Mara schreef:

eenvoudige schreef:

Mara schreef:Gisteravond een preek beluisterd van een BhP dominee. Hij zei dat wij ondanks onze deelname aan het H.A toch voor eeuwig verloren kunnen gaan!
En hij bad voor de mensen die ermee worstelen dat zij zichzelf niet vrij voelen om deel te nemen aan het H.A.
Maar dit is toch een ernstige boodschap ! Menen in te gaan, ervan uitgaan dat je geroepen wordt door de Heere, maar toch erbuiten vallen !
Het liet mij wederom beseffen dat het zo maar geen kleine zaak is. Een kwestie van opstaan en aanzitten. Omdat de meesten dit nu eenmaal doen.
We kunnen onszelf een oordeel eten en drinken ! Wordt dit nog wel genoemd overal ?

Alleen als het vlak is tussen God en een begenadigde ziel is het mogelijk om deel te nemen aan het H. Avondmaal. Met eerbied gesproken, God loopt niet over de zonde heen, hetzij persoonlijk of omstandigheden met familie of vrienden. Verzoen u eerst met uw broeder.

Ja, maar de algemene tendens is dat je per definitie fout bent als je blijft zitten. Als je voor jezelf de vrijmoedigheid hebt om deel te nemen, wil dus niet zeggen dat je daadwerkelijk bekeerd bent ! Dat blijkt wel uit de uitspraak van de dominee. Of zegt hij iets fout ?

Het H. Avondmaal is alleen ingesteld voor degenen die de gewisse beloften Gods gelooft, dat zijn zonden om Christus wil vergeven zijn. (Lees H. Avondmaalsformulier.) Degenen wiens zonden vergeven zijn, worden genodigd en ontvangen van God de vrijmoedigheid om deel te nemen.
Wie niet van schuldvergeving weet, eet en drinkt zichzelf een oordeel.

Mara schreef:Gisteravond een preek beluisterd van een BhP dominee. Hij zei dat wij ondanks onze deelname aan het H.A toch voor eeuwig verloren kunnen gaan!
En hij bad voor de mensen die ermee worstelen dat zij zichzelf niet vrij voelen om deel te nemen aan het H.A.
Maar dit is toch een ernstige boodschap ! Menen in te gaan, ervan uitgaan dat je geroepen wordt door de Heere, maar toch erbuiten vallen !
Het liet mij wederom beseffen dat het zo maar geen kleine zaak is. Een kwestie van opstaan en aanzitten. Omdat de meesten dit nu eenmaal doen.
We kunnen onszelf een oordeel eten en drinken ! Wordt dit nog wel genoemd overal ?

Tsjonge..
Zie dan nog maar eens verblijd te worden in de Heere

Gian schreef:

Mara schreef:Gisteravond een preek beluisterd van een BhP dominee. Hij zei dat wij ondanks onze deelname aan het H.A toch voor eeuwig verloren kunnen gaan!
En hij bad voor de mensen die ermee worstelen dat zij zichzelf niet vrij voelen om deel te nemen aan het H.A.
Maar dit is toch een ernstige boodschap ! Menen in te gaan, ervan uitgaan dat je geroepen wordt door de Heere, maar toch erbuiten vallen !
Het liet mij wederom beseffen dat het zo maar geen kleine zaak is. Een kwestie van opstaan en aanzitten. Omdat de meesten dit nu eenmaal doen.
We kunnen onszelf een oordeel eten en drinken ! Wordt dit nog wel genoemd overal ?

Tsjonge..
Zie dan nog maar eens verblijd te worden in de Heere

Ik denk: juist wel ! Zie topic: over de eerste liefde.
Als je dan wel mag aangaan, is het Wonder toch des te groter ? Nu mag je volgens velen gewoon aangaan, als je belijdenis hebt gedaan. Je hebt immers je geloof beleden ?

Mara schreef:

Gian schreef:

Mara schreef:Gisteravond een preek beluisterd van een BhP dominee. Hij zei dat wij ondanks onze deelname aan het H.A toch voor eeuwig verloren kunnen gaan!
En hij bad voor de mensen die ermee worstelen dat zij zichzelf niet vrij voelen om deel te nemen aan het H.A.
Maar dit is toch een ernstige boodschap ! Menen in te gaan, ervan uitgaan dat je geroepen wordt door de Heere, maar toch erbuiten vallen !
Het liet mij wederom beseffen dat het zo maar geen kleine zaak is. Een kwestie van opstaan en aanzitten. Omdat de meesten dit nu eenmaal doen.
We kunnen onszelf een oordeel eten en drinken ! Wordt dit nog wel genoemd overal ?

Tsjonge..
Zie dan nog maar eens verblijd te worden in de Heere

Ik denk: juist wel ! Zie topic: over de eerste liefde.
Als je dan wel mag aangaan, is het Wonder toch des te groter ? Nu mag je volgens velen gewoon aangaan, als je belijdenis hebt gedaan. Je hebt immers je geloof beleden ?

