twee tips die ik vroeger al van mn moeder kreeg als je je slaperig voelt in de kerk:
stop je handen gekruisd in je mouwen en knijp in je armen, goed hard...
of: ga met het puntje van je tong over je gehemelte...

probeer het maar eens!

3. Eet hele sterke fisherman's friends!

Bloempje28 schreef:Ik ben het met je eens dat het per dominee wel verschilt! Het is ook de taak van de dominee om nieuw en verfrissend te zijn. Maar als jij goed uitgeslapen bent, dut je ook niet in bij een saaie dominee.

Ik dut nooit in tijdens een kerkdienst, maar heb wel bij bepaalde dominees dat andere dingen opeens erg interessant worden. Bijv. tellen uit hoeveel lagen bakstenen de muur bestaat, wat ik vanmiddag eens zal doen, etc.

Bloempje28 schreef:En ook wel met gebrek aan interesse... want in elke preek zit wel leerstof! ben je dus echt op zoek naar iets leerzaams dan is er elke dienst wel wat te leren.

Dat zou kunnen, maar als een preek voor 99.5% uit 'vertrouwde klanken' bestaat, dan vind ik het niet gek dat het me niet lukt om bij de les te blijven voor de resterende 0.5%. Dat kun je eenvoudig verklaren door de manier waarop onze hersenen zijn opgebouwd.

Bloempje28 schreef:Maar ik snap je wel: ik ervaar dat precies zo. Maar het Woord is het Woord, door welke dominee ook gepreekt (mits het recht naar de schrift is natuurlijk).... dan mag de dominee niet ons excuus zijn... toch???

Ik denk dat de meeste dominees in onze achterban in hun prediking recht doen aan het 'Sola Scriptura', maar niet aan het 'Tota Scriptura'. Er is een beperkt aantal thema's, die iedere preek terugkomen, en die vaak ook nog in dezelfde bewoordingen uitgewerkt worden.

Ik slaak weer een zucht van verlichting, rekcor. Gelukkig is het de schuld van de dominee als ik een beetje indut....

Maar serieus: ik begrijp het best. Als ik dominee was, zou ik er ook nog iets aan hebben. Maar nu ben ik gewoon hoorder, laat ik dan maar bij mezelf beginnen.

Mee eens. Aan de andere kant is het wel goed om dominees te leren hun publiek aan te spreken. Het is gewoon een feit dat je naar de een beter luistert dan naar de ander... en dat de een iets beter brengt dan de ander. Zo had ik leraren op school waar ik klaarwakker bij was, en leraren waar ik erg mijn best moest doen om wakker te worden. Natuurlijk ligt de eerste verantwoordelijkheid bij ons.... Maar ook van de kant van de leraren kan er wat aan gedaan worden... en het is goed als daar in de opleiding aandacht aan wordt besteed. Dat is voor de luisteraar winst. En sluit ook aan bij wat de predikant als het goed is wil: Dat de boodschap zo goed mogelijk overkomt.

Ik dut nooit in tijdens een kerkdienst, maar heb wel bij bepaalde dominees dat andere dingen opeens erg interessant worden. Bijv. tellen uit hoeveel lagen bakstenen de muur bestaat, wat ik vanmiddag eens zal doen, etc.

Natuurlijk zit ik me ook wel eens te vervelen, maar ik wijt dat meer aan mezelf. Als ik er goed van doordrongen was hoe erg het met me gesteld was, dan zou ik niet vervelen... en ik lees dat jij er al vantevoren vanuit gaat dat het wel weer saai zal worden!! Zou je daar niet eens wat aan doen? Het is jouw schuld als je verloren gaat of niet genoeg voeding krijgt.... zit je dan wel op de goede plek???

Bloempje28 schreef:En ook wel met gebrek aan interesse... want in elke preek zit wel leerstof! ben je dus echt op zoek naar iets leerzaams dan is er elke dienst wel wat te leren.

Dat zou kunnen, maar als een preek voor 99.5% uit 'vertrouwde klanken' bestaat, dan vind ik het niet gek dat het me niet lukt om bij de les te blijven voor de resterende 0.5%. Dat kun je eenvoudig verklaren door de manier waarop onze hersenen zijn opgebouwd.

Ach, ja... wetenschap. Zo kun je alles wel weg redeneren. Het is jammer dat de vertrouwde klanken ons zondige hart niet kunnen raken. Dat heeft alles met jezelf te maken.

Bloempje28 schreef:Maar ik snap je wel: ik ervaar dat precies zo. Maar het Woord is het Woord, door welke dominee ook gepreekt (mits het recht naar de schrift is natuurlijk).... dan mag de dominee niet ons excuus zijn... toch???

Ik denk dat de meeste dominees in onze achterban in hun prediking recht doen aan het 'Sola Scriptura', maar niet aan het 'Tota Scriptura'. Er is een beperkt aantal thema's, die iedere preek terugkomen, en die vaak ook nog in dezelfde bewoordingen uitgewerkt worden.

Dat kan zijn, maar als je daardoor het gevoel krijgt tekort te komen, waarom ga je dan niet eens een gesprek aan met de dominee?? Waarom onderneem je dan niets???

