Mara schreef:

MarthaMartha schreef:

Mara schreef:Rekcor: Zo de boom valt, blijft hij liggen

dat ontkent rekcor ook niet....

De vraag is alleen wat we vinden kunnen op de smalle weg... en daarover verschillen de meningen nogal.
Gevoelsargumenten zijn er genoeg, maar die verschillen per persoon en kun je anderen niet opleggen.
Het blijft zoeken naar de objectieve regel.

En die regel brengt ons terug bij de 10 geboden denk ik.
Overtreed ik door dit te doen 1 of meerdere van de 10 geboden?

dan kunnen er verschillende antwoorden komen:

- nee, en ik ga dus met een vrij geweten
- nee, maar ik heb er geen goed gevoel bij, dus ik doe het niet.
- ja, dus ik ga niet

en misschien moeten we elkaar in die eerste twee gewoon vrijlaten en niet oordelen als iemand anders kiest dan wij.

Wat zegt de dominee bij jullie op de kansel dan ?
Doe maar als het goed voelt ?
En met oordelen heeft het niet zo veel te maken, eerder waarschuwen.

Onze dominee zegt: alles toetsen aan Gods Woord.

En zo is het ook.

je moet goed lezen, ik zeg juist dat het goede gevoel weinig zegt.
Gods Woord en Zijn geboden zijn de norm.

soms heb je iets daar kun je vanuit de bijbel niets tegenin brengen.
en toch heb je geen goed gevoel erbij.
het is niet erg om het dan te laten, maar dat kun je dus een ander niet opleggen.
dat valt onder de dingen waar we elkaar m.i. vrij in moeten laten.

waarschuwen doe je als je iemand iets fouts ziet doen.
het heeft dus een oordeel in zich.

In hoeverre gebruiken wij het argument van "Christelijke vrijheid" en derhalve het lovenswaardige "niet oordelen over een ander" als synoniem voor "Ben ik mijn broeders hoeder?"

Mijns inziens heeft een kind van God - die op zijn plaats is, dus niet zoals het formulier van het Heilig Avondmaal het noemt "in zonde is gevallen" - geen lust in bioscoop bezoek. Met name de discussie of de film nu tegen 1 of 2 of meer geboden ingaat en de normering bij hoeveel geschonden geboden het nog wel acceptabel is is typerend voor deze discussie. Op de vraag of het mogelijk is God te dienen en de Mammon is het antwoord dat het onmogelijk is. Punt.
Ik zag b.v. de redenering langskomen: "Naakt doet mij niks, dus bloot mag van mij wel in de film".

Een waar christen mag wel een bioscoop bezoeken. - een christen staat nl in de vrijheid - maar hij/zij doet en wil het niet. Men kan natuurlijk bovenstaande zin opvatten als een veroordeling. Toch is dat onjuist, dit is een theologisch discussieforum en ik geef hier gewoon mijn opvatting weer. Argumenten zijn er gegeven. Dat anderen de argumenten anders wegen beneemt mij niet het recht deze mijn conclusie te trekken en te verwoorden.
Degenen die zich hierdoor "veroordeeld" gevoelen zouden eens ernstig na moeten denken waarom ze dat gevoel hebben.
Dus ja, de geloofsbelijdenis zegt dat indien iemand zegt dat hij/zij een waar christen is en ernaar leeft ik dat maar voor waar heb aan te nemen. Als echter uit het leven blijkt dat bioscoopbezoek voor hem/haar geen contrabande is dan is mijn opinie dat de bewering wel een kind van God te zijn ongeloofwaardig is.

Niemand hoeft zich daar uiteraard verder wat van aan te trekken.

Willem schreef:In hoeverre gebruiken wij het argument van "Christelijke vrijheid" en derhalve het lovenswaardige "niet oordelen over een ander" als synoniem voor "Ben ik mijn broeders hoeder?"

Mijns inziens heeft een kind van God - die op zijn plaats is, dus niet zoals het formulier van het Heilig Avondmaal het noemt "in zonde is gevallen" - geen lust in bioscoop bezoek. Met name de discussie of de film nu tegen 1 of 2 of meer geboden ingaat en de normering bij hoeveel geschonden geboden het nog wel acceptabel is is typerend voor deze discussie. Op de vraag of het mogelijk is God te dienen en de Mammon is het antwoord dat het onmogelijk is. Punt.
Ik zag b.v. de redenering langskomen: "Naakt doet mij niks, dus bloot mag van mij wel in de film".

