Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Gebruikersavatar
Bert Mulder
Berichten: 9098
Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
Contacteer:

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door Bert Mulder »

huisman schreef:
Dat is mijn verschil niet met jou...jij zegt dat de prediking "in de eerste plaats, voor de Kerk zelf is,"....Ik zeg dat Markus16:15 ons anders leert.
En wat is jouw mening dan wat Markus 16:15 ons leert?

WAT is dus het Evangelie?

En vergelijkend met teksten zoals 'Jezus zeide tot hem: Weid Mijn schapen.' (want Schrift met Schrift vergelijken is de gereformeerde manier van Bijbeluitleg).

en dezen?

18 En als zij tot hem gekomen waren, zeide hij tot hen: Gijlieden weet, van den eersten dag af, dat ik in Azië ben aangekomen, hoe ik bij u den gansen tijd geweest ben;
19 Dienende den Heere met alle ootmoedigheid, en vele tranen, en verzoekingen, die mij overkomen zijn door de lagen der Joden;
20 Hoe ik niets achtergehouden heb van hetgeen nuttig was, dat ik u niet zou verkondigd en u geleerd hebben, in het openbaar en bij de huizen;
21 Betuigende, beiden Joden en Grieken, de bekering tot God en het geloof in onzen Heere Jezus Christus.
22 En nu ziet, ik, gebonden zijnde door den Geest, reis naar Jeruzalem, niet wetende, wat mij daar ontmoeten zal;
23 Dan dat de Heilige Geest van stad tot stad betuigt, zeggende, dat mij banden en verdrukkingen aanstaande zijn.
24 Maar ik acht op geen ding, noch houde mijn leven dierbaar voor mijzelven, opdat ik mijn loop met blijdschap mag volbrengen, en den dienst, welken ik, van den Heere Jezus ontvangen heb, om te betuigen het Evangelie der genade Gods.
25 En nu ziet, ik weet, dat gij allen, waar ik doorgegaan ben, predikende het Koninkrijk Gods, mijn aangezicht niet meer zien zult.
26 Daarom betuig ik ulieden op dezen huidigen dag, dat ik rein ben van het bloed van u allen.
27 Want ik heb niet achtergehouden, dat ik u niet zou verkondigd hebben al den raad Gods.
28 Zo hebt dan acht op uzelven, en op de gehele kudde, over dewelke u de Heilige Geest tot opzieners gesteld heeft, om de Gemeente Gods te weiden, welke Hij verkregen heeft door Zijn eigen bloed.


1 En ik, broeders, kon tot u niet spreken als tot geestelijken, maar als tot vleselijken, als tot jonge kinderen in Christus.
2 Ik heb u met melk gevoed, en niet met vaste spijs; want gij vermocht toen nog niet; ja, gij vermoogt ook nu nog niet.


13 Want een iegelijk, die der melk deelachtig is, die is onervaren in het woord der gerechtigheid; want hij is een kind.
14 Maar der volmaakten is de vaste spijze, die door de gewoonheid de zinnen geoefend hebben, tot onderscheiding beide des goeds en des kwaads.

2 En, als nieuwgeborene kinderkens, zijt zeer begerig naar de redelijke onvervalste melk, opdat gij door dezelve moogt opwassen;

En als het zo is zoals jij dan zegt, dat de Evangelie prediking in de eerste plaats voor de onbekeerden is, waar zullen dan de schapen hun voeding krijgen? Hoe zullen die ooit hun kennis van het Woord, en dus van Christus, vermeerderen?
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Gebruikersavatar
Luther
Berichten: 15857
Lid geworden op: 25 jun 2008, 20:16
Contacteer:

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door Luther »

Ik ben het helemaal met iedereen eens.
:)
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
TSD
Berichten: 2714
Lid geworden op: 31 aug 2011, 11:34

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door TSD »

Afgewezen schreef:
huisman schreef:
Afgewezen schreef:Ik zie dat hier vooral over de preek gesproken wordt als middel om mensen tot bekering te brengen. Mijns inziens is dat echter niet het primaire doel van een preek.

Volgens mij is dat(bekering) niet het enige doel van de prediking maar juist wel het primaire doel van de prediking.
Markus 16: 15
15 En Hij zeide tot hen: Gaat heen in de gehele wereld, predikt het Evangelie aan alle kreaturen.
Dat gaat over de zendingssituatie. Maar als de gemeente van Christus samenkomt, is daar niet primair sprake van.
Dat betekent volgens mij niet dat je in een zendingssituatie dus wel primair tot onbekeerden moet preken en bij geen zendingssituatie primair voor Gods Kerk.

