Volle avondmaalstafels

[Luther]

Kan je dan Christus begeren en toch op jezelf zien, Hem begeren maar niet zijn algenoegzaamheid kennen? Als Hij niet de Verlosser en Messias is, dan kan je Hem toch ook niet echt begeren?

Dit klinkt me toch wat te beschouwend, Marnix. Alsof het leven des geloofs iets met conclusies te maken heeft. Als je iets van de heiligheid des Heeren ziet en van je eigen nameloze ellende, dan zeg je steeds weer met de discipelen: Ben ik het Heere?

[Jongere]

Kan je dan Christus begeren en toch op jezelf zien, Hem begeren maar niet zijn algenoegzaamheid kennen? Als Hij niet de Verlosser en Messias is, dan kan je Hem toch ook niet echt begeren?

Dit klinkt me toch wat te beschouwend, Marnix. Alsof het leven des geloofs iets met conclusies te maken heeft. Als je iets van de heiligheid des Heeren ziet en van je eigen nameloze ellende, dan zeg je steeds weer met de discipelen: Ben ik het Heere?

Toch wordt dit gegeven bij sommige schrijvers wel als bemoediging gebruikt, zo las ik het onlangs nog bij Ryle. Het oprechte begeren van Hem, de liefde voor Hem is een kenmerk van wedergeboorte. Wij mogen deze merktekenen "gebruiken" om ons te sterken in zekerheid, getuige de Dordtse Leerregels als zij weerleggen de dwaling van hen die menen dat er geen zekerheid is zonder bijzondere openbaring: terwijl de Heilige Schrift deze zekerheid telkens afleidt, niet uit een bijzondere en buitengewone openbaring, maar uit de eigen merktekenen der kinderen Gods, en uit de zeer standvastige beloften Gods.
We leven niet uit conclusies, maar toch is deze lijn een pastorale en bemoedigende lijn die ik steeds vaker tegenkom, bijv. ook bij Bunyan. Het waarschuwen tegen het een kan doorslaan waarbij we een stuk vrijmoedigheid verliezen die de Bijbel wel biedt aan een bepaalde groep mensen. Ik durf te zeggen dat een begeerte van Christus daar bij hoort. U dan, die gelooft, is Hij dierbaar.

[Oude Paden]

volgens mij gaat het hier al lang niet meer over volle avondmaalstafels zoals de topic-titel steeds weer doet vermoeden.

In onze gemeente zal morgen het heilig avondmaal weer worden gevierd.
en wat hoop ik op volle tafels!!!

Het kan ook haast niet anders zou ik denken als ik elke zondag weer de Heere Jezus hoor verkondigen die gekomen is om zondaren zalig te maken en zo gewillig is om vijanden in vrienden te veranderen... Als je hoort hoe Zijn bloed reinigt van alle zonden, waarom zou je dan met al je zonden en schuld niet de toevlucht tot Hem nemen?

Ik hoop dat morgen de Koning grote heerlijkheid zal toegebracht worden door een veelheid van onderdanen!

MM, zonder je te willen aanvallen.... Maar hierin ontbreekt toch elke onderscheiding. Jij zegt: Het kan ook haast niet anders en waarom zou je dan met al je zonden en schuld niet de toevlucht tot Hem nemen?

Volgens mij leert Gods Woord inderdaad dat het niet anders kan...maar dan wel in de zin van: We zijn vijanden van Christus en Zijn borgwerk en zijn dus onwillig (zelfs na de bekering) We willen best toevlucht nemen tot Christus, maar dan in onze eigen weg en niet met kruisiging van onze eigen zonden en begeerten! Het kruis van Christus is ons een ergernis!

[Afgewezen]

Wij mogen deze merktekenen "gebruiken" om ons te sterken in zekerheid, getuige de Dordtse Leerregels als zij weerleggen de dwaling van hen die menen dat er geen zekerheid is zonder bijzondere openbaring: terwijl de Heilige Schrift deze zekerheid telkens afleidt, niet uit een bijzondere en buitengewone openbaring, maar uit de eigen merktekenen der kinderen Gods, en uit de zeer standvastige beloften Gods.

Let wel, het gaat hier om de zekerheid van de volharding.
Maar dat betekent niet dat het niet nodig is om Christus te leren kennen door een bovennatuurlijke kennis, gewerkt door Woord en Geest.

[Jongere]

Wij mogen deze merktekenen "gebruiken" om ons te sterken in zekerheid, getuige de Dordtse Leerregels als zij weerleggen de dwaling van hen die menen dat er geen zekerheid is zonder bijzondere openbaring: terwijl de Heilige Schrift deze zekerheid telkens afleidt, niet uit een bijzondere en buitengewone openbaring, maar uit de eigen merktekenen der kinderen Gods, en uit de zeer standvastige beloften Gods.

Let wel, het gaat hier om de zekerheid van de volharding.
Maar dat betekent niet dat het niet nodig is om Christus te leren kennen door een bovennatuurlijke kennis, gewerkt door Woord en Geest.