Een waar christen mag wel een bioscoop bezoeken. - een christen staat nl in de vrijheid - maar hij/zij doet en wil het niet. Men kan natuurlijk bovenstaande zin opvatten als een veroordeling. Toch is dat onjuist, dit is een theologisch discussieforum en ik geef hier gewoon mijn opvatting weer. Argumenten zijn er gegeven. Dat anderen de argumenten anders wegen beneemt mij niet het recht deze mijn conclusie te trekken en te verwoorden.
Degenen die zich hierdoor "veroordeeld" gevoelen zouden eens ernstig na moeten denken waarom ze dat gevoel hebben.
Dus ja, de geloofsbelijdenis zegt dat indien iemand zegt dat hij/zij een waar christen is en ernaar leeft ik dat maar voor waar heb aan te nemen. Als echter uit het leven blijkt dat bioscoopbezoek voor hem/haar geen contrabande is dan is mijn opinie dat de bewering wel een kind van God te zijn ongeloofwaardig is.

Niemand hoeft zich daar uiteraard verder wat van aan te trekken.

ook het argument wat je aanhaalt "naakt doet mij niks, dus mag in een film", is wat mij betreft een gevoelsargument en mag niet meetellen.
Gods geboden zijn de norm, en als er daar ook maar 1 van overtreden wordt is het niet toelaatbaar.

en ik heb graag dat anderen zich van dit argument wel wat aantrekken, omdat het volgens mij het enige houdbare is

MarthaMartha schreef:

Mara schreef:

MarthaMartha schreef:

Mara schreef:Rekcor: Zo de boom valt, blijft hij liggen

dat ontkent rekcor ook niet....

De vraag is alleen wat we vinden kunnen op de smalle weg... en daarover verschillen de meningen nogal.
Gevoelsargumenten zijn er genoeg, maar die verschillen per persoon en kun je anderen niet opleggen.
Het blijft zoeken naar de objectieve regel.

En die regel brengt ons terug bij de 10 geboden denk ik.
Overtreed ik door dit te doen 1 of meerdere van de 10 geboden?

dan kunnen er verschillende antwoorden komen:

- nee, en ik ga dus met een vrij geweten
- nee, maar ik heb er geen goed gevoel bij, dus ik doe het niet.
- ja, dus ik ga niet

en misschien moeten we elkaar in die eerste twee gewoon vrijlaten en niet oordelen als iemand anders kiest dan wij.

Wat zegt de dominee bij jullie op de kansel dan ?
Doe maar als het goed voelt ?
En met oordelen heeft het niet zo veel te maken, eerder waarschuwen.

Onze dominee zegt: alles toetsen aan Gods Woord.

En zo is het ook.

je moet goed lezen, ik zeg juist dat het goede gevoel weinig zegt.
Gods Woord en Zijn geboden zijn de norm.

soms heb je iets daar kun je vanuit de bijbel niets tegenin brengen.
en toch heb je geen goed gevoel erbij.
het is niet erg om het dan te laten, maar dat kun je dus een ander niet opleggen.
dat valt onder de dingen waar we elkaar m.i. vrij in moeten laten.

waarschuwen doe je als je iemand iets fouts ziet doen.
het heeft dus een oordeel in zich.

Maar kennelijk heeft dat toetsen aan Gods Woord grote verschillen in zich ! En dat elkaar vrijlaten, is een een typische uitdrukking van deze tijd. Niet mee bemoeien ! Vooral niet waarschuwen, want stel dat je een oordeel geeft over iemand.
Zo gaan er waarschijnlijk velen verloren ! Doordat ze niet gewaarschuwd worden.

Mara schreef: Maar kennelijk heeft dat toetsen aan Gods Woord grote verschillen in zich ! En dat elkaar vrijlaten, is een een typische uitdrukking van deze tijd. Niet mee bemoeien ! Vooral niet waarschuwen, want stel dat je een oordeel geeft over iemand.
Zo gaan er waarschijnlijk velen verloren ! Doordat ze niet gewaarschuwd worden.

waarschuwen werkt alleen met goede argumenten

en wat een ander ergens bij voelt is voor mij geen argument.

Let op: ik pleit ook niet vóór, zou niet kunnen, ben nog nooit in een bios geweest, maar ik zie nog geen goede argumenten tegen....
(die bijvoorbeeld uitleggen waarom je een film als "fireproof" wel thuis mag kijken en niet in de bios (als ie daar zou draaien).....)

Willem schreef:In hoeverre gebruiken wij het argument van "Christelijke vrijheid" en derhalve het lovenswaardige "niet oordelen over een ander" als synoniem voor "Ben ik mijn broeders hoeder?"

