Als we elkaar voorhouden dat we ons niet meer kunnen bekeren, tenzij God wat extra's doet, bovenop al het laten afkondigen van het heil wat Hij al doet, dan weet ik het echt niet meer.

Jongere schreef: Maar wie weet nog positief te verkondigen, te proclameren, wat het evangelie betekent? Wat het is om vrede met God te hebben? In plaats van dat men het negatief weet te benoemen - wat het in ieder geval niet is.

http://www.edmontonprc.org/sermons-2010.htm


Scripture: Matthew 11:16-30

Text: Matthew 11:28

Psalters: 426, 386, 115, 150, 197



“A Call to the Weary and Heavy Laden”

I. A Particular Call

II. A Serious Call

III. A Promised Rest

refo schreef:Als we elkaar voorhouden dat we ons niet meer kunnen bekeren, tenzij God wat extra's doet, bovenop al het laten afkondigen van het heil wat Hij al doet, dan weet ik het echt niet meer.

Als je het niet meer weet, moet je van de Heidelbergse Catechismus Zondag 3, Vraag en Antwoord 8, eens lezen. Misschien afgelopen zondag wel behandeld bij je in de kerk. Dan weet je - Bijbels gefundeerd - precies wat je nog wel en niet kunt.

Democritus schreef:

Gian schreef:Bekeren komt na het geloven. Zonder geloof is bekeren nutteloos en werkt wettisicme in de hand.

Zoals onze predikant het gisterenavond verwoorde: Eerst vluchten en dan pas de vruchten. En voor als u de volgorde vergeet.....vluchten staat voor vruchten in het woordenboek

mooi!

Johann Gottfried Walther schreef:

Gian schreef:Bekeren komt na het geloven. Zonder geloof is bekeren nutteloos en werkt wettisicme in de hand.

Waar lees je dat in Gods woord?

En getuigd Marcus 1 vers 15 niet anders: de prediking van Christus:
14 En nadat Johannes overgeleverd was, kwam Jezus in Galilea, predikende het Evangelie van het Koninkrijk Gods.
15 En zeggende: De tijd is vervuld, en het Koninkrijk Gods nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het Evangelie.

En voor dat EN...
bekering en geloof horen bij elkaar!

Zo zegt ook Petrus in hand 2;38:
"bekeert U en laat U dopen in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden, en gij zult de gaven des heiligen Geestes ontvangen.
Wij laten ons echter liever eerst dopen, en bedanken God al voor de vergeving der zonden van de baby, die nog geen onderscheid tussen goed en kwaad kent.
Dat blijft toch maar wringen bij me, het spijt me werkelijk dat ik begrijp dat je pas "gewassen" kunt worden als je gezondigd hebt, en o dat heb ik.Gedoopt ben ik als jong kind, maar kan het me niet herinneren.
Ik voel me dus geroepen te streven naar een doop ter afwassing van mijn zonden.Om daarna, na de belofte des heiligen Geestes, de gaven te ontvangen.
Is dit dan niet bijbels?

Joannah schreef:Zo zegt ook Petrus in hand 2;38:
"bekeert U en laat U dopen in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden, en gij zult de gaven des heiligen Geestes ontvangen.
Wij laten ons echter liever eerst dopen, en bedanken God al voor de vergeving der zonden van de baby, die nog geen onderscheid tussen goed en kwaad kent.
Dat blijft toch maar wringen bij me, het spijt me werkelijk dat ik begrijp dat je pas "gewassen" kunt worden als je gezondigd hebt, en o dat heb ik.Gedoopt ben ik als jong kind, maar kan het me niet herinneren.
Ik voel me dus geroepen te streven naar een doop ter afwassing van mijn zonden.Om daarna, na de belofte des heiligen Geestes, de gaven te ontvangen.
Is dit dan niet bijbels?

In ieder geval heb je er geen oog voor dat de mensen die Petrus doopte, nog niet gedoopt waren, wel besneden. Dat is dus echt iets anders.

De kinderdoop is niet iets wat je bewust beleeft, maar waar je je later wel bewust van moet zijn! Daar mag je (met eerbied gesproken) bij God op terugkomen. En (weer met eerbied) God zal er óók op terugkomen. Toen heeft Hij al gezegd dat Hij jouw God wilde zijn, al voordat je het zelf kon zeggen.
De nadruk ligt dus op werk van Hem, Die altijd de eerste is!