Dit is de misstand in de kerk, want belijdenis behoort gedaan te worden van het zaligmakend geloof.
Wanneer het belijdenis van de leer is en men Christus niet kent, dan kan het deel nemen aan het H.A. niet zijn tot Zijn gedachtenis, waartoe Christus het H.A. ingesteld heeft. Neemt men dan toch deel aan het H.A., dan eet en drinkt men zich een oordeel, niet onderscheidende het lichaam des Heeren. 1 Kor. 11:29 en 30. "Daarom zijn onder u vele zwakke en kranken, en velen slapen."

A. W. Pink over het leven van Elisa

Waarop hierboven gewezen is kan licht werpen op een vraagstuk dat nu vele gewetensvolle zielen kwelt, en dat troost kan bieden in deze kwade dagen. De toestand van velen van Gods kinderen lijkt nu veel op die welke heerste toen deze gebeurtenis voorviel. Het was een tijd van afval, toen alles in de war was. Zo is het nu ook met het christendom. Het is duidelijk de plicht van Gods volk om naar de letter van Zijn Woord gehoorzaam te zijn waar dat mogelijk is.
Maar wanneer dat niet kan, kunnen ze gehoorzaam zijn naar de geest van Gods wetten. Daniël en zijn Hebreeuwse vrienden konden in Babylon het Pascha niet houden, en ongetwijfeld was dat voor hen een groot verdriet.
Maar juist dat verdriet gaf uiting aan hun begeerte het te houden, en in zulke gevallen neemt God de wil voor de daad.
Sinds vele jaren had de schrijver van dit boek en zijn vrouw het Heilig Avondmaal niet met een goed geweten kunnen vieren.Maar toch deden ze het door genade in de geest, door in hun harten en verstanden de dood des Heeren voor Zijn volk te gedenken. 'De onderlinge bijeenkomsten niet nalaten' (Hebr. 10:25): dat betekent zeker niet dat de schapen van Christus naar de kerk moeten gaan waar 'de bokken' overheersen, of waar hun aanwezigheid zou gelden als een goedkeuring van wat de Meester onteert.

eenvoudige schreef:

Mara schreef:

Gian schreef:

Mara schreef:Gisteravond een preek beluisterd van een BhP dominee. Hij zei dat wij ondanks onze deelname aan het H.A toch voor eeuwig verloren kunnen gaan!
En hij bad voor de mensen die ermee worstelen dat zij zichzelf niet vrij voelen om deel te nemen aan het H.A.
Maar dit is toch een ernstige boodschap ! Menen in te gaan, ervan uitgaan dat je geroepen wordt door de Heere, maar toch erbuiten vallen !
Het liet mij wederom beseffen dat het zo maar geen kleine zaak is. Een kwestie van opstaan en aanzitten. Omdat de meesten dit nu eenmaal doen.
We kunnen onszelf een oordeel eten en drinken ! Wordt dit nog wel genoemd overal ?

Tsjonge..
Zie dan nog maar eens verblijd te worden in de Heere

Ik denk: juist wel ! Zie topic: over de eerste liefde.
Als je dan wel mag aangaan, is het Wonder toch des te groter ? Nu mag je volgens velen gewoon aangaan, als je belijdenis hebt gedaan. Je hebt immers je geloof beleden ?

Dit is de misstand in de kerk, want belijdenis behoort gedaan te worden van het zaligmakend geloof.
Wanneer het belijdenis van de leer is en men Christus niet kent, dan kan het deel nemen aan het H.A. niet zijn tot Zijn gedachtenis, waartoe Christus het H.A. ingesteld heeft. Neemt men dan toch deel aan het H.A., dan eet en drinkt men zich een oordeel, niet onderscheidende het lichaam des Heeren. 1 Kor. 11:29 en 30. "Daarom zijn onder u vele zwakke en kranken, en velen slapen."

Een luisterenswaardige preek over het H. Avondmaal en belijdenis doen van zondag 6 maart om 14.30u.
http://www.kerkwebsys.nl/hhgpapendrecht.php

Mara schreef: Ja, maar de algemene tendens is dat je per definitie fout bent als je blijft zitten. (...)

Vind jij dan dat dat goed is?

vlinder schreef:

Mara schreef: Ja, maar de algemene tendens is dat je per definitie fout bent als je blijft zitten. (...)

Vind jij dan dat dat goed is?

Hoe kun je aan gaan als je nog niet weet of je in Christus geborgen bent?

Ik zeg niet dat je aan moet gaan als je Christus niet kent, maar blijven zitten wil niet zeggen dat je het dan goed doet. Daarom reageerde ik op de eerste zin van Mara.

vlinder schreef:Ik zeg niet dat je aan moet gaan als je Christus niet kent, maar blijven zitten wil niet zeggen dat je het dan goed doet. Daarom reageerde ik op de eerste zin van Mara.

