boontje schreef:Staat daar in dat thuislezers geweerd worden van het forum? En dat iedereen die het met jou niet eens is er maar af moet?

...

Even tot tien tellen, lieve medeforummers

Tja, ik vind het een opmerkelijk fenomeen. Mensen die menen dat er geen enkele kerk te vinden is waar het Woord des Heren gepredikt word en daarom maar thuisblijven. Het is inderdaad volgens mij niet de juiste weg. Misschien is het verstandig om, als we zulke mensen kennen, met hen te gaan praten.

Zoals ik het persoonlijk geloof :

de Kerk (alle uitverkorenen, de Kerk van Christus dus),
is plichtig om in kleinere lokale groepen Gemeentes te vormen teneinde, deze een
GEZINSVORM dienen te hebben waarbinnen, de primaire taken zijn :
-Het elkander belijden van zondes
-Het met elkaar bespreken van zorgen en verlangens
-Over deze beide zaken gezamelijk hardop bidden
-Het vermanen en tuchtigen van elkander teneinde geen van u afdwale
-Het zalven van, en bidden met de zieken, onder handoplegging
-Het delen van goederen en diensten onder elkander, opdat geen van u tekort komt
-Het gezamelijk bestuderen van de Schrift en zoeken van Gods Wil
naast dit alles
-Het eenwekelijks houden van een gezamelijke Eredienst op de Sabbathsdag, teneinde God Lof te geven.

Het is dus duidelijk dat het aansluiten bij een gemeente een opdracht is, waar gehoor aan moet worden gegeven.
Echter het is NIET verplicht aan te sluiten bij een institituionele kerk, het is volkomen legaal om met enkele anderen samen een huisgemeente te starten die wekelijks samenkomt en alle zaken als hierboven behandeld.
Je bent dus volkomen vrij om je aan te sluiten bij een bestaande gemeente naar keuze, of er zelf een te starten, in welke vorm dan ook, maar wat niet toegestaan is, is je buiten een gemeente te zetten. Christen ben je immers als gezin, niet als eenling.

Bert Mulder schreef:De kerk (instituut) bestaat uit het Lichaam van Christus, de Kerk. Aan de kerk (instituut) heeft Christus de prediking en de sacramenten opgedragen, met de verplichting aan iedereen die christen is, zich aan die heilige gemeente te voegen, en zich onder de bediening en tucht van de ambtsdragers te stellen.

Door zichzelven buiten de kerk te plaatsen, plaatst men zich buiten Christus.

Punt uit.

Dit belijden we in de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Zodoende ook is dit geen punt ter discussie op RefoForum.

Het lichaam van Christus, de gemeente, kent geen muren.Waar kan ik in de bijbel vinden dat de gemeente een hierarchisch instituut is, ipv een vergadering /bijeenkomst van gelovige broeders en zusters die alleen leden zijn van een Lichaam, in liefde en verdraagzaamhied, wetende dat wij allen weer andere taken hebben, net als een menselijk lichaam, waarvan alleen het Hoofd Jezus is.
Sacramenten zijn in den aard rooms.
Ik zie ze dan ook niet als genademiddelen (want dan zou ieder gedoopt kind ''veranderd'' zijn, maar nee dus,want wat uit vlees wordt geboren, is vlees) maar als gedenktekenen.
Ter versterking van het geloof.
Met thuislezen is niets mis, dat je dergelijke mensen met zoveel zekerheid in de hel plaatst (je bericht om 03:49 pm) , is buiten alle proporties.
Dat zulke zaken toegestaan worden te zeggen, zegt me genoeg.Over in hokjes plaatsen en veroordelen gesproken, oordeelt gij Andermans knecht?
Bah.

Wij hebben allen ingestemd met deze artikelen.

Artikel 28 NGB schreef:
DAT EEN IEGELIJK SCHULDIG IS ZICH BIJ DE KERK TE VOEGEN

Wij geloven, aangezien deze heilige vergadering is een verzameling dergenen die zalig worden, en dat buiten haar geen zaligheid is, dat niemand, van wat staat of kwaliteit hij zij, zich behoort op zichzelven te houden, om op zijn eigen persoon te staan; maar dat zij allen schuldig zijn zichzelven daarbij te voegen en daarmede te verenigen; onderhoudende de enigheid der Kerk, zich onderwerpende aan haar onderwijzing en tucht, den hals buigende onder het juk van Jezus Christus, en dienende de opbouwing der broederen, naar de gaven die hun God verleend heeft, als onderlinge lidmaten van één zelfde lichaam. En opdat dit te beter zou kunnen onderhouden worden, zo is het ambt* aller gelovigen, volgens het Woord Gods, zich af te scheiden van degenen die niet van de Kerk zijn, en zich te voegen tot deze vergadering, het zij op wat plaats dat God ze gesteld heeft; ook al ware het zo, dat de magistraten en plakkaten der prinsen daartegen waren, en dat de dood of enige lichamelijke straf daaraan hing. Daarom, al degenen die zich van haar afscheiden of niet daarbij voegen, die doen tegen de ordinantie Gods.

