Kerst en bevinding

[Maanenschijn]

Wat we in Jesaja 9 en Lukas 2 vinden: ‘Hij is ú geboren’, zegt ons dat we ook gemeenschap moeten hebben aan Zijn geboorte. Waarbij we moeten opmerken dat we alleen gemeenschap kunnen hebben aan een gehele Christus, en niet aan Zijn geboorte, lijden of opstanding afzonderlijk.

Juist. Maar leer je dat allemaal in één dag? Volgens mij is dat ook de nadere kennis die Gods volk ontvangt.

Een mens die Christus is ingelijfd, heeft deel aan al Zijn weldaden. Dat moeten we allereerst vaststellen. Wel is er in het leven van een gelovige een toenemen, maar dat gaat niet in de volgorde van de ‘feesten’. Dat is een grove dwaling. Vanaf het allereerste begin kent een mens iets van het verlossingswerk van Christus door Zijn dood en opstanding. De voldoening door Christus is het hart van het Evangelie en er is geen geloof dat daar niets van kent.

Ik zat iets te tikken, maar wil me graag bij de woorden van Valcke aansluiten die dat beter heeft verwoordt dan ik zou gedaan hebben.

[Valcke]

Je trekt het nu breder dan dat de NGB artikelen 18-22 doen. Tenzij je precies dat beoogt te zeggen. (@valcke)

Ja ik bedoel te zeggen dat we gemeenschap moeten hebben aan Christus als Persoon en Middelaar. Dat sluit in dat we ook gemeenschap hebben aan Zijn geboorte, doop, lijden, dood, opstanding, hemelvaart, zitten ter rechterhand Gods. Waarbij dit één geheel uitmaakt, waaraan we ofwel deel hebben door Zijn Geest en het geloof, óf we missen het. We kunnen de gemeenschap aan Zijn geboorte niet isoleren, maar het hoort er wel bij. Ú is heden geboren.,.

Maar ik zie geen parallel met deze uitdrukking van Paulus: Welke overgeleverd is om onze zonden en opgewekt om onze rechtvaardigmaking. Hier wordt een letterlijke verbinding gelegd tussen de heilsfeiten en de gulden keten des heils. Opstanding en rechtvaardiging horen bij elkaar. Kerst heeft geen gelijke parallel, maar zegt wel heel veel over de heilshistorie.

Kolossenzen 2 spreekt over het deelhebben aan de besnijdenis van Christus. Galaten zegt dat Christus een gestalte in ons krijgt. Het hele werk van Christus vormt een eenheid. We kunnen niet deelhebben aan het een en aan het andere niet.

Maar zeker: Christus’ dood en opstanding vormen de kern, het hart waar alles om gaat. Echter dit veronderstelt ook Zijn menswording, de twee-eenheid van God en mens in één Persoon.

[Valcke]

Johannes 1:14-18 legt trouwens wel een directe link tussen Christus’ vleeswording en de genade als vrucht hiervan.

Galaten 4:4-6 legt ook de directe link tussen Christus’ geboorte en de aanneming tot kinderen.

[Maanenschijn]

Ik heb er nog eens wat over verder nagedacht, met name in relatie tot het begrip wedergeboorte. Als ik de woorden wedergeboorte of geboorte in de Bijbel opzoek, dan ziet dat vrijwel altijd op de vernieuwing van de mens, nergens zie ik een relatie tot de geboorte van Christus. Vooral 1 Johannes geeft hier duiding aan. Hoewel in het borgwerk van Christus zijn geboorte een onderdeel is van Zijn lijden en sterven, meen ik toch dat we voorzichtig moeten zijn het heilsfeit toe te passen als afzonderlijk onderdeel van de bekering van een mens. Dat heeft geen bijbels grondslag, mijns inziens.

Als beeldspraak ‘dat Christus in ons hart geboren moet worden’ rondom kerst veroordeel ik het overigens niet. Ook voor kinderen is het een aansprekende beeldspraak.

[J.C. Philpot]

Ik ben wel benieuwd waar de "feestdagbeleving" van de afzonderlijke feestdagen vandaan komt. Is het bekend wanneer dit voor het eerst voorkomt, en hoe dit in de gezelschapstheologie is terecht gekomen?

[Maanenschijn]

Johannes 1:14-18 legt trouwens wel een directe link tussen Christus’ vleeswording en de genade als vrucht hiervan.

Galaten 4:4-6 legt ook de directe link tussen Christus’ geboorte en de aanneming tot kinderen.

Legt Galaten 4 niet meer de link tussen de vleesgeworden Christus en het daarmee komen onder de wet, waaronder ook het menselijk geslacht is gelegen?

Ik lees de aanneming tot kinderen meer als een gevolg van de verlossing van een gekomen Christus onder de wet, dan een meer directe linkt tussen Christus geboorte en de aanneming tot kinderen.

