Uitspraken of gezegden in de kerk

[PvS]

Doe er niet één woord af.

We kunnen het lezen in een van zijn predikaties, die hij gehouden heeft.
'Dit is vreselijk, verschrikkelijk, oneindig: als je één woord afdoet van de noodzakelijkheid van het kennen van Christus.
Van, dat je in Hem vrijgesproken bent.
Doe daar eens één woord af.
Durf eens te zeggen: Ja, maar, zover komen ze toch niet allemaal.
Niet één woord eraf van: 'Wie de Zoon heeft - door een geschonken geloof aangenomen - die heeft het leven.'
Niet één woord eraf, van: "In Christus rechtvaardig voor God.'
Mensen, vreselijk zal het zijn te vallen buiten Christus in de handen van de levende God.
'Onze God is een verterend vuur, een gloed, bij Wien niemand wonen kan.'
Niet één woord eraf.
Geen tittel of jota eraf.
Je kunt duizend waarheden zeggen, zoals: 'Zie een Borg te krijgen; denk eraan, dat het leven een handbreed is'; en als je dan één keer zegt: 'Ze komen allemaal zo ver niet, tot de zekerheid in Christus', dan grijpt de satan dat aan, dan worden alle vermaningen krachteloos.
Hoeveel te meer als dat gedaan wordt door mensen die zelf wel bekeerd zijn.
Die weten, dat we nooit enige vrede kunnen hebben buiten de vereniging met een geschonken Borg.
Als die ook zulke dingen gaan zeggen, zijn de kerken nog gevaarlijker dan de herbergen.
Daar praten ze tenminste niet over de godsdienst... (du Marchie van Voorthuysen)

[Snuf]

Doe er niet één woord af.

We kunnen het lezen in een van zijn predikaties, die hij gehouden heeft.
'Dit is vreselijk, verschrikkelijk, oneindig: als je één woord afdoet van de noodzakelijkheid van het kennen van Christus.
Van, dat je in Hem vrijgesproken bent.
Doe daar eens één woord af.
Durf eens te zeggen: Ja, maar, zover komen ze toch niet allemaal.
Niet één woord eraf van: 'Wie de Zoon heeft - door een geschonken geloof aangenomen - die heeft het leven.'
Niet één woord eraf, van: "In Christus rechtvaardig voor God.'
Mensen, vreselijk zal het zijn te vallen buiten Christus in de handen van de levende God.
'Onze God is een verterend vuur, een gloed, bij Wien niemand wonen kan.'
Niet één woord eraf.
Geen tittel of jota eraf.
Je kunt duizend waarheden zeggen, zoals: 'Zie een Borg te krijgen; denk eraan, dat het leven een handbreed is'; en als je dan één keer zegt: 'Ze komen allemaal zo ver niet, tot de zekerheid in Christus', dan grijpt de satan dat aan, dan worden alle vermaningen krachteloos.
Hoeveel te meer als dat gedaan wordt door mensen die zelf wel bekeerd zijn.
Die weten, dat we nooit enige vrede kunnen hebben buiten de vereniging met een geschonken Borg.
Als die ook zulke dingen gaan zeggen, zijn de kerken nog gevaarlijker dan de herbergen.
Daar praten ze tenminste niet over de godsdienst... (du Marchie van Voorthuysen)

Zijn spraak maakt hem openbaar! Lezenswaardig!

[Bert Mulder]

Er moet een hoop de rolemmerrrr in teugenwoordig

[elbert]

Het zou wellicht wel kunnen, maar ik denk dat dit de uitdrukkingen zijn die door Gods volk
gebezigd worden. We moeten ook bedenken dat het hier vaak om oudere mensen gaat, die leven bij de
Statenvertaling, kanttekeningen, oudvaders etc. Het dan niet geheel onbegrijpelijk dat men daar
uitdrukkingen van overneemt. Overigens vaak ook uitdrukkingen die door nieuwere taal soms
afgezwakt of een andere inhoud zou kunnen krijgen. Op zich zou het mogelijk zijn om het getrouw
over te zetten in de taal van vandaag. Oude taal is niet het kenmerk van het ware, hoewel het
in de praktijk wel vaak samenloopt. Maar waarom vraagt u dit? Want het getuigt niet van veel
kennis van zaken, als zo oude taal op die manier met de leer der reformatie associeert. Het gaat,
en dat merkte ik bij voorbaat al op, om de zaken.

