Ik ook niet.

En ik betwijfel of ik zou gaan. Ik zou toch een dilemma vinden.

Jantje schreef:Ze is niet alleen theologe, maar ook dominee in wording. Dus dáárom is het bedroevend.

Ze is dominee bij mijn weten.

Dat betekent niet dat hetgeen zij geschreven heeft zonder waarde is. Ook vrouwelijke predikanten kunnen een zinvolle inhoudelijke bijdrage leveren.

Ambtenaar schreef:

Jantje schreef:Ze is niet alleen theologe, maar ook dominee in wording. Dus dáárom is het bedroevend.

Ze is dominee bij mijn weten.

Dat betekent niet dat hetgeen zij geschreven heeft zonder waarde is. Ook vrouwelijke predikanten kunnen een zinvolle inhoudelijke bijdrage leveren.

Ze is sinds 23 september jl. predikant van de protestantse gemeente 't Woudt - Den Hoorn.

Jantje schreef:Ik ook niet.

En ik betwijfel of ik zou gaan. Ik zou toch een dilemma vinden.

Ik hoop het ook niet
Net zo dat ik altijd hoopte om nooit een crematie bij te wonen. Off- topic maar moest er wel aan denken in dit draadje.

Is een afwijkende opvatting over de vrouw in het ambt echt van een zelfde orde als andere zaken die in dit topic worden genoemd?

DDD schreef:Ik vind het vooral spijtig dat ze geen dominee is in de GG. En verder: veel kinderen van predikanten worden ongelovig, heb ik wel eens begrepen. Dan is het toch mooi om te zien dat het ook anders kan?

Ben jij de uitvinder van 'omdenken' ?

TSD schreef:Sorry hoor, maar dat is toch echt iets anders dan iemand een podium geven in een kerkelijk blad. Dat zijn echt 2 totaal verschillende dingen in mijn ogen.

De Waarheidsvriend gaat niet uit van de kerk en is dan ook geen kerkelijk blad. Zelf zou ik trouwens een andere keuze gemaakt hebben.

Orchidee schreef:

Jantje schreef:Ik ook niet.

En ik betwijfel of ik zou gaan. Ik zou toch een dilemma vinden.

Ik hoop het ook niet
Net zo dat ik altijd hoopte om nooit een crematie bij te wonen. Off- topic maar moest er wel aan denken in dit draadje.

Ja, er zijn dingen waar je uiteindelijk niet aan ontkomt denk ik. In sommige delen van ons land wordt meer dan 90% gecremeerd. Dat cremeren vindt op een later tijdstip plaats dan de uitvaartplechtigheid. Ga je dan nooit naar zo'n plechtigheid toe of betuig je je medeleven aan de familie? Of in andere gevallen: als je wordt gevraagd zo'n plechtigheid te leiden, maak je dan gebruik van de gelegenheid om het Woord te laten spreken en het Evangelie te verkondigen? Of laat je ze maar zo verloren gaan 'omdat wij niet op een crematie horen' ?

Het is de vraag of uitvaarten wel zo geschikt zijn om het Evangelie te verkondigen. Al hangt het er wel van af. Als het dicht bij de persoon blijft, en troost biedt, is het prima.

Maar dominees die een uitvaart misbruiken om te vertellen wat er allemaal niet deugt, doen meer kwaad dan goed voor de Evangelieverkondiging. Mensen ervaren zoiets het terecht als buitengewoon onsmakelijk en een gebrek aan fatsoen. Daar is niet tegenaan te folderen. Een begrafenis is niet de plaats voor corrigerende opmerkingen.

En in dat licht kan ik me voorstellen dat je als predikant ook niet een crematie wilt leiden, tenzij je ook oprecht iets moois over de overledene wilt melden. Als je dat niet doet, verkondig je misschien wel het Evangelie, maar geeft het louter ergernis.

Al weet ik dat sommige dominees de mate van ergernis als een maatstaf voor rechtzinnigheid zien, zo moet je mijns inziens de Bijbelwoorden daarover niet uitleggen.

Ditbenik schreef:

TSD schreef:Sorry hoor, maar dat is toch echt iets anders dan iemand een podium geven in een kerkelijk blad. Dat zijn echt 2 totaal verschillende dingen in mijn ogen.

De Waarheidsvriend gaat niet uit van de kerk en is dan ook geen kerkelijk blad. Zelf zou ik trouwens een andere keuze gemaakt hebben.

Dit is een wel erg bijzondere weergave van de feiten. Het is een blad van een vereniging van leden die de gereformeerde beginselen van de kerk wil bevorderen. En die leden zijn dan in hoofdzaak ambtsdragers/dominees. De waarheidsvriend ziet echt op de kerk en minder op de praktijk van het geloofsleven zoals een 'omwionswil'.

DDD schreef:Het is de vraag of uitvaarten wel zo geschikt zijn om het Evangelie te verkondigen.

Volgens Augustinus in De catechizandis rudibus dient de herrijzenis altijd de spits van ons optreden te zijn. Geen gepaster moment dan een uitvaart om te getuigen van de hoop op de opstanding.

Herman schreef:

DDD schreef:Het is de vraag of uitvaarten wel zo geschikt zijn om het Evangelie te verkondigen.

Volgens Augustinus in De catechizandis rudibus dient de herrijzenis altijd de spits van ons optreden te zijn. Geen gepaster moment dan een uitvaart om te getuigen van de hoop op de opstanding.

Helemaal mee eens! Er is dan ook weinig wat me meer bemoedigd als een uitvaartdienst waar er een levende hoop mag zijn.

Herman schreef:.

Dit is een wel erg bijzondere weergave van de feiten. Het is een blad van een vereniging van leden die de gereformeerde beginselen van de kerk wil bevorderen. En die leden zijn dan in hoofdzaak ambtsdragers/dominees. De waarheidsvriend ziet echt op de kerk en minder op de praktijk van het geloofsleven zoals een 'omwionswil'.

Regelmatig staan in de Waarheidsvriend bijdrages van vrouwen. Daar lijkt mij niets mis mee. Je moet eeN bijdrage beoordelen op de inhoud en niet op basis van de auteur.

De Waarheidsvriend ziet zowel op het geloofsleven als het bredere perspectief van de kerk. Dat het door jou genoemde blad niet o minder ziet op kerkelijke ontwikkelingen is logisch, dat blad gaat niet uit van een kerkverband of verband binnen een kerk.

Herman schreef: Volgens Augustinus in De catechizandis rudibus dient de herrijzenis altijd de spits van ons optreden te zijn. Geen gepaster moment dan een uitvaart om te getuigen van de hoop op de opstanding.

Eens. Maar c’est le ton qui fait la musique.

Ambtenaar schreef: Eens. Maar c’est le ton qui fait la musique.

Uiteraard, zeker bij uitvaartdiensten. Ik neem aan dat iedereen dat met je eens is.