Marco schreef:Joannah schreef:Waarom vraag je dit, Marnix, waarom ben je niet ten volle verzekerd van het gegeven dat zowel de ongelovige partner als de kinderen van ten minste 1 gelovige geheiligd zijn door de gelovige ouder.(1 Korinthe 7:14)
Daar is dus geen babydoop voor nodig.
Ik denk niet dat Marnix daar mee zit. Maar los daarvan: Kan jij bepalen of de doop nodig is?
Joannah schreef:Het is dus het teken van onze keuze voor God, nadat we tot geloof gekomen zijn, en wanneer we ons dan hebben laten dopen als belijdenis en als afwassing en vergeving der zonde.(hand.2:38)
In vers 39 worden de kinderen daar ook bijgevoegd, maar alszijnde nakomelingen , en zowiezo als deel van hen die Hij er toe roepen zal!)
Op grond van het feit dat de babydoop ergens niet voor nodig zou zijn, bepaal je dat het 'dus' het teken van onze keus voor God zou zijn. Die redenering klopt niet. Een vork is niet om soep mee te eten, 'dus' is hij bedoeld om sneeuw mee te ruimen...
Dezelfde vraag die je aan Marnix stelde dan terug: Waarom ben je niet ten volle verzekerd van je belijdenis-doen? Daar is de doop toch niet voor nodig?
Nogmaals: als je wilt weten voor wie de doop is, moet je eens goed kijken naar de doop, wat daar gebeurt. Dat kan niets anders betekenen dan dat God zich aan de dopeling verbindt. Verbinden - het verbond. En kijk dan voor wie dat verbond is.
Wat daar gebeurt is hetzelfde ritueel als er bij de roomsen gebeurt, ook al geven wij er een andere invulling aan.
Zoals Tiberius al zei, de roomsen denken dat het kind nu geheiligd is, terwijl uit de bijbel blijkt dat het kind al geheiligd is, wanneer minstens 1 ouder gelovig is.
Ik kan geen verbond vinden in de bijbelse tijd, waarbij de apostelen dus zuigelingen doopten.
Het is slechts gebaseerd op aannames.
Waarom denk je dat Jezus Zelf pas op zijn 30ste begon met prediken?
En gedoopt werd op latere leeftijd?
Ik ben al gedoopt, maar dit was geen bijbelse doop in mijn visie,
Ik zal mij dus wellicht laten dopen, als ik er 100% klaar voor ben.
Zoals de kamerling.
Als Belijdenis, zoals in de bijbel.
Hier nog wat punten(Waar ik niet noodzakelijk 100% achter sta, maar grotendeels niet kan weerspreken):
Jezus zelf laat ons zien hoe het moet gaan, wannneer Hij tot zijn discipelen zegt: "Maakt al de volken tot mijn discipelen (leerlingen) en doopt hen" (Matteüs 28:19). Men moet eerst onderwezen worden voordat men een bijbelse doop kan ontvangen. Dit klopt met de gehele bijbelse geschiedenis aangaande de doop. Men vindt geen voorbeelden, waarin deze volgorde niet wordt toegepast.
II. Iemand die gelooft, dat Jezus de Zoon van God is.
De betekenis van de doop houdt verband met het geloof van de dopeling. De enige doop, die nu geldig is, is de doop van iemand, die in Christus gelooft. Daarom zei Jezus: "Wie gelooft en zich laat dopen, zal behouden worden, maar wie niet gelooft, zal veroordeeld worden" (Marcus 16:16). De doop moet door persoonlijk geloof voorafgegaan worden. Alleen dan kan men door de doop behouden worden. Als men het Nieuwe Testament doorleest wordt het noodzakelijke verband tussen geloof en doop steeds duidelijker. Zowel mannen als vrouwen geloofden en lieten zich dopen (Handelingen 8:12). De gevangenbewaarder te Filippi geloofde met geheel zijn huis en liet zich dezelfde ure van de nacht dopen (Handelingen 16:31-34). Men wordt een zoon van God door geloof en de doop (Galaten 3:26,27). Wanneer men met Christus door de doop begraven wordt, wordt men ook met Hem opgewekt door "het geloof aan de werking Gods" (Kolossenzen 2:12). De kwestie gaat veel dieper dan alleen de vraag "wie mag gedoopt worden", de hele betekenis van de doop hangt er mee samen. DE DOOP IS EEN BELEVENIS, EEN VAN DE HEERLIJKSTE ERVARINGEN VAN ONS LEVEN. Een mens gaat doelbewust het watergraf in met de zekerheid, dat hij met Christus begraven en opgewekt wordt.
