Mooi huisman. Ik denk dat je 4kinderen hiermee een goed en overtuigend antwoord hebt gegeven.

parsifal schreef:De doop van jonge kinderen puur via het verbond verklaren lijkt me niet de beste manier. De theologische constructies/verklaringen waren er nog niet in die tijd. Al denk ik wel dat de praktijk van de doop van de jonge kinderen van de gelovigen er al sinds de tijd van de apostelen was. Michael Green heeft hier een populair onderzoeksboek over geschreven. Joachim Jeremias wat meer wetenschappelijk onderbouwde boeken. Martie Dieperink heeft ook wel een goed stuk hierover geschreven: http://www.stucom.nl/document/0021.pdf

Zelf denk ik dat naar de doop kijken via het verbond nuttig is en dat er een hoop waarheid in de leer zit. Echter voor mijzelf zie ik meer grond in de eenheid van gezinnen (en zo heeft mijn visie op de doop ook gevolgen voor de visie op het gezin). Ook ga ik verder dan Huisman hier door de gedoopte mensen in principe voor wedergeboren te houden en ze in de eerste plaats te leren God als Vader, Redder en Gids te zien en te leren bidden voor verdere leiding. Ik heb het idee dat bijvoorbeeld Paulus in zijn brieven ook zo de gemeente eerst aanspreekt (en natuurlijk in de wetenschap dat er kaf onder het koren is).

Ik heb ff naar je link gekeken.. deze persoon rechtvaardigd de zuigelingen doop op grond van de zgn huisteksten.
"het gezin van Cornelius (Hand. 11:14), van Lydia (Hand. 16:14,15), van de gevangenbewaarder van Philippi (Hand. 16:33) en van Stefanas (1 Kor. 1:16)."
Alle personen uit deze huisteksten waren niet getrouwd. Cornelius en de stokbewaarder waren in Romeinse dienst, zij mochten niet trouwen. Lydia was zakenvrouw, in die tijd werkten getrouwde vrouwen niet en over het huis van Stefanas/Stefanus wordt in het vervolg van 1 Korinthe 1: 16 dat het allemaal mannen waren. Kortom: de aanname dat er zuigelingen waren geweest is zeer te betwijfelen. In alle gevallen is er bovendien sprake van geloof van degenen die gedoopt werden. Dan is het verstandig het hele hoofdstuk te lezen, waaruit vervolgens duidelijk naar voren komt dat er eerst sprake is van geloof voordat er gedoopt werd.
Het is dus een feit dat een belangrijke instelling van de doop te verandert is op deze huisteksten, waarin niet gesproken wordt over zuigelingen en bij goed lezen zelfs de afwezigheid van zuigelingen veel aannemelijker is. Dus het is dan maar net welke aanname je volgt. En mogen we zelf aannames doen in het Woord? Ik vind dat zeer gevaarlijk. Laten we veel meer kijken naar het voorbeeld van de Heere Jezus waar hij de kinderen zegent en niet doopt. De discipelen wilden zelfs de kinderen bij Jezus weghouden. Als de kinderdoop dan praktijk was geweest, zouden de discipelen echt de kinderen niet bij Jezus weg houden.

Denkt de Heere dan in niet gezinszegen??? Zeker wel, daar zijn vele beloften van in het Woord gegeven. God werkt in het Godvrezende nageslacht. Psalm 112 bijv. Maar bij geen van deze beloften staat dat daarom de kinderen gedoopt moeten worden. Waarom willen we iets toevoegen aan de teksten?

eilander schreef:@4kinderen, je bestrijdt een karikatuur. De doop mag inderdaad niet los gezien worden van het Woord. De doop is geen 'extraatje' net zoals het sacrament van het Heilig Avondmaal geen extraatje is. De Heere verzegelt daarin dezelfde belofte van het Woord.
Ik snap eigenlijk niet zo goed waarom je dat zo stelt, tenzij je ook de geloofsdoop verwerpt. Ook die is toch geen extraatje, waarmee een gedoopte meer wordt dan een ongedoopte?

