memento schreef:

artistiek schreef:

memento schreef: Een preek waarin Gods Woord niet uitgelegd wordt, dat is pas arm... Arm volk, wat bevindelijke praat als voedsel heeft, in plaats van het Woord van God.

Zonder bevinding het Woord uitleggen en verklaren is ook arm...

De Schrift zelf is al bevindelijk genoeg. Als we daar wat bevinding aan toe moeten menen te voegen, verwijten we in wezen God dat Hij de Schrift niet bevindelijk genoeg geschreven heeft...

Met jouw eerste opmerking ben ik het helemaal eens. Uitleg van Gods Woord moet op de eerste plaats staan.
Maar met name je tweede opmerking "De Schrift zelf is al bevindelijk genoeg" enz. roept wel spanning op: als een dominee preekt over de ark van Noach hoort daarbij als Schriftuitleg een uiteenzetting over de ark (materialen en afmetingen etc., dat staat er allemaal niet voor niets). Er staat in Gen. 6 niets over de Ark der behoudenis. Er mag toch op bevindelijke wijze gesproken over het vluchten naar die Ark?

Gijs83 schreef:

huisman schreef:Afgewezen schreef:

Dat stemt als het goed is geheel overeen. Dus een rare tegenstelling. De Heilige Geest werkt toch niet tegen Zijn eigen woord in?

Gods Woord is onfeilbaar, onze bevinding is zeer feilbaar dus heeft een predikant de opdracht om het Woord te verkondigen en niet zijn bevinding.

Een preek waar geen bevinding in voorkomt is voedselarm voor Gods volk.

Ik begrijp je wel, maar wat de één ware bevinding noemt vindt de ander valse mystiek, een echt bevindelijke preek is een Schriftuurlijke preek. De Schrift is niet alleen bevindelijk maar vooral Geestelijk, Het middel dat de Heilige Geest wil gebruiken tot bekering van zondaren . Daarom heeft de Heilige Geest ons de Schrift gegeven, heeft de Schrift voor ons bewaard, en laat ons de Schrift verkondigen.

eilander schreef:

memento schreef:

artistiek schreef:

memento schreef: Een preek waarin Gods Woord niet uitgelegd wordt, dat is pas arm... Arm volk, wat bevindelijke praat als voedsel heeft, in plaats van het Woord van God.

Zonder bevinding het Woord uitleggen en verklaren is ook arm...

De Schrift zelf is al bevindelijk genoeg. Als we daar wat bevinding aan toe moeten menen te voegen, verwijten we in wezen God dat Hij de Schrift niet bevindelijk genoeg geschreven heeft...

Met jouw eerste opmerking ben ik het helemaal eens. Uitleg van Gods Woord moet op de eerste plaats staan.
Maar met name je tweede opmerking "De Schrift zelf is al bevindelijk genoeg" enz. roept wel spanning op: als een dominee preekt over de ark van Noach hoort daarbij als Schriftuitleg een uiteenzetting over de ark (materialen en afmetingen etc., dat staat er allemaal niet voor niets). Er staat in Gen. 6 niets over de Ark der behoudenis. Er mag toch op bevindelijke wijze gesproken over het vluchten naar die Ark?

Natuurlijk want een predikant en wij zijn geroepen om de Schriften zo te onderzoeken dat wij er Christus in vinden.

eilander schreef:

memento schreef:

artistiek schreef:

memento schreef: Een preek waarin Gods Woord niet uitgelegd wordt, dat is pas arm... Arm volk, wat bevindelijke praat als voedsel heeft, in plaats van het Woord van God.

Zonder bevinding het Woord uitleggen en verklaren is ook arm...

De Schrift zelf is al bevindelijk genoeg. Als we daar wat bevinding aan toe moeten menen te voegen, verwijten we in wezen God dat Hij de Schrift niet bevindelijk genoeg geschreven heeft...

Met jouw eerste opmerking ben ik het helemaal eens. Uitleg van Gods Woord moet op de eerste plaats staan.
Maar met name je tweede opmerking "De Schrift zelf is al bevindelijk genoeg" enz. roept wel spanning op: als een dominee preekt over de ark van Noach hoort daarbij als Schriftuitleg een uiteenzetting over de ark (materialen en afmetingen etc., dat staat er allemaal niet voor niets). Er staat in Gen. 6 niets over de Ark der behoudenis. Er mag toch op bevindelijke wijze gesproken over het vluchten naar die Ark?

De vraag is of het bevindelijk is wanneer de lijnen worden doorgetrokken naar de Ark der behoudenis. Ik denk dat dit meer een 'geestelijke strekking' is, een 'verwijzing naar'.

eilander schreef:

memento schreef:

artistiek schreef:

memento schreef: Een preek waarin Gods Woord niet uitgelegd wordt, dat is pas arm... Arm volk, wat bevindelijke praat als voedsel heeft, in plaats van het Woord van God.