Inderdaad weleens goed om over na te denken.
Bij een afsluitingsavond die je jeugdwerker van de HHJO leidde, gaf een meisje aan dat respect voor elkaar zo belangrijk was.
Steven Middelkoop gaf die avond aan moeite te hebben overal maar respect voor te hebben.
Hij zei: we respecteren elkaar de ondergang in....

Ik vond dat wel iets om over na te denken...

vlinder schreef:

Willem schreef:In hoeverre gebruiken wij het argument van "Christelijke vrijheid" en derhalve het lovenswaardige "niet oordelen over een ander" als synoniem voor "Ben ik mijn broeders hoeder?"

Inderdaad weleens goed om over na te denken.
Bij een afsluitingsavond die je jeugdwerker van de HHJO leidde, gaf een meisje aan dat respect voor elkaar zo belangrijk was.
Steven Middelkoop gaf die avond aan moeite te hebben overal maar respect voor te hebben.
Hij zei: we respecteren elkaar de ondergang in....

Ik vond dat wel iets om over na te denken...

ben ik het ook mee eens, maar de grenzen van respecteren moeten dan wel verband houden met Gods woord en geboden.

ik kan mijn buurman prima respecteren ondanks zijn gerochel.... al zou ik het graag niet horen.... maar als hij Gods geboden overtreedt is er een grens en is het mijn plicht hem aan te spreken....

MarthaMartha schreef:

Willem schreef:In hoeverre gebruiken wij het argument van "Christelijke vrijheid" en derhalve het lovenswaardige "niet oordelen over een ander" als synoniem voor "Ben ik mijn broeders hoeder?"

Mijns inziens heeft een kind van God - die op zijn plaats is, dus niet zoals het formulier van het Heilig Avondmaal het noemt "in zonde is gevallen" - geen lust in bioscoop bezoek. Met name de discussie of de film nu tegen 1 of 2 of meer geboden ingaat en de normering bij hoeveel geschonden geboden het nog wel acceptabel is is typerend voor deze discussie. Op de vraag of het mogelijk is God te dienen en de Mammon is het antwoord dat het onmogelijk is. Punt.
Ik zag b.v. de redenering langskomen: "Naakt doet mij niks, dus bloot mag van mij wel in de film".

Een waar christen mag wel een bioscoop bezoeken. - een christen staat nl in de vrijheid - maar hij/zij doet en wil het niet. Men kan natuurlijk bovenstaande zin opvatten als een veroordeling. Toch is dat onjuist, dit is een theologisch discussieforum en ik geef hier gewoon mijn opvatting weer. Argumenten zijn er gegeven. Dat anderen de argumenten anders wegen beneemt mij niet het recht deze mijn conclusie te trekken en te verwoorden.
Degenen die zich hierdoor "veroordeeld" gevoelen zouden eens ernstig na moeten denken waarom ze dat gevoel hebben.
Dus ja, de geloofsbelijdenis zegt dat indien iemand zegt dat hij/zij een waar christen is en ernaar leeft ik dat maar voor waar heb aan te nemen. Als echter uit het leven blijkt dat bioscoopbezoek voor hem/haar geen contrabande is dan is mijn opinie dat de bewering wel een kind van God te zijn ongeloofwaardig is.

Niemand hoeft zich daar uiteraard verder wat van aan te trekken.

ook het argument wat je aanhaalt "naakt doet mij niks, dus mag in een film", is wat mij betreft een gevoelsargument en mag niet meetellen.
Gods geboden zijn de norm, en als er daar ook maar 1 van overtreden wordt is het niet toelaatbaar.

en ik heb graag dat anderen zich van dit argument wel wat aantrekken, omdat het volgens mij het enige houdbare is

"Naakt doet mij niks, dus mag in een film..."
Een gevoelsargument?
Waarom maakte de Heere Adam en Eva rokken na de zondeval?
Was dat van Godswege een gevoelsargument? Dat dacht ik niet!

Kan een christen zich dan ook begeven op het naaktstrand?
"Naakt doet mij niks, daar dus ook niet...."
Een gevoelsargument?!
De zonde ligt om de hoek, voordat we het goed en wel beseffen begaan we zonde!

oesterschelpje schreef:

MarthaMartha schreef:

Willem schreef:In hoeverre gebruiken wij het argument van "Christelijke vrijheid" en derhalve het lovenswaardige "niet oordelen over een ander" als synoniem voor "Ben ik mijn broeders hoeder?"