Lees dan het formulier van de zuigelingendoop eens goed. Daar wordt gesteld dat de doop de zuigeling inlijft in Christus. En dat zij door de doop in genade aangenomen worden. Als dat geen extra is voor de zuigeling...
Alleen is dit niet Bijbels. Dit is echt onzin. De Bijbel leert ons geen inlijving door de doop in Christus, maar de inlijving door geloof in Christus.

Ik hoop niet dat het nu overkomt dat we met z'n allen de aanval kiezen tov 4kinderen. Een gesprek over de doop is nuttig en het helpt als we ook elkaar kunnen begrijpen (en eventueel accepteren dat we tot andere conclusies komen).

Bijbelse argumenten voor de gezinsdoop zijn m.i. dat de besnijdenis van het hart (30:6) ook voor de kinderen geldt. Dat de familie van iemand soms genoemd wordt en soms niet (Stefanus in 1 Cor 1 en 1 Cor 16) lijkt te wijzen op dat het soms impliciet vermeldt wordt.
1 Cor 7:14 is voor mij ook een sterke aanwijzing.

Verder, zoals in het aangehaalde document van Martie Dieperink spreekt de vroege kerk tot mij. (En dat is voor mij ook een reden om voor het toelaten van kinderen aan het avondmaal te pleiten). Juist omdat er in de vroege kerk weinig (het was niet totaal afwezig) discussie over de kinderdoop lijkt geweest te zijn en dat er al heel vroeg kinderen gedoopt werden, geloof ik dat al in de Bijbelse tijd gezinnen als eenheid werden gezien en de doop zich tot het hele gezin van de gelovige uitbreide.

huisman schreef:

Wandelende schreef:

eilander schreef:Een paar gedachten uit het boekje van ds. J. Lohuis over de doop:
- oorspronkelijk werkte de Heere alleen in het volk van Israël, middels het verbond met Abraham
- zie Romeinen 11: in de NT-bedeling zijn echter ook de heidenen in deze olijfboom ingeënt, nog steeds als niet-natuurlijke takken, maar wel in het verbond
- kinderen hoorden erbij in het verbond met Abraham, zo ook is er dus geen reden om te twijfelen dat de kinderen er ook bij horen nu ook met de heidenen het verbond is opgericht
- er is een grote eenheid tussen het Oude en Nieuwe Testament
- besnijdenis was een teken tot een zegel der rechtvaardigheid des geloofs (Rom. 4:11). Abraham geloofde de Heere op Zijn Woord en het is hem tot rechtvaardigheid gerekend. Daarna ontving Abraham het teken, maar ook Ismaël kreeg dat, en Izak toen hij acht dagen oud was
- beide zoons kregen dezelfde belofte, maar de ene heeft het in ongeloof verworpen
- kinderen zijn in Adam de verdoemenis onderworpen (Rom. 5)
- Kolossenzen 2:12 noemt de doop ‘de besnijdenis van Christus’. “Juist het feit dat de christelijke Doop de besnijdenis van Christus wordt genoemd, is wel een zeer krachtig argument om ook kinderen van gelovigen de Heilige Doop niet te onthouden.” (dr. P. de Vries)

Juist!
Is dat het boekje dat ik vanochtend noemde?
Als dat zo is, dat heeft veel leerstof in zich, ook persoonlijk gehad.

Verder kan 4kinderen ook veel hebben aan het boekje van prof.dr. A Baars: U en uw kinderen, de kinderdoop en de Bijbel.
De vraag in dit boekje. Is de kinderdoop een menselijke vinding of vindt ze grond in de Bijbel?
Duidelijk laat de auteur zien dat de kinderdoop haar grond in de Bijbel vindt. Ontwijfelbaar!