III. Iemand die zich bekeerd heeft.
De doop is voor zondaars, die zich bekeerd hebben. Op Pinksterdag toen velen door het woord Gods "in hun hart getroffen" waren en de vraag stelden, "Wat moeten wij doen, mannen broeders?" gaf de Heilige Geest door de mond van Petrus het antwoord: "Bekeert u en een ieder van u late zich dopen ..." (Handelingen 2:38). Hij heeft niet gezegd, "Bekeert u en laat u en uw kinderen dopen". De bekering gaat de doop vooraf en is een noodzakelijke voorbereiding daartoe.
Is de zuigelingendoop bijbels?
I. Neen, want kleine kinderen kunnen zich niet op de doop voorbereiden. Zij kunnen niet leren, niet geloven, zich niet bekeren, niet beslissen. Zij kunnen de betekenis van de doop niet begrijpen. De doop kan voor hen geen belevenis zijn. Zij kunnen de bijbelse voorwaarden, waarop men gedoopt mag worden, niet nakomen.
II. Neen, want God heeft niet geboden ze te laten dopen. De Heilige Schrift is de enige openbaring van de wil van God, en vertelt ons alles wat God van ons verlangt. Als het Gods plan was, dat men kleine kinderen zou dopen, zou Hij het in zijn woord geleerd hebben. Door de Schriften wordt men tot alle goed werk volkomen toegerust (2 Timoteüs 3:16). Men mag niet aan Gods woord iets toevoegen of er iets van afnemen (Deuteronomium 4:2). De Heilige Schrift is onze volledige gids. Nergens kan men een gebod vinden om kleine kinderen te dopen.
III. Neen, want men vindt geen zuigelingendoop in de Heilige Schrift. Johannes doopte geen kleine kinderen. Degenen, die door Johannes gedoopt werden, beleden hun zonden en hun werd na hun doop geboden vrucht te dragen als bewijs van bekering (Marcus 1:4; Matteüs 3:8) ... eisen waaraan kleine kinderen niet konden voldoen.
Jezus doopte geen kinderen. Kinderen werden tot Hem gebracht, maar niet om gedoopt te worden: "Toen werden kinderen tot Hem gebracht, opdat Hij hun de handen zou opleggen en bidden; doch de discipelen bestraften hen. Maar Jezus zei: Laat de kinderen geworden en verhindert ze niet tot Mij te komen, want voor zodanigen is het Koninkrijk der hemelen. En Hij legde hun de handen op en vertrok vandaar" (Matteüs 19:13-15). Jezus laat hier zien, dat kinderen de doop niet nodig hebben, "want voor zodanigen is het Koninkrijk der hemelen". Jezus had al eerder gezegd, dat men als kleine kinderen moest worden om in het Koninkrijk te komen (Matteüs 18:13). Dit verklaart waarom er geen zuigelingendoop in de Heilige Schrift bestaat.
Zij hebben de doop niet nodig. Zij zijn rein. Voor hen is het Koninkrijk, en voor allen, die door bekering gelijk hen worden.
De apostelen doopten geen kleine kinderen. De apostelen werden door Christus gekozen en afgevaardigd om zijn evangelie aan alle mensen te verkondigen, met de belofte, dat de Heilige Geest hen in de volle waarheid zou leiden. Indien het goed of nodig was om kleine kinderen te dopen, zouden zij het gedaan hebben. Laat ons de voorbeelden, die wij in de Heilige Schrift kunnen vinden, nagaan om te zien of zij kleine kinderen doopten:
Op Pinksterdag werden drie duizend mensen gedoopt, maar er waren geen kleine kinderen onder hen. "Zij dan, die zijn woord aanvaardden, lieten zich dopen" (Handelingen 2:41).
