertullian
Baptism itself is a corporal act by which we are plunged into the water, while its effect is spiritual, in that we are freed from our sins"

"Happy is our sacrament of water, in that, by washing away the sins of our early blindness, we are set free and admitted into eternal life!"

"The prescript is laid down that 'without baptism, salvation is attainable by none' chiefly on the ground of that declaration of the Lord, who says, 'Unless one be born of water, he hath not life.'"

Irenaeus:
"‘And [Naaman] dipped himself . . . seven times in the Jordan’ [2 Kgs. 5:14]. It was not for nothing that Naaman of old, when suffering from leprosy, was purified upon his being baptized, but [this served] as an indication to us. For as we are lepers in sin, we are made clean, by means of the sacred water and the invocation of the Lord, from our old transgressions, being spiritually regenerated as newborn babes, even as the Lord has declared: ‘Except a man be born again through water and the Spirit, he shall not enter into the kingdom of heaven’ [John 3:5]" (Fragment 34 [A.D. 190]).

Origen
"Every soul that is born into flesh is soiled by the filth of wickedness and sin. . . . In the Church, baptism is given for the remission of sins, and according to the usage of the Church, baptism is given even to infants. If there were nothing in infants which required the remission of sins and nothing in them pertinent to forgiveness, the grace of baptism would seem superfluous" (Homilies on Leviticus 8:3 [A.D. 248]).

Ik gebruik bewust de uitdrukking zuigelingendoop en niet kinderdoop, omdat er zeker kinderen gedoopt (geen zuigelingen0 werden in de vroege kerk, maar dat was op grond van bekering en geloof in het evangelie, vandaar dat men eerst deel nam aan de cathechese, meer informatie hier over zie het boek "Baptism in the Early Church" by H. F. Stander & J. P. Louw:
http://www.rbc.org.nz/reviews/BaptismIn ... Church.pdf

Geachte vriend,

Zoals je weet, is dit onderwerp niet over de roomse dwaling, dat de doop zelf genade instort. Ter discussie is of de kinderdoop bijbels is...

Waarop het eenvoudige antwoord is, dat sinds in the Oude Testament de besnijdenis het sacrament van inlijving in de kerk was (hetwelk in het Nieuwe Testament weggevallen is, daar er geen bloedstorting meer nodig was), terwijl in het Nieuwe Testament de doop het sacrament van de inlijving is. Nu werden in het OT zuigelingen besneden. Zou men niet denken dat zo belangrijk iets, als het uitsluiten van zuigelingen van het sacrament in de Schrift dan gemeld zijn zou?

In plaats daarvan spreekt de Schrift als zijnde het heel gewoon dat hele gezinnen (huishoudens) gedoopt werden, net zo als in het OT huishoudens besneden werden...

Marco schreef:Mayflower, je verhaal klopt niet. Je beschuldigt alle protestanten ervan, de roomse doop te hanteren. Daarmee laat je het verbond weg, en wordt de doop een menselijke instelling om ons geloof te bevestigen.

Kun je me een bijbeltekst geven, waar het verbond en de (baby)doop elkaar bevestigen?
iets wat zo belangrijk is, daar zal toch wel een hoofdstuk aangewijd zijn, net als de besnijdenis van Abraham.

Joannah schreef:
Kun je me een bijbeltekst geven, waar het verbond en de (baby)doop elkaar bevestigen?
iets wat zo belangrijk is, daar zal toch wel een hoofdstuk aangewijd zijn, net als de besnijdenis van Abraham.

Onder andere, Handelingen 2:

38 En Petrus zeide tot hen: 76Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt 77in den Naam van Jezus Christus, 78tot vergeving der zonden; en gij zult 79de gave des Heiligen Geestes ontvangen.
39 Want u komt 80de belofte toe, en 81uw zkinderen, en allen adie daar 82verre zijn, zovelen als er de Heere onze God 83toe roepen zal. 40 En met veel meer andere woorden betuigde hij en vermaande hen, zeggende: 84Wordt behouden van dit 85verkeerd geslacht.
41 Die dan zijn woord 86gaarne aannamen, werden gedoopt; en er werden op dien dag tot hen toegedaan omtrent drieduizend 87zielen.