Genade door recht schreef:

refo schreef:Als we elkaar voorhouden dat we ons niet meer kunnen bekeren, tenzij God wat extra's doet, bovenop al het laten afkondigen van het heil wat Hij al doet, dan weet ik het echt niet meer.

Als je het niet meer weet, moet je van de Heidelbergse Catechismus Zondag 3, Vraag en Antwoord 8, eens lezen. Misschien afgelopen zondag wel behandeld bij je in de kerk. Dan weet je - Bijbels gefundeerd - precies wat je nog wel en niet kunt.

Toch vind ik dat Jongere iets fundamenteels opmerkt. Ik heb me wel 100keer bekeerd in mijn leven(zo´n bekering is eigenlijk niet meer dan je voor te nemen, nog beter je best te doen) en mocht er door genade achterkomen, dat dat geen bekering was zoals de de Heere die in Zijn Woord bedoelt(en die Hij alleen kan bewerken). Zo kwam ik erachter dat er iets goed fout zat met ¨mijn geloof¨. En dat kon ook niet anders,als het met het een fout zit,zit het met het ander ook fout!
Juist omdat bekering en geloof verbonden zijn met elkaar.
De tekst ¨zoekt en gij zult vinden¨ vernieuwde mijn geloof als het ware. Eerst bestond mijn geloof uit ¨geloven dat God bestaat¨. Toen ¨zag¨ ik dat geloof iets zal ontvangen, dat het geloof zich richt
op een gevend God. Ik ben toen het Johannes Evangelie gaan lezen en las er dingen in waarvan ik niet wist dat ze er in stonden,en waar Christus met Nicodemus sprak over wedergeboorte,daar sprak Hij met mij over wedergeboorte. En Hij gaf mij dat. Om niet.En sindsdien ben ik van Hem.

eilander schreef:

Joannah schreef:Zo zegt ook Petrus in hand 2;38:
"bekeert U en laat U dopen in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden, en gij zult de gaven des heiligen Geestes ontvangen.
Wij laten ons echter liever eerst dopen, en bedanken God al voor de vergeving der zonden van de baby, die nog geen onderscheid tussen goed en kwaad kent.
Dat blijft toch maar wringen bij me, het spijt me werkelijk dat ik begrijp dat je pas "gewassen" kunt worden als je gezondigd hebt, en o dat heb ik.Gedoopt ben ik als jong kind, maar kan het me niet herinneren.
Ik voel me dus geroepen te streven naar een doop ter afwassing van mijn zonden.Om daarna, na de belofte des heiligen Geestes, de gaven te ontvangen.
Is dit dan niet bijbels?

In ieder geval heb je er geen oog voor dat de mensen die Petrus doopte, nog niet gedoopt waren, wel besneden. Dat is dus echt iets anders.

De kinderdoop is niet iets wat je bewust beleeft, maar waar je je later wel bewust van moet zijn! Daar mag je (met eerbied gesproken) bij God op terugkomen. En (weer met eerbied) God zal er óók op terugkomen. Toen heeft Hij al gezegd dat Hij jouw God wilde zijn, al voordat je het zelf kon zeggen.
De nadruk ligt dus op werk van Hem, Die altijd de eerste is!

Waar kan ik vinden dat je hier later bij God op terug mag komen?(ref naar nieuwe testament/ nieuwe verbond graag)
Ik lees dat de doop het teken van de wedergeboorte is, en dat kan toch pas na zondebesef!?

Joannah schreef:

eilander schreef:

Joannah schreef:Zo zegt ook Petrus in hand 2;38:
"bekeert U en laat U dopen in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden, en gij zult de gaven des heiligen Geestes ontvangen.
Wij laten ons echter liever eerst dopen, en bedanken God al voor de vergeving der zonden van de baby, die nog geen onderscheid tussen goed en kwaad kent.
Dat blijft toch maar wringen bij me, het spijt me werkelijk dat ik begrijp dat je pas "gewassen" kunt worden als je gezondigd hebt, en o dat heb ik.Gedoopt ben ik als jong kind, maar kan het me niet herinneren.
Ik voel me dus geroepen te streven naar een doop ter afwassing van mijn zonden.Om daarna, na de belofte des heiligen Geestes, de gaven te ontvangen.
Is dit dan niet bijbels?

In ieder geval heb je er geen oog voor dat de mensen die Petrus doopte, nog niet gedoopt waren, wel besneden. Dat is dus echt iets anders.