In Samaria werden geen kleine kinderen gedoopt "Toen zij echter geloof schonken ... lieten zij zich dopen, zowel mannen als vrouwen" (Handelingen 8:12).
Cornelius werd gedoopt met anderen, maar nogmaals is er hier geen sprake van het dopen van kleine kinderen (Handelingen 10:48).
Lydia werd met haar huis gedoopt (Handelingen 16:14,15). Hier is echter geen sprake van kleine kinderen. Het woord HUIS houdt in kinderen en/of bedienden. Wie in dit geval bedoeld werd, staat er niet bij. Er is geen reden om te denken, dat hier een afwijking van de regel was. Er staat niet: "En Lydia liet zich dopen met haar kleine kinderen".
De gevangenbewaarder "en al de zijnen" werden gedoopt (Handelingen 16:33). "Al de zijnen" waren oud genoeg om te geloven, want hij "verheugde zich, dat hij met zijn gehele huis tot het geloof in God was gekomen" (vers 34).
Vele te Korinte kwamen tot geloof en lieten zich dopen (Handelingen 18:8). Uit de Handelingen der Apostelen is het duidelijk, dat de apostelen geen kleine kinderen doopten. Als zij het toen niet deden, bestaat er geen reden om het nu te doen.
IV. Neen, want de argumenten daarvoor zijn niet in overeenstemming met de Heilige Schrift.
Als er een bijbelse reden was om kleine kinderen te dopen, zouden de apostelen het gedaan hebben, en zou God ook ons geboden hebben om het te doen. Men zegt, dat de doop de plaats van de besnijdenis ingenomen heeft, en dat men daarom de kleine kinderen moet dopen. Als dat argument nu geldig is, was het ook geldig in de tijd van de apostelen. Waarom hebben die dan geen kleine kinderen gedoopt? Waarom heeft God ons dan niet geboden onze kinderen te laten dopen? Zijn wil aangaande de besnijdenis was duidelijk genoeg geweest. "Voorts zei God tot Abraham: En wat u aangaat, gij zult mijn verbond houden, gij en uw nageslacht, in hun geslachten. Dit is mijn verbond, dat gij zult houden tussen Mij en u en uw nageslacht: dat bij u al wat mannelijk is besneden worde; gij zult het vlees van uw voorhuid laten besnijden, en dat zal tot een teken van het verbond zijn tussen Mij en u. Wie acht dagen oud is, zal bij u besneden worden, al wat mannelijk is in uw geslachten" (Genesis 17:9-12). Als God zo'n gebod gegeven had aangaande het dopen van onze kinderen, zouden wij er niet aan twijfelen, maar dat gebod ontbreekt. Wij hebben wel een besnijdenis, die van het hart is (Romeinen 2:29), en die niet met handen geschiedt (Kolossenzen 2:11). Soms haalt men deze laatste tekst ten onrechte aan i.v.m. de zuigelingendoop. "In Hem zijt gij ook met een besnijdenis, die geen werk van mensenhanden is, besneden door het afleggen van het lichaam des vleses, in de besnijdenis van Christus, daar gij met Hem begraven zijt in den doop. In Hem zijt gij ook mede opgewekt DOOR HET GELOOF aan de werking Gods, die Hem uit de doden heeft opgewekt" (v.11,12). Ziet u hier iets over een zuigelingendoop? Wel ziet ge, dat degenen, die gedoopt worden in de kracht van God geloven, hetgeen een baby niet kan doen. Men mag een tekst niet uit zijn verband rukken. In plaats van zuigelingendoop te steunen, laat deze tekst zien, dat alleen mensen die geloven, gedoopt mogen worden. De besnijdenis waarover hier en in Romeinen 2:29 geschreven wordt vindt plaats in het hart en heeft evenveel met bekering en geloof te maken als met de doop. Alleen jongens werden besneden, maar de doop is voor alle twee geslachten. Als de parallel in het ene opzicht vervalt, kan het ook in het tweede vervallen.
Why do we spend money we don’t have on things we don’t need to create impressions that don’t last on people we don’t care about ?