[Valcke]

Johannes 1:14-18 legt trouwens wel een directe link tussen Christus’ vleeswording en de genade als vrucht hiervan.

Galaten 4:4-6 legt ook de directe link tussen Christus’ geboorte en de aanneming tot kinderen.

Legt Galaten 4 niet meer de link tussen de vleesgeworden Christus en het daarmee komen onder de wet, waaronder ook het menselijk geslacht is gelegen?

Ik lees de aanneming tot kinderen meer als een gevolg van de verlossing van een gekomen Christus onder de wet, dan een meer directe linkt tussen Christus geboorte en de aanneming tot kinderen.

Ja mee eens. Maar het gekomen zijn van Christus onder de wet is wel verbonden met Zijn menswording en geboorte. Mi wordt hier toch het hele verlossingswerk benoemd tot aan het ontvangen van de Geest toe (vs. 6). Daarmee wordt mi duidelijk dat de heilsfeiten alleen als één geheel gezien mogen worden.

[Forummer]

Waardevolle discussie. Fijn dat dit kan op deze manier.

[Tiberius]

Ik ben wel benieuwd waar de "feestdagbeleving" van de afzonderlijke feestdagen vandaan komt. Is het bekend wanneer dit voor het eerst voorkomt, en hoe dit in de gezelschapstheologie is terecht gekomen?

Hoe dit in de gezelschapstheologie is terecht gekomen, weet ik niet.
Voor zover mij bekend komen sporen hiervan voor het eerst voor bij ds. W.C. Lamain (GG), zie zijn levensbeschrijving. Het is pas later als theologie gepresenteerd.
(Maar nogmaals: voor zover mij bekend).

[GerefGemeente-lid]

Ik ben wel benieuwd waar de "feestdagbeleving" van de afzonderlijke feestdagen vandaan komt. Is het bekend wanneer dit voor het eerst voorkomt, en hoe dit in de gezelschapstheologie is terecht gekomen?

Hoe dit in de gezelschapstheologie is terecht gekomen, weet ik niet.
Voor zover mij bekend komen sporen hiervan voor het eerst voor bij ds. W.C. Lamain (GG), zie zijn levensbeschrijving. Het is pas later als theologie gepresenteerd.
(Maar nogmaals: voor zover mij bekend).

Wijlen ds. C. Pieneman (1863-1912) schrijft er ook over. Hij was de leermeester van ds. G.H. Kersten.

[Valcke]

Dus nog maar 100 en max 200 jaar geleden.

[Thea]

Het is inderdaad ook de standenleer. Prof Wisse heeft daar volgens mij ook een boek over geschreven: 'de heilsfeiten'. Best moeilijke materie, wat mij betreft.

[Herman]

Het is inderdaad ook de standenleer. Prof Wisse heeft daar volgens mij ook een boek over geschreven: 'de heilsfeiten'. Best moeilijke materie, wat mij betreft.

In de inleiding op dat boek schrijft prof. dr. A. Baars over deze thematiek. Een paar conclusies:
- bij prof. Wisse wordt de heilsorde meer benadrukt als de heilshistorie;
- Wisse spreekt over dat het kerst, pasen etc in de ziel moet worden;
- Wisse spreekt niet over een chronologie, maar wel steeds over de tweeslag van vernedering en verhoging die uit de heilsfeiten volgen.
- in de kringen rond prof. Schilder is in 1941 is een gelijksoortig boek uitgegeven, waar de accenten precies andersom liggen.
- er wordt door sommigen een chronologische beleving van de heilsfeiten voorgestaan (ds A. Moerkerken in genadeleven en genadeverbond, 33vv)
- prof. dr. C. Graafland heeft ook geschreven over een 'pneumatologische herhaling van het christologische-unieke heilsgebeuren' dat kan plaatsvinden in het leven van de gelovigen, maar is onduidelijk of dat dan chronologisch bedoeld wordt.

[Valcke]

Het is inderdaad ook de standenleer. Prof Wisse heeft daar volgens mij ook een boek over geschreven: 'de heilsfeiten'. Best moeilijke materie, wat mij betreft.

Wanneer deze dingen niet uit de Schrift opkomen (Gal. 4:4-6 laat al direct het tegendeel zien), dan kunnen we daar weinig waarde aan hechten. Waarbij het vervolgens ook nog zo is dat men de chronologische of afzonderlijke beleving van de heilsfeiten in Reformatie en Nadere Reformatie niet kende. Calvijn benadrukt juist regelmatig in zijn verklaringen dat Christus werk en Zijn ambten niet gedeeld kunnen worden.

[Thea]

Dank @Herman, voor je toelichting!
@Valcke, ik begrijp dat je dat uit de bijbel moet kunnen verklaren. Soms ben ik wel bang voor een wat simplistische voorstelling van zaken. Wat mij betreft, zou ik er een onderzoek naar moeten doen ;-).