Tiberius schreef:Dan uit ik hierbij mijn oprechte deelneming met het nageslacht van sommige forummers.Klavier schreef:Wij zijn de vaderen die het spoor bepalen voor ons nageslacht.
Het is de vraag hoe om te gaan met zaken die als onbijbels worden gezien door de ene, maar als bijbels door de ander. Het punt is dat een beroep op de kerkorde geen enkele basis biedt om uit een inhoudelijk verschil van inzicht te komen.
Je zult dan zo nuchter moeten zijn om de inhoud bespreekbaar te maken. Een kerkorde is uiteindelijk niets. De bijbel kent het woord niet eens, laat staan een verwijzing naar een geschrift van gelijke strekking of met gelijke functie. Neemt niet weg dat het in de praktijk zijn nut kan hebben. Maar vergeet niet dat het puur een zaak is die samenhangt met een struktuur van een kerk als instituut. Als het instituut de kerkorde als een grondwet gaat hanteren, dan zijn we terug bij Rome. Daar is Calvijn heel duidelijk in. Hoe wij het spoor der vaderen voortzetten is niet afhankelijk van de invulling van de kerkorde, maar het gebruik daarvan. De kerkorde biedt hulp in het komen tot inhoudelijke beslissingen.
Procedurele zaken kunnen we voor de wereldlijke rechterspraak leggen. Daar is de kerkorde niet voor. Die is gericht op het vasthouden van de inhoud van de leer. Het vasthouden zelf is niet het doel, maar de inhoud. Nogmaals: Een inhoudelijk verschil van inzicht over gezangen, kan niet op basis van de kerkorde worden besproken. De kerkorde geeft enkel het hoe in bepaalde zaken. Niet het waarom. Een waarom bestrijden met een verwijzing naar het 'hoe' zegt helemaal niets over de inhoud. Dáár gaat het over.