Artikel 29 NGB schreef:

VAN HET ONDERSCHEID EN DE MERKTEKENEN DER WARE EN VALSE KERK

Wij geloven dat men wel naarstiglijk en met goede voorzichtigheid, uit den Woorde Gods, behoort te onderscheiden welke de ware Kerk zij; aangezien alle sekten die heden ten dage in de wereld zijn, zich met den naam der Kerk bedekken. Wij spreken hier niet van het gezelschap der hypocrieten, welke in de Kerk onder de goeden vermengd zijn, en intussen van de Kerk niet zijn, hoewel zij naar het lichaam in haar zijn; maar wij zeggen dat men het lichaam en de gemeenschap der ware Kerk onderscheiden zal van alle sekten welke zeggen dat zij de Kerk zijn. De merktekenen, om de ware Kerk te kennen, zijn deze: zo de Kerk de reine predikatie des Evangelies oefent; indien zij gebruikt de reine bediening der sacramenten, gelijk ze Christus ingesteld heeft; zo de kerkelijke tucht gebruikt wordt, om de zonden te straffen. Kortelijk, zo men zich aanstelt naar het zuivere Woord Gods, verwerpende alle dingen die daartegen zijn, houdende Jezus Christus voor het enige Hoofd. Hierdoor kan men zekerlijk de ware Kerk kennen, en het komt niemand toe zich daarvan te scheiden. En aangaande degenen die van de Kerk zijn, die kan men kennen uit de merktekenen der Christenen; te weten, uit het geloof, en wanneer zij, aangenomen hebbende den enigen Zaligmaker Jezus Christus, de zonde vlieden en de gerechtigheid najagen, den waren God en hun naaste liefhebben, niet afwijken noch ter rechter- noch ter linkerhand, en hun vlees kruisigen met zijn werken. Alzo nochtans niet, alsof er nog geen grote zwakheid in hen zij; maar zij strijden daartegen door den Geest al de dagen huns levens, nemende gestadiglijk hun toevlucht tot het bloed, den dood, het lijden en de gehoorzaamheid van den Heere Jezus, in Denwelken zij vergeving hunner zonden hebben, door het geloof in Hem. Aangaande de valse kerk, die schrijft zich en haar ordinantiën meer macht en autoriteit toe dan den Woorde Gods, en wil zich aan het juk van Christus niet onderwerpen; zij bedient de sacramenten niet gelijk Christus in Zijn Woord verordend heeft, maar zij doet daar af en toe, gelijk als het haar goeddunkt; zij grondt zich meer op de mensen dan op Christus; zij vervolgt degenen die heiliglijk leven naar het Woord Gods, en die haar bestraffen over haar gebreken, gierigheid en afgoderijen. Deze twee kerken zijn lichtelijk te kennen, en van elkander te onderscheiden.

vragensteller schreef:Wij hebben allen ingestemd met deze artikelen.

Artikel 28 NGB schreef:
DAT EEN IEGELIJK SCHULDIG IS ZICH BIJ DE KERK TE VOEGEN

Wij geloven, aangezien deze heilige vergadering is een verzameling dergenen die zalig worden, en dat buiten haar geen zaligheid is, dat niemand, van wat staat of kwaliteit hij zij, zich behoort op zichzelven te houden, om op zijn eigen persoon te staan; maar dat zij allen schuldig zijn zichzelven daarbij te voegen en daarmede te verenigen; onderhoudende de enigheid der Kerk, zich onderwerpende aan haar onderwijzing en tucht, den hals buigende onder het juk van Jezus Christus, en dienende de opbouwing der broederen, naar de gaven die hun God verleend heeft, als onderlinge lidmaten van één zelfde lichaam. En opdat dit te beter zou kunnen onderhouden worden, zo is het ambt* aller gelovigen, volgens het Woord Gods, zich af te scheiden van degenen die niet van de Kerk zijn, en zich te voegen tot deze vergadering, het zij op wat plaats dat God ze gesteld heeft; ook al ware het zo, dat de magistraten en plakkaten der prinsen daartegen waren, en dat de dood of enige lichamelijke straf daaraan hing. Daarom, al degenen die zich van haar afscheiden of niet daarbij voegen, die doen tegen de ordinantie Gods.