Zonder bevinding het Woord uitleggen en verklaren is ook arm...

De Schrift zelf is al bevindelijk genoeg. Als we daar wat bevinding aan toe moeten menen te voegen, verwijten we in wezen God dat Hij de Schrift niet bevindelijk genoeg geschreven heeft...

Met jouw eerste opmerking ben ik het helemaal eens. Uitleg van Gods Woord moet op de eerste plaats staan.
Maar met name je tweede opmerking "De Schrift zelf is al bevindelijk genoeg" enz. roept wel spanning op: als een dominee preekt over de ark van Noach hoort daarbij als Schriftuitleg een uiteenzetting over de ark (materialen en afmetingen etc., dat staat er allemaal niet voor niets). Er staat in Gen. 6 niets over de Ark der behoudenis. Er mag toch op bevindelijke wijze gesproken over het vluchten naar die Ark?

Je kan en mag dan inderdaad lijnen trekken: Zoals de ark een middel was om gered te worden van de tijdelijke straf, zo is Christus het middel om de eeuwige straf te ontgaan.

Maar dat is niet de eerste reden waarom de geschiedenis van de ark in de eerste plaats in de Bijbel staat. Het wil, als waarschuwing, de verdorvenheid van de 1e wereld laten zien, en laten zien dat God de ongerechtigheden niet ongestraft laat. Het laat zien, dat God zijn belofte (moederbelofte) getrouw is, en ondanks de zondige wereld een nieuw begin maakt. Want de in de moederbelofte beloofde Messias moest komen. Etc. Als je op zo'n manier uitgaat van een Schriftgedeelte, is de tekst opeens relevant voor vandaag, bevindelijk, en staat Christus vanzelf centraal. Dan dient het historische Bijbelverhaal niet als springplank naar "de geestelijke lessen" (vaak heel afgezaagd, want het is steeds het zelfde), maar leren we door het Bijbelverhaal, in zijn context, dingen zien van God en Goddelijke zaken. Dat is steeds nieuw, en doet m.i. ook meer recht aan de tekst.

Een heel goed voorbeeld vond ik de preek die ik afgelopen zondagmorgen heb mogen beluisteren, over een historisch gedeelte uit Jesaja: http://www.mijnbestanden.eu/preken/2010-07-11-1130.mp3

memento schreef:

artistiek schreef:

memento schreef: Een preek waarin Gods Woord niet uitgelegd wordt, dat is pas arm... Arm volk, wat bevindelijke praat als voedsel heeft, in plaats van het Woord van God.

Zonder bevinding het Woord uitleggen en verklaren is ook arm...

De Schrift zelf is al bevindelijk genoeg. Als we daar wat bevinding aan toe moeten menen te voegen, verwijten we in wezen God dat Hij de Schrift niet bevindelijk genoeg geschreven heeft...

Ik zeg niet dat eigen bevinding eraan toegevoegd moet worden maar dat het Woord vanuit de bevinding moet worden verklaard.
Paulus zegt: wij dan, wetende (bevindelijk!) de schrik des Heeren, bewegen de mensen tot geloof...
Daarom geloof ik ook niet dat Paulus in zijn preken ooit dit bevindelijke deel (de wetenschap van het verschrikkelijke en vreselijke oordeel des Heeren) heeft over geslagen.

artistiek schreef:

memento schreef:

artistiek schreef:

memento schreef: Een preek waarin Gods Woord niet uitgelegd wordt, dat is pas arm... Arm volk, wat bevindelijke praat als voedsel heeft, in plaats van het Woord van God.

Zonder bevinding het Woord uitleggen en verklaren is ook arm...

De Schrift zelf is al bevindelijk genoeg. Als we daar wat bevinding aan toe moeten menen te voegen, verwijten we in wezen God dat Hij de Schrift niet bevindelijk genoeg geschreven heeft...

Ik zeg niet dat eigen bevinding eraan toegevoegd moet worden maar dat het Woord vanuit de bevinding moet worden verklaard.
Paulus zegt: wij dan, wetende (bevindelijk!) de schrik des Heeren, bewegen de mensen tot geloof...
Daarom geloof ik ook niet dat Paulus in zijn preken ooit dit bevindelijke deel (de wetenschap van het verschrikkelijke en vreselijke oordeel des Heeren) heeft over geslagen.

Klopt!
Maar dat is wat anders dan de bevinding bepreken.
Bevindelijke prediking zou immers wat anders moeten zijn dan gepreekte bevinding.
De bevinding moet als een geur van versgebakken brood opkomen uit de uitleg van het Woord.

Het wordt nu wel erg mystiek.

Wereldwijd gezien heeft het Nederlandse piëtisme patent op bevinding.

Zou het zo kunnen zijn dat de sterke nadruk op een bevindelijke prediking maatstaven gaat hanteren die niet bijbels zijn? Dat het geestelijke leven van 'groten in het geloof' of gerespecteerde voorgangers de maatstaf wordt? Dat het gebruik van 'archaïsche terminologie' (tale Kanaäns) daardoor een maatstaf wordt?