De kinderdoop is niet iets wat je bewust beleeft, maar waar je je later wel bewust van moet zijn! Daar mag je (met eerbied gesproken) bij God op terugkomen. En (weer met eerbied) God zal er óók op terugkomen. Toen heeft Hij al gezegd dat Hij jouw God wilde zijn, al voordat je het zelf kon zeggen.
De nadruk ligt dus op werk van Hem, Die altijd de eerste is!

Waar kan ik vinden dat je hier later bij God op terug mag komen?(ref naar nieuwe testament/ nieuwe verbond graag)
Ik lees dat de doop het teken van de wedergeboorte is, en dat kan toch pas na zondebesef!?

Jij scheidt het oude en nieuwe verbond totaal. De Schrift doet dit niet. Wij, als gereformeerden (in navolging van de vroege kerk), geloven dat de doop in plaats van de besnijdenis gekomen is. Zoals God in het OT zijn verbond oprichtte met heel Israël, zo richt hij onder het nieuwe verbond zijn verbond op met heel de uiterlijke kerk. Dus ook met de kinderen van de gemeente.

Joannah schreef:

eilander schreef:

Joannah schreef:Zo zegt ook Petrus in hand 2;38:
"bekeert U en laat U dopen in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden, en gij zult de gaven des heiligen Geestes ontvangen.
Wij laten ons echter liever eerst dopen, en bedanken God al voor de vergeving der zonden van de baby, die nog geen onderscheid tussen goed en kwaad kent.
Dat blijft toch maar wringen bij me, het spijt me werkelijk dat ik begrijp dat je pas "gewassen" kunt worden als je gezondigd hebt, en o dat heb ik.Gedoopt ben ik als jong kind, maar kan het me niet herinneren.
Ik voel me dus geroepen te streven naar een doop ter afwassing van mijn zonden.Om daarna, na de belofte des heiligen Geestes, de gaven te ontvangen.
Is dit dan niet bijbels?

In ieder geval heb je er geen oog voor dat de mensen die Petrus doopte, nog niet gedoopt waren, wel besneden. Dat is dus echt iets anders.

De kinderdoop is niet iets wat je bewust beleeft, maar waar je je later wel bewust van moet zijn! Daar mag je (met eerbied gesproken) bij God op terugkomen. En (weer met eerbied) God zal er óók op terugkomen. Toen heeft Hij al gezegd dat Hij jouw God wilde zijn, al voordat je het zelf kon zeggen.
De nadruk ligt dus op werk van Hem, Die altijd de eerste is!

Waar kan ik vinden dat je hier later bij God op terug mag komen?(ref naar nieuwe testament/ nieuwe verbond graag)
Ik lees dat de doop het teken van de wedergeboorte is, en dat kan toch pas na zondebesef!?

Dat eerste vind ik een moeilijke vraag, dat lees ik niet letterlijk in de Bijbel. Wel is dit terug te vinden in formulier, etc. Maar dacht jij dat de kinderdoop iets is wat nou eenmaal moet gebeuren, maar daarna snel weer vergeten moet worden? Dat klinkt alleen al niet logisch. Het lijkt erop dat je geen enkele waarde in de kinderdoop ziet, omdat het onbewust gebeurt.

Je vraag over zondebesef geldt inderdaad voor de volwassendoop, niet voor de kinderdoop. Waar lees je dat? In Hand.2 bijvoorbeeld: want u komt de belofte toe, en uw kinderen.
Hoe lees jij die tekst?

Joannah schreef:

eilander schreef:

Joannah schreef:Zo zegt ook Petrus in hand 2;38:
"bekeert U en laat U dopen in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden, en gij zult de gaven des heiligen Geestes ontvangen.
Wij laten ons echter liever eerst dopen, en bedanken God al voor de vergeving der zonden van de baby, die nog geen onderscheid tussen goed en kwaad kent.
Dat blijft toch maar wringen bij me, het spijt me werkelijk dat ik begrijp dat je pas "gewassen" kunt worden als je gezondigd hebt, en o dat heb ik.Gedoopt ben ik als jong kind, maar kan het me niet herinneren.
Ik voel me dus geroepen te streven naar een doop ter afwassing van mijn zonden.Om daarna, na de belofte des heiligen Geestes, de gaven te ontvangen.
Is dit dan niet bijbels?

In ieder geval heb je er geen oog voor dat de mensen die Petrus doopte, nog niet gedoopt waren, wel besneden. Dat is dus echt iets anders.

