SecorDabar schreef:

Mara schreef:

Mister schreef:

Spulletjes inpakken en verhuizen is ook een optie.

Dit advies is al vaker gegeven hier. Blijkbaar gaat dat bij sommigen erg makkelijk.
Secor Dabar moet zich intussen behoorlijk ongemakkelijk voelen, door het gebrek aan empathie.

Beste Mara,
Dat ik gebrek aan empathie krijg, begrijp ik ook wel van trouwe kerkgangers zoals de forumleden zijn.
Ik neem aan dat iedereen met blijdschap naar zijn of haar kerk gaat.
Dus is het inlevingsvermogen aangaande thuislezen ook moeilijk te noemen.
Ieder denkt vanuit zijn of haar denkkader, en kan zich dus ook moeilijk verplaatsen in omstandigheden van thuislezers.

Als de apostel Paulus vermaant om de onderlinge samenkomsten niet na te laten, zoals sommigen de gewoonte hebben, dan gaat hij personen vermanen die o.a. de prediking moedwillig verzuimen.
De prediking is toch het belangrijkste onderdeel van de samenkomst.
Deze personen hebben geen behoefte aan onderwijs tot spijziging van het zieleleven.
Dat is bij de meeste thuislezers niet het geval, want deze lezen met ernst predikaties niet alleen op zondag maar ook wel door de weeks op gezette tijden. Het is hun lust om eerlijkmakende preken te lezen waar het kostelijke van het snode wordt onderscheiden. Er zijn thuislezers die weleens een kerkdienst bezoeken, maar toch zaken aangaande het geloofsleven missen. Dat gemis vinden ze dan verklaard in het overjarige koren, preken uit de tijd van de reformatie en nadere reformatie.

SecorDabar schreef:Als de apostel Paulus vermaant om de onderlinge samenkomsten niet na te laten, zoals sommigen de gewoonte hebben, dan gaat hij personen vermanen die o.a. de prediking moedwillig verzuimen.
De prediking is toch het belangrijkste onderdeel van de samenkomst.
Deze personen hebben geen behoefte aan onderwijs tot spijziging van het zieleleven.
Dat is bij de meeste thuislezers niet het geval, want deze lezen met ernst predikaties niet alleen op zondag maar ook wel door de weeks op gezette tijden. Het is hun lust om eerlijkmakende preken te lezen waar het kostelijke van het snode wordt onderscheiden. Er zijn thuislezers die weleens een kerkdienst bezoeken, maar toch zaken aangaande het geloofsleven missen. Dat gemis vinden ze dan verklaard in het overjarige koren, preken uit de tijd van de reformatie en nadere reformatie.

Bert Mulder schreef:

SecorDabar schreef:

Mara schreef:

Mister schreef:

Spulletjes inpakken en verhuizen is ook een optie.

Dit advies is al vaker gegeven hier. Blijkbaar gaat dat bij sommigen erg makkelijk.
Secor Dabar moet zich intussen behoorlijk ongemakkelijk voelen, door het gebrek aan empathie.

Beste Mara,
Dat ik gebrek aan empathie krijg, begrijp ik ook wel van trouwe kerkgangers zoals de forumleden zijn.
Ik neem aan dat iedereen met blijdschap naar zijn of haar kerk gaat.
Dus is het inlevingsvermogen aangaande thuislezen ook moeilijk te noemen.
Ieder denkt vanuit zijn of haar denkkader, en kan zich dus ook moeilijk verplaatsen in omstandigheden van thuislezers.

Als de apostel Paulus vermaant om de onderlinge samenkomsten niet na te laten, zoals sommigen de gewoonte hebben, dan gaat hij personen vermanen die o.a. de prediking moedwillig verzuimen.
De prediking is toch het belangrijkste onderdeel van de samenkomst.
Deze personen hebben geen behoefte aan onderwijs tot spijziging van het zieleleven.
Dat is bij de meeste thuislezers niet het geval, want deze lezen met ernst predikaties niet alleen op zondag maar ook wel door de weeks op gezette tijden. Het is hun lust om eerlijkmakende preken te lezen waar het kostelijke van het snode wordt onderscheiden. Er zijn thuislezers die weleens een kerkdienst bezoeken, maar toch zaken aangaande het geloofsleven missen. Dat gemis vinden ze dan verklaard in het overjarige koren, preken uit de tijd van de reformatie en nadere reformatie.