Die heb ik gelezen, staat in de kast... opnieuw dezelfde lijnen trekken waar gewoon geen grond voor is in Gods Woord. Het zijn verbondstheologieën. God werkt in de geslachten, dus mogen onze zuigelingen gedoopt worden. De besnijdenis is vervangen dus mogen onze zuigelingen gedoopt worden... ik vond het zelfs één van de zwakst beargumenteerde boeken over de kinderdoop... helaas.
De doop wordt inderdaad de besnijdenis van Christus genoemd, de doop is namelijk een teken van de ondergang in de dood en het opstaan in een nieuw leven. Alles wijst heen naar het offer van Christus. In het Nieuwe Testament is er nergens en een voorbeeld dat een zuigeling dit teken mag draaien zonder de zaak te kennen. Wel zijn er tig voorbeeld van mensen die na bekering/geloof deze onderdompeling ondergingen. Daarom moeten we onze kinderen wijzen op de noodzaak van de doop! Dat er een doop moet komen in hun leven. Ze moeten besneden worden aan het hart anders gaan ze verloren.
Want als we geloven dat de doop voor kinderen is die niet in God kunnen geloven, mogen we hen ook het Avondmaal niet onthouden. Waarom nemen we hen niet gelijk mee als we zelf aangaan? Dat zou echt hetzelfde zijn.

parsifal schreef:Ik hoop niet dat het nu overkomt dat we met z'n allen de aanval kiezen tov 4kinderen. Een gesprek over de doop is nuttig en het helpt als we ook elkaar kunnen begrijpen (en eventueel accepteren dat we tot andere conclusies komen).

Bijbelse argumenten voor de gezinsdoop zijn m.i. dat de besnijdenis van het hart (30:6) ook voor de kinderen geldt. Dat de familie van iemand soms genoemd wordt en soms niet (Stefanus in 1 Cor 1 en 1 Cor 16) lijkt te wijzen op dat het soms impliciet vermeldt wordt.
1 Cor 7:14 is voor mij ook een sterke aanwijzing.

Verder, zoals in het aangehaalde document van Martie Dieperink spreekt de vroege kerk tot mij. (En dat is voor mij ook een reden om voor het toelaten van kinderen aan het avondmaal te pleiten). Juist omdat er in de vroege kerk weinig (het was niet totaal afwezig) discussie over de kinderdoop lijkt geweest te zijn en dat er al heel vroeg kinderen gedoopt werden, geloof ik dat al in de Bijbelse tijd gezinnen als eenheid werden gezien en de doop zich tot het hele gezin van de gelovige uitbreide.

Pasifal: ik kan ondertussen wel tegen een stootje.
Het feit dat er geen discussie was in de vroege kerk, is juist een aanwijzing dat de zuigelingendoop niet plaats vond. Over de huisteksten heb ik ergens anders al wat geschreven.
Kinderen toelaten tot het avondmaal? In 1 Korinthe 11 staat de mens zichzelf eerst moet beproeven. Dat kunnen alleen mensen die tot hun verstand gekomen zijn toch? Of vindt je dat een zuigeling/peuter/kleuter ook zijn zonden en ellende kan bedenken?

4kinderen schreef:

eilander schreef:@4kinderen, je bestrijdt een karikatuur. De doop mag inderdaad niet los gezien worden van het Woord. De doop is geen 'extraatje' net zoals het sacrament van het Heilig Avondmaal geen extraatje is. De Heere verzegelt daarin dezelfde belofte van het Woord.
Ik snap eigenlijk niet zo goed waarom je dat zo stelt, tenzij je ook de geloofsdoop verwerpt. Ook die is toch geen extraatje, waarmee een gedoopte meer wordt dan een ongedoopte?

Lees dan het formulier van de zuigelingendoop eens goed. Daar wordt gesteld dat de doop de zuigeling inlijft in Christus. En dat zij door de doop in genade aangenomen worden. Als dat geen extra is voor de zuigeling...
Alleen is dit niet Bijbels. Dit is echt onzin. De Bijbel leert ons geen inlijving door de doop in Christus, maar de inlijving door geloof in Christus.