Artikel 29 NGB schreef:

VAN HET ONDERSCHEID EN DE MERKTEKENEN DER WARE EN VALSE KERK

Wij geloven dat men wel naarstiglijk en met goede voorzichtigheid, uit den Woorde Gods, behoort te onderscheiden welke de ware Kerk zij; aangezien alle sekten die heden ten dage in de wereld zijn, zich met den naam der Kerk bedekken. Wij spreken hier niet van het gezelschap der hypocrieten, welke in de Kerk onder de goeden vermengd zijn, en intussen van de Kerk niet zijn, hoewel zij naar het lichaam in haar zijn; maar wij zeggen dat men het lichaam en de gemeenschap der ware Kerk onderscheiden zal van alle sekten welke zeggen dat zij de Kerk zijn. De merktekenen, om de ware Kerk te kennen, zijn deze: zo de Kerk de reine predikatie des Evangelies oefent; indien zij gebruikt de reine bediening der sacramenten, gelijk ze Christus ingesteld heeft; zo de kerkelijke tucht gebruikt wordt, om de zonden te straffen. Kortelijk, zo men zich aanstelt naar het zuivere Woord Gods, verwerpende alle dingen die daartegen zijn, houdende Jezus Christus voor het enige Hoofd. Hierdoor kan men zekerlijk de ware Kerk kennen, en het komt niemand toe zich daarvan te scheiden. En aangaande degenen die van de Kerk zijn, die kan men kennen uit de merktekenen der Christenen; te weten, uit het geloof, en wanneer zij, aangenomen hebbende den enigen Zaligmaker Jezus Christus, de zonde vlieden en de gerechtigheid najagen, den waren God en hun naaste liefhebben, niet afwijken noch ter rechter- noch ter linkerhand, en hun vlees kruisigen met zijn werken. Alzo nochtans niet, alsof er nog geen grote zwakheid in hen zij; maar zij strijden daartegen door den Geest al de dagen huns levens, nemende gestadiglijk hun toevlucht tot het bloed, den dood, het lijden en de gehoorzaamheid van den Heere Jezus, in Denwelken zij vergeving hunner zonden hebben, door het geloof in Hem. Aangaande de valse kerk, die schrijft zich en haar ordinantiën meer macht en autoriteit toe dan den Woorde Gods, en wil zich aan het juk van Christus niet onderwerpen; zij bedient de sacramenten niet gelijk Christus in Zijn Woord verordend heeft, maar zij doet daar af en toe, gelijk als het haar goeddunkt; zij grondt zich meer op de mensen dan op Christus; zij vervolgt degenen die heiliglijk leven naar het Woord Gods, en die haar bestraffen over haar gebreken, gierigheid en afgoderijen. Deze twee kerken zijn lichtelijk te kennen, en van elkander te onderscheiden.

Je mag je dus niet afscheiden...ben toch wel erg beniuwd hoe we dan inmiddels met een paar duizend verschillende kerkverbanden zitten.
moet toch telkens met 1 begonnen zijn.
DE kerk werd al gauw EEN kerk, tenslotte.

Simon schreef:

vragensteller schreef:Wij hebben allen ingestemd met deze artikelen.

Artikel 28 NGB schreef:
DAT EEN IEGELIJK SCHULDIG IS ZICH BIJ DE KERK TE VOEGEN

Wij geloven, aangezien deze heilige vergadering is een verzameling dergenen die zalig worden, en dat buiten haar geen zaligheid is, dat niemand, van wat staat of kwaliteit hij zij, zich behoort op zichzelven te houden, om op zijn eigen persoon te staan; maar dat zij allen schuldig zijn zichzelven daarbij te voegen en daarmede te verenigen; onderhoudende de enigheid der Kerk, zich onderwerpende aan haar onderwijzing en tucht, den hals buigende onder het juk van Jezus Christus, en dienende de opbouwing der broederen, naar de gaven die hun God verleend heeft, als onderlinge lidmaten van één zelfde lichaam. En opdat dit te beter zou kunnen onderhouden worden, zo is het ambt* aller gelovigen, volgens het Woord Gods, zich af te scheiden van degenen die niet van de Kerk zijn, en zich te voegen tot deze vergadering, het zij op wat plaats dat God ze gesteld heeft; ook al ware het zo, dat de magistraten en plakkaten der prinsen daartegen waren, en dat de dood of enige lichamelijke straf daaraan hing. Daarom, al degenen die zich van haar afscheiden of niet daarbij voegen, die doen tegen de ordinantie Gods.