De kinderdoop is niet iets wat je bewust beleeft, maar waar je je later wel bewust van moet zijn! Daar mag je (met eerbied gesproken) bij God op terugkomen. En (weer met eerbied) God zal er óók op terugkomen. Toen heeft Hij al gezegd dat Hij jouw God wilde zijn, al voordat je het zelf kon zeggen.
De nadruk ligt dus op werk van Hem, Die altijd de eerste is!

Waar kan ik vinden dat je hier later bij God op terug mag komen?(ref naar nieuwe testament/ nieuwe verbond graag)
Ik lees dat de doop het teken van de wedergeboorte is, en dat kan toch pas na zondebesef!?

Omdat God doet wat Hij belooft.
Hij wil je God zijn, en vraagt wel van je dat je Hem gehoorzaamd.
Zo mag je bij Hem terugkomen en pleitgrond vinden in je doop.

henriët schreef:

Joannah schreef:

eilander schreef:

Joannah schreef:Zo zegt ook Petrus in hand 2;38:
"bekeert U en laat U dopen in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden, en gij zult de gaven des heiligen Geestes ontvangen.
Wij laten ons echter liever eerst dopen, en bedanken God al voor de vergeving der zonden van de baby, die nog geen onderscheid tussen goed en kwaad kent.
Dat blijft toch maar wringen bij me, het spijt me werkelijk dat ik begrijp dat je pas "gewassen" kunt worden als je gezondigd hebt, en o dat heb ik.Gedoopt ben ik als jong kind, maar kan het me niet herinneren.
Ik voel me dus geroepen te streven naar een doop ter afwassing van mijn zonden.Om daarna, na de belofte des heiligen Geestes, de gaven te ontvangen.
Is dit dan niet bijbels?

In ieder geval heb je er geen oog voor dat de mensen die Petrus doopte, nog niet gedoopt waren, wel besneden. Dat is dus echt iets anders.

De kinderdoop is niet iets wat je bewust beleeft, maar waar je je later wel bewust van moet zijn! Daar mag je (met eerbied gesproken) bij God op terugkomen. En (weer met eerbied) God zal er óók op terugkomen. Toen heeft Hij al gezegd dat Hij jouw God wilde zijn, al voordat je het zelf kon zeggen.
De nadruk ligt dus op werk van Hem, Die altijd de eerste is!

Waar kan ik vinden dat je hier later bij God op terug mag komen?(ref naar nieuwe testament/ nieuwe verbond graag)
Ik lees dat de doop het teken van de wedergeboorte is, en dat kan toch pas na zondebesef!?

Omdat God doet wat Hij belooft.
Hij wil je God zijn, en vraagt wel van je dat je Hem gehoorzaamd.
Zo mag je bij Hem terugkomen en pleitgrond vinden in je doop.

Dat klinkt mooi, maar ik zie zo graag een NT bijbeltekst om te staven wat ons geleerd wordt op deze wijze.

Hoe je het ook wend of keert,
zoals Ds. Erskine zegt,"We hebben het recht niet onbekeerd te zijn !"

Verder het volgende:

Er is de eist, bekeert u en gelooft het evangelie !
En er is de onmogelijkheid, dat wij dat uit ons zelf zouden kunnen doen.

Er is de ruime nodigingen,
en er is de uitverkiezing.

Dat zijn bijbelse zaken !
Maar krijg je die kloppend? Daar zit een spanning tussen al willen sommigen die niet laten staan.


Maar ik lees nergens,
God zegt wel dat u bekeert moet worden, maar u moet wachten tot Hij dat doet, waag het niet te bidden, want dat kunt u niet, en bijbel lezen heeft geen zin, want je vat het toch niet... ect. En zo misschien stil in het hart ook nog God indirect de schuld geven van de onbekeerlijkheid van je eigen hart, ik wil(de) wel, maar God wil(de) niet.

Ik lees wel:
"Onderzoekt de Schriften; want gij meent in dezelve het eeuwige leven te hebben; en die zijn het, die van Mij getuigen. "

Joannah schreef: Dat klinkt mooi, maar ik zie zo graag een NT bijbeltekst om te staven wat ons geleerd wordt op deze wijze.

Jawel, maar dat doe jij ook niet.
De doop is het bad der wedergeboorte. En niet het teken van de wedergeboorte. Want het probleem bij wedergeboorte is dat niemand dat kan meten.

