Arja schreef: Het resultaat van onze wedergeboorte is in de eerste plaats geloof, dat dan resulteert in rechtvaardiging en aanneming in het gezin van God. Niemand wordt in deze wereld geboren als een kind van de familie van God. We worden geboren als kinderen van toorn. R.C. Sproul

Maanenschijn schreef:Ik zit zomaar wat te denken.. je doop overnemen van je ouders, is dat eigenlijk wel een goede voorstelling van zaken?

De Heere God heeft twee sacramenten gegeven. Belijdenis doen zit daar niet bij. Het is iets wat wij als kerk met elkaar als belangrijk benoemen.

Dan zijn er twee opties m.i.:
- er is een belijdenis van geloof, een beetje vergelijkbaar met de Schotse traditie van de avondmaaltoegang, te verkrijging na het belijden van geloof in Christus,
- of (en ik denk vaker de praktijk) het verklaren van verbondenheid met de kerk als ‘vereniging’ en het uitspreken dat je bij de gemeente en kerk wil horen en je aan de ‘spelregels’ wil onderwerpen.

Ik sluit de opties als: ‘dan ben ik van de verplichte catechisatie af’, of ‘ik doe belijdenis omdat het hoort’ of ‘anders kan ik niet in de kerk trouwen of kinderen laten dopen’ uit als beweegredenen. Die mogen lijkt me geen goede reden zijn.

Ik denk dat het goed is om deze twee opties wat scherper voor het voetlicht te halen, en daar dan ook in de kerken meer naar te handelen. Beide opties zijn een bron van vreugde, maar wel in de goede context.

Bertiel schreef:Moet het geen combinatie van die twee zijn?

Cyrillus schreef:Belijdenis van geloof tot Avondmaalstoegang een Schotse traditie? Ik weet niet of ik moet lachen of huilen bij zo'n opmerking.

Herman schreef:

Cyrillus schreef:Belijdenis van geloof tot Avondmaalstoegang een Schotse traditie? Ik weet niet of ik moet lachen of huilen bij zo'n opmerking.

De opmerking van Maanenschijn is aardig valide en wat anders dan jij hier samenvat.

Cyrillus schreef:

Herman schreef:

Cyrillus schreef:Belijdenis van geloof tot Avondmaalstoegang een Schotse traditie? Ik weet niet of ik moet lachen of huilen bij zo'n opmerking.

De opmerking van Maanenschijn is aardig valide en wat anders dan jij hier samenvat.

Nou, in het kader van wat Op 't Hof zegt over belijdenis doen in Nederland enkele eeuwen terug, zie ik niet in waarom Schotland genoemd moet worden. Maar goed, misschien ben ik wat kort door de bocht.

Bijnaam schreef:

Cyrillus schreef:

Herman schreef:

Cyrillus schreef:Belijdenis van geloof tot Avondmaalstoegang een Schotse traditie? Ik weet niet of ik moet lachen of huilen bij zo'n opmerking.

De opmerking van Maanenschijn is aardig valide en wat anders dan jij hier samenvat.

Nou, in het kader van wat Op 't Hof zegt over belijdenis doen in Nederland enkele eeuwen terug, zie ik niet in waarom Schotland genoemd moet worden. Maar goed, misschien ben ik wat kort door de bocht.

Neem post 4 van dit topic er nog eens bij, lees het rustig door (een andere betrouwbare bron mag ook). Kennis van de historische ontwikkelingen is best van belang bij een standpuntbepaling. Jouw argumenten, vragen en visies zijn echt niet nieuw (hoewel je dat ook niet pretendeert). Alleen het kan ook behulpzaam zijn om eerst te nemen, te lezen en te overwegen, alvorens iets uit de losse pols te gaan schrijven.

Maanenschijn schreef:Ik zit zomaar wat te denken.. je doop overnemen van je ouders, is dat eigenlijk wel een goede voorstelling van zaken?

De Heere God heeft twee sacramenten gegeven. Belijdenis doen zit daar niet bij. Het is iets wat wij als kerk met elkaar als belangrijk benoemen.

Dan zijn er twee opties m.i.:
- er is een belijdenis van geloof, een beetje vergelijkbaar met de Schotse traditie van de avondmaaltoegang, te verkrijging na het belijden van geloof in Christus,
- of (en ik denk vaker de praktijk) het verklaren van verbondenheid met de kerk als ‘vereniging’ en het uitspreken dat je bij de gemeente en kerk wil horen en je aan de ‘spelregels’ wil onderwerpen.

Ik sluit de opties als: ‘dan ben ik van de verplichte catechisatie af’, of ‘ik doe belijdenis omdat het hoort’ of ‘anders kan ik niet in de kerk trouwen of kinderen laten dopen’ uit als beweegredenen. Die mogen lijkt me geen goede reden zijn.

Ik denk dat het goed is om deze twee opties wat scherper voor het voetlicht te halen, en daar dan ook in de kerken meer naar te handelen. Beide opties zijn een bron van vreugde, maar wel in de goede context.

Cyrillus schreef:Aangezien jij daar studie van gemaakt hebt, kun je wellicht de belangrijkste zaken hier uit de doeken doen. Lijkt me veel constructiever.

Cyrillus schreef:

Arja schreef: Het resultaat van onze wedergeboorte is in de eerste plaats geloof, dat dan resulteert in rechtvaardiging en aanneming in het gezin van God. Niemand wordt in deze wereld geboren als een kind van de familie van God. We worden geboren als kinderen van toorn. R.C. Sproul

Fijne troost voor ouders die hun kind bijv. bij de geboorte hebben verloren, niet dus, en een complete verachting van Gods verbond.

Bijnaam schreef:

Cyrillus schreef:Aangezien jij daar studie van gemaakt hebt, kun je wellicht de belangrijkste zaken hier uit de doeken doen. Lijkt me veel constructiever.

Nee, het is een oproep aan jou om niet met veel bombarie inbreng van schrijvers van Valcke, Maanenschijn, e.a. af te doen als lachertje of de typeren als onbijbels (en dergelijke terminologie). Terwijl zij toch standpunten huldigen die door de eeuwen gevormd zijn. Laat onverlet dat die bevraagd mogen worden.

Posthoorn schreef:

Cyrillus schreef:

Arja schreef: Het resultaat van onze wedergeboorte is in de eerste plaats geloof, dat dan resulteert in rechtvaardiging en aanneming in het gezin van God. Niemand wordt in deze wereld geboren als een kind van de familie van God. We worden geboren als kinderen van toorn. R.C. Sproul

Fijne troost voor ouders die hun kind bijv. bij de geboorte hebben verloren, niet dus, en een complete verachting van Gods verbond.

Is dat een criterium voor de vraag of iets Bijbels is? Of het de ouders troost geeft?