Artikel 29 NGB schreef:

VAN HET ONDERSCHEID EN DE MERKTEKENEN DER WARE EN VALSE KERK

Wij geloven dat men wel naarstiglijk en met goede voorzichtigheid, uit den Woorde Gods, behoort te onderscheiden welke de ware Kerk zij; aangezien alle sekten die heden ten dage in de wereld zijn, zich met den naam der Kerk bedekken. Wij spreken hier niet van het gezelschap der hypocrieten, welke in de Kerk onder de goeden vermengd zijn, en intussen van de Kerk niet zijn, hoewel zij naar het lichaam in haar zijn; maar wij zeggen dat men het lichaam en de gemeenschap der ware Kerk onderscheiden zal van alle sekten welke zeggen dat zij de Kerk zijn. De merktekenen, om de ware Kerk te kennen, zijn deze: zo de Kerk de reine predikatie des Evangelies oefent; indien zij gebruikt de reine bediening der sacramenten, gelijk ze Christus ingesteld heeft; zo de kerkelijke tucht gebruikt wordt, om de zonden te straffen. Kortelijk, zo men zich aanstelt naar het zuivere Woord Gods, verwerpende alle dingen die daartegen zijn, houdende Jezus Christus voor het enige Hoofd. Hierdoor kan men zekerlijk de ware Kerk kennen, en het komt niemand toe zich daarvan te scheiden. En aangaande degenen die van de Kerk zijn, die kan men kennen uit de merktekenen der Christenen; te weten, uit het geloof, en wanneer zij, aangenomen hebbende den enigen Zaligmaker Jezus Christus, de zonde vlieden en de gerechtigheid najagen, den waren God en hun naaste liefhebben, niet afwijken noch ter rechter- noch ter linkerhand, en hun vlees kruisigen met zijn werken. Alzo nochtans niet, alsof er nog geen grote zwakheid in hen zij; maar zij strijden daartegen door den Geest al de dagen huns levens, nemende gestadiglijk hun toevlucht tot het bloed, den dood, het lijden en de gehoorzaamheid van den Heere Jezus, in Denwelken zij vergeving hunner zonden hebben, door het geloof in Hem. Aangaande de valse kerk, die schrijft zich en haar ordinantiën meer macht en autoriteit toe dan den Woorde Gods, en wil zich aan het juk van Christus niet onderwerpen; zij bedient de sacramenten niet gelijk Christus in Zijn Woord verordend heeft, maar zij doet daar af en toe, gelijk als het haar goeddunkt; zij grondt zich meer op de mensen dan op Christus; zij vervolgt degenen die heiliglijk leven naar het Woord Gods, en die haar bestraffen over haar gebreken, gierigheid en afgoderijen. Deze twee kerken zijn lichtelijk te kennen, en van elkander te onderscheiden.

Je mag je dus niet afscheiden...ben toch wel erg beniuwd hoe we dan inmiddels met een paar duizend verschillende kerkverbanden zitten.
moet toch telkens met 1 begonnen zijn.
DE kerk werd al gauw EEN kerk, tenslotte.

Dat mag zo zijn, maar dat geeft nog niemand de vrijbrief thuis te gaan lezen. Daar ging het om, nietwaar?

Met de reformatie, erkennen wij

Enkel de Schrift
Enkel de Geest
Enkel Genade
Enkel Christus
enzovoorts.

Ik blijf het remonstrante punt dat :

De remonstranten waren (en zijn) tegen bindende belijdenisgeschriften, waarin wordt vastgelegd hoe je de Bijbel moet interpreteren. Daarmee kregen deze door mensen opgestelde belijdenisgeschriften een status vergelijkbaar met de Bijbel, het Woord van God.

een ZEER sterk punt vinden.

De reformatie is JUIST gestart om aan ALLE declaten, en andere menselijke inzettingen voor eens en altijd een einde te maken, we zouden dan toch zeker niet hetgeen wij juist tegen streden herscheppen? Moeten de nagels dan wederom in de kerkdeuren worden getimmerd?

