Jongere schreef:

Bertiel schreef:zo staat het op de site van de VU (download studieinfo)

Hm, ik zie bij zijn naam op de HHK-site staan: docent Bijbelse theologie en hermeneutiek; en zo is het de afgelopen jaren ook geweest. Ik denk toch dat exegese nog altijd door de reguliere VU-docenten wordt gegeven.

Is hij niet extra vakken gaan lesgeven aan de VU nu hij geen gemeentepredikant meer is?

Exact. Stond ook niet op de site van de HHS maar van de VU

Valcke schreef:

CvdW schreef:

Erasmiaan schreef:Ik vraag me af of degenen die de dogmatiek van ds. Kersten ontraden, hem zelf wel gelezen hebben. Want het is heus een beknopte, toegankelijke, levende, bevindelijke dogmatiek.

Velen hebben hieruit op CGO onderwijs gekregen. Ook op de theologische school van de Gereformeerde Gemeenten is het de basis van het vak dogmatiek.

Ja ik heb dogmatiek van ds. Kersten gelezen en ook in mijn boekenkast staan. Redelijke Godsdienst van ds. a Brakel leest ook prettig. Is Schriftuurlijk en bevindelijk. Deze heb ik dus ook gelezen en in mijn boekenkast staan. Ik zou haast zeggen: zoek de verschillen.
Dus omdat velen op CGO hieruit onderwijs hebben gekregen is het goed.
Jammer dat het de basis is van het vak dogmatiek bij de theologisch school van de GG.

Ik sluit mij daarbij aan. Deze dogmatiek is geschreven vanuit een sterke gerichtheid op enkele 18e eeuwse predikanten die in hun theologie bepaalde onderscheidingen hebben geïntroduceerd of verdedigd die we in de Schrift niet vinden en soms zelfs haaks staan op de oudere gereformeerde theologie inclusief de kanttekeningen in de SV.

Daarover zijn we het niet eens en daar is al eerder en vaker over gesproken. We vonden elkaar altijd in het feit dat het leven in Christus ligt en dat het voor de kennis van de Middelaar (naar pastorale, menselijke maatstaven) nog twee kanten op kan vallen. Ik ga die discussie nu niet overdoen. Daarbij vertegenwoordig je een minderheidsstandpunt in de gereformeerde gezindte.

Er staan ook beweringen in die historisch onjuist zijn zoals dat de Dordtse Synode geleerd heeft dat er een rechtvaardigmaking is vóór het geloof en dat deze verschilt van de rechtvaardigmaking zoals beschreven in zondag 23. (Zoiets is nooit door Dordt geleerd.)

Dit is een nieuw bezwaar. Dat ds. Kersten dit stelt en niet onderbouwt is mij nooit opgevallen. Overigens meen ik ook bij ds. Comrie gelezen te hebben dat hij op dit punt de Dordtse Synode aan zijn zijde heeft.

Het lijkt mij niet goed om dan deze theologie als de basis te nemen voor het vak dogmatiek.

In de Gereformeerde Gemeenten is hierover nooit verschil van inzicht geweest. Het is dus vrij logisch dat dit als basis wordt genomen voor het vak dogmatiek.

Suggestie aan de Theologische School: waarom niet de Institutie van Calvijn plus het theologisch leerboek uit de 17e eeuw (de Synopsis) als basis? Juist dan sta je in de lijn van de oude gereformeerde theologie!?

Institutie neemt ook een grote plaats in. Synopsis weet ik niet.

Erasmiaan, ik zocht hier ook geen discussie over.

Dat ik een minderheidsstandpunt vertegenwoordig, lijkt mij overigens niet relevant. Dr De Vries en anderen noemen als het om de leer van wedergeboorte, geloof en rechtvaardiging gaat dezelfde zaken. Ik zou in de OGG ds. Kort kunnen noemen. Ik ervaar het als vreemd als iemand voor wezenlijke zaken zich vervolgens beroept op de meerderheid. Laten we allereerst maar de Schrift en belijdenis dienaangaande onderzoeken.

Ten slotte: het doet merkwaardig aan wanneer je voor een bepaald punt tav de leer van de Synode van Dordrecht het gelijk van ds Kersten wilt gaan bewijzen uit dr Comrie. Dan kom je namelijk precies uit bij de bron van ds Kersten. De kwestie is niet wat dr Comrie over de leer van de Synode van Dordrecht gezegd heeft, maar wat de Synode van Dordrecht zelf hierover geleerd heeft.

Valcke schreef:Erasmiaan, ik zocht hier ook geen discussie over.