Een aanvulling die dr. Kohlbrugge ook noemt. Als je zo scherp wil stellen dat jouw insziens nergens te bewijzen zou zijn dat de doop in plaats van de besnijdenis is gekomen en dat daarmee de verbondsvisie niet bestaat, dan is de conclusie dat bij de tekst t.a.v. de geloofsdoop geloof en daarna de doop. De kinderen dus verloren gaan, want ogv het geloof van godzalige ouders kan een kind NIET zalig worden want het is immers particulier geworden en niet onder beheersing van een verbond.

Bert Mulder schreef:

mayflower schreef:

vogeltje schreef:Het is de kerkvader Irenéüs, die in de 2e eeuw na Chr. leefde, die uitdrukkelijk zegt dat de Apostelen kinderen doopten en dat het dus een Apostolisch gebruik was. Ook Tertullianus spreekt ervan, terwijl de kerkvader Origines zelfs zegt, dat hij als kind gedoopt was en bevestigt dat men de kinderdoop van Christus en Zijn Apostelen ontvangen had. In het jaar 254 na Chr. kwamen op een Concilie in Afrika 66 geestelijken samen. Daar kwam de vraag ter sprake, niet óf de kinderdoop mocht worden bediend, maar wanneer die doop moest plaatshebben. Ook Ambrosius schrijft, dat de doop van kinderen van de tijden der Apostelen af als zijnde een Goddelijke instelling, bediend werd. Ook de bekende kerkvader Augustinus schrijft kort en bondig, dat hij nooit van een Christen had gehoord, nóch van iemand van de algemene kerk, dat kinderen niet gedoopt moesten worden. Zo was men in de eerste eeuwen van de Christelijke Kerk van de rechtmatigheid van de kinderdoop overtuigd, dat de doop een instelling van Christus en de Apostelen was.


In Handelingen 2:39 wordt door Paulus gezegd dat de belofte ook aan de kinderen toekomt, namelijk de belofte van het nieuwe verbond. Om in te gaan in het nieuwe verbond moeten zij geloven in Jezus Christus en als teken dat ze zijn ingelijfd in het nieuwe verbond moeten ze gedoopt worden. Maar ook de kinderen horen bij het nieuwe verbond en moeten het nieuwe verbondsteken: de doop ontvangen.

Daar ligt ook het grote probleem, de voorbeelden die jij bij de kerkvaders aanhaalt mbt. de zuigelingendoop, hadden niets te maken met de visie zoals jullie er over schrijven, namelijk dat het kind is opgenomen in het verbond. De dwalingen na de apostolische tijd kwamen al vrij snel de kerken binnen, en men doopte inderdaad ongeveer 200 a 300 jaar, maar men doopte omdat men geloofde in de zogenaamd "baptismal regeneration", dat men door de doop vergeving van zonde kreeg, wat natuurlijk niet alleen een zeer volkomen onschriftuurlijke leer is, maar bovenal een dwaling.Dit bevestigd voor mij des te meer dat jullie gehele onderbouwing vanuit de geschiedenis een dwaling is, wat men natuurlijk terug ziet in de ex-opera operato van de RKK, vandaar dat ik geloof dat de zuigellingendoop een overblijfsel is van de RKK !

Tertullian
Baptism itself is a corporal act by which we are plunged into the water, while its effect is spiritual, in that we are freed from our sins"

"Happy is our sacrament of water, in that, by washing away the sins of our early blindness, we are set free and admitted into eternal life!"

"The prescript is laid down that 'without baptism, salvation is attainable by none' chiefly on the ground of that declaration of the Lord, who says, 'Unless one be born of water, he hath not life.'"