Vr.66. Wat zijn Sacramenten?
Antw. De Sacramenten zijn heilige zichtbare waartekenen en zegelen, van God ingezet, opdat Hij ons door het gebruik daarvan de belofte des Evangelies des te beter te verstaan geve en verzegele; namelijk, dat Hij ons vanwege het enige slachtoffer van Christus, aan het kruis volbracht, vergeving der zonden en het eeuwige leven uit genade schenkt.

De doop is een sacrament. De onzichtbare zaken worden in een sacrament zichtbaar gemaakt. Dat is één. Maar het verzegelt ook. En dan niet een geloof van een mens, maar de beloften van God.
Stel je toch voor dat we de doop gaan baseren op het geloof van mensen? Wat voor houvast heeft de predikant, die de doop bedient? Het woord van een mens. Hij is geen hartenkenner. En welk houvast heeft de dopeling? Zijn eigen beleving van geloof. Bij twijfel gaat ook de doop rammelen. Maar als het gebaseerd is op Gods beloften geeft dat zekerheid: het toont de onzienlijke dingen in een zichtbaar teken. En het verzegelt iets van God.
Wat een fundament! Onwankelbaar.

Ergens rond blz.5 tot en met blz.8 ging het over ¨iets¨extra´s. Ik heb er de Institutie op nagekeken en heb het volgende gevonden........

Boek 3, H21:3
Over de predestinatie zegt Calvijn:...Er zijn er die zeggen:.. vermijdt elk onderzoek als een klip in de zee.... Echter de Schrift is de school van de Heil. Geest, en evenals daarin niets overgeslagen is, dat nuttig en nodig is om geweten te worden, zo wordt er niets geleerd, dan wat nuttig is te weten. We moeten dus oppassen de gelovigen niet af te houden van al wat de Schrift leert over de predestinatie.
Opdat het niet schijnt, dat we hen beroven van de weldaad van hun God, of de Geest te beschuldigen en te beschimpen, omdat Hij dingen bekend gemaakt zou hebben, welke het nuttig was op enigerlei wijze te verzwijgen.........(geldt nog meer voor het verborgen werk van de Geest, aangezien dit nog openbaarder aanwezig is in het geschreven Woord)

Boek3, H1:1
Als wij zien dat niet allen zonder onderscheid de gemeenschap met Christus verkrijgen, leert de rede ons hoger te stijgen en onderzoek te doen naar de verborgen werking des Geestes, door welke het geschiedt, dat wij Christus en al Zijn goederen genieten.

Boek3, H1:4
De Heilige Geest is de inwendige leraar door wiens werkzaamheid de belofte der zaligheid in onze harten doordringt, welke anders slechts de lucht of onze oren zou treffen

Daarom prijst Paulus zozeer de dienst des Geestes aan, want zonder resultaat zouden de leraars
roepen, indien niet Christus, de inwendige leermeester, zelf door zijn Geest tot Zich trokhen, die Hem door de Vader gegeven zijn.

Boek 3, H2:33/34
Daarom, zonder de verlichting van de Heil. Geest, wordt er door het Woord niets gewerkt.

Het Woord Gods is wel een zon die toestraalt allen die het gepredikt wordt, maar het is zonder enige vrucht temidden van blinden. Wij zijn allen van nature in dit opzicht blind; daarom kan het in ons hart niet doordringen, tenzij de inwendige leermeester, de Geest, door Zijn verlichting de toegang bereid.

Boek 4, H1:6
.....dat Paulus niet is een dienaar der letter, die alleen met het geluid der stem de oren getroffen heeft, maar dat hem gegeven is, de krachtige werking des Geestes, opdat zijn leer niet onnuttig zou zijn.

Boek1, H7:5
Ik zeg niets anders, dan wat iedere(!) gelovige bij zichzelf waarneemt, dat het ware geloof eerst dat is, hetwelk Gods Geest in onze harten bezegelt.

Zo dikwijls ons het geringe getal der gelovigen in verwarring brengt, moeten wij daar tegenover bedenken, dat geen anderen de verborgenheden Gods begrijpen, dan aan wie het gegeven is.

Boek1, H9:3
De Heil. Geest is zo gehecht aan Zijn waarheid, die Hij in de Schrift heeft uitgedrukt, dat Hij eerst dan Zijn kracht(!) aan de dag doet komen en openbaart, wanneer vaststaat, dat het Woord de passende eerbied en waardigheid ontvangt.

Boek1, H9:3
Derhalve is de letter dood en de wet des Heeren is dood, voor hen die haar lezen, wanneer ze losgescheurd wordt van de genade van Christus en, zonder dat ze het hart raakt, enkel in de oren klinkt.