Dat ik een minderheidsstandpunt vertegenwoordig, lijkt mij overigens niet relevant. Dr De Vries en anderen noemen als het om de leer van wedergeboorte, geloof en rechtvaardiging gaat dezelfde zaken. Ik zou in de OGG ds. Kort kunnen noemen. Ik ervaar het als vreemd als iemand voor wezenlijke zaken zich vervolgens beroept op de meerderheid. Laten we allereerst maar de Schrift en belijdenis dienaangaande onderzoeken.

Ten slotte: het doet merkwaardig aan wanneer je voor een bepaald punt tav de leer van de Synode van Dordrecht het gelijk van ds Kersten wilt gaan bewijzen uit dr Comrie. Dan kom je namelijk precies uit bij de bron van ds Kersten. De kwestie is niet wat dr Comrie over de leer van de Synode van Dordrecht gezegd heeft, maar wat de Synode van Dordrecht zelf hierover geleerd heeft.

En wat heeft men er over gezegd?

Verstuurd vanaf mijn SM-A520F met Tapatalk

Ronaldus schreef:

Valcke schreef:Erasmiaan, ik zocht hier ook geen discussie over.

Dat ik een minderheidsstandpunt vertegenwoordig, lijkt mij overigens niet relevant. Dr De Vries en anderen noemen als het om de leer van wedergeboorte, geloof en rechtvaardiging gaat dezelfde zaken. Ik zou in de OGG ds. Kort kunnen noemen. Ik ervaar het als vreemd als iemand voor wezenlijke zaken zich vervolgens beroept op de meerderheid. Laten we allereerst maar de Schrift en belijdenis dienaangaande onderzoeken.

Ten slotte: het doet merkwaardig aan wanneer je voor een bepaald punt tav de leer van de Synode van Dordrecht het gelijk van ds Kersten wilt gaan bewijzen uit dr Comrie. Dan kom je namelijk precies uit bij de bron van ds Kersten. De kwestie is niet wat dr Comrie over de leer van de Synode van Dordrecht gezegd heeft, maar wat de Synode van Dordrecht zelf hierover geleerd heeft.

En wat heeft men er over gezegd?

Verstuurd vanaf mijn SM-A520F met Tapatalk

Dat is dus een kwestie van verbondsleer.
Belijdenis leer.
etc.

Ronaldus schreef:

Valcke schreef:Erasmiaan, ik zocht hier ook geen discussie over.

Dat ik een minderheidsstandpunt vertegenwoordig, lijkt mij overigens niet relevant. Dr De Vries en anderen noemen als het om de leer van wedergeboorte, geloof en rechtvaardiging gaat dezelfde zaken. Ik zou in de OGG ds. Kort kunnen noemen. Ik ervaar het als vreemd als iemand voor wezenlijke zaken zich vervolgens beroept op de meerderheid. Laten we allereerst maar de Schrift en belijdenis dienaangaande onderzoeken.

Ten slotte: het doet merkwaardig aan wanneer je voor een bepaald punt tav de leer van de Synode van Dordrecht het gelijk van ds Kersten wilt gaan bewijzen uit dr Comrie. Dan kom je namelijk precies uit bij de bron van ds Kersten. De kwestie is niet wat dr Comrie over de leer van de Synode van Dordrecht gezegd heeft, maar wat de Synode van Dordrecht zelf hierover geleerd heeft.

En wat heeft men er over gezegd?

De Dordtse Synode heeft NIETS gezegd over een rechtvaardigmaking vóór het geloof, maar kende alleen een rechtvaardigmaking dóór het geloof alleen.

Comrie daarentegen beweerde dat de Dordtse Synode een dadelijke rechtvaardigmaking (de rechtvaardigmaking in de tijd in het oordeel van God) leerde vóór en zonder het geloof. Met name baseerde Comrie zich op Maccovius (hoogleraar in Franeker) die dit ook geleerd had. Nu was er een hoogopgelopen twist tussen Lubbertus en Maccovius (beiden hoogleraar in Franeker). De Dordtse synode heeft zich daarmee beziggehouden. Maccovius is daarbij niet veroordeeld door de synode. Hierop baseert Comrie dan dat dit ook gold voor de opvatting van Maccovius over de rechtvaardigmaking, een soort indirect bewijs dus dat de Synode het wel met Maccovius eens moet zijn geweest. Echter, uit onderzoek is gebleken dat Maccovius' leer over de rechtvaardigmaking op de Dordtse Synode überhaupt niet ter sprake is geweest. Wel zijn 50 stellingen van Maccovius onderzocht, maar daar is er niet één bij over de rechtvaardigmaking (bron: Th. van der Groe, De rechtvaardiging door het geloof, naschrift J.A. de Ruiter, blz. 142 met verdere bronvermelding.) Het verhaal van dr. Comrie klopt dus niet en dus evenmin de stelling in de dogmatiek van ds. Kersten (alsook in vele andere boeken/preken die daarop gevolgd zijn en waarin dit is overgenomen).