Irenaeus:
"‘And [Naaman] dipped himself . . . seven times in the Jordan’ [2 Kgs. 5:14]. It was not for nothing that Naaman of old, when suffering from leprosy, was purified upon his being baptized, but [this served] as an indication to us. For as we are lepers in sin, we are made clean, by means of the sacred water and the invocation of the Lord, from our old transgressions, being spiritually regenerated as newborn babes, even as the Lord has declared: ‘Except a man be born again through water and the Spirit, he shall not enter into the kingdom of heaven’ [John 3:5]" (Fragment 34 [A.D. 190]).

Origen
"Every soul that is born into flesh is soiled by the filth of wickedness and sin. . . . In the Church, baptism is given for the remission of sins, and according to the usage of the Church, baptism is given even to infants. If there were nothing in infants which required the remission of sins and nothing in them pertinent to forgiveness, the grace of baptism would seem superfluous" (Homilies on Leviticus 8:3 [A.D. 248]).

Ik gebruik bewust de uitdrukking zuigelingendoop en niet kinderdoop, omdat er zeker kinderen gedoopt (geen zuigelingen0 werden in de vroege kerk, maar dat was op grond van bekering en geloof in het evangelie, vandaar dat men eerst deel nam aan de cathechese, meer informatie hier over zie het boek "Baptism in the Early Church" by H. F. Stander & J. P. Louw:
http://www.rbc.org.nz/reviews/BaptismIn ... Church.pdf

Geachte vriend,

Zoals je weet, is dit onderwerp niet over de roomse dwaling, dat de doop zelf genade instort. Ter discussie is of de kinderdoop bijbels is...

Waarop het eenvoudige antwoord is, dat sinds in the Oude Testament de besnijdenis het sacrament van inlijving in de kerk was (hetwelk in het Nieuwe Testament weggevallen is, daar er geen bloedstorting meer nodig was), terwijl in het Nieuwe Testament de doop het sacrament van de inlijving is. Nu werden in het OT zuigelingen besneden. Zou men niet denken dat zo belangrijk iets, als het uitsluiten van zuigelingen van het sacrament in de Schrift dan gemeld zijn zou?

In plaats daarvan spreekt de Schrift als zijnde het heel gewoon dat hele gezinnen (huishoudens) gedoopt werden, net zo als in het OT huishoudens besneden werden...

Dus de functie van de doop heeft 2 betekenissen, die weinig met elkaar te maken hebben?
1. afwassing van het oude zondige leven, een kruisiging der zonden als belijdenis tegenover God met een goed geweten, waarna de belofte van de H.G. komt.
2.opdragen van iemand die zelf nog niet kan denken.
er is maar 1 nieuw Verbond,volgens mij en dat is dat van Jezus als Middelaar.
Jezus was de vervulling van het Oude verbond met Abraham.
Met de joden zal God op een dag een nieuw Verbond maken, waarbij hij zijn wetten in hun hart zal leggen,maar wij hebben Jezus als Middelaar.

Joannah schreef:

Marco schreef:Mayflower, je verhaal klopt niet. Je beschuldigt alle protestanten ervan, de roomse doop te hanteren. Daarmee laat je het verbond weg, en wordt de doop een menselijke instelling om ons geloof te bevestigen.

Kun je me een bijbeltekst geven, waar het verbond en de (baby)doop elkaar bevestigen?
iets wat zo belangrijk is, daar zal toch wel een hoofdstuk aangewijd zijn, net als de besnijdenis van Abraham.

Ik zou het liever andersom willen vragen: als de kinderen in het NT minder zegen ontvangen dan in het OT, zal daar toch zeker wel een aantal hoofdstukken aan gewijd zijn. Die vind ik nergens.

Joannah schreef:Dus de functie van de doop heeft 2 betekenissen, die weinig met elkaar te maken hebben?
1. afwassing van het oude zondige leven, een kruisiging der zonden als belijdenis tegenover God met een goed geweten, waarna de belofte van de H.G. komt.
2.opdragen van iemand die zelf nog niet kan denken.
er is maar 1 nieuw Verbond,volgens mij en dat is dat van Jezus als Middelaar.
Jezus was de vervulling van het Oude verbond met Abraham.
Met de joden zal God op een dag een nieuw Verbond maken, waarbij hij zijn wetten in hun hart zal leggen,maar wij hebben Jezus als Middelaar.