(dit haal ik nog eens aan omdat ik het griezelig vind dat er artikelen en uitspraken van predikanten worden aangehaald in diverse discussies op dit forum als ware het bijbelteksten) waaronder zojuist)

Ik meen mij zelfs vlak na mijn bekering rond mijn 17e een gesprek met een predikant bij wie ik regelmatig gesprekken voerde, als voorbereiding op de cathagese. Deze beste man had er ook een aardje van om dikwijls uit de artikelen te citeren, waarop ik toen hij dit weer deed simpel opmerkte, mag ik vragen welke bijbeleditie u heeft, mijn bijbel kent 66 boeken, en er is geen boek dat Dordse Leerregels heet. (de man viel van ontzetting bijna van zijn stoel, maar bedankte me later wel, voor de terrechtwijzing dat hij te gemakzuchtig was geworden door niet de bijbelteksten achter de artikelen, maar de artikelen zelf te hanteren)

Maar ik blijf er bij dat je van EEN gemeente lid dient te worden, eender welke.
(en niet persee een institituonele)

Aangezien het oordelen over wie gered is en wie niet slechts aan God is, kunnen we daar geen uitspraak over doen.
Wel is het je buiten een gemeente plaatsen zeker zondig, en we weten dat volharding in zonde uiteindelijk tot veroordeling leid.
Waarom dus anderen -in alle liefde- je dienen te vermanen opdat je je hiervan zult bekeren en behouden mag worden.

TAF schreef:Ik blijf het remonstrante punt dat :

De remonstranten waren (en zijn) tegen bindende belijdenisgeschriften, waarin wordt vastgelegd hoe je de Bijbel moet interpreteren. Daarmee kregen deze door mensen opgestelde belijdenisgeschriften een status vergelijkbaar met de Bijbel, het Woord van God.

een ZEER sterk punt vinden.

De reformatie is JUIST gestart om aan ALLE declaten, en andere menselijke inzettingen voor eens en altijd een einde te maken, we zouden dan toch zeker niet hetgeen wij juist tegen streden herscheppen? Moeten de nagels dan wederom in de kerkdeuren worden getimmerd?

Je maakt hier een karikatuur van de Reformatie. Een hardnekkige, dat wel, maar toch.

Zowel Calvijn als Luther (voormannen van de Reformatie) spraken met bijzonder veel achting over de traditie. Voor hen was het belangrijk in te stemmen met de oudere belijdenissen van de kerk. Of om bijv. te bewijzen dat zij Augustinus juist interpreteerden.

Als men stelt dat er geen kerk goed genoeg (meer) is, dan wijst met met de vinger direct op God, stellende dat Hij niet Zijn kerk getrouw zou zijn, en dat er geen ware prediking (meer) is.

Het is GODSLASTERLIJK!

En Hij kwam te Nazareth, daar Hij opgevoed was, en ging, naar Zijn gewoonte, op den dag des sabbats in de synagoge; en stond op om te lezen.

Beste forumleden,

Even iets vooraf:
Schrijf nooit een reactie als u boos bent.
Accepteer dat andere mensen u scherp veroordelen.
Maar wees zelf altijd voorzichtig en bedachtzaam in uw reactie naar anderen.
Doe uw voordeel met andere meningen,
maar laat nooit uw ziel er zich door ergeren of tiraniseren.
Weet dat slecht één mening telt,
namelijk de mening des Geestes.
Ziet het als een onuitsprekelijk voorrecht, dat Gods Geest u voorgaat in uw mening.
en dat u hemels gezind bent, door Diezelfde Heilige Geest.
Wees geduldig en waakzaam in het geven van uw standpunt.
En laat u, weloverwogen in uw meningsvorming,
u leiden door Woord en Geest.
Ik las in Matthew Henry's bijbelverklaring:
het is een fout, die maar al te gewoon is onder vrome lieden,
om kwade vermoedens te hebben omtrent anderen,
waarvoor zij niet altijd genoegzame redenen hebben.