Oké , sorry dan voor mijn inmenging

Mara schreef:

Gian schreef:

Mara schreef:Gisteravond een preek beluisterd van een BhP dominee. Hij zei dat wij ondanks onze deelname aan het H.A toch voor eeuwig verloren kunnen gaan!
En hij bad voor de mensen die ermee worstelen dat zij zichzelf niet vrij voelen om deel te nemen aan het H.A.
Maar dit is toch een ernstige boodschap ! Menen in te gaan, ervan uitgaan dat je geroepen wordt door de Heere, maar toch erbuiten vallen !
Het liet mij wederom beseffen dat het zo maar geen kleine zaak is. Een kwestie van opstaan en aanzitten. Omdat de meesten dit nu eenmaal doen.
We kunnen onszelf een oordeel eten en drinken ! Wordt dit nog wel genoemd overal ?

Tsjonge..
Zie dan nog maar eens verblijd te worden in de Heere

Ik denk: juist wel ! Zie topic: over de eerste liefde.
Als je dan wel mag aangaan, is het Wonder toch des te groter ? Nu mag je volgens velen gewoon aangaan, als je belijdenis hebt gedaan. Je hebt immers je geloof beleden ?

De dominee roept op tot zelfbeproeving en dat is goed. Ik neem aan dat hij naast wat jij noemt, ook heeft aangegeven wat die zelfbeproeving inhoudt, wanneer je wel aan mag gaan. En als mensen niet leven naar hun belijdenis, ze moeten blijven zitten en zich bekeren.

Mijn vraag was of het nog overal gepredikt wordt dat een mens zich een oordeel kan eten en drinken ?
Gian spreekt zich over verblijden, ja, dat hoor je werkelijk overal.
Het liefst wordt ellende overgeslagen.
Maar we zullen eerst uit die ellende verlost moeten worden, anders kunnen we nooit dankbaar EN verblijd zijn !

Mara schreef:Mijn vraag was of het nog overal gepredikt wordt dat een mens zich een oordeel kan eten en drinken ?
Gian spreekt zich over verblijden, ja, dat hoor je werkelijk overal.
Het liefst wordt ellende overgeslagen.
Maar we zullen eerst uit die ellende verlost moeten worden, anders kunnen we nooit dankbaar EN verblijd zijn !

Toch vraag ik me dat af hoor Mara, wij hebben vrienden uit alle denominaties van de kerken in Nld, en ik hoor bij allen toch hetzelfde. Zelfbeproeving.. zelfonderzoek.. want is het geen schijn, enz.
Sowieso hoor je het ook in het formulier terug. Dus ik denk niet dat 'de ellende' overgeslagen wordt. Wel denk ik dat er vanuit verschillende invalshoeken gepreekt wordt over 'de ellende'.

henriët schreef:

Mara schreef:Mijn vraag was of het nog overal gepredikt wordt dat een mens zich een oordeel kan eten en drinken ?
Gian spreekt zich over verblijden, ja, dat hoor je werkelijk overal.
Het liefst wordt ellende overgeslagen.
Maar we zullen eerst uit die ellende verlost moeten worden, anders kunnen we nooit dankbaar EN verblijd zijn !

Toch vraag ik me dat af hoor Mara, wij hebben vrienden uit alle denominaties van de kerken in Nld, en ik hoor bij allen toch hetzelfde. Zelfbeproeving.. zelfonderzoek.. want is het geen schijn, enz.
Sowieso hoor je het ook in het formulier terug. Dus ik denk niet dat 'de ellende' overgeslagen wordt. Wel denk ik dat er vanuit verschillende invalshoeken gepreekt wordt over 'de ellende'.

Bij catechismuspreken hoor je het idd. Want daar begint het mee. Maar ik heb het over de voorbereidingspreek ! Ik herinner me heel goed dat er gewaarschuwd werd hiervoor. Maar het lijkt andersom geworden. Je wordt nu kennelijk gewaarschuwd om te blijven zitten.
Waar is die balans ?
En dan hebben wij nog de "pech", dat wij geen eigen predikant hebben. Dus hoor je het ene in de voorbereidingspreek, (ruim) maar de volgende week, vlak voor de bediening iets anders.(nauw) Zelfde kerk, zelfde kansel, maar niet geheel dezelfde boodschap !

Mara schreef:Mijn vraag was of het nog overal gepredikt wordt dat een mens zich een oordeel kan eten en drinken ?
Gian spreekt zich over verblijden, ja, dat hoor je werkelijk overal.
Het liefst wordt ellende overgeslagen.
Maar we zullen eerst uit die ellende verlost moeten worden, anders kunnen we nooit dankbaar EN verblijd zijn !

Je gaat te kort door de bocht. Het verblijden wat Gian noemt is niet een verblijden waarbij de ellende wordt overgeslagen, maar een verblijden vanwege het kennen van de verlossing van die ellende. Als je niet verlost bent uit de ellende hoeven we over het avondmaal inderdaad nog niet te spreken, aangezien we daar de verlossing uit de slavernij van de zonde, door het offer van Jezus Christus gedenken.

En dat een mens zich een oordeel kan eten en drinken komt altijd terug in het formulier of via de instellingswoorden uit 1 Korinthiers. Alleen hier mag de nadruk bij het avondmaal niet op liggen, die moet liggen bij het offer van onze Heiland.