Germanicus schreef:Zou het zo kunnen zijn dat de sterke nadruk op een bevindelijke prediking maatstaven gaat hanteren die niet bijbels zijn? Dat het geestelijke leven van 'groten in het geloof' of gerespecteerde voorgangers de maatstaf wordt? Dat het gebruik van 'archaïsche terminologie' (tale Kanaäns) daardoor een maatstaf wordt?

Bevinding is naar zijn aard onmeetbaar en bestaat bij de gratie van het vertellen van verhalen.
Het probleem van die verhalen is het ontbreken van authenticiteit. Tot in de details klinken ze hetzelfde.
Dat heeft verschillende nadelen. Inderdaad, de maatstaf. Ten tweede gaat het zekerheid in zichzelf verschaffen. Ten derde zorgt het voor wanhoop bij mensen die de 'verhalen' niet kunnen vertellen (geldt alleen mensen die er letterlijk 'geloof aan hechten') Ten vierde is het gemakkelijk te imiteren.

refo schreef:

Germanicus schreef:Zou het zo kunnen zijn dat de sterke nadruk op een bevindelijke prediking maatstaven gaat hanteren die niet bijbels zijn? Dat het geestelijke leven van 'groten in het geloof' of gerespecteerde voorgangers de maatstaf wordt? Dat het gebruik van 'archaïsche terminologie' (tale Kanaäns) daardoor een maatstaf wordt?

Bevinding is naar zijn aard onmeetbaar en bestaat bij de gratie van het vertellen van verhalen.
Het probleem van die verhalen is het ontbreken van authenticiteit. Tot in de details klinken ze hetzelfde.
Dat heeft verschillende nadelen. Inderdaad, de maatstaf. Ten tweede gaat het zekerheid in zichzelf verschaffen. Ten derde zorgt het voor wanhoop bij mensen die de 'verhalen' niet kunnen vertellen (geldt alleen mensen die er letterlijk 'geloof aan hechten') Ten vierde is het gemakkelijk te imiteren.

Mijn hierboven gestelde vragen waren in feite rethorisch.

Germanicus schreef:Zou het zo kunnen zijn dat de sterke nadruk op een bevindelijke prediking maatstaven gaat hanteren die niet bijbels zijn? Dat het geestelijke leven van 'groten in het geloof' of gerespecteerde voorgangers de maatstaf wordt? Dat het gebruik van 'archaïsche terminologie' (tale Kanaäns) daardoor een maatstaf wordt?

Wanneer is bevinding onbijbels... dat lijkt me een lastige kwestie.
En er wordt mijns inziens veel te snel dat etiket aangeplakt.
En als we bevinding nu eens weg zouden laten uit een preek dan wordt het een geurloze, vlakke redevoering waarin we niets meer kunnen ontdekken van het 'bewegen tot het geloof'
Volgens mij betekend 'bewegen' in deze context vanuit de bevinding mensen ernstig aansporen/aandringen...

artistiek schreef:Wanneer is bevinding onbijbels... dat lijkt me een lastige kwestie.

Ik heb het voorbeeld genoemd van de stand van het werkhuis, dus iemand leert zijn zonden zien en gaat heel hard aan de slag om het met God goed te maken. De Schrift leert ons, dat uit de werken der wet geen vlees gerechtvaardigd zal worden. Tegen deze bevinding moet dus gewaarschuwd worden. Op pastorale wijze, uiteraard: Lieve vriend, als dit uw leven is, stop dan NU met uw gezwoeg, en laat God u zaligmaken. Gebeurt die terechtwijzing niet, en noemt men het een stand in het genadeleven, en onderdeel van hoe God een mens bekeerd, dan stelt men in wezen bevinding boven de Schrift. Want de Schrift is helder, en wijst dit gedrag (hoe authentiek de ervaring ook is) af.

memento schreef:

artistiek schreef:Wanneer is bevinding onbijbels... dat lijkt me een lastige kwestie.

Ik heb het voorbeeld genoemd van de stand van het werkhuis, dus iemand leert zijn zonden zien en gaat heel hard aan de slag om het met God goed te maken. De Schrift leert ons, dat uit de werken der wet geen vlees gerechtvaardigd zal worden. Tegen deze bevinding moet dus gewaarschuwd worden. Op pastorale wijze, uiteraard: Lieve vriend, als dit uw leven is, stop dan NU met uw gezwoeg, en laat God u zaligmaken. Gebeurt die terechtwijzing niet, en noemt men het een stand in het genadeleven, en onderdeel van hoe God een mens bekeerd, dan stelt men in wezen bevinding boven de Schrift. Want de Schrift is helder, en wijst dit gedrag (hoe authentiek de ervaring ook is) af.

Zowel de stand van het werkhuis als het afwijzen ervan is Bijbels.