NGK/CGK/GKV - eenheid(?)

[RefoCalvinist]

maar dan hebben we het over een kaars in de kerk, liturgische thema's met allerlei poespas, planten en bloemen in de kerk, een kruis in de kerk, een stilte hoekje (zie je steeds vaker weer terugkomen) enz. enz. En dan gaat het wel ergens over, dat zijn ook hoofdzaken. En in hoofdzaken moet je onderscheid maken, maar bagatelliseer het niet. Want alles raakt de prediking (nee niet de kleur op de muren), maar wel een kruis of een kaars in de kerk. Dan staat het Woord niet meer centraal en daarvoor moeten we waken.

Dit is slechts een mening van jou. Ik ben van mening dat een kruis of kaars in de kerk niets te maken heeft met het wel of niet centraal staan van het woord.
Misschien binnen enkele kerken in Nederland wel, dat je je daaraan spiegelt?
Net als wat jij liturgische poespas noemt, planten, bloemen, stil hoekje. Dit heeft niets te maken met het centraal staan van het woord, dit zijn geen wezenlijke zaken.

Maar dat is mijn mening, en ik denk dit te kunnen onderbouwen doordat er wereldwijd veel kerken zijn met wat jij noemt liturgische poespas en een kruis in de kerk, waar het woord zeker centraal staat!

We nemen het voorbeeld van een "kaars". Dat een verwijzing is naar het Licht dag gekomen is. Moet je dat symboliseren met een kaars?
Christus moet verkondigd worden door de bediening van het Woord, niet door het aansteken van een kaars. Dan geef je de prediking niet de plaats die het zou moeten hebben, omdat je naast de prediking nog andere zaken gebruikt om iets af te beelden.

[Marco]

Dan vraag ik mij af of er in de Psalmen ook niet direct van Christus wordt gezongen? Ik dacht van wel. Neem bijv. Psalm 40 of Psalm 52.
Maar is het zingen van Christus het enige criterium waarop wij beoordelen bij het wel of niet laten zingen (van iets) in de eredienst?

En dan gaat het er nu niet om wat de voorstanders van gezangen vinden en wat de tegenstanders ervan vinden. Allebei bouwen ze hun visie op, mag ik tenminste hopen, op de Bijbel. En ga dan maar eens met elkaar in gesprek, met een open Bijbel. En dan kijken hoe we het meest recht doen aan de Schriften. Want dat moet de norm zijn van ons besluiten in de kerk, maar ook in ons gewoonlijk leven.
Ja als er één dan zijn visie als norm verheft, krijg je een patstelling. Als tegenreactie gaat de ander ook hangen. Maar er moet recht gedaan worden aan Gods Woord. En als dat niet meer mag in de kerken, kunnen we beter stoppen.

Mee eens; en laat er dan ruimte zijn om te concluderen dat in deze dingen het één goed kan zijn en het ander ook. Wat de consequentie kan hebben dat in geval van samenwerking er ergens water bij de wijn gedaan moet worden. Het gebod van eenheid van Christus' kerk overstijgt dan zaken als het zingen van psalmen of gezangen of het gebruik van een bepaalde vertaling.

Ik snap niet wat het probleem is tegen de Schrift centraal te zetten voor alle beslissingen. En dat we alles moeten funderen op de Schrift. Nee dan gaat het niet over de muurkleur in de kerk en ook niet over de hoeveelheid handgrepen van een collectezak. Dat snap jij net zo goed als ik, maar dan hebben we het over een kaars in de kerk, liturgische thema's met allerlei poespas, planten en bloemen in de kerk, een kruis in de kerk, een stilte hoekje (zie je steeds vaker weer terugkomen) enz. enz. En dan gaat het wel ergens over, dat zijn ook hoofdzaken. En in hoofdzaken moet je onderscheid maken, maar bagatelliseer het niet. Want alles raakt de prediking (nee niet de kleur op de muren), maar wel een kruis of een kaars in de kerk. Dan staat het Woord niet meer centraal en daarvoor moeten we waken.