Mijns inziens heeft een kind van God - die op zijn plaats is, dus niet zoals het formulier van het Heilig Avondmaal het noemt "in zonde is gevallen" - geen lust in bioscoop bezoek. Met name de discussie of de film nu tegen 1 of 2 of meer geboden ingaat en de normering bij hoeveel geschonden geboden het nog wel acceptabel is is typerend voor deze discussie. Op de vraag of het mogelijk is God te dienen en de Mammon is het antwoord dat het onmogelijk is. Punt.
Ik zag b.v. de redenering langskomen: "Naakt doet mij niks, dus bloot mag van mij wel in de film".

Een waar christen mag wel een bioscoop bezoeken. - een christen staat nl in de vrijheid - maar hij/zij doet en wil het niet. Men kan natuurlijk bovenstaande zin opvatten als een veroordeling. Toch is dat onjuist, dit is een theologisch discussieforum en ik geef hier gewoon mijn opvatting weer. Argumenten zijn er gegeven. Dat anderen de argumenten anders wegen beneemt mij niet het recht deze mijn conclusie te trekken en te verwoorden.
Degenen die zich hierdoor "veroordeeld" gevoelen zouden eens ernstig na moeten denken waarom ze dat gevoel hebben.
Dus ja, de geloofsbelijdenis zegt dat indien iemand zegt dat hij/zij een waar christen is en ernaar leeft ik dat maar voor waar heb aan te nemen. Als echter uit het leven blijkt dat bioscoopbezoek voor hem/haar geen contrabande is dan is mijn opinie dat de bewering wel een kind van God te zijn ongeloofwaardig is.

Niemand hoeft zich daar uiteraard verder wat van aan te trekken.

ook het argument wat je aanhaalt "naakt doet mij niks, dus mag in een film", is wat mij betreft een gevoelsargument en mag niet meetellen.
Gods geboden zijn de norm, en als er daar ook maar 1 van overtreden wordt is het niet toelaatbaar.

en ik heb graag dat anderen zich van dit argument wel wat aantrekken, omdat het volgens mij het enige houdbare is

"Naakt doet mij niks, dus mag in een film..."
Een gevoelsargument?
Waarom maakte de Heere Adam en Eva rokken na de zondeval?
Was dat van Godswege een gevoelsargument? Dat dacht ik niet!

Kan een christen zich dan ook begeven op het naaktstrand?
"Naakt doet mij niks, daar dus ook niet...."
Een gevoelsargument?!
De zonde ligt om de hoek, voordat we het goed en wel beseffen begaan we zonde!

Ik had me duidelijker moeten uitdrukken zie ik:

Naakt in een film maakt voor mij de film ontoelaatbaar.

maar het argument "het doet mij niks dus het mag" is geen argument.
we moeten idd kijken naar Gods Woord, en dat gebied ons om ons te bedekken.
"dat het niks doet" is dus een gevoelsargument dat geen waarde heeft.
Wat God verbiedt is verboden, al doet het mij 100 keer niks.
Naakt mag dus niet in een film.

Ik kan wel wat goede films noemen die ik in de bios gezien heb. De meest recente is "the voyage of the dawn treader". Ook heb ik ooit in de bios Sophie Scholl, die letzten tage gezien. Nu wordt in die film inderdaad gelogen en wordt het ongehoorzaam zijn aan de overheid als een heldendaad neergezet, toch noem ik het nog steeds een heel goede film. (En zeker niet een die je eens voor je ontspanning gaat kijken).

Ik begrijp de focus op dit soort dingen niet zo. We hoeven niet alles goed te vinden wat anderen doen, maar als de argumenten eenmaal op tafel gelegd zijn, dan kunnen we het oordelen verder beter aan een Ander overlaten.

Oordelen past ons niet, waarschuwen mogen we niet nalaten!

parsifal schreef:Ik kan wel wat goede films noemen die ik in de bios gezien heb. De meest recente is "the voyage of the dawn treader". Ook heb ik ooit in de bios Sophie Scholl, die letzten tage gezien. Nu wordt in die film inderdaad gelogen en wordt het ongehoorzaam zijn aan de overheid als een heldendaad neergezet, toch noem ik het nog steeds een heel goede film. (En zeker niet een die je eens voor je ontspanning gaat kijken).

Ik begrijp de focus op dit soort dingen niet zo. We hoeven niet alles goed te vinden wat anderen doen, maar als de argumenten eenmaal op tafel gelegd zijn, dan kunnen we het oordelen verder beter aan een Ander overlaten.

