Tweede Kamerverkiezingen 2021

[Maanenschijn]

Ik kan het mooie er nog niet erg in lezen. Ik lees een geloof dat ver afstaat van mijn geloofsbeleving, en naar mijn bescheiden mening ook van onze 12 artikelen van het geloof.

Ik ben zeker van mening dat het mogelijk is een levend geloof te bezitten zonder het onderschrijven van onze 3FvE, maar wel in een overtuiging van een persoonlijke noodzaak van vergeving van onze zonden, mogelijk door het lijden en de opstanding van onze Jezus Christus.

Helaas lees ik in het interview dat hij niet voor zich zelf bid. Dat lijkt mij onmogelijk als je de noodzaak van verzoening kent.

Natuurlijk is het mooi dat mensen over het geloof spreken. Zeker als het ook personen zoals onze premier, die van onbesproken persoonlijk gedrag zijn en die ogenschijnlijk zonder verwaandheid deze grote functie uitoefent. Dat waardeer ik zeer in hem. Maar het geloof in ‘iets’ is net zo veel als het geloof in ‘niets’. Maar goed, mogelijk zit ik een beetje in een negatieve modus.

[DDD]

Als je uit verzoening leeft, hoef je daar niet voortdurend om te vragen. Maar dat is een boeiend onderwerp apart. Jezus gaat ons voor om in ieder geval collectief om vergeving te vragen.

[Maanenschijn]

Als je uit verzoening leeft, hoef je daar niet voortdurend om te vragen. Maar dat is een boeiend onderwerp apart. Jezus gaat ons voor om in ieder geval collectief om vergeving te vragen.

Ik ben het niet oneens met wat je hier schrijft. Maar zie daarmee niet de link naar Rutte.

[DDD]

Schuld belijden staat niet gelijk aan bidden voor jezelf. Ik begrijp je bezwaren tegen het artikel op dat punt totaal niet. Als je God vergeving vraagt voor zonden, is dat voor jezelf bidden? Als je excuses aanbiedt aan een vriend, is dat dan voor jezelf? Natuurlijk is het zo dat herstel van verhoudingen ook in je eigen belang is, maar ik vind dat niet iets dat je (in eerste instantie) voor jezelf doet.

[Maanenschijn]

Citaat Rutte:

“Maar ik vraag geen vergeving, ik zal nooit voor mezelf bidden. Het voelt totaal niet goed om God iets voor mezelf te vragen. Ik heb het zo goed. Ik heb een fijne jeugd gehad, niet rijk, niet arm, fijne ouders, daarna studeren, ik had mooie banen en nu de politiek, tot nu toe een goede gezondheid, een goede vriendenkring. Om dan in gebed nog iets voor mezelf te vragen, dat lijkt me verschrikkelijk. Andere mensen moeten dat vooral doen, iedereen maakt zijn eigen keuze, het is allemaal goed. Voor mij is bidden het rechtstreekse contact met God, dat je zegt: let even op die, daar is een probleem bij iemand. Dat is wat ik bij het geloof ervaar. Het is vertragend, het zet aan tot reflectie.”

Schuld belijden is inderdaad niet gelijk aan bidden. Maar vergiffenis vragen is toch het logisch gevolg daarvan? En dat doe je toch niet voor een ander maar voor je zelf?

Ik snap totaal niet dat je vergeving vragen voor al persoonlijke zonden en ongeloof (minimaal 49% volgens Rutte) niet als een onderdeel beschouwt van het persoonlijk gebed voor je zelf.

Nu is het overigens ook al laat, ik ga daar eerst maar eens een nachtje over slapen.

[Mara]

Laat ik dit erover zeggen, hij is in ieder geval opener over zijn geloof dan de gemiddelde refo t.o.v. de boze buitenwereld.

[helma]

Komt dat ook juist niet omdat hij niet spreekt over een innerlijk leven met de Heere?

[DDD]

Daar spreekt hij juist meer over dan gemiddeld op dit forum.

[merel]

Komt dat ook juist niet omdat hij niet spreekt over een innerlijk leven met de Heere?

Het is een andere manier van geloofsbeleving dan wij kennen. Dat betekent niet dat het ' fout' of minder is. Ik vind het mooi om te lezen dat hij dagelijks bidt en het geloof/ God nodig heeft in zijn leven

[helma]

Ik bedoel dat het voor hemzelf ook op een 'afstand' blijft als hij niet voor zichzelf bidt.
Iets wat min of meer op afstand van je blijft is makkelijker over te praten dan iets wat innerlijk dichtbij komt.

[DDD]

Ik zie geen enkel verband met het interview, maar dat zal aan een verschil in persoonlijkheid liggen.

[Mara]

Ik bedoel dat het voor hemzelf ook op een 'afstand' blijft als hij niet voor zichzelf bidt.
Iets wat min of meer op afstand van je blijft is makkelijker over te praten dan iets wat innerlijk dichtbij komt.

In "onze kringen" moet het aan bepaalde regels voldoen, een spreekwijze.
Maar buiten die kring praat niemand zo. Maar daarom hoeft het niet minder waar te zijn.
Ds Op t' Hof vertelde in een preek dat hij met een vrouw gesproken had, die zo uit de wereld was gegrepen.
Zo iemand praat anders, maar door de onbeholpen wijze van vertellen, proefde hij wel dat het echt was.
In refokringen is het ook vaak napraten, op een karakteristieke wijze iets zeggen.
En soms past dat helemaal niet bij iemand. Je moet het vertellen zoals je ook in je dagelijkse spreektrant iets vertelt.
Wie niet in refokringen verkeert, zegt het dus anders.

En is het ernaar haken, wat je dus wel bij ons hoort, niet hetzelfde als: het blijft op afstand? Men durft het zich niet toe te eigenen immers.

[merel]

Ik bedoel dat het voor hemzelf ook op een 'afstand' blijft als hij niet voor zichzelf bidt.
Iets wat min of meer op afstand van je blijft is makkelijker over te praten dan iets wat innerlijk dichtbij komt.

Ook daarin heeft hij een andere manier van geloofsbeleving dan wij gewend zijn. Ik lees namelijk erin dat hij zichzelf zo gezegend vindt, dat hij niets ' durft' te vragen en daarom liever voor een ander bidt.

Ik heb juist wel de indruk dat het geloof voor hem leeft en dichtbij komt. Hij uit zich er steeds nadrukkelijker over.

[parsifal]

Rutte kan dit nog zeggen. In Engeland had Tim Farron het vrij lastig.

[Mara]

Minister Grapperhaus zei gisteren "Velen zijn geroepen, weinigen uitverkoren". Hij paste dit verkeerd toe, maar hij weet wel dat het in de Bijbel staat.