Je kunt op meerdere manieren naar deze zaken kijken. Je kunt er heel strakke ideeën over hebben hoe het moet, je kunt het een goed vinden en het ander ook en je kunt redeneren dat het allemaal niet belangrijk is.
Laten we de laatste optie (maakt allemaal niet uit) even vergeten - voor een aantal zaken ben ik het met je eens dat ze er toe kunnen doen (persoonlijk boeien die planten en bloemen mij niet zo, maar om daar nou een discussie over te voeren terwijl we nog over de liturgie bezig zijn is wat banaal). Dan moet je eerst eens kijken naar de achterliggende redenen voor een kruis in de kerk, of een meer of minder uitgebreide liturgie. En dan moet ik concluderen dat ook voor deze zaken geldt dat er voor beide zaken argumenten aan te voeren zijn om het wel of niet te doen. Eigenlijk een beetje tegen mijzelf in, want persoonlijk hoeft een boel poespas voor mij ook niet, maar ik wil wel openstaan voor mijn broeders en zusters die vinden dat een uitgebreidere liturgie wel degelijk spreekt van Christus. Om vervolgens mij af te vragen of een uitgebreidere liturgie kerkscheidend zou moeten werken.

Je kunt dit hoofdzaken blijven noemen. Maar dat zijn het niet, omdat de zaken op zich geen hoofdzaak zijn. Het zijn afgeleide zaken, waarbij de achterliggende grond om het wel of niet op een bepaalde manier te doen belangrijker is dan de zaak zelf. Daarmee kom je denk ik meer in de lijn van Calvijn terecht als hij over 'middelmatige zaken' spreekt. Die zijn niet onbelangrijk, maar worden op een heel andere manier behandeld dan de zaken waar het rechtstreeks over het Woord gaat.

Let wel: De nadruk op soberheid en de nadruk op de preek in de eredienst is niet verkeerd. Maar vergeet niet dat de hele kerkdienst vanaf de handdruk van de ouderling tot en met de handdruk van de ouderling spreekt van Christus. De liturgie moet dat weerspiegelen, en alleen al daarom ligt de vorm daarvan niet bij voorbaat vast.

[-DIA-]

Vraagje tussendoor: heeft iemand het bewuste artikel in Criterium gelezen?

[ejvl]

We nemen het voorbeeld van een "kaars". Dat een verwijzing is naar het Licht dag gekomen is. Moet je dat symboliseren met een kaars?
Christus moet verkondigd worden door de bediening van het Woord, niet door het aansteken van een kaars. Dan geef je de prediking niet de plaats die het zou moeten hebben, omdat je naast de prediking nog andere zaken gebruikt om iets af te beelden.

Maar waarom trek je de conclusie: "kaars=woord niet centraal"?
Dat concludeer ik echt niet.
Ter informatie, een kaars van mij hoeft ook echt niet, ik ga echter zeker niet zeggen dat een kaars zorgt dat de prediking niet centraal staat.
Het symboliseert de opgestane Christus, net als bijvoorbeeld bepaalde gebrandschilderde ramen, of zwarte kleding om de zonde te symboliseren.
Christus moet verkondigt worden door de bediening van het woord, helemaal mee eens, maar als je een kaars aansteekt, en een kruis hebt hangen, betekent dit niet dat Christus niet meer verkondigt wordt door de bediening van het woord hoor.

En van mij mogen naast de prediking best zaken gebruikt worden om iets af te beelden. Dat gebeurt nu ook door middel van ambtskleding (zwart), of de al genoemde gebrandschilderde ramen.

Ik ben een sterk voorstander van een sobere dienst, zonder allemaal poespas of mevrouw Janssen die van de achterste bank moet komen om een kaars aan te steken en weet ik wat voor instrumenten allemaal.
Maar daarmee zeg ik niet dat dit betekent dat Christus niet meer door het woord verkondigd wordt. Het zijn voor mij pure bijzaken. Voor mij belangrijk, maar toch bijzaken.

[-DIA-]

Vraagje tussendoor: heeft iemand het bewuste artikel in Criterium gelezen?

Misschien even herhalen? Ik zou, als het het forum goed dunkt (delen van) het artikel kunnen plaatsen.
Doen of niet? Ik besef dat het een flinke strijd (der geesten) kan doen losbarsten...

[Zita]

Vraagje tussendoor: heeft iemand het bewuste artikel in Criterium gelezen?

Misschien even herhalen? Ik zou, als het het forum goed dunkt (delen van) het artikel kunnen plaatsen.
Doen of niet? Ik besef dat het een flinke strijd (der geesten) kan doen losbarsten...

Als het ontopic is: doen. Als het offtopic is: doe het gerust in een daarvoor geschikt topic.
We zijn hier om te discussiëren.