Luther schreef:- Welke plaats neemt de Bijbel in in uw gezin?
- Wat is voor u de kern van de Bijbelse boodschap?
- Wie is Christus voor u?
- Wat betekent het belijden van zondag 1-7 van de Heid. Cat. voor u?
- Hoe gaat u om met de media in uw gezin?
- Wat is uw houding t.a.v. sportbeoefening?
- Waarom heeft u voor deze school gekozen?

Denk je echt dat dit wat oplost?

Neem bijv. de vraag: wie is Christus voor u? De een zal antwoorden: Hij is gekomen voor zondige mensen, wij zijn zondige mensen dus Hij is onze Verlosser. De ander zal antwoorden: We belijden dat hij de Zoon van God is, die voor Zijn kinderen de straf droeg. Ons verlangen en ons gebed is om bij Zijn volk te mogen horen. Welk antwoord is dan goed? Zo geldt het voor alle vragen... Ik denk dat het alleen maar meer een warboel zal worden.

De laatste vraag is wel relevant. De school heeft haar uitgangspunten en regels. Mede op basis daarvan is een keuze gemaakt.

Ander schreef:Neem bijv. de vraag: wie is Christus voor u? De een zal antwoorden: Hij is gekomen voor zondige mensen, wij zijn zondige mensen dus Hij is onze Verlosser. De ander zal antwoorden: We belijden dat hij de Zoon van God is, die voor Zijn kinderen de straf droeg. Ons verlangen en ons gebed is om bij Zijn volk te mogen horen. Welk antwoord is dan goed? Zo geldt het voor alle vragen...

Simpel: beide antwoorden zijn goed!

Ander schreef:Ik denk dat het alleen maar meer een warboel zal worden.

Ik denk het niet: de vragen zijn relevant, er zijn prima antwoorden op te geven en op basis van die antwoorden is prima vast te stellen hoe iemand in het leven staat. Dit in tegenstelling tot the GGiN-school vragen: die raken alleen de buitenkant. Net alsof het in het leven gaat om vertalingen, wel of geen internet en televisie.

rekcor schreef:

Ander schreef:Neem bijv. de vraag: wie is Christus voor u? De een zal antwoorden: Hij is gekomen voor zondige mensen, wij zijn zondige mensen dus Hij is onze Verlosser. De ander zal antwoorden: We belijden dat hij de Zoon van God is, die voor Zijn kinderen de straf droeg. Ons verlangen en ons gebed is om bij Zijn volk te mogen horen. Welk antwoord is dan goed? Zo geldt het voor alle vragen...

Simpel: beide antwoorden zijn goed!

Wellicht. Maar dan het antwoord: Niets; Ik geloof met een historisch geloof dat Hij Gods Zoon is. Ik ben echter onbekeerd en ken hem niet. Is zo'n antwoord ook goed?

Je zult zeggen: Ja, dit antwoord is goed. Welke zin heeft het dan nog deze vraag te stellen?

Tiberius schreef:

Wilhelm schreef:Tekenen voor bepaalde leefregels komt bij mij altijd een beetje over als gewetensdwang.

Bij mij niet.
Het is voor een jong kind best moeilijk als hij bij iemand in de klas zit, die een totaal andere levensopenbaring heeft.
Om maar wat te noemen: als je kind 2x per zondag naar de kerk gaat en daarnaast nog wat activiteiten in de lijn van de zondagsrust, dan is het moeilijk als hij 's maandags op school komt en er zijn er een paar die in het kringgesprek vertellen dat ze halve dag TV hebben zitten kijken, of naar voetbal zijn geweest, of naar het strand, enzovoorts, noem verder maar op.
(Om over de HSV maar te zwijgen, maar daar hebben we het eerder al over gehad ).

Maar het is veel moeilijker om binnen het reformatorisch onderwijs te zittenm en dan zulk soort confrontaties te moeten aangaan.
Want dan zijn het mensen van je eigen gemeente die totaal andere principes hebben dan jij.