Toch wordt deze troost door de schrijvers die ik citeerde vaak voorgehouden aan hen die juist die zekerheid missen: ken ik Hem werkelijk?

[Afgewezen]

Wij mogen deze merktekenen "gebruiken" om ons te sterken in zekerheid, getuige de Dordtse Leerregels als zij weerleggen de dwaling van hen die menen dat er geen zekerheid is zonder bijzondere openbaring: terwijl de Heilige Schrift deze zekerheid telkens afleidt, niet uit een bijzondere en buitengewone openbaring, maar uit de eigen merktekenen der kinderen Gods, en uit de zeer standvastige beloften Gods.

Let wel, het gaat hier om de zekerheid van de volharding.
Maar dat betekent niet dat het niet nodig is om Christus te leren kennen door een bovennatuurlijke kennis, gewerkt door Woord en Geest.

Toch wordt deze troost door de schrijvers die ik citeerde vaak voorgehouden aan hen die juist die zekerheid missen: ken ik Hem werkelijk?

Dan bestaat er kennelijk verwarring over het feit wat een 'bijzondere en buitengewone openbaring' is. Ik heb de indruk dat het komen tot geloof door velen beschouwd wordt als die bijzondere en buitengewone openbaring, die dan vervolgens overbodig wordt geacht.

[Tiberius]

Wij mogen deze merktekenen "gebruiken" om ons te sterken in zekerheid, getuige de Dordtse Leerregels als zij weerleggen de dwaling van hen die menen dat er geen zekerheid is zonder bijzondere openbaring: terwijl de Heilige Schrift deze zekerheid telkens afleidt, niet uit een bijzondere en buitengewone openbaring, maar uit de eigen merktekenen der kinderen Gods, en uit de zeer standvastige beloften Gods.

Let wel, het gaat hier om de zekerheid van de volharding.
Maar dat betekent niet dat het niet nodig is om Christus te leren kennen door een bovennatuurlijke kennis, gewerkt door Woord en Geest.

Toch wordt deze troost door de schrijvers die ik citeerde vaak voorgehouden aan hen die juist die zekerheid missen: ken ik Hem werkelijk?

Dan bestaat er kennelijk verwarring over het feit wat een 'bijzondere en buitengewone openbaring' is. Ik heb de indruk dat het komen tot geloof door velen beschouwd wordt als die bijzondere en buitengewone openbaring, die dan vervolgens overbodig wordt geacht.

Precies.
En die bijzondere en buitengewone openbaring heeft nog een naam ook: de wedergeboorte.

[Marnix]

Kan je dan Christus begeren en toch op jezelf zien, Hem begeren maar niet zijn algenoegzaamheid kennen? Als Hij niet de Verlosser en Messias is, dan kan je Hem toch ook niet echt begeren?

Dit klinkt me toch wat te beschouwend, Marnix. Alsof het leven des geloofs iets met conclusies te maken heeft. Als je iets van de heiligheid des Heeren ziet en van je eigen nameloze ellende, dan zeg je steeds weer met de discipelen: Ben ik het Heere?

Dat lijkt me een wat misplaatste uitleg van dit Bijbelverhaal. Jezus zegt niet tegen ons: Een van jullie zal me vandaag verloochenen. Daarnaast is het goed om te lezen wat Jezus zegt over het werk van de Trooster, de Geest die komt en wat dat voor invloed heeft. De apostelen gaan niet de wereld in met de mentaliteit die de discipelen toen hadden. En zelfs al was dat zo, kan je dan zeggen dat ze Hem niet dienden, volgden, geloofden? Je moet oppassen dat je je redding niet gaat laten afhangen van je eigen goede werken. Ik ben zwak en zondig dus.... dan redeneer je van uit je eigen zwakte ipv vanuit Gods kracht en genade.

[Marnix]

volgens mij gaat het hier al lang niet meer over volle avondmaalstafels zoals de topic-titel steeds weer doet vermoeden.

In onze gemeente zal morgen het heilig avondmaal weer worden gevierd.
en wat hoop ik op volle tafels!!!

Het kan ook haast niet anders zou ik denken als ik elke zondag weer de Heere Jezus hoor verkondigen die gekomen is om zondaren zalig te maken en zo gewillig is om vijanden in vrienden te veranderen... Als je hoort hoe Zijn bloed reinigt van alle zonden, waarom zou je dan met al je zonden en schuld niet de toevlucht tot Hem nemen?

Ik hoop dat morgen de Koning grote heerlijkheid zal toegebracht worden door een veelheid van onderdanen!

MM, zonder je te willen aanvallen.... Maar hierin ontbreekt toch elke onderscheiding. Jij zegt: Het kan ook haast niet anders en waarom zou je dan met al je zonden en schuld niet de toevlucht tot Hem nemen?