Je haalt net als ds. A. Schot schenking en deelachtigmaking door elkaar!
Wij dopen niet op basis van geloof, maar op grond van Gods verbond. En voor het geval je geen lijn ziet tussen Gods verbond met Abraham en het verbond van God met Israël en de gemeente, lees dan Hebr. 3:7-4:9 nog eens, en dan met name 4: 1-2. Daar wordt het breken van het verbond door Israël als voorbeeld gesteld voor het breken van het verbond in de gemeente.

Bovendien: Zou je mij eens een dienst willen bewijzen en uit de Bijbel willen aantonen dat kinderen níét in Gods verbond begrepen zijn, zoals het doopsformulier dat stelt?

Nog een andere vraag: Hoe lees jij Johannes 15: 1-2 in combinatie met vers 6? Hoe kan iemand in jouw visie een rank in de Wijnstok Christus zijn, en toch worden weggesneden en buitengeworpen worden?

4kinderen schreef:

huisman schreef:

Wandelende schreef:

eilander schreef:Een paar gedachten uit het boekje van ds. J. Lohuis over de doop:
- oorspronkelijk werkte de Heere alleen in het volk van Israël, middels het verbond met Abraham
- zie Romeinen 11: in de NT-bedeling zijn echter ook de heidenen in deze olijfboom ingeënt, nog steeds als niet-natuurlijke takken, maar wel in het verbond
- kinderen hoorden erbij in het verbond met Abraham, zo ook is er dus geen reden om te twijfelen dat de kinderen er ook bij horen nu ook met de heidenen het verbond is opgericht
- er is een grote eenheid tussen het Oude en Nieuwe Testament
- besnijdenis was een teken tot een zegel der rechtvaardigheid des geloofs (Rom. 4:11). Abraham geloofde de Heere op Zijn Woord en het is hem tot rechtvaardigheid gerekend. Daarna ontving Abraham het teken, maar ook Ismaël kreeg dat, en Izak toen hij acht dagen oud was
- beide zoons kregen dezelfde belofte, maar de ene heeft het in ongeloof verworpen
- kinderen zijn in Adam de verdoemenis onderworpen (Rom. 5)
- Kolossenzen 2:12 noemt de doop ‘de besnijdenis van Christus’. “Juist het feit dat de christelijke Doop de besnijdenis van Christus wordt genoemd, is wel een zeer krachtig argument om ook kinderen van gelovigen de Heilige Doop niet te onthouden.” (dr. P. de Vries)

Juist!
Is dat het boekje dat ik vanochtend noemde?
Als dat zo is, dat heeft veel leerstof in zich, ook persoonlijk gehad.

Verder kan 4kinderen ook veel hebben aan het boekje van prof.dr. A Baars: U en uw kinderen, de kinderdoop en de Bijbel.
De vraag in dit boekje. Is de kinderdoop een menselijke vinding of vindt ze grond in de Bijbel?
Duidelijk laat de auteur zien dat de kinderdoop haar grond in de Bijbel vindt. Ontwijfelbaar!

Die heb ik gelezen, staat in de kast... opnieuw dezelfde lijnen trekken waar gewoon geen grond voor is in Gods Woord. Het zijn verbondstheologieën. God werkt in de geslachten, dus mogen onze zuigelingen gedoopt worden. De besnijdenis is vervangen dus mogen onze zuigelingen gedoopt worden... ik vond het zelfs één van de zwakst beargumenteerde boeken over de kinderdoop... helaas.
De doop wordt inderdaad de besnijdenis van Christus genoemd, de doop is namelijk een teken van de ondergang in de dood en het opstaan in een nieuw leven. Alles wijst heen naar het offer van Christus. In het Nieuwe Testament is er nergens en een voorbeeld dat een zuigeling dit teken mag draaien zonder de zaak te kennen. Wel zijn er tig voorbeeld van mensen die na bekering/geloof deze onderdompeling ondergingen. Daarom moeten we onze kinderen wijzen op de noodzaak van de doop! Dat er een doop moet komen in hun leven. Ze moeten besneden worden aan het hart anders gaan ze verloren.
Want als we geloven dat de doop voor kinderen is die niet in God kunnen geloven, mogen we hen ook het Avondmaal niet onthouden. Waarom nemen we hen niet gelijk mee als we zelf aangaan? Dat zou echt hetzelfde zijn.

