Fjodor schreef:Tiberius schreef:Fjodor schreef:Tiberius schreef:
Nee, dan lees je niet goed. Het is zelfs een bizarre conclusie. Niet de doop is verschillend, ook niet de beloften.
Alleen worden de beloften vervuld in de weg van geloof en bekering, daar zie je tweeërlei uitwerking.
Evenmin als we geen twee verschillende Bijbels, twee verschillende avondmalen hebben, etc.
Nee, Tib.
De beloften van de doop zijn onvoorwaardelijk, want ze worden aan de kinderen van God gedaan. HC 69 en 71. De doop verzegelt dan ook niet zomaar de belofte maar de onvoorwaardelijke belofte.
Of verzegelt de doop volgens jouw de voorwaardelijke belofte?
De doop verzegelt de beloften van het genadeverbond. Beloften zijn altijd voorwaardelijk, namelijk onder voorwaarde van geloof en bekering. (Anders zijn het profetieën.)
Vr.69. Hoe wordt gij in den Heiligen Doop vermaand en verzekerd dat de enige offerande van Christus, aan het kruis geschied, u ten goede komt?
Antw. Alzo, dat Christus dit uitwendig waterbad ingezet a en daarbij toegezegd heeft b, dat ik zo zekerlijk met Zijn bloed en Geest van de onreinheid mijner ziel, dat is van al mijn zonden, gewassen ben c, als ik uitwendig met het water, hetwelk de onzuiverheid des lichaams pleegt weg te nemen, gewassen ben.
Niks voorwaardelijk. Juist omdat de doop aan de gelovigen (=gelovige gemeente) bediend wordt is de belofte niet meer voorwaardelijk. De voorwaarde is namelijk al ingelost.
Anders zou je net zo goed iedereen kunnen dopen. Want iedereen krijgt de voorwaardelijke belofte. En is dat niet wat er in jouw kerkverband gebeurt?...
Fjodor, ik vind het jammer, dat je mijn postings niet goed leest. Of in ieder geval een pagina later alweer vergeten lijkt te zijn. Zo wordt de discussie wel een beetje vermoeiend als je steeds met een argument aankomt dat allang weerlegd is. Mogelijk ben je het met de weerlegging niet eens, maar ga dáár dan op in.
Nogmaals: de doop, evenals het avondmaal, is een teken en zegel van het genadeverbond. De belofte die toegezegd wordt, wordt vervuld in de weg van geloof en bekering. Als iemand die weg niet wil gaan, dan wordt de belofte ook niet vervuld. Denk aan mensen in je omgeving die gedoopt zijn en toch de kerk verlaten en de wereld gaan dienen. Of Bijbelse voorbeelden: Ismael, Ezau, Saul, Judas, en vele anderen.
Jij maakt steeds de fout om een is-gelijk-teken te zetten tussen de gelovige die in de HC aan het woord is en ieder individuele gedoopte in de gemeente. Om het zo maar eens te zeggen: de gelovige die in vraag en antwoord 69 aan het woord is, kan deze geloofstaal uiten, omdat hij door Gods genade de weg van geloof en bekering bewandelt.
En nee, het is niet zo, dat je anders net zo goed iedereen zou kunnen dopen. Evenmin als in het Oude Testament niet iedereen besneden werd. Alleen zij die tot het verbondsvolk behoorden (hetzij door geboorte, hetzij door inlijving), werden besneden. Evenzo worden in het Nieuwe Testament diegenen gedoopt, die in het verbond zijn opgenomen.
Maar daarmee worden de doopbeloften nog niet aan alle gedoopten, of aan alle besnedenen, individueel, stuk voor stuk, vervuld; daarvoor is geloof en bekering nodig. Maar tot de goddelozen (gedoopt of ongedoopt) zegt God: Wat neemt u Mijn verbond in uw mond?