Nu wat over het thuislezen:
Ondanks alle verscheurdheid en verdeeldheid wil de Heere nog plaatselijk Zijn zegen geven
in gemeenten én bij degenen die zondags biddend de breuk van de kerk bewenen,
door thuis een zuivere preek te lezen als dezen door te verre afstand niet
een plaats van samenkomst kunnen bezoeken.
Er zijn thuislezers, die eigenwijs menen de waarheid in pacht te hebben
en alles afschrijven wat met de geinstitueerde kerk te maken hebben.
Dat is inderdaad niets anders dan Gods Geest bedroeven.
Hoogmoedig zit echter in ons aller hart, dus ook in thuislezers.
Er zijn echter ook kerkelijke thuislezers die met droefheid om de bijeenkomsten wil
thuis een preek lezen, waar de Schriftuurlijke-bevindelijke prediking gemist wordt.
In de trant van Zefanja 3:18 De bedroefden, om der bijeenkomst wil, zal Ik verzamelen...
Zulke mensen dragen een smart als de schoondochter van Eli (1 Sam.4: 19-22)
omdat Gods ark was weggevoerd door de Filistijnen, zodat zij haar zoon noemde IKABOTH:
de eer is gevankelijk weggevoerd uit Israël, want de ark Gods is genomen.
Matthew Henry schrijft: Godvruchtige mensen zijn een zegen voor de plaatsen,
waar zij wonen, zelfs waar zij in geringheid en onbekendheid wonen
zoals Jakob in het veld (Gen.30:30), en Jozef in de gevangenis (Gen.39:23)

Het is goed en zoet als Gods kinderen wel naar een kerkelijke gemeente kunnen gaan,
dat er liefde in de gemeente is, en waarin alles tot Gods eer moge geschieden.
Waar liefde woont gebied den Heere den zegen (Psalm 133:3).
Zulken zullen ook nooit hun plekje in de kerk leeg laten staan, als zij zich stellen
onder het gehoor van een reine zuivere preek.
Helaas zijn daar ook uitwendige mondbelijders die roepen:
des Heeren tempel, des Heeren tempel zijn deze.
Die hebben genoeg aan de ceremonieële plechtigheden en aan kerkelijke status.
Echt, de uitwendige kerkgang met een historieël geloof of een tijdgeloof is geen grond voor onze zaligheid.
Alleen het ware zaligmakende geloof in de Heere Jezus Christus,
de goede Herder van Zijn schapen, is Het Enige Fundament ter zaligheid.
Hetwelk geschonken wordt door de zaligmakende overtuiging des Heiligen Geestes.

Er zijn verschillende mensen die ik ken, die op plaatsen wonen waar naar mijn mening wel een Schriftuurlijke prediking te vinden is, en tóch al van vorige geslachten af, thuis lezen.

Hun kerkelijk standpunt deel ik niet. De mensen waar ik het over heb, lezen thuis uitsluitend "oudvaders" als Vd Groe, Justus Vermeer, Vd Kemp, etc. en dergelijke prediking zeggen zij te missen in de huidige kerkverbanden, hoewel in die gemeenten ook wel dergelijke oudvaders gelezen worden.

@Bert Mulder, ik begrijp je standpunt en je scherpe veroordeling wel. En toch, zonder hun standpunt te verdedigen, ik kan en mag niet zeggen dat deze mensen buiten Christus zijn. Sterker nog, hun levenswandel met hun gezinnen is een voorbeeld voor velen.

Natuurlijk zeg je (@Bert Mulder) dan: wát, hun levenswandel?! Die is zo fout als het maar zijn kan, want ze is in strijd met de Schrift en de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Nu, dan zeg ik: ik kan het ook echt niet met elkaar rijmen, maar iets weerhoudt mij toch om hele harde veroordelingen uit te spreken. En ik zou jou willen vragen om ook minder scherp de personen te veroordelen: te zeggen dat ze buiten Christus zijn, is het ergste wat er is.

Mee eens!

Bert Mulder schreef:Als men stelt dat er geen kerk goed genoeg (meer) is, dan wijst met met de vinger direct op God, stellende dat Hij niet Zijn kerk getrouw zou zijn, en dat er geen ware prediking (meer) is.

Het is GODSLASTERLIJK!

Ik vind dit een merkwaardige quote.
Impliciet stel je dat bij gebrek aan beter iedere verschijningsvorm van 'de kerk' kan voldoen aan de omschrijving 'ware kerk'.

Overigens is dat be- en tenslotte veroordelen van predikanten mogelijk een typisch Nederlands verschijnsel.
Net als dat alsmaar doorredeneren over verkiezing, rechtvaardiging (wel of niet) van eeuwigheid, is de wedergeboorte van de andere wel echt etc etc etc.
Karl Barth was een weekje in Nederland en schreef daarover: onder de luisteraars zitten veel 'theologen'. Men beoordeelt je op punten en komma's en men is brutaal genoeg om je dat te zeggen ook.