Wat ik in mijn laatste post al zei zeg ik nu wat steviger. Iemand die in zijn leven zijn kinderdoop is gaan verwerpen blijft vaak volharden in zijn dwaling. Anders komt alles weer op los zand te staan.
Ik ga jou echt niet overtuigen maar probeer het toch maar. Ik ga in op de onderstreepte zin.
Lees 1 Kor 10 , lees de gelijkenis van de wijze en dwaze maagden, lees Openbaring 2&3 . In deze Schriftgedeelten kun je lezen dat een gedoopte gemeente niet gelijk is aan een waar gelovige gemeente. Sardis en Laodicea waren gedoopte gemeenten toch waren er velen zonder het ware geloof. Geldt ook voor de gemeente van Korinthe daarom de waarschuwing in 1 Kor 10. Niet de doop maakt zalig, niet het verbond maakt zalig maar het ware geloof in Jezus Christus.
Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan 10 maagden niet aan 5 wijze maagden!
Verder zie je juist in het N.T. dat bij het komen tot het ware geloof van één het hele huis gedoopt werd. Vrouw,man,kinderen,dienstknechten enz. (Lydia,stokbewaarder,Stephanus)

Blijft van jouw aanname dus weinig over.

Hoe jij zonder een echte weerlegging het boekje van prof Baars wegzet zegt genoeg over jouw tunnelvisie

4kinderen schreef:

parsifal schreef:Ik hoop niet dat het nu overkomt dat we met z'n allen de aanval kiezen tov 4kinderen. Een gesprek over de doop is nuttig en het helpt als we ook elkaar kunnen begrijpen (en eventueel accepteren dat we tot andere conclusies komen).

Bijbelse argumenten voor de gezinsdoop zijn m.i. dat de besnijdenis van het hart (30:6) ook voor de kinderen geldt. Dat de familie van iemand soms genoemd wordt en soms niet (Stefanus in 1 Cor 1 en 1 Cor 16) lijkt te wijzen op dat het soms impliciet vermeldt wordt.
1 Cor 7:14 is voor mij ook een sterke aanwijzing.

Verder, zoals in het aangehaalde document van Martie Dieperink spreekt de vroege kerk tot mij. (En dat is voor mij ook een reden om voor het toelaten van kinderen aan het avondmaal te pleiten). Juist omdat er in de vroege kerk weinig (het was niet totaal afwezig) discussie over de kinderdoop lijkt geweest te zijn en dat er al heel vroeg kinderen gedoopt werden, geloof ik dat al in de Bijbelse tijd gezinnen als eenheid werden gezien en de doop zich tot het hele gezin van de gelovige uitbreide.

Pasifal: ik kan ondertussen wel tegen een stootje.
Het feit dat er geen discussie was in de vroege kerk, is juist een aanwijzing dat de zuigelingendoop niet plaats vond. Over de huisteksten heb ik ergens anders al wat geschreven.
Kinderen toelaten tot het avondmaal? In 1 Korinthe 11 staat de mens zichzelf eerst moet beproeven. Dat kunnen alleen mensen die tot hun verstand gekomen zijn toch? Of vindt je dat een zuigeling/peuter/kleuter ook zijn zonden en ellende kan bedenken?

Maar zoals eerder aangegeven (zie ook het stukje van Dieperink) lijkt het juist dat de vroege kerkvaders juist de kinderen van de gelovigen doopten (en aan het avondmaal lieten). Zij beschouwden zelfs de jonge kinderen als Christenen. Tertulianus die aanraadde om de doop uit te stellen, kwam met originele theologische argumenten, maar beriep zich niet op de apostolische traditie, wat hij in andere discussies wel deed.