Pas hoorde ik van ouders die om die reden kozen voor een 'vrije' school; omdat dan voor de kinderen duidelijker was: dit doen wij niet want de Bijbel zegt....
(en de kinderen uit de klas lezen de Bijbel niet, dus weten dat niet)

Ik snapte dat op zich ook wel; al ben ik zelf heel erg blij met het reformatorische onderwijs.

Ander schreef:

Luther schreef:- Welke plaats neemt de Bijbel in in uw gezin?
- Wat is voor u de kern van de Bijbelse boodschap?
- Wie is Christus voor u?
- Wat betekent het belijden van zondag 1-7 van de Heid. Cat. voor u?
- Hoe gaat u om met de media in uw gezin?
- Wat is uw houding t.a.v. sportbeoefening?
- Waarom heeft u voor deze school gekozen?

Denk je echt dat dit wat oplost?

Neem bijv. de vraag: wie is Christus voor u? De een zal antwoorden: Hij is gekomen voor zondige mensen, wij zijn zondige mensen dus Hij is onze Verlosser. De ander zal antwoorden: We belijden dat hij de Zoon van God is, die voor Zijn kinderen de straf droeg. Ons verlangen en ons gebed is om bij Zijn volk te mogen horen. Welk antwoord is dan goed? Zo geldt het voor alle vragen... Ik denk dat het alleen maar meer een warboel zal worden.

De laatste vraag is wel relevant. De school heeft haar uitgangspunten en regels. Mede op basis daarvan is een keuze gemaakt.

Wel heel technisch zoals je dit nu benadert. Uit de geest van de antwoorden kun je heel goed peilen wat voor gezin er achter de aanmelding schuilt. Ik heb dat veel liever dan het vragen naar allerlei concrete punten als tv-bezit, lid van een politieke partij, broek aan voor meisjes e.d. Al die antwoorden die men daarop geeft, zeggen helemaal niets.
Verder heb ik gezegd dat zo'n andere vragenlijst gepaard zou moeten gaan met een persoonlijk gesprek.

Om heel eerlijk te zeggen, zou het zo moeten zijn - maar ik weet dat ik nu iets heel gevaarlijks zeg, en wellicht het hele forum over me heen krijg - dat wanneer iemand die vraag beantwoord: Nee, wij kennen Christus niet, het doet ons ook niets etc. , dat zo'n gezin dan ernstig op hun verantwoordelijkheid dient te worden gewezen: Waarom wilt u dan dat uw kind naar een ref. school gaan?

Maar hierachter ligt ook de gedachte, dat er veel te weinig wordt stil gestaan bij de vreemde status quo in de gereformeerde gezindte: door en door materialistisch, wereldgelijkvormig, en tegelijk of eerlijk onbekeerd (vreselijke uitdrukking) of uiteraard bekeerd. En vele gezinnen hobbelen maar voort, leven van het hier en nu, voeden hun kinderen op met vormen en inhouden die hen niets zeggen.

Wat ik vooral wil zeggen dat we met vragenlijstjes over uiterlijke levensopenbaring uiteindelijk zullen merken dat de refo-zuil in elkaar zal zakken.

Men zou langzamerhand het idee krijgen dat het kind er voor de school is i.p.v. de school voor het kind. Ik heb principieel moeite met vragen zoals die geschetst zijn. Zowel de gesloten vragen (welke vertaling er gelezen wordt, of welke provider ik heb) als de open vragen van Luther. Het gaat de school nl. helemaal niks aan. De man is toch het hoofd van het gezin? Als er handhaving van tucht moet zijn is daarvoor de kerk aangewezen, in leer en leven. En niet de school.
Zo langzamerhand begin ik de oproepen van de "linkse" partijen dat een "respecteren" plicht van de schoolregels voldoende is en dat onderschrijven niet noodzakelijk is te ondersteunen, dit met name gevoed door de "gewetensdwang" die langzamerhand wordt uitgeoefend.