Als je de tien geboden er naast legt, durf je dan toch nog vol te houden dat je het een goede film vindt?
Het gaat mij er niet om wat anderen wel of niet goed vinden, het gaat mij erom of het de toets van Gods geboden kan doorstaan.
Zo nee, dan moeten we dat mijden en ons niet bezondigen om toch te kijken.
Dat zou hetzelfde zijn als we een boek lezen wat niet door de beugel kan, een keertje overspel, ach, voor de rest is het toch zo een knap geschreven boek.
Nee, de Heere neemt elke zonde heel hoog op.
Een ware christen beseft hoeveel het Christus gekost heeft dat te betalen met Zijn bloed.
Dan stap je niet lichtvaardig over de zonde heen, maar zul je ze van harte bewenen en mijden!!

Bij deze discussie moet ik denken aan de film: Time Changer. Die gaat over een professor theologie uit 1890, die door een tijdmachine een bezoek kan brengen aan het heden, en zich naar schrikt over wat wij gewoon vinden.

Interessant detail daarbij is, voor degene die geïnteresseerd zijn in kerkgeschiedenis/theologie, dat het verhaal draait om de kwestie, die eind 1800 heel veel discussie deed opwaaien binnen het Amerikaanse christendom, namelijk de vraag of het houden van Gods wetten en regels een deugd in zichzelf is, of dat zulks niet kan zonder de verkondiging (en kennis) van Christus Jezus.

oesterschelpje schreef: Als je de tien geboden er naast legt, durf je dan toch nog vol te houden dat je het een goede film vindt?
Het gaat mij er niet om wat anderen wel of niet goed vinden, het gaat mij erom of het de toets van Gods geboden kan doorstaan.
Zo nee, dan moeten we dat mijden en ons niet bezondigen om toch te kijken.
Dat zou hetzelfde zijn als we een boek lezen wat niet door de beugel kan, een keertje overspel, ach, voor de rest is het toch zo een knap geschreven boek.
Nee, de Heere neemt elke zonde heel hoog op.
Een ware christen beseft hoeveel het Christus gekost heeft dat te betalen met Zijn bloed.
Dan stap je niet lichtvaardig over de zonde heen, maar zul je ze van harte bewenen en mijden!!

Bij de genoemde films durf ik te zeggen dat ze goed zijn ook als je de tien geboden er naast legt. (Al geeft het direct aan waar de geboden in strikte zin overtreden worden bij verzet tegen de nazi overheid en liegen om mensen te redden). Het punt is dat er soms best veel te leren is van kunst, of het nu de muziek van Bach is, de boeken van Dostojevski of sommige films met een boodschap.

Willem schreef:In hoeverre gebruiken wij het argument van "Christelijke vrijheid" en derhalve het lovenswaardige "niet oordelen over een ander" als synoniem voor "Ben ik mijn broeders hoeder?"

Mijns inziens heeft een kind van God - die op zijn plaats is, dus niet zoals het formulier van het Heilig Avondmaal het noemt "in zonde is gevallen" - geen lust in bioscoop bezoek. Met name de discussie of de film nu tegen 1 of 2 of meer geboden ingaat en de normering bij hoeveel geschonden geboden het nog wel acceptabel is is typerend voor deze discussie. Op de vraag of het mogelijk is God te dienen en de Mammon is het antwoord dat het onmogelijk is. Punt.
Ik zag b.v. de redenering langskomen: "Naakt doet mij niks, dus bloot mag van mij wel in de film".

Een waar christen mag wel een bioscoop bezoeken. - een christen staat nl in de vrijheid - maar hij/zij doet en wil het niet. Men kan natuurlijk bovenstaande zin opvatten als een veroordeling. Toch is dat onjuist, dit is een theologisch discussieforum en ik geef hier gewoon mijn opvatting weer. Argumenten zijn er gegeven. Dat anderen de argumenten anders wegen beneemt mij niet het recht deze mijn conclusie te trekken en te verwoorden.
Degenen die zich hierdoor "veroordeeld" gevoelen zouden eens ernstig na moeten denken waarom ze dat gevoel hebben.
Dus ja, de geloofsbelijdenis zegt dat indien iemand zegt dat hij/zij een waar christen is en ernaar leeft ik dat maar voor waar heb aan te nemen. Als echter uit het leven blijkt dat bioscoopbezoek voor hem/haar geen contrabande is dan is mijn opinie dat de bewering wel een kind van God te zijn ongeloofwaardig is.

Niemand hoeft zich daar uiteraard verder wat van aan te trekken.

En dát is nu wat ik bedoelde te zeggen, maar ik kan het niet zo duidelijk uit leggen, Ik sta hier volkomen achter......En hetzelfde geld voor boeken.