4kinderen schreef:

parsifal schreef:Ik hoop niet dat het nu overkomt dat we met z'n allen de aanval kiezen tov 4kinderen. Een gesprek over de doop is nuttig en het helpt als we ook elkaar kunnen begrijpen (en eventueel accepteren dat we tot andere conclusies komen).

Bijbelse argumenten voor de gezinsdoop zijn m.i. dat de besnijdenis van het hart (30:6) ook voor de kinderen geldt. Dat de familie van iemand soms genoemd wordt en soms niet (Stefanus in 1 Cor 1 en 1 Cor 16) lijkt te wijzen op dat het soms impliciet vermeldt wordt.
1 Cor 7:14 is voor mij ook een sterke aanwijzing.

Verder, zoals in het aangehaalde document van Martie Dieperink spreekt de vroege kerk tot mij. (En dat is voor mij ook een reden om voor het toelaten van kinderen aan het avondmaal te pleiten). Juist omdat er in de vroege kerk weinig (het was niet totaal afwezig) discussie over de kinderdoop lijkt geweest te zijn en dat er al heel vroeg kinderen gedoopt werden, geloof ik dat al in de Bijbelse tijd gezinnen als eenheid werden gezien en de doop zich tot het hele gezin van de gelovige uitbreide.

Pasifal: ik kan ondertussen wel tegen een stootje.
Het feit dat er geen discussie was in de vroege kerk, is juist een aanwijzing dat de zuigelingendoop niet plaats vond. Over de huisteksten heb ik ergens anders al wat geschreven.
Kinderen toelaten tot het avondmaal? In 1 Korinthe 11 staat de mens zichzelf eerst moet beproeven. Dat kunnen alleen mensen die tot hun verstand gekomen zijn toch? Of vindt je dat een zuigeling/peuter/kleuter ook zijn zonden en ellende kan bedenken?

Ik heb in een vorige post laten zien dat er veel bewijs is dat de zuigelingen in de vroege kerk gedoopt werden. Ook daar doopten ze het hele huis als een vader en/of moeder tot het christendom overgingen.
Misschien ook fijn als je op die post in zou gaan.

GJdeBruijn schreef:

4kinderen schreef:Ik zou graag de instelling van de zuigelingendoop bijbels onderbouwt willen zien.

https://www.deboekenhoeve.nl/a-45744715 ... derdopers/

Ik heb al veel boeken gelezen over de zuigelingendoop en de tegenwerpingen op de geloofsdoop. Ik ben al drie jaar bezig met deze stof en ik ben wekelijks ermee bezig. Mijn zoektocht is begonnen omdat een vriendin van mij tot overtuiging kwam van de geloofsdoop en ik was een vervend zuigelingendoper. Ik ben toen gaan uitzoeken waarom zij toch echt verkeerd zat met haar geloofsdoop en ben allerlei argumenten gaan zoeken die pleitten voor de kinderdoop. Ik ben het hele nieuwe testament gaan lezen en alle teksten waarin gesproken werd over dopen gaan uitpluizen. Ik ben de geloofsdoop gaan onderzoeken. Het gaan vergelijken met de zuigelingendoop. Ik heb dit biddend gedaan. 'Heere laat mij duidelijk zien wat de waarheid is. Ik wil U volgen, waar U ook heen gaat!' Ik heb de verbondstheologieën onderzocht en kwam alleen maar in verwarring omdat de ene dit erover zei en de ander dat. Er zijn echt werkelijk honderden boeken over geschreven met allemaal verschillende visies. En wat is nou waar?? Uiteindelijk kon ik mij nog maar op één ding richten en dat was Gods Woord.
En naar mate ik meer las, en vooral de Bijbel erbij opende en er voor bad... moest ik de zuigelingendoop loslaten. Ik kan er niets over in de Bijbel vinden en moet het dus verwerpen. Maar als er iemand is die wel een bijbelse grond gevonden heeft, geen verbondstheologie, dan houdt ik me wel aanbevolen. Want overgaan van kinderdoop naar geloofsdoop, doe je niet zomaar even. Het kost veel strijd, veel onrust en je wordt verketterd, ook in je eigen kerk.