Het school"management" matigt zich aan dat ze een "bepaalde" verantwoordelijkheid hebben waartoe ze niet geroepen noch bevoegd zijn. Deze lijn doortrekkend is het m.i. eerder een foute manier van willen "heersen" over anderen.

Luther schreef:Om heel eerlijk te zeggen, zou het zo moeten zijn - maar ik weet dat ik nu iets heel gevaarlijks zeg, en wellicht het hele forum over me heen krijg - dat wanneer iemand die vraag beantwoord: Nee, wij kennen Christus niet, het doet ons ook niets etc. , dat zo'n gezin dan ernstig op hun verantwoordelijkheid dient te worden gewezen: Waarom wilt u dan dat uw kind naar een ref. school gaan?

Helemaal mee eens.

Luther schreef: Maar hierachter ligt ook de gedachte, dat er veel te weinig wordt stil gestaan bij de vreemde status quo in de gereformeerde gezindte: door en door materialistisch, wereldgelijkvormig, en tegelijk of eerlijk onbekeerd (vreselijke uitdrukking) of uiteraard bekeerd. En vele gezinnen hobbelen maar voort, leven van het hier en nu, voeden hun kinderen op met vormen en inhouden die hen niets zeggen.

Helemaal mee eens.

Ander schreef:

rekcor schreef:

Ander schreef:Neem bijv. de vraag: wie is Christus voor u? De een zal antwoorden: Hij is gekomen voor zondige mensen, wij zijn zondige mensen dus Hij is onze Verlosser. De ander zal antwoorden: We belijden dat hij de Zoon van God is, die voor Zijn kinderen de straf droeg. Ons verlangen en ons gebed is om bij Zijn volk te mogen horen. Welk antwoord is dan goed? Zo geldt het voor alle vragen...

Simpel: beide antwoorden zijn goed!

Wellicht. Maar dan het antwoord: Niets; Ik geloof met een historisch geloof dat Hij Gods Zoon is. Ik ben echter onbekeerd en ken hem niet. Is zo'n antwoord ook goed?

Je zult zeggen: Ja, dit antwoord is goed. Welke zin heeft het dan nog deze vraag te stellen?

Het heeft sowieso zin: de kans is groot dat zoon-/dochterlief de vraag op dezelfde manier zou beantwoorden, waardoor de Godsdienstleraar/-es er extra aandacht aan kan besteden.

Daarnaast kun je er in zo'n gesprek prima achterkomen of iemand onverschillig onbekeerd is (en vervolgens afwijzen, want in dat geval kan iemand de grondslag nimmer naar eer en geweten onderschrijven), verdrietig onbekeerd (met beide armen ontvangen), twijfelend onbekeerd (idem.)

Luther schreef:.... dat zo'n gezin dan ernstig op hun verantwoordelijkheid dient te worden gewezen: Waarom wilt u dan dat uw kind naar een ref. school gaan?

Juist hiermee heb ik veel moeite. Hiertoe is de school - en zijn de leraren - niet geroepen. Zowieso hebben ze niet het recht aan mij te vragen wie "Chritus voor mij is". En - als men dan uit fatsoen een eerlijk antwoord geeft - komt men, indien het antwoord in hun ogen niet volledig correct is - onbevoegd! - nog een preek afsteken ook.
m.i. komt ontzettend veel van de "discussie" en de "ruzies" nu juist doordat iedereen meent iedereen op z'n verantwoordelijkheid te moeten wijzen. En luistert men niet naar de ander dan achten we de ander niet uitnemender dan onszelf en dat is ook weer niet goed.

Laten we de bijbelse lijn volgen. De kerk voor prediking en pastoraat. Het gezin voor de opvoeding. De school is er voor kennis. Daarbij behoort uiteraard ook Bijbelkennis, dus een christelijke school is een pre. Maar meer ook niet.