Overigens heeft ook Th. van der Groe (tijdgenoot van dr. Comrie) reeds uitgebreid aangetoond dat de Dordtse vaderen géén rechtvaardigmaking vóór het geloof hebben geleerd, maar alleen een rechtvaardigmaking dóór of uit het geloof, in de toerekening van God (geen tijdverschil tussen geloof en rechtvaardigmaking, maar gelijkertijd door God gewerkt), waarbij het geloof niet de grond is van de rechtvaardigmaking, maar wel het middel waardoor de gerechtigheid van Christus wordt aangenomen, zoals ook de HC leert. Van der Groe citeert uitgebreid uit de oordelen van de godgeleerden op de Dordtse Synode waarmee hij dit aantoont (bron: Th. van der Groe, De rechtvaardiging door het geloof, blz. 74-94). Hij geeft hiervoor maar liefst 21 citaten. En hij concludeert: "Uit alle voorgestelde aanhalingen blijkt nu middagklaar, dat men in de Nationale Synodus van de rechtvaardigmaking met de uiterste eendrachtigheid also gevoeld en geleerd heeft, dat die volgens de Heilige Schrift niet anders als door het geloof geschiedt, en dat die in orde geplaatst moet worden achter de roeping en achter het geloof, als die beiden wezenlijk in zich besluitende. Maar het is er zover vandaan dat in de gemelde Synodus een toerekening of rechtvaardigmaking vóór het geloof zoals men daar nu van spreekt, enigszins geleerd zoude zijn..." (blz. 94) (Zie ook de HC over het verband van geloof en rechtvaardigmaking.) Van der Groe betoogt verder dat geloof en dadelijke rechtvaardigmaking niet zonder elkaar bestaan kunnen, en dus nooit van elkaar kunnen worden afgescheiden.

(N.B. dit verschil gaat dus niet over de rechtvaardigmaking van eeuwigheid, wat nog weer een afzonderlijk onderwerp is en waarover óók verschil was. Het gaat hier over de dadelijke rechtvaardigmaking.)

Uit Alles uit Hem van ds C.G. Vreugdenhil.

Verstuurd vanaf mijn SM-A520F met Tapatalk

Nav de foto: zolang maar niet gesteld wordt dat er reeds een dadelijke toerekening van Gods zijde bestaat zonder de aanneming van het geloof. In orde gaat Gods toerekening wel voor, maar niet in tijd.
Verdere verzekering is iets anders. Dat behoort niet tot de rechtvaardigmaking en heeft daar geen verband mee. Het geloof wel.

Wat hier beschreven staat van ds. Vreugdenhil wijkt toch helemaal niet af van de visie van ds. Moerkerken? Ik heb al vaker over deze verschillen vragen gesteld, maar begrijp tot op heden nog steeds niet het verschil.

Jantje schreef:Wat hier beschreven staat van ds. Vreugdenhil wijkt toch helemaal niet af van de visie van ds. Moerkerken? Ik heb al vaker over deze verschillen vragen gesteld, maar begrijp tot op heden nog steeds niet het verschil.

Daar ben ik niet bekend mee.

Ronaldus schreef:Uit Alles uit Hem van ds C.G. Vreugdenhil.

Toch een heel verwarrend schema.
- Met de schenking in de beloften van het Evangelie wordt gewoonlijk bedoeld dat deze beloften in de prediking worden voorgesteld en aangeboden. Hier wordt het synoniem gemaakt aan de rechtvaardignaking (wat niet zo is).
- Aan de rechterkant van het schema staan ook zaken die verschillende betekenis hebben. Het geloof verenigt de mens met Christus (naast de band van de Heilige Geest). Daarin zijn geen trappen, deze vereniging is er of is er niet!
- De verdere verzekering is wel in trappen, maar staat niet in verband met de rechtvaardigmaking.
- De term lijdelijke rechtvaardigmaking is ook erg verwarrend. Er is maar één rechtvaardigmaking.

Mede daarom ook stel ik die vraag.

Misschien weet @JCRyle daar een antwoord op?

Ik vind al die schema's en trapjes maar lastig te begrijpen. Misschien kan iemand mij eens helder uitleggen of dit wel zo in de Schrift staat of meer een kerkelijke leer is vanuit bepaalde gemeenten.

Valcke schreef:

Ronaldus schreef:

Valcke schreef:Erasmiaan, ik zocht hier ook geen discussie over.