Ook nu haal je weer zaken door elkaar. Lees even mijn post van 15:39.

Bert Mulder schreef:

mayflower schreef:

vogeltje schreef:Het is de kerkvader Irenéüs, die in de 2e eeuw na Chr. leefde, die uitdrukkelijk zegt dat de Apostelen kinderen doopten en dat het dus een Apostolisch gebruik was. Ook Tertullianus spreekt ervan, terwijl de kerkvader Origines zelfs zegt, dat hij als kind gedoopt was en bevestigt dat men de kinderdoop van Christus en Zijn Apostelen ontvangen had. In het jaar 254 na Chr. kwamen op een Concilie in Afrika 66 geestelijken samen. Daar kwam de vraag ter sprake, niet óf de kinderdoop mocht worden bediend, maar wanneer die doop moest plaatshebben. Ook Ambrosius schrijft, dat de doop van kinderen van de tijden der Apostelen af als zijnde een Goddelijke instelling, bediend werd. Ook de bekende kerkvader Augustinus schrijft kort en bondig, dat hij nooit van een Christen had gehoord, nóch van iemand van de algemene kerk, dat kinderen niet gedoopt moesten worden. Zo was men in de eerste eeuwen van de Christelijke Kerk van de rechtmatigheid van de kinderdoop overtuigd, dat de doop een instelling van Christus en de Apostelen was.


In Handelingen 2:39 wordt door Paulus gezegd dat de belofte ook aan de kinderen toekomt, namelijk de belofte van het nieuwe verbond. Om in te gaan in het nieuwe verbond moeten zij geloven in Jezus Christus en als teken dat ze zijn ingelijfd in het nieuwe verbond moeten ze gedoopt worden. Maar ook de kinderen horen bij het nieuwe verbond en moeten het nieuwe verbondsteken: de doop ontvangen.

Daar ligt ook het grote probleem, de voorbeelden die jij bij de kerkvaders aanhaalt mbt. de zuigelingendoop, hadden niets te maken met de visie zoals jullie er over schrijven, namelijk dat het kind is opgenomen in het verbond. De dwalingen na de apostolische tijd kwamen al vrij snel de kerken binnen, en men doopte inderdaad ongeveer 200 a 300 jaar, maar men doopte omdat men geloofde in de zogenaamd "baptismal regeneration", dat men door de doop vergeving van zonde kreeg, wat natuurlijk niet alleen een zeer volkomen onschriftuurlijke leer is, maar bovenal een dwaling.Dit bevestigd voor mij des te meer dat jullie gehele onderbouwing vanuit de geschiedenis een dwaling is, wat men natuurlijk terug ziet in de ex-opera operato van de RKK, vandaar dat ik geloof dat de zuigellingendoop een overblijfsel is van de RKK !

Tertullian
Baptism itself is a corporal act by which we are plunged into the water, while its effect is spiritual, in that we are freed from our sins"

"Happy is our sacrament of water, in that, by washing away the sins of our early blindness, we are set free and admitted into eternal life!"

"The prescript is laid down that 'without baptism, salvation is attainable by none' chiefly on the ground of that declaration of the Lord, who says, 'Unless one be born of water, he hath not life.'"

Irenaeus:
"‘And [Naaman] dipped himself . . . seven times in the Jordan’ [2 Kgs. 5:14]. It was not for nothing that Naaman of old, when suffering from leprosy, was purified upon his being baptized, but [this served] as an indication to us. For as we are lepers in sin, we are made clean, by means of the sacred water and the invocation of the Lord, from our old transgressions, being spiritually regenerated as newborn babes, even as the Lord has declared: ‘Except a man be born again through water and the Spirit, he shall not enter into the kingdom of heaven’ [John 3:5]" (Fragment 34 [A.D. 190]).