De Bijbel - en de bevestigingsformulieren - geven een duidelijke opdracht aan dominees, ouderlingen en diakenen.

Luther schreef:

Ander schreef:

Luther schreef:- Welke plaats neemt de Bijbel in in uw gezin?
- Wat is voor u de kern van de Bijbelse boodschap?
- Wie is Christus voor u?
- Wat betekent het belijden van zondag 1-7 van de Heid. Cat. voor u?
- Hoe gaat u om met de media in uw gezin?
- Wat is uw houding t.a.v. sportbeoefening?
- Waarom heeft u voor deze school gekozen?

Denk je echt dat dit wat oplost?

Neem bijv. de vraag: wie is Christus voor u? De een zal antwoorden: Hij is gekomen voor zondige mensen, wij zijn zondige mensen dus Hij is onze Verlosser. De ander zal antwoorden: We belijden dat hij de Zoon van God is, die voor Zijn kinderen de straf droeg. Ons verlangen en ons gebed is om bij Zijn volk te mogen horen. Welk antwoord is dan goed? Zo geldt het voor alle vragen... Ik denk dat het alleen maar meer een warboel zal worden.

De laatste vraag is wel relevant. De school heeft haar uitgangspunten en regels. Mede op basis daarvan is een keuze gemaakt.

Wel heel technisch zoals je dit nu benadert. Uit de geest van de antwoorden kun je heel goed peilen wat voor gezin er achter de aanmelding schuilt. Ik heb dat veel liever dan het vragen naar allerlei concrete punten als tv-bezit, lid van een politieke partij, broek aan voor meisjes e.d. Al die antwoorden die men daarop geeft, zeggen helemaal niets.
Verder heb ik gezegd dat zo'n andere vragenlijst gepaard zou moeten gaan met een persoonlijk gesprek.

Om heel eerlijk te zeggen, zou het zo moeten zijn - maar ik weet dat ik nu iets heel gevaarlijks zeg, en wellicht het hele forum over me heen krijg - dat wanneer iemand die vraag beantwoord: Nee, wij kennen Christus niet, het doet ons ook niets etc. , dat zo'n gezin dan ernstig op hun verantwoordelijkheid dient te worden gewezen: Waarom wilt u dan dat uw kind naar een ref. school gaan?

Maar hierachter ligt ook de gedachte, dat er veel te weinig wordt stil gestaan bij de vreemde status quo in de gereformeerde gezindte: door en door materialistisch, wereldgelijkvormig, en tegelijk of eerlijk onbekeerd (vreselijke uitdrukking) of uiteraard bekeerd. En vele gezinnen hobbelen maar voort, leven van het hier en nu, voeden hun kinderen op met vormen en inhouden die hen niets zeggen.

Wat ik vooral wil zeggen dat we met vragenlijstjes over uiterlijke levensopenbaring uiteindelijk zullen merken dat de refo-zuil in elkaar zal zakken.

Prima dat je moeite hebt met dingen, begrijpelijk ook, maar om dan maar zulke vragen te gaan stellen is wel wat bijzonder.
Over het innerlijk is moeilijk te oordelen: dus al is een antwoord op een vraag Wie is Christus voor u een hele mooie, toch kunnen we daarover niet oordelen. De school heeft wel bepaalde regels en uitgangspunten en wil graag van ouders weten of ze daar mee instemmen. Zo simpel is het.

En om, naar Rekcors antwoord te zien, onderscheid te gaan maken hoe iemand onbekeerd is, is buitengewoon verwerpelijk. U bent onverschillig bekeerd, dus niet welkom op onze school. Gelukkig dat de Heere Jezus in de Bijbel andere uitgangspunten hanteerde.

Willem schreef:

Luther schreef:.... dat zo'n gezin dan ernstig op hun verantwoordelijkheid dient te worden gewezen: Waarom wilt u dan dat uw kind naar een ref. school gaan?