Volgens mij leert Gods Woord inderdaad dat het niet anders kan...maar dan wel in de zin van: We zijn vijanden van Christus en Zijn borgwerk en zijn dus onwillig (zelfs na de bekering) We willen best toevlucht nemen tot Christus, maar dan in onze eigen weg en niet met kruisiging van onze eigen zonden en begeerten! Het kruis van Christus is ons een ergernis!

Waar staat dat we onwillig zijn na de bekering? Ik lees dat de Geest het willen in ons werkt, ons gewillig maakt. Wat jij hier schetst is een schijnbekering die geen echte bekering is, want blijkbaar gaan de gelovigen na hun bekering precies op dezelfde voet verder en blijft Christus voor hen een steen des aanstoots ipv dat Hij de hoeksteen wordt. Hoezo, het kruis van Christus is ons een ergernis? Ik herken me niet in jou "belijdenis". In het kruis zal ik eeuwig roemen! En dat is niet eigen verdienste, dat is het werk van de Geest die me verandert.

[artistiek]

volgens mij gaat het hier al lang niet meer over volle avondmaalstafels zoals de topic-titel steeds weer doet vermoeden.

In onze gemeente zal morgen het heilig avondmaal weer worden gevierd.
en wat hoop ik op volle tafels!!!

Het kan ook haast niet anders zou ik denken als ik elke zondag weer de Heere Jezus hoor verkondigen die gekomen is om zondaren zalig te maken en zo gewillig is om vijanden in vrienden te veranderen... Als je hoort hoe Zijn bloed reinigt van alle zonden, waarom zou je dan met al je zonden en schuld niet de toevlucht tot Hem nemen?

Ik hoop dat morgen de Koning grote heerlijkheid zal toegebracht worden door een veelheid van onderdanen!

MM, zonder je te willen aanvallen.... Maar hierin ontbreekt toch elke onderscheiding. Jij zegt: Het kan ook haast niet anders en waarom zou je dan met al je zonden en schuld niet de toevlucht tot Hem nemen?

Volgens mij leert Gods Woord inderdaad dat het niet anders kan...maar dan wel in de zin van: We zijn vijanden van Christus en Zijn borgwerk en zijn dus onwillig (zelfs na de bekering) We willen best toevlucht nemen tot Christus, maar dan in onze eigen weg en niet met kruisiging van onze eigen zonden en begeerten! Het kruis van Christus is ons een ergernis!

Waar staat dat we onwillig zijn na de bekering? Ik lees dat de Geest het willen in ons werkt, ons gewillig maakt. Wat jij hier schetst is een schijnbekering die geen echte bekering is, want blijkbaar gaan de gelovigen na hun bekering precies op dezelfde voet verder en blijft Christus voor hen een steen des aanstoots ipv dat Hij de hoeksteen wordt. Hoezo, het kruis van Christus is ons een ergernis? Ik herken me niet in jou "belijdenis". In het kruis zal ik eeuwig roemen! En dat is niet eigen verdienste, dat is het werk van de Geest die me verandert.

Dat is in de beleving weleens anders Marnix want de Geest maakt wel gewillig maar ons eigen vlees (de oude mens) maakt ons weer onwillig. Paulus zegt daar ook van: Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.

[Marco]

Dat is in de beleving weleens anders Marnix want de Geest maakt wel gewillig maar ons eigen vlees (de oude mens) maakt ons weer onwillig. Paulus zegt daar ook van: Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.

En daarvoor is nou het avondmaal. Voor hen die merken dat ze zwak zijn. Die geloven, maar toch steeds weer in zonden vallen. Om meer en meer op Christus te zien, op het kruis en op de opstanding. Niet op zichzelf

[Tiberius]

Als je hoort hoe Zijn bloed reinigt van alle zonden, waarom zou je dan met al je zonden en schuld niet de toevlucht tot Hem nemen?

Omdat je er dan helemaal zelf aan moet en dat wil een mens van nature niet. Zelfs niet na ontvangen genade: altijd maar weer begeert het vlees tegen de Geest.

[refo]

Als je er geen zin in hebt: het hoeft natuurlijk niet.

[Marco]

Als je er geen zin in hebt: het hoeft natuurlijk niet.

?

Als je geen zin hebt in het avondmaal, hoef je niet?
Als je geen zin hebt in Christus, hoef je niet?
In genade, niet?

Wat bedoel je?

[refo]

Als je er geen zin in hebt: het hoeft natuurlijk niet.

?

Als je geen zin hebt in het avondmaal, hoef je niet?
Als je geen zin hebt in Christus, hoef je niet?
In genade, niet?

Dat is toch zo? Het is niet verplicht.

Als je hoort hoe Zijn bloed reinigt van alle zonden, waarom zou je dan met al je zonden en schuld niet de toevlucht tot Hem nemen?

Omdat je er dan helemaal zelf aan moet en dat wil een mens van nature niet. Zelfs niet na ontvangen genade: altijd maar weer begeert het vlees tegen de Geest.

Hier reageerde ik op, alleen de quote was niet goed.
Ik word altijd zo moe van mensen die afdingen op die zaken.