De wederdopers zijn in hun tijd ernstig vervolgd. Luther, Zwingli en Calvijn hebben zelf zo gestreden om hun eigen vrijheid, zij hebben hun leven gegeven voor geloofsvrijheid tov Rome, maar juist zij zijn degenen geweest die de vervolging tot de dood van de wederdopers openlijk hebben goedgekeurd en gestimuleerd. Ze waren zeer intolerant tov de dopersen en hebben echt alles gedaan om hen te vervolgen. Ik heb hen hoog staan, zij hebben veel voor de reformatie getekend maar zij hadden werkelijk een verkeerde kijk op hoe ze om moesten gaan met andersdenkenden. In die tijd heeft Guido de Bres zijn boek geschreven. Misschien dat ik het nog eens lees, als ik het twee de hands op de kop kan tikken.

4kinderen schreef:Misschien dat ik het nog eens lees, als ik het twee de hands op de kop kan tikken.

Controleer de link nog eens

parsifal schreef:

4kinderen schreef:

parsifal schreef:Ik hoop niet dat het nu overkomt dat we met z'n allen de aanval kiezen tov 4kinderen. Een gesprek over de doop is nuttig en het helpt als we ook elkaar kunnen begrijpen (en eventueel accepteren dat we tot andere conclusies komen).

Bijbelse argumenten voor de gezinsdoop zijn m.i. dat de besnijdenis van het hart (30:6) ook voor de kinderen geldt. Dat de familie van iemand soms genoemd wordt en soms niet (Stefanus in 1 Cor 1 en 1 Cor 16) lijkt te wijzen op dat het soms impliciet vermeldt wordt.
1 Cor 7:14 is voor mij ook een sterke aanwijzing.

Verder, zoals in het aangehaalde document van Martie Dieperink spreekt de vroege kerk tot mij. (En dat is voor mij ook een reden om voor het toelaten van kinderen aan het avondmaal te pleiten). Juist omdat er in de vroege kerk weinig (het was niet totaal afwezig) discussie over de kinderdoop lijkt geweest te zijn en dat er al heel vroeg kinderen gedoopt werden, geloof ik dat al in de Bijbelse tijd gezinnen als eenheid werden gezien en de doop zich tot het hele gezin van de gelovige uitbreide.

Pasifal: ik kan ondertussen wel tegen een stootje.
Het feit dat er geen discussie was in de vroege kerk, is juist een aanwijzing dat de zuigelingendoop niet plaats vond. Over de huisteksten heb ik ergens anders al wat geschreven.
Kinderen toelaten tot het avondmaal? In 1 Korinthe 11 staat de mens zichzelf eerst moet beproeven. Dat kunnen alleen mensen die tot hun verstand gekomen zijn toch? Of vindt je dat een zuigeling/peuter/kleuter ook zijn zonden en ellende kan bedenken?

Maar zoals eerder aangegeven (zie ook het stukje van Dieperink) lijkt het juist dat de vroege kerkvaders juist de kinderen van de gelovigen doopten (en aan het avondmaal lieten). Zij beschouwden zelfs de jonge kinderen als Christenen. Tertulianus die aanraadde om de doop uit te stellen, kwam met originele theologische argumenten, maar beriep zich niet op de apostolische traditie, wat hij in andere discussies wel deed.