Juist hiermee heb ik veel moeite. Hiertoe is de school - en zijn de leraren - niet geroepen.

Ik denk dat iedere Christen hiertoe geroepen is, en niet alleen dominees en ouderlingen. Volgens mij bevragen we elkaar juist te weinig op deze, wezenlijke, dingen, en teveel op de niet-wezenlijke dingen zoals verwoord in de vragen van genoemde GGiN-school.

Willem schreef:Laten we de bijbelse lijn volgen. De kerk voor prediking en pastoraat. Het gezin voor de opvoeding. De school is er voor kennis.

Waar staat het vetgedrukte gedeelte in de bijbel? Ik meende dat sommigen het onderscheid staat/kerk/gezin maakten, maar deze indeling is nieuw voor me. Als je het officiële onderscheid 'staat/kerk/gezin' aanhoudt, dan zou ik de school eerder onder 'gezin' scharen dan onder staat of kerk.

Ander schreef:En om, naar Rekcors antwoord te zien, onderscheid te gaan maken hoe iemand onbekeerd is, is buitengewoon verwerpelijk. U bent onverschillig onbekeerd, dus niet welkom op onze school. Gelukkig dat de Heere Jezus in de Bijbel andere uitgangspunten hanteerde.

Ok, maar dan zeg je eigenlijk dat er geen sprake kan zijn van een toelatingsbeleid. Want onverschillig onbekeerden, dat zijn de mensen in de wereld. Het kan niet bestaan dat mensen die zeggen onbekeerd te zijn, en die het ook verder niet kan schelen, hun kinderen op een reformatorische school willen hebben. Want waarom willen ze dat dan?

Willem schreef:Men zou langzamerhand het idee krijgen dat het kind er voor de school is i.p.v. de school voor het kind. Ik heb principieel moeite met vragen zoals die geschetst zijn. Zowel de gesloten vragen (welke vertaling er gelezen wordt, of welke provider ik heb) als de open vragen van Luther. Het gaat de school nl. helemaal niks aan.

Waarom - om in jouw taal te blijven spreken - gaat het de school dan wel wat aan als men vraagt welke bijbelvertaling er thuis gelezen wordt, of er een TV in huis is, of men lid is van een omroep, op welke partij men stemt, etc.? Om eerlijk te zijn verzet ik me daartegen.

Willem schreef:Het school"management" matigt zich aan dat ze een "bepaalde" verantwoordelijkheid hebben waartoe ze niet geroepen noch bevoegd zijn. Deze lijn doortrekkend is het m.i. eerder een foute manier van willen "heersen" over anderen.

Nee hoor, zo gaat dat in de hele refozuil, dat men de identiteit wil bewaken door allerlei vragen te stellen.

Willem schreef:Laten we de bijbelse lijn volgen. De kerk voor prediking en pastoraat. Het gezin voor de opvoeding. De school is er voor kennis. Daarbij behoort uiteraard ook Bijbelkennis, dus een christelijke school is een pre. Maar meer ook niet.

Als dát zo is, waarom stellen we dan überhaupt nog eisen. Dit is meer een pleidooi voor de 'openbare school met de Bijbel', het ideaal van Groen van Prinsterer.

Willem schreef:Juist hiermee heb ik veel moeite. Hiertoe is de school - en zijn de leraren - niet geroepen. Sowieso hebben ze niet het recht aan mij te vragen wie "Christus voor mij is".

Waarom heeft niet ieder mens er recht op om deze vraag te stellen? Petrus schrijft toch dat je altijd bereid moet zijn tot rekenschap?
In het buitenland is het heel erg gebruikelijk dat men op deze wijze met elkaar spreekt, maar binnen de gereformeerde gezindte is dat opeens heel erg vreemd. Als ik met christenen in het buitenland spreek over het refo-onderwijs en de vele volle kerken, dan is met eerst heel verheugd en meent men dat we hier in het paradijs wonen. Men vergelijkt het dan ook met de verdrukking die men doordeweeks heeft als christen.
Als men dan vervolgens suggereert dat de grote scholen vol zitten met wedergeboren christenen, dan moet ik ze helaas gaan teleurstellen. En als ik dan op vragen uitleg dat velen zeggen dat ze Christus niet als persoonlijke Zaligmaker kent, dan valt men echt in een verdrietige verbazing. En eigenlijk is dat wel terecht, mijns inziens.