Probleem met dat laatste is denk ik ook hoe er wordt gepreekt in de zin van: Preek je voor gelovigen of ongelovigen? Is het laatste het geval (of denkt men dat dat het geval is), dan heeft het geen zin om allerlei thema's te preken. Er wordt gewezen op zonde, ellende... en op verlossing. De oproep tot bekering komt dan telkens weer terug. Wordt er gepreekt voor gelovigen, dan zal het meer over dankbaarheid, heiliging op allerlei vlakken gaan. Hoe leef je als christen in dienst van God en je naaste. Dat kan je heel breed maken, in tegenstelling tot "hoe word je christen".

Marnix schreef:Probleem met dat laatste is denk ik ook hoe er wordt gepreekt in de zin van: Preek je voor gelovigen of ongelovigen? Is het laatste het geval (of denkt men dat dat het geval is), dan heeft het geen zin om allerlei thema's te preken. Er wordt gewezen op zonde, ellende... en op verlossing. De oproep tot bekering komt dan telkens weer terug. Wordt er gepreekt voor gelovigen, dan zal het meer over dankbaarheid, heiliging op allerlei vlakken gaan. Hoe leef je als christen in dienst van God en je naaste. Dat kan je heel breed maken, in tegenstelling tot "hoe word je christen".

Niet mee eens. Op iedere kerkganger ligt de claim van: bekeert u en geloof het evangelie. Daar hoort alles bij, dus mag/moet ook de volle breedte gepreekt worden.

Ook niet helemaal mee eens. De boodschap van bekering (is wat anders dan die van dagelijkse bekering) geldt ongelovigen. Mensen die bekeerd zijn hoeven niet tot die bekering te worden opgeroepen.

En mensen die niet geloven kan je wel oproepen tot heiliging... Maar heeft dat zin als ze zich niet eerst bekeren en Hem echt leren kennen, de Geest hebben? En is daardoor de praktijk misschien soms minder zoals jij het beschrijft en meer zoals Rekcor beschrijft? (voor de goede orde: dat is een vraag, geen oordeel)

Marnix schreef:en leraren waar ik erg mijn best moest doen om wakker te worden.

Dus bij sommige sliep je bij voorbaat al?

Sorry, kon het ff niet laten

Nee, ik deed altijd mijn best om wakker te blijven... ewat doorgaans aardig lukte, al koste het wel moeite soms

Ik snap het. Het stond er wel grappig

eilander schreef:

Marnix schreef:Probleem met dat laatste is denk ik ook hoe er wordt gepreekt in de zin van: Preek je voor gelovigen of ongelovigen? Is het laatste het geval (of denkt men dat dat het geval is), dan heeft het geen zin om allerlei thema's te preken. Er wordt gewezen op zonde, ellende... en op verlossing. De oproep tot bekering komt dan telkens weer terug. Wordt er gepreekt voor gelovigen, dan zal het meer over dankbaarheid, heiliging op allerlei vlakken gaan. Hoe leef je als christen in dienst van God en je naaste. Dat kan je heel breed maken, in tegenstelling tot "hoe word je christen".

Niet mee eens. Op iedere kerkganger ligt de claim van: bekeert u en geloof het evangelie. Daar hoort alles bij, dus mag/moet ook de volle breedte gepreekt worden.

Met beiden niet mee eens.
Marnix haalt de zonde en ellende bij de preek voor de bekeerde eruit. Dat is echt geen goede zaak. Juist de bekeerde zal zijn troost altijd bij de verlossing voor zijn zonden door Jezus Christus zoeken. En dat is dan juist het diepste punt van geloofsbeleving, daar zit het hart van het geloof, en daar moet dan ook over gepreekt worden. Laat staan dat dat bij uitstek hetgene is waar Christus mee verhoogd wordt, met de verkondiging van Zijn middelaarswerk.
Ik denk dat ik het met Eilander meer eens ben. Maar op de bekeerde ligt de claim van bekering en geloven toch heel anders dan op de onbekeerde.
Altijd geldt: het evangelie van de Heere Jezus Christus moet verkondigd worden. Dat is voor gelovige en voor ongelovige de goede boodschap.

rekcor schreef:

Bloempje28 schreef:En ook wel met gebrek aan interesse... want in elke preek zit wel leerstof! ben je dus echt op zoek naar iets leerzaams dan is er elke dienst wel wat te leren.

Dat zou kunnen, maar als een preek voor 99.5% uit 'vertrouwde klanken' bestaat, dan vind ik het niet gek dat het me niet lukt om bij de les te blijven voor de resterende 0.5%. Dat kun je eenvoudig verklaren door de manier waarop onze hersenen zijn opgebouwd.

Met rekcor ben ik het hier echt oneens. Juist de vertrouwde klanken van het evangelie horen een mens te raken in een dienst. hoe vertrouwder de klanken des te dieper ze het hart in zinken.
Het evangelie verkondigen is juist niet het elke keer nieuwe dingen leren. Het evangelie is en blijft het evangelie, en als je dat afdoet met 'vertrouwde klanken' dan ligt dat nooit aan het evangelie (Als je het tenminste over het evangelie hebt).