Er wordt hier niemand tot een martelaar gemaakt. Hou aub op met het behandelen en gedragen als martelaar....

En dit raakt de kern van wat ik van het 'thuislezen' verafschuw! Men zit men de tranen in de ogen thuis een preekje te lezen, huilende dat de vaderlandse kerk zoals die zogenaamd tijdens de reformatie bestond, er niet is. Maar men wil geen steentje bijdragen, door middel van lidmaatschap der gemeente en ondersteuning van elkander om te werken om de kerk zuiver te maken en houden. Net zoals de beste stuurlui, staan de thuislezers ook aan wal.

SecorDabar schreef: Beste Bert Mulder,
Een ding zult u toch wel met mij eens zijn: Ikaboth - de eer is weggevoerd.

Bert Mulder schreef:

caprice schreef:Wie zijn wij om te oordelen in deze over een ander, als hij zelf aangeeft dat hij niet principieel tegen kerkgang is, maar door omstandigheden thuis leest?
Het komt zeer over als hooggevoelendheid en weinig inlevingsvermogen in een situatie die ons niet eens voldoende bekend is om er over te oordelen. Er is sterk de mogelijkheid aanwezig dat dit vermaan van onze medebroeder ontaardt in een geesteloos wetticistisch dicteren van regeltjes, het naleven van de letter, en niet de geest der wet, danwel, zo u wil, de belijdenis.

Ik zou zeggen; laat het daarom liggen, en val geen personen aan. Wees te meer blij dat er nog gedaan wordt wat in het vierde gebod staat, namelijk het heiligen van de rustdag en het terzijde stellen van alle dagelijkse werkzaamheden, ja meer, het afzonderen op gezette tijden om een predikatie te lezen.

Caprice, dat wordt hier niet geoordeeld. Ik heb telkens weer gevraagd om een gegronde discussie over de belijdenis en de Schrift, betreffende dit vraagstuk. Er worden hier geen personen aangevallen.

Maar, jij brengt hier iets op over wetticisme. Maar dan zeg je, dat het zo belangrijk is dat het 4e gebod wordt nageleefd... Maar is bij jou het 2e gebod dan helemaal niet van belang, waar God toch van ons eist dat we Hem dienen zoals Hij ons voorschrijft? In de prediking des Woords, in de sacramenten, in de gezamelijke gebeden en gemeenschap der heiligen? Lees ik ook niks in de Schrift over het lezen van een predikatie, hetwelk, hoe nuttig ook, toch een behelpen is en blijft...

Verder is de geest van de wet juist dit, zoals Jacobus ook voorschrijft, liefde tot God en de naaste. En die liefde tot de naaste valt bijna helemaal weg wanneer men een thuislezer is, daar men het nodige kontact met onze christenbroeders verzaakt...

Bert Mulder schreef:

SecorDabar schreef: Beste Bert Mulder,
Een ding zult u toch wel met mij eens zijn: Ikaboth - de eer is weggevoerd.

En daar zijn we ZELF tot schuld aan. En erover huilend thuis te zitten is niet het recept ervoor.

Maar God roept ons op in de plaatselijke gemeente te werken. Zoals bijvoorbeeld in Rom. 12. De hand heeft de voet nodig.

Bert Mulder schreef:

SecorDabar schreef: Beste Bert Mulder,
Een ding zult u toch wel met mij eens zijn: Ikaboth - de eer is weggevoerd.

En daar zijn we ZELF tot schuld aan.

caprice schreef: Hoe en of dat de geest in liefde is, kan, hoef en wil ik niet beoordelen, en ik zou er ook niet aan willen twijfelen als u aangeeft dat dit het geval is.
De tragische (eigen) ervaring is echter dat iets kan ontaarden in wetticisme. Dat is als de geest der liefde allang geweken is.
De farizeeen sloegen ook met elke jota en tittel om de oren van het volk. Dat wil ook zeggen, als het geen zin heeft om er mee voort tegaan.

