eilander schreef:Als je het zo leest, voel je nog wel verbondenheid met deze mensen, ik kan het niet helpen...

Ik ook, zonder meer.

Laaste posts zijn een verademing om te lezen na al het voorgaande tumult.

Hier ontstaat het meningsverschil.
De discipelen begrepen ook niet alles , ze dwaalden vaak, maar daarom zijn ze niet verachtelijk.
Het punt is dat op uitspraken van mensen, ook van kinderen van God, Bijbels of niet, een eigen leven gaan lijden, en zo dat er gezegd wordt dat je dat moet beleven anders is het niets met je.

Ik ken iemand die een hele diepe weg heeft gehad, als iemand zei, ja maar ik heb dat allemaal niet meegemaakt zei ze met de a Brakel. Ach schrijf jou ervaring er maar onder.
Daar kwam ik getroost vandaan. Ze juicht nu voor zijn troon.
Ze zou het heel erg gevonden hebben als we op haar weg een theologie gingen bouwen.