Willem schreef:En - als men dan uit fatsoen een eerlijk antwoord geeft - komt men, indien het antwoord in hun ogen niet volledig correct is - onbevoegd! - nog een preek afsteken ook.
m.i. komt ontzettend veel van de "discussie" en de "ruzies" nu juist doordat iedereen meent iedereen op z'n verantwoordelijkheid te moeten wijzen. En luistert men niet naar de ander dan achten we de ander niet uitnemender dan onszelf en dat is ook weer niet goed.

Ik snap niet zo goed waarom er geen zorg mag zijn om elkaar en vooral om onze jongeren?

rekcor schreef:

Willem schreef:

Luther schreef:.... dat zo'n gezin dan ernstig op hun verantwoordelijkheid dient te worden gewezen: Waarom wilt u dan dat uw kind naar een ref. school gaan?

Juist hiermee heb ik veel moeite. Hiertoe is de school - en zijn de leraren - niet geroepen.

Ik denk dat iedere Christen hiertoe geroepen is, en niet alleen dominees en ouderlingen. Volgens mij bevragen we elkaar juist te weinig op deze, wezenlijke, dingen, en teveel op de niet-wezenlijke dingen zoals verwoord in de vragen van genoemde GGiN-school.

Christenen zijn geroepen om te "getuigen" niet om te "bevragen".

rekcor schreef:

Willem schreef:Laten we de bijbelse lijn volgen. De kerk voor prediking en pastoraat. Het gezin voor de opvoeding. De school is er voor kennis.

Waar staat het vetgedrukte gedeelte in de bijbel? Ik meende dat sommigen het onderscheid staat/kerk/gezin maakten, maar deze indeling is nieuw voor me. Als je het officiële onderscheid 'staat/kerk/gezin' aanhoudt, dan zou ik de school eerder onder 'gezin' scharen dan onder staat of kerk.

Dat vetgedrukte staat nergens in de Bijbel. Wel over de kerk, de woordverkondiging en de ambten. Vandaar dat mijn constatering is dat de scholen deze taak - het bevragen - op zich hebben genomen i.p.v. dat het hun is opgelegd.

reckor schreef:

Ander schreef:En om, naar Rekcors antwoord te zien, onderscheid te gaan maken hoe iemand onbekeerd is, is buitengewoon verwerpelijk. U bent onverschillig onbekeerd, dus niet welkom op onze school. Gelukkig dat de Heere Jezus in de Bijbel andere uitgangspunten hanteerde.

Ok, maar dan zeg je eigenlijk dat er geen sprake kan zijn van een toelatingsbeleid. Want onverschillig onbekeerden, dat zijn de mensen in de wereld. Het kan niet bestaan dat mensen die zeggen onbekeerd te zijn, en die het ook verder niet kan schelen, hun kinderen op een reformatorische school willen hebben. Want waarom willen ze dat dan?

De bijbel zegt idd dat wij geen hartenkenners zijn.

Luther schreef:

Willem schreef:Men zou langzamerhand het idee krijgen dat het kind er voor de school is i.p.v. de school voor het kind. Ik heb principieel moeite met vragen zoals die geschetst zijn. Zowel de gesloten vragen (welke vertaling er gelezen wordt, of welke provider ik heb) als de open vragen van Luther. Het gaat de school nl. helemaal niks aan.

Waarom - om in jouw taal te blijven spreken - gaat het de school dan wel wat aan als men vraagt welke bijbelvertaling er thuis gelezen wordt, of er een TV in huis is, of men lid is van een omroep, op welke partij men stemt, etc.? Om eerlijk te zijn verzet ik me daartegen.