Dat ik een minderheidsstandpunt vertegenwoordig, lijkt mij overigens niet relevant. Dr De Vries en anderen noemen als het om de leer van wedergeboorte, geloof en rechtvaardiging gaat dezelfde zaken. Ik zou in de OGG ds. Kort kunnen noemen. Ik ervaar het als vreemd als iemand voor wezenlijke zaken zich vervolgens beroept op de meerderheid. Laten we allereerst maar de Schrift en belijdenis dienaangaande onderzoeken.

Ten slotte: het doet merkwaardig aan wanneer je voor een bepaald punt tav de leer van de Synode van Dordrecht het gelijk van ds Kersten wilt gaan bewijzen uit dr Comrie. Dan kom je namelijk precies uit bij de bron van ds Kersten. De kwestie is niet wat dr Comrie over de leer van de Synode van Dordrecht gezegd heeft, maar wat de Synode van Dordrecht zelf hierover geleerd heeft.

En wat heeft men er over gezegd?

De Dordtse Synode heeft NIETS gezegd over een rechtvaardigmaking vóór het geloof, maar kende alleen een rechtvaardigmaking dóór het geloof alleen.

Comrie daarentegen beweerde dat de Dordtse Synode een dadelijke rechtvaardigmaking (de rechtvaardigmaking in de tijd in het oordeel van God) leerde vóór en zonder het geloof. Met name baseerde Comrie zich op Maccovius (hoogleraar in Franeker) die dit ook geleerd had. Nu was er een hoogopgelopen twist tussen Lubbertus en Maccovius (beiden hoogleraar in Franeker). De Dordtse synode heeft zich daarmee beziggehouden. Maccovius is daarbij niet veroordeeld door de synode. Hierop baseert Comrie dan dat dit ook gold voor de opvatting van Maccovius over de rechtvaardigmaking, een soort indirect bewijs dus dat de Synode het wel met Maccovius eens moet zijn geweest. Echter, uit onderzoek is gebleken dat Maccovius' leer over de rechtvaardigmaking op de Dordtse Synode überhaupt niet ter sprake is geweest. Wel zijn 50 stellingen van Maccovius onderzocht, maar daar is er niet één bij over de rechtvaardigmaking (bron: Th. van der Groe, De rechtvaardiging door het geloof, naschrift J.A. de Ruiter, blz. 142 met verdere bronvermelding.) Het verhaal van dr. Comrie klopt dus niet en dus evenmin de stelling in de dogmatiek van ds. Kersten (alsook in vele andere boeken/preken die daarop gevolgd zijn en waarin dit is overgenomen).

Overigens heeft ook Th. van der Groe (tijdgenoot van dr. Comrie) reeds uitgebreid aangetoond dat de Dordtse vaderen géén rechtvaardigmaking vóór het geloof hebben geleerd, maar alleen een rechtvaardigmaking dóór of uit het geloof, in de toerekening van God (geen tijdverschil tussen geloof en rechtvaardigmaking, maar gelijkertijd door God gewerkt), waarbij het geloof niet de grond is van de rechtvaardigmaking, maar wel het middel waardoor de gerechtigheid van Christus wordt aangenomen, zoals ook de HC leert. Van der Groe citeert uitgebreid uit de oordelen van de godgeleerden op de Dordtse Synode waarmee hij dit aantoont (bron: Th. van der Groe, De rechtvaardiging door het geloof, blz. 74-94). Hij geeft hiervoor maar liefst 21 citaten. En hij concludeert: "Uit alle voorgestelde aanhalingen blijkt nu middagklaar, dat men in de Nationale Synodus van de rechtvaardigmaking met de uiterste eendrachtigheid also gevoeld en geleerd heeft, dat die volgens de Heilige Schrift niet anders als door het geloof geschiedt, en dat die in orde geplaatst moet worden achter de roeping en achter het geloof, als die beiden wezenlijk in zich besluitende. Maar het is er zover vandaan dat in de gemelde Synodus een toerekening of rechtvaardigmaking vóór het geloof zoals men daar nu van spreekt, enigszins geleerd zoude zijn..." (blz. 94) (Zie ook de HC over het verband van geloof en rechtvaardigmaking.) Van der Groe betoogt verder dat geloof en dadelijke rechtvaardigmaking niet zonder elkaar bestaan kunnen, en dus nooit van elkaar kunnen worden afgescheiden.

(N.B. dit verschil gaat dus niet over de rechtvaardigmaking van eeuwigheid, wat nog weer een afzonderlijk onderwerp is en waarover óók verschil was. Het gaat hier over de dadelijke rechtvaardigmaking.)

Jij bedoelt dat de mens gerechtvaardigt wordt als hij nog goddeloos is en dat alzoo de vergeving der zonden gaat vóór de bekering? Dus dat niet een gelovige maar een zondaar gerechtvaardigt wordt.

Verstuurd vanaf mijn SM-A520F met Tapatalk