Inderdaad, het gaat om de zaken. Als ik Luther, Calvijn of Augustinus lees, dan kom ik minder refotaal tegen dan die door sommigen van "Gods volk" gebezigd wordt. De taal van de "echte ouden" (en dus niet van die "jonkies" van 100, 200 of 300 jaar terug, want dat is niet zo oud ) vind ik daarmee vaak frisser (dwz. beter te begrijpen in gewoon Nederlands) en vaak ook nog eens rijker van inhoud. Die frisheid zal misschien ook komen omdat er mensen zijn die de moeite nemen om deze werken in hedendaags Nederlands te vertalen (bijv. de Institutie is onlangs door dr. de Niet opnieuw vertaald), maar er speelt ook mee dat er in de tijd van de reformatie nog geen uitdrukkingen waren waar men zo aan hing dat het tot de traditie ging behoren. Het gevaar van zulke uitdrukkingen is dat het na verloop van tijd standaarduitdrukkingen worden waarbij we nauwelijks nog nadenken over wat het inhoudt. Dan zijn de standaarduitdrukkingen de vormen waarin de dingen gezegd moeten worden en als het net iets anders gaat, dan vinden we dat al gauw verdacht. En dat terwijl het de bedoeling is dat we de zaken juist steeds opnieuw overdenken en ze van elke kant leren bezien, als diamanten die je pas echt goed leert waarderen als je ze van alle kanten bekijkt. Daar hoort dan ook frisheid (en afwisseling) van bewoording bij, waardoor we steeds verrast kunnen worden door de rijke inhoud.
Overigens wil ik hiermee niet zeggen dat de "oude taal" (die vaak niet eens zo heel oud is) daarmee niet waardevol zou zijn, integendeel. Zolang het maar niet de maatstaf wordt waarlangs gesproken zou moeten worden.

[Jo-Ann]

Toch komt 'de tralies van het Woord' op mij heel raar over. Ik ken de uitdrukking verder ook niet, maar tralies is toch iets wat iets of iemand opsluit? Het Woord sluit toch niet op?

Ik kom nog even terug op dit stukje in dit topic.
Het is volgens mij al zo'n 15 jaar geleden dat ik hier een preek over gehoord heb, die me nog steeds bij is gebleven, alleen de juiste details weet ik niet meer.

Wat me bij is gebleven: de bruid mist haar Bruidegom. Zij voelt zich ellendig, opgesloten. Toch ziet ze Hem wel soms door de traliën van het Woord: daar leest ze over haar Liefste en gaat haar verlangen naar Hem uit.

[Panny]

"Gedenk aan ons in de toorn des ontfermens."

Dit zegt een ouderling bij ons regelmatig in het gebed.
Wie weet wat hier precies mee bedoeld word?

[FlyingEagle]

Toch komt 'de tralies van het Woord' op mij heel raar over. Ik ken de uitdrukking verder ook niet, maar tralies is toch iets wat iets of iemand opsluit? Het Woord sluit toch niet op?

Ik kom nog even terug op dit stukje in dit topic.
Het is volgens mij al zo'n 15 jaar geleden dat ik hier een preek over gehoord heb, die me nog steeds bij is gebleven, alleen de juiste details weet ik niet meer.

Wat me bij is gebleven: de bruid mist haar Bruidegom. Zij voelt zich ellendig, opgesloten. Toch ziet ze Hem wel soms door de traliën van het Woord: daar leest ze over haar Liefste en gaat haar verlangen naar Hem uit.

is dit Bijbels te staven? maw, is er een Bijbeltekst waarin dit voorkomt?

[Tiberius]

"Gedenk aan ons in de toorn des ontfermens."

Dit zegt een ouderling bij ons regelmatig in het gebed.
Wie weet wat hier precies mee bedoeld word?

Ik vermoed dat hij dan niet weet wat er bedoeld wordt.
De uitdrukking komt uit Habakuk 3:2.
Het woord "gedenken" regeerde (vroeger) de tweede naamval, dus eigenlijk staat er in de Bijbeltekst: gedenk aan het ontfermen. Het woord "ontfermen" hoort bij "gedenken", terwijl hij het bij "de toorn" lijkt te trekken.

(Ik denk dat je nu wel weet wat er bedoeld wordt).

[Panny]

Ik vind dit via google:

"Dat God vreselijke en vol van toorn zijnde wegen houdt in het zaligmaken van Zijn volk,
terwijl Hij in de toorn des ontfermens gedenkt, en hun vergunt op ontferming te pleiten,
temidden van de toorn."

Lijkt inderdaad een kwestie van een komma gebruiken.
Bij gesproken tekst kan dit nog best lastig zijn...

[Marco]

Ik zou de man zelf eens vragen, wat hij bedoelt.
En of het niet wat simpeler kan..

[GJdeBruijn]

Het betekent: Gedenk in Uw toorn tevens aan Uw ontferming.

[ejvl]

Het betekent: Gedenk in Uw toorn tevens aan Uw ontferming.

Dan kan hij dat dus beter zeggen, dan is dat ook duidelijk lijkt mij.

[WimA]

Het betekent: Gedenk in Uw toorn tevens aan Uw ontferming.

Dan kan hij dat dus beter zeggen, dan is dat ook duidelijk lijkt mij.

Inderdaad. Foei! Dat zo'n man uberhaupt de kans krijgt wat te zeggen in de kerk zeg! Wij zouden niet met 'em willen eten in ieder geval.

[Curatorium]

Als je een cliché gebruikt, doe het dan goed. Zo moeilijk is dat niet.

[ejvl]

Het betekent: Gedenk in Uw toorn tevens aan Uw ontferming.

Dan kan hij dat dus beter zeggen, dan is dat ook duidelijk lijkt mij.

Inderdaad. Foei! Dat zo'n man uberhaupt de kans krijgt wat te zeggen in de kerk zeg! Wij zouden niet met 'em willen eten in ieder geval.

Waarom moeilijk als het makkelijk kan.