Dat gaat ze idd ook helemaal niks aan. Ik verzet me ook tegen dat soort vragen. Eigenlijk gelooft men de mensen dus gewoon niet als ze zich aanmelden en aangeven de grondslag te onderschrijven. Dat moet met een heleboel "regeltjes" worden bewezen. Als de school zegt dat men mensen toelaat die de grondslag onderschrijven dan moeten ze dat ook doen en geen "beoordelaar" gaan spelen of de grondslag wel recht "geinterpreteerd" wordt.

Luther schreef:

Willem schreef:Het school "management" matigt zich aan dat ze een "bepaalde" verantwoordelijkheid hebben waartoe ze niet geroepen noch bevoegd zijn. Deze lijn doortrekkend is het m.i. eerder een foute manier van willen "heersen" over anderen.

Nee hoor, zo gaat dat in de hele refozuil, dat men de identiteit wil bewaken door allerlei vragen te stellen.

Dan is m.i. de hele refozuil "heersend". Wat idd wel datgene is wat ik bemerk. En waar ik me tegen verzet.

Luther schreef:

Willem schreef:Laten we de bijbelse lijn volgen. De kerk voor prediking en pastoraat. Het gezin voor de opvoeding. De school is er voor kennis. Daarbij behoort uiteraard ook Bijbelkennis, dus een christelijke school is een pre. Maar meer ook niet.

Als dát zo is, waarom stellen we dan überhaupt nog eisen. Dit is meer een pleidooi voor de 'openbare school met de Bijbel', het ideaal van Groen van Prinsterer.

De excessen die nu op de bestaande reformatorische scholen ontstaan roepen idd de vraag op of deze scholen niet hun tijd heben gehad en of we niet terug moeten naar een "openbare school met de Bijbel". Waar leraren getuigen i.p.v. bevragen.

Luther schreef:

Willem schreef:Juist hiermee heb ik veel moeite. Hiertoe is de school - en zijn de leraren - niet geroepen. Sowieso hebben ze niet het recht aan mij te vragen wie "Christus voor mij is".

Waarom heeft niet ieder mens er recht op om deze vraag te stellen? Petrus schrijft toch dat je altijd bereid moet zijn tot rekenschap?
In het buitenland is het heel erg gebruikelijk dat men op deze wijze met elkaar spreekt, maar binnen de gereformeerde gezindte is dat opeens heel erg vreemd. Als ik met christenen in het buitenland spreek over het refo-onderwijs en de vele volle kerken, dan is met eerst heel verheugd en meent men dat we hier in het paradijs wonen. Men vergelijkt het dan ook met de verdrukking die men doordeweeks heeft als christen.
Als men dan vervolgens suggereert dat de grote scholen vol zitten met wedergeboren christenen, dan moet ik ze helaas gaan teleurstellen. En als ik dan op vragen uitleg dat velen zeggen dat ze Christus niet als persoonlijke Zaligmaker kent, dan valt men echt in een verdrietige verbazing. En eigenlijk is dat wel terecht, mijns inziens.

Het "bereid moeten zijn tot rekenschap" is toch niet hetzelfde alsdat iedereen het recht heeft ernaar te vragen? Wat ze verder in het buitenland wel of niet doen lijkt me niet echt een argument. Nogmaals, wij zijn - volgens de Bijbel - geroepen tot getuigen. Niet om te "bevragen".

Luther schreef:

Willem schreef:En - als men dan uit fatsoen een eerlijk antwoord geeft - komt men, indien het antwoord in hun ogen niet volledig correct is - onbevoegd! - nog een preek afsteken ook.
m.i. komt ontzettend veel van de "discussie" en de "ruzies" nu juist doordat iedereen meent iedereen op z'n verantwoordelijkheid te moeten wijzen. En luistert men niet naar de ander dan achten we de ander niet uitnemender dan onszelf en dat is ook weer niet goed.