Origen
"Every soul that is born into flesh is soiled by the filth of wickedness and sin. . . . In the Church, baptism is given for the remission of sins, and according to the usage of the Church, baptism is given even to infants. If there were nothing in infants which required the remission of sins and nothing in them pertinent to forgiveness, the grace of baptism would seem superfluous" (Homilies on Leviticus 8:3 [A.D. 248]).

Ik gebruik bewust de uitdrukking zuigelingendoop en niet kinderdoop, omdat er zeker kinderen gedoopt (geen zuigelingen0 werden in de vroege kerk, maar dat was op grond van bekering en geloof in het evangelie, vandaar dat men eerst deel nam aan de cathechese, meer informatie hier over zie het boek "Baptism in the Early Church" by H. F. Stander & J. P. Louw:
http://www.rbc.org.nz/reviews/BaptismIn ... Church.pdf

Geachte vriend,

Zoals je weet, is dit onderwerp niet over de roomse dwaling, dat de doop zelf genade instort. Ter discussie is of de kinderdoop bijbels is...

...

Daar heb je gelijk in vriend, maar ik haalde dit aan omdat men zo snel de kerkvaders aanhaalt, zonder dat men zich realiseerd wat deze kerkvaders leerde rondom de doop.

Joannah schreef:.
Met de joden zal God op een dag een nieuw Verbond maken, waarbij hij zijn wetten in hun hart zal leggen,maar wij hebben Jezus als Middelaar.

De Here God heeft al een nieuwe Verbond is niet iets voor de toekomset, want het was al opgericht met de gelovige joden, en een groot voorbeeld is de apostel Paulus zelf en zie ook de eerste christen joden die tot bekering kwamen, vervolgens is het zo, dat wie de Here Jezus als Middelaar heeft, die heeft ook de wet op zijn hart geschreven, en is een kind van Abraham.

Bert Mulder schreef:

Joannah schreef:
Kun je me een bijbeltekst geven, waar het verbond en de (baby)doop elkaar bevestigen?
iets wat zo belangrijk is, daar zal toch wel een hoofdstuk aangewijd zijn, net als de besnijdenis van Abraham.

Onder andere, Handelingen 2:

38 En Petrus zeide tot hen: 76Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt 77in den Naam van Jezus Christus, 78tot vergeving der zonden; en gij zult 79de gave des Heiligen Geestes ontvangen.
39 Want u komt 80de belofte toe, en 81uw zkinderen, en allen adie daar 82verre zijn, zovelen als er de Heere onze God 83toe roepen zal. 40 En met veel meer andere woorden betuigde hij en vermaande hen, zeggende: 84Wordt behouden van dit 85verkeerd geslacht.
41 Die dan zijn woord 86gaarne aannamen, werden gedoopt; en er werden op dien dag tot hen toegedaan omtrent drieduizend 87zielen.

Bekeert U(actief dus, niet passief)tot vergeving der zonden (een baby heeft nog niet (bewust) gezondigd, en gij zult de GAVE des HG ontvangen.
Hoeveel gedoopte babies leven er later als volwassene maar op los?
Is Gods belofte dan niet waar?
Welnee, maar de belofte geldt alleen wanneer de doop voltrokken wordt zoals hij in het NT beschreven wordt, als deel van de belijdenis en bekering, en door onderdompeling, geen besprenkeling, dat was een OT ritueel (bloed aan deurposten b.v.)
Uw "kinderen" betekent uw nakomelingen, de "kinderen israels" waren ook geen babies.
Die zijn woord aannamen, werden gedoopt, kan een baby iets aannemen?
deze belofte heeft neits met Abraham 's Verbond te maken.
Dan was dat wel als zodanig vermeld, lijkt me.

De verhouding "doop" en "verbond" is mij ook nooit duidelijk geworden, hoewel ik wel geloof dat kinderen van gelovige ouders gedoopt mogen worden op grond van de zogenaamde huisteksten in met name Handelingen.

Maar volgens mij is hier geen sprake van een "verbond" of van "verbondsbeloften waarop gepleit kan/mag worden".