albion schreef:vlinder schreef:Oké, mijn laatste reactie in deze discussie:
Het is mij prima hoe je het voor jezelf invult, daar zeg ik niets van. Je zegt dat je anderen vrij laat, maar dat is m.i. niet zo als je een opmerking maakt als: Als het recht ligt tussen God en je ziel, heb je genoeg aan de Bijbel. Daarmee zeg je iets wat is strijd is met een eerdere reactie van jou.
Ik wilde alleen aantonen dat dit argument niet voor jezelf spreekt, maar oordeelt over anderen en als je dat vindt dit consequenties heeft.
Gelukkig nuanceer je het in je laatste post deze opmerking, maar discusseren is: kijken naar argumenten en daarop ingaan. Ik heb je m.i. niet veroordeeld, en mijn argumenten ook niet. Ik ging alleen in op wat je zegt en benoem wat voor concequenties dat heeft. Zo gaat dat nu eenmaal in een discussie. En dan is het niet zo dat opeens iedereen tegen je is (je zegt dit zo te ervaren), maar een discussie voeren....En ja, dan zijn mensen het weleens niet met je eens....
Om heel eerlijk te zijn (zoals ik dus opgevoed ben): Een bekeerd mens brengt zijn tijd door met hetgeen waar zijn hart vol van is: Gods Woord. In wezen taalt hij/zij niet naar een romannetje. Ik zou het heel vreemd gevonden hebben als ik mijn moeder in een romannetje had zien lezen. Die zag ik alleen maar: of met Gods Woord of met prekenboeken. Mijn vader die niet zoveel las en ook niet zo vlug las als mijn moeder las ook alleen maar in Gods Woord of in de uitleg ervan in verhandelingen (Matthew Henry of Patrick, Polish en Welsh). Of hij las in een geschiedenisboek (zoals Gods vinger schrijft) maar romannetjes werd door hen niet gewaardeerd. Ze lazen wel de krant, vooral het commentaar en het kerknieuws.
Maar dat is toch prima? Alleen niet als meetlat voor iedereen. Als iemand kan verantwoorden om iets anders te lezen naast Gods Woord (wat jouw ouders blijkbaar ook deden: de krant) is dat toch goed? Leg het vooral jezelf op, maar niet een ander. We moeten er niet meer regels bij maken dan er in de Bijbel staan. Ook hierin geldt denk ik: 1. Doe alles ter ere Gods, en 2: ieder is in zijn gemoed ten volle verzekerd.
Aanvulling:
* Een oudvader ging studeren 's morgens om 4.00 uur met zijn voeten in koud water om wakker te blijven.
* Een echtpaar waar ik eens voor gezorgd heb spraken nooit met elkaar omdat ze van mening waren dat je alleen mocht praten als het over de Heere ging. (n.a.v. wat in de Bijbel staat dat je over elke gesproken woord rekenschap moet afleggen). Ik heb ze echt nog nooit met elkaar horen praten. Ook tegen mij alleen de eerste keer waar alles stond, wat ze wilden en dat ze niet over onnodige dingen spraken....
Zijn dit voorwaarden? Kenmerken van het ware? De Joden lazen toch ook boeken naast de Bijbel?
Nogmaals: prima voor jezelf, maar leg het anderen niet op.
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.
Kleur ??
Leuk!, gefeliciteerd! 