Ik snap niet zo goed waarom er geen zorg mag zijn om elkaar en vooral om onze jongeren?

De bijbel zegt dat men dient te "getuigen" en mensen jaloers moet maken door onze levenshouding en levenswijze. Dat is dan ook het zorgen voor elkaar en voor onze jongeren. De zorg voor elkaar en voor de jongeren mag - en moet er zelfs - zijn. Maar de gehanteerde methode is m.i. gewoon onbijbels. Niet het "bevragen" leert de Bijbel maar het "getuigen". Het bevragen is voorbehouden aan de kerkelijke ambten.

Concluderend zou ik kunnen stellen dat men geen vragenlijst bij de ouders neer moet leggen maar dat de leraren deze vragen invullen en de antwoorden bij de ouders dienen neer te leggen. Zodat de ouders de school kunnen kiezen waardoor hun kinderen "tot jaloersheid verwekt zullen worden".

Willem schreef:

rekcor schreef:

Willem schreef:

Luther schreef:.... dat zo'n gezin dan ernstig op hun verantwoordelijkheid dient te worden gewezen: Waarom wilt u dan dat uw kind naar een ref. school gaan?

Juist hiermee heb ik veel moeite. Hiertoe is de school - en zijn de leraren - niet geroepen.

Ik denk dat iedere Christen hiertoe geroepen is, en niet alleen dominees en ouderlingen. Volgens mij bevragen we elkaar juist te weinig op deze, wezenlijke, dingen, en teveel op de niet-wezenlijke dingen zoals verwoord in de vragen van genoemde GGiN-school.

Christenen zijn geroepen om te "getuigen" niet om te "bevragen".

rekcor schreef:

Willem schreef:Laten we de bijbelse lijn volgen. De kerk voor prediking en pastoraat. Het gezin voor de opvoeding. De school is er voor kennis.

Waar staat het vetgedrukte gedeelte in de bijbel? Ik meende dat sommigen het onderscheid staat/kerk/gezin maakten, maar deze indeling is nieuw voor me. Als je het officiële onderscheid 'staat/kerk/gezin' aanhoudt, dan zou ik de school eerder onder 'gezin' scharen dan onder staat of kerk.

Dat vetgedrukte staat nergens in de Bijbel. Wel over de kerk, de woordverkondiging en de ambten. Vandaar dat mijn constatering is dat de scholen deze taak op zich hebben genomen i.p.v. dat het hun is opgelegd.

reckor schreef:

Ander schreef:En om, naar Rekcors antwoord te zien, onderscheid te gaan maken hoe iemand onbekeerd is, is buitengewoon verwerpelijk. U bent onverschillig onbekeerd, dus niet welkom op onze school. Gelukkig dat de Heere Jezus in de Bijbel andere uitgangspunten hanteerde.

Ok, maar dan zeg je eigenlijk dat er geen sprake kan zijn van een toelatingsbeleid. Want onverschillig onbekeerden, dat zijn de mensen in de wereld. Het kan niet bestaan dat mensen die zeggen onbekeerd te zijn, en die het ook verder niet kan schelen, hun kinderen op een reformatorische school willen hebben. Want waarom willen ze dat dan?

De bijbel zegt idd dat wij geen hartenkenners zijn.

Als christenen geroepen zijn om te getuigen, wat is dan het probleem? Waarom zou je niet de aanzet voor dat getuigen mogen geven?

En staat er niet in de grondslagen van de reformatorische scholen dat het het christelijke scholen zijn? Dit dan ook vanzelfsprekend voor christenen zijn?

Willem schreef:Christenen zijn geroepen om te "getuigen" niet om te "bevragen".

Dus als Christenen moeten we volkomen langs elkaar leven, elkaar nooit vragen naar de relatie (al dan niet aanwezig) met de Heere?

Vind je dat niet wat individualistisch klinken?