Wat thuis kerk houden betreft, zou er dan nog veel te winnen zijn, want ook in China schijnen veel zogenaamde 'huisgemeenten' te zijn. Dat is dus ook fout?

caprice schreef: Bert Mulder weet toch ook wel dat in de Zuidoost-hoek van het land de Roomsen de overhand hebben, en met hun poppen en santenkraam valse kerk worden genoemd in onze belijdenis?
Moet je je daar dan wel bij aansluiten dan?

alias schreef:

Bert Mulder schreef:

SecorDabar schreef: Beste Bert Mulder,
Een ding zult u toch wel met mij eens zijn: Ikaboth - de eer is weggevoerd.

En daar zijn we ZELF tot schuld aan.

Mag ik vragen of je kunt uitleggen hoe je deze schuld ervaart?

Bert Mulder schreef:

alias schreef:

Bert Mulder schreef:

SecorDabar schreef: Beste Bert Mulder,
Een ding zult u toch wel met mij eens zijn: Ikaboth - de eer is weggevoerd.

En daar zijn we ZELF tot schuld aan.

Mag ik vragen of je kunt uitleggen hoe je deze schuld ervaart?

Door middels de plaatselijke gemeente te werken tot de uitbreiding van Gods Koninkrijk.

(en door hier mensen te vermanen zich bij de kerk te voegen. Daar er buiten de kerk (instituut!) geen zaligheid is.)

Bert Mulder schreef:

alias schreef:

Bert Mulder schreef:

SecorDabar schreef: Beste Bert Mulder,
Een ding zult u toch wel met mij eens zijn: Ikaboth - de eer is weggevoerd.

En daar zijn we ZELF tot schuld aan.

Mag ik vragen of je kunt uitleggen hoe je deze schuld ervaart?

Door middels de plaatselijke gemeente te werken tot de uitbreiding van Gods Koninkrijk.

(en door hier mensen te vermanen zich bij de kerk te voegen. Daar er buiten de kerk (instituut!) geen zaligheid is.)

Bert Mulder schreef:

alias schreef:

Bert Mulder schreef:

SecorDabar schreef: Beste Bert Mulder,
Een ding zult u toch wel met mij eens zijn: Ikaboth - de eer is weggevoerd.

En daar zijn we ZELF tot schuld aan.

Mag ik vragen of je kunt uitleggen hoe je deze schuld ervaart?

Daar er buiten de kerk (instituut!) geen zaligheid is.)

Simon schreef: Heb je daar een bijbelse onderbouwing voor?
naar mijn weten is God in het midden van 2 of meer gelovigen.
Liefde dwingt trouwens nooit.
Aan wie wordt trouwens vermaand: Gaat uit van haar, Mijn volk, opdat gij aan haar zonden geen deel hebt, en wie is wie hier?

Wij geloven, aangezien deze heilige vergadering is een verzameling dergenen die zalig worden, en dat buiten haar geen zaligheid is, dat niemand, van wat staat of kwaliteit hij zij, zich behoort op zichzelven te houden, om op zijn eigen persoon te staan; maar dat zij allen schuldig zijn, zichzelven daarbij te voegen en daarmede te verenigen; onderhoudende de enigheid der Kerk, zich onderwerpende aan haar onderwijzing en tucht, den hals buigende onder het juk van Jezus Christus, en dienende de opbouwing der broederen, naar de gaven die hun God verleend heeft, als onderlinge lidmaten eenszelfden lichaams. En opdat dit te beter zou kunnen onderhouden worden, zo is het ambt* (= plicht) aller gelovigen, volgens het Woord Gods, zich af te scheiden van degenen die niet van de Kerk zijn, en zich te voegen tot deze vergadering, het zij op wat plaats dat God ze gesteld heeft; ook al ware het zo, dat de magistraten en plakkaten der prinsen daartegen waren, en dat de dood of enige lichamelijke straf daaraan hing. Daarom, al degenen die zich van haar afscheiden of niet daarbij voegen, die doen tegen de ordinantie Gods.

alias schreef:Rome in Canada!