Weet je wat nou werkelijk zo moeilijk is... de kerkvaders zijn leidend in jouw mening... dat de Bijbel geen zuigelingendoop leert moet toch afdoende zijn lijkt me. Mensen kunnen dwalen, de Schrift faalt nooit. De bijbel spreek over wedergeboorte en geloof waarmee we ingelijfd worden. Het avondmaal is niet voor mensen die de Heere niet kennen. Dus als onze kinderen nog niet tot hun verstand gekomen zijn, kunnen niet volledig begrijpen wat geloven is en wie ze zelf zijn. Daarom mogen zij niet deel nemen. Kunnen kinderen dan niet geloven? Jawel... maar hoeveel mensen hebben als kind beleden dat ze in Jezus geloofden maar op latere leeftijd bleek dat dit toch niet echt was. Moeten we de belijdenissen van onze kinderen dan maar weggooien zeer zeker niet, maar we moeten wachten met Doop en Avondmaal tot ze daadwerkelijk verantwoording kunnen dragen voor wat ze zeggen en belijden.

GJdeBruijn schreef:

4kinderen schreef:Misschien dat ik het nog eens lees, als ik het twee de hands op de kop kan tikken.

Controleer de link nog eens

Thanks

4kinderen schreef:

GJdeBruijn schreef:

4kinderen schreef:Ik zou graag de instelling van de zuigelingendoop bijbels onderbouwt willen zien.

https://www.deboekenhoeve.nl/a-45744715 ... derdopers/

Ik heb al veel boeken gelezen over de zuigelingendoop en de tegenwerpingen op de geloofsdoop. Ik ben al drie jaar bezig met deze stof en ik ben wekelijks ermee bezig. Mijn zoektocht is begonnen omdat een vriendin van mij tot overtuiging kwam van de geloofsdoop en ik was een vervend zuigelingendoper. Ik ben toen gaan uitzoeken waarom zij toch echt verkeerd zat met haar geloofsdoop en ben allerlei argumenten gaan zoeken die pleitten voor de kinderdoop. Ik ben het hele nieuwe testament gaan lezen en alle teksten waarin gesproken werd over dopen gaan uitpluizen. Ik ben de geloofsdoop gaan onderzoeken. Het gaan vergelijken met de zuigelingendoop. Ik heb dit biddend gedaan. 'Heere laat mij duidelijk zien wat de waarheid is. Ik wil U volgen, waar U ook heen gaat!' Ik heb de verbondstheologieën onderzocht en kwam alleen maar in verwarring omdat de ene dit erover zei en de ander dat. Er zijn echt werkelijk honderden boeken over geschreven met allemaal verschillende visies. En wat is nou waar?? Uiteindelijk kon ik mij nog maar op één ding richten en dat was Gods Woord.
En naar mate ik meer las, en vooral de Bijbel erbij opende en er voor bad... moest ik de zuigelingendoop loslaten. Ik kan er niets over in de Bijbel vinden en moet het dus verwerpen. Maar als er iemand is die wel een bijbelse grond gevonden heeft, geen verbondstheologie, dan houdt ik me wel aanbevolen. Want overgaan van kinderdoop naar geloofsdoop, doe je niet zomaar even. Het kost veel strijd, veel onrust en je wordt verketterd, ook in je eigen kerk.

De wederdopers zijn in hun tijd ernstig vervolgd. Luther, Zwingli en Calvijn hebben zelf zo gestreden om hun eigen vrijheid, zij hebben hun leven gegeven voor geloofsvrijheid tov Rome, maar juist zij zijn degenen geweest die de vervolging tot de dood van de wederdopers openlijk hebben goedgekeurd en gestimuleerd. Ze waren zeer intolerant tov de dopersen en hebben echt alles gedaan om hen te vervolgen. Ik heb hen hoog staan, zij hebben veel voor de reformatie getekend maar zij hadden werkelijk een verkeerde kijk op hoe ze om moesten gaan met andersdenkenden. In die tijd heeft Guido de Bres zijn boek geschreven. Misschien dat ik het nog eens lees, als ik het twee de hands op de kop kan tikken.

Negeer je bewust mijn postings? Mag natuurlijk maar geef even aan waarom.