HersteldHervormd schreef:

Simon0612 schreef:Velen zullen zoeken in te gaan door zich te beroepen op hun belijdenis, door hun toelating tot de tafel des Heeren. Zij zullen zeggen: ‘Heere, wij hebben in Uw tegenwoordigheid gegeten en gedronken, en Gij hebt in onze straten geleerd’. Wij zaten aan Uw tafel en deden al wat in ons vermogen lag om de prediking en de christelijke bijeenkomsten bij te wonen. Uw kinderen hadden hoge gedachten van ons. We werden in Uw gemeente toegelaten, wij beleden hetzelfde geloof als Uw kinderen. ‘Heere, Heere, doe ons open.’ Zij zullen zich beroepen op hun deugden. Zij zullen tonen hoeveel werk zij in Zijn dienst gedaan hebben, hoeveel goed zij gedaan hebben in de wereld. Maar ook dit zal heb niet helpen. Ook tot hen zal gezegd worden: ’Gaat weg van Mij, gij die de ongerechtigheid werkt!’

Dat is wat, wat je als laatste zin zegt. Kun je misschien vanuit je eigen leven vertellen wie de Heere voor je is geweest?

Zeeuw schreef:

J.C. Philpot schreef:Mijn ervaring van kerkelijk koffiedrinken na de dienst, is dat er vrijwel niet over de preek word nagepraat, maar het vooral over allerlei andere onbenullige zaken gaat. Persoonlijk ga ik dan liever naar huis.

Ok, dat is eigenlijk niet mijn ervaring. Zeker na een doopdienst niet. Overigens ben je ook zelf erbij om een gesprek te sturen/aan te aan toch?

DDD schreef:

Zeeuw schreef:

DDD schreef:Het zegt meer iets over een gebrek aan relativeringsvermogen. Maar het blijft een absurde uitspraak.

'Er zou al veel mee gewonnen zijn als iedereen zijn best deed om te geloven dat de ander meent een opbouwende bijdrage te leveren. De ene met een wat zwaarmoedig hoofd, de ander pietluttig of zonder rekening te houden met de context of -volgens jou- kennelijke strekking van het bericht.'

Zie je op enig punt een strijd met mijn aanwijzing?

Of had je misschien het idee dat ik niet meende een opbouwende bijdrage te leveren? Ik ben heel benieuwd waar nu het misverstand zit.

Tiberius schreef:

Zeeuw schreef:

J.C. Philpot schreef:Mijn ervaring van kerkelijk koffiedrinken na de dienst, is dat er vrijwel niet over de preek word nagepraat, maar het vooral over allerlei andere onbenullige zaken gaat. Persoonlijk ga ik dan liever naar huis.

Ok, dat is eigenlijk niet mijn ervaring. Zeker na een doopdienst niet. Overigens ben je ook zelf erbij om een gesprek te sturen/aan te aan toch?

Eens met Zeeuw.
Bovendien is het in een regiogemeente vaak de enige keer dat je als gemeenteleden elkaar ontmoet.

Tiberius schreef:@Zeeuw, eens per 2 maanden is erg weinig; bij ons elke zondag.

Verder ook eens met Anselmus. Er mag ook ruimte zijn om over alledaagse dingen te praten. Vooral voor eenzame mensen is dat belangrijk. Of - in een missionaire gemeente - met mensen die in hun leven tegen dingen aanlopen, die ze niet (meer) kunnen rijmen met het christelijk geloof.

Anselmus schreef:Het is dualistisch om het geestelijke leven en het niet-geestelijke leven (*onbenulligheden) uit elkaar te trekken. Als er zorgen zijn rondom het gezin of het beroep is het prima om die te delen. Tenminste, dat is vaak wat de gespreksonderwerpen zijn die ik op zo'n koffiedrinkmoment bespreek. En anders is het inderdaad zo zoals hierboven gezegd werd: je bent er zelf bij om diepgang in een gesprek aan te brengen. Dat is wel een kritisch spiegeltje denk ik.
Ter nuancering: zo'n moment is uiteraard niet verplicht, maar zeker in streekgemeenten wat mij betreft waardevol. In een kleine dorpsgemeente is het gros familie van elkaar en de andere helft spreek je in de supermarkt. In steden is dat vaak niet aan de orde en is koffiedrinken het enige contactmoment buiten de dienst om.

Mara schreef:Een ouderling zei eens: met de sigaar gaat de preek in rook op (toen er nog massaal na de kerkdienst een sigaar of sigaret werd aangestoken) en de koffie spoelt het laatste stukje preek weg.

samanthi schreef:

Mara schreef:Een ouderling zei eens: met de sigaar gaat de preek in rook op (toen er nog massaal na de kerkdienst een sigaar of sigaret werd aangestoken) en de koffie spoelt het laatste stukje preek weg.

Dan was het zonder sigaar og koffie ook weg, dat zijn de vogels die het wegpikken, maar het zijn de vogels niet, het is de grond die hard is, het harde hart.

Zeeuw schreef:

DDD schreef:

Zeeuw schreef:

DDD schreef:Het zegt meer iets over een gebrek aan relativeringsvermogen. Maar het blijft een absurde uitspraak.

'Er zou al veel mee gewonnen zijn als iedereen zijn best deed om te geloven dat de ander meent een opbouwende bijdrage te leveren. De ene met een wat zwaarmoedig hoofd, de ander pietluttig of zonder rekening te houden met de context of -volgens jou- kennelijke strekking van het bericht.'

Zie je op enig punt een strijd met mijn aanwijzing?

Of had je misschien het idee dat ik niet meende een opbouwende bijdrage te leveren? Ik ben heel benieuwd waar nu het misverstand zit.

'Gebrek aan relativeringsvermogen/absurd'. Waar zie jij hier opbouwendheid?

DDD schreef:
Ik vind het ontdekkend en opbouwend.

Zeeuw schreef:
Om dat te weten zullen je preken moeten terugluisteren. Ik kom deze dominees maar erg weinig tegen in onze gemeente. Misschien ligt dat aan de preekregelaar.
Ik vind het bijzonder dat je schrijft 'de verantwoordelijkheid van de bekering niet bij de mens'. Ik denk nl dat deze 100% bij de mens ligt. Wij hebben de zware plicht ons te bekeren. Dat we dat niet meer kunnen en alleen Gods Geest dit kan, neemt onze verantwoordelijkheid niet weg.

Simon0612 schreef:

HersteldHervormd schreef:

Simon0612 schreef:Velen zullen zoeken in te gaan door zich te beroepen op hun belijdenis, door hun toelating tot de tafel des Heeren. Zij zullen zeggen: ‘Heere, wij hebben in Uw tegenwoordigheid gegeten en gedronken, en Gij hebt in onze straten geleerd’. Wij zaten aan Uw tafel en deden al wat in ons vermogen lag om de prediking en de christelijke bijeenkomsten bij te wonen. Uw kinderen hadden hoge gedachten van ons. We werden in Uw gemeente toegelaten, wij beleden hetzelfde geloof als Uw kinderen. ‘Heere, Heere, doe ons open.’ Zij zullen zich beroepen op hun deugden. Zij zullen tonen hoeveel werk zij in Zijn dienst gedaan hebben, hoeveel goed zij gedaan hebben in de wereld. Maar ook dit zal heb niet helpen. Ook tot hen zal gezegd worden: ’Gaat weg van Mij, gij die de ongerechtigheid werkt!’

Dat is wat, wat je als laatste zin zegt. Kun je misschien vanuit je eigen leven vertellen wie de Heere voor je is geweest?

Ik zei het niet, het was John Bunyan...