Waar de gemeente van Christus samenkwam in NT waren dit vrijwel allemaal gelovigen (al dan niet oprecht, dat doet er even niet toe) en is niet te vergelijken met de situatie in veel refokerken nu. Een preek moet toch afgestemd zijn op de hoorders? Als je dan ziet in een gemeente dat >80% van de hoorders niet bekeerd is (hiermee bedoel ik: niet aan het avondmaal gaan en zelf belijden onbekeerd te zijn, dus niet om over harten te oordelen), dan dient daar toch een preek op afgestemd te zijn?

Of moeten Gods knechten dan hun ogen sluiten en zeggen: Nee, dit is geen zendingssituatie dus ik preek voor Gods Kerk...
Gebruikersavatar
Afgewezen
Berichten: 17323
Lid geworden op: 12 mei 2005, 21:50

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door Afgewezen »

TSD schreef:Als je dan ziet in een gemeente dat >80% van de hoorders niet bekeerd is (hiermee bedoel ik: niet aan het avondmaal gaan en zelf belijden onbekeerd te zijn, dus niet om over harten te oordelen), dan dient daar toch een preek op afgestemd te zijn?

Of moeten Gods knechten dan hun ogen sluiten en zeggen: Nee, dit is geen zendingssituatie dus ik preek voor Gods Kerk...
Dat is inderdaad de praktische kant van de zaak. Maar dat gegeven moet ons niet uit het oog doen verliezen dat het primair om de gemeente van Christus gaat. Er moet dus gepredikt worden wat de gemeente in Christus bezit, en degenen die dit missen moeten worden bestraft om hun ongeloof en worden opgewekt om deel te krijgen aan het heil in Christus.
Fjodor
Berichten: 2970
Lid geworden op: 11 jun 2009, 23:13

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door Fjodor »

Afgewezen schreef:
TSD schreef:Als je dan ziet in een gemeente dat >80% van de hoorders niet bekeerd is (hiermee bedoel ik: niet aan het avondmaal gaan en zelf belijden onbekeerd te zijn, dus niet om over harten te oordelen), dan dient daar toch een preek op afgestemd te zijn?

Of moeten Gods knechten dan hun ogen sluiten en zeggen: Nee, dit is geen zendingssituatie dus ik preek voor Gods Kerk...
Dat is inderdaad de praktische kant van de zaak. Maar dat gegeven moet ons niet uit het oog doen verliezen dat het primair om de gemeente van Christus gaat. Er moet dus gepredikt worden wat de gemeente in Christus bezit, en degenen die dit missen moeten worden bestraft om hun ongeloof en worden opgewekt om deel te krijgen aan het heil in Christus.
Zo is het mi ook.
Maar misschien moet er nog wel primairder niet tot de gemeente gepreekt worden maar tot ongelovigen. Dus buiten de kerk...
Daartoe zijn de dingen gegeven, dat ze gebruikt worden; maar niet, opdat ze vergaard zouden worden - D. Bonhoeffer
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 19205
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door huisman »

Afgewezen schreef:
TSD schreef:Als je dan ziet in een gemeente dat >80% van de hoorders niet bekeerd is (hiermee bedoel ik: niet aan het avondmaal gaan en zelf belijden onbekeerd te zijn, dus niet om over harten te oordelen), dan dient daar toch een preek op afgestemd te zijn?

Of moeten Gods knechten dan hun ogen sluiten en zeggen: Nee, dit is geen zendingssituatie dus ik preek voor Gods Kerk...
Dat is inderdaad de praktische kant van de zaak. Maar dat gegeven moet ons niet uit het oog doen verliezen dat het primair om de gemeente van Christus gaat. Er moet dus gepredikt worden wat de gemeente in Christus bezit, en degenen die dit missen moeten worden bestraft om hun ongeloof en worden opgewekt om deel te krijgen aan het heil in Christus.
Laat dat mij dan eens zien uit de Schrift. Want ook in wat Bert Mulder aan Schriftgegevens laat zien overtuigd mij des te meer dat de prediking primair gericht is op de bekering en niet op wat de gemeente bezit. Natuurlijk moeten ook de schapen voedsel krijgen....maar zijn er dan schapen die een preek voor onbekeerden overstijgen ?

20 Hoe ik niets achtergehouden heb van hetgeen nuttig was, dat ik u niet zou verkondigd en u geleerd hebben, in het openbaar en bij de huizen;
21 Betuigende, beiden Joden en Grieken, de bekering tot God en het geloof in onzen Heere Jezus Christus.

Of

47 En in Zijn Naam gepredikt worden bekering en vergeving der zonden, onder alle volken, beginnende van Jeruzalem.


J.C.Ryle heeft een erg mooie toepassing bij deze tekst
Ryle schreef:"Bekering en vergeving van zonden" zijn de eerste dingen, die onder de aandacht van iedere man, vrouw en kind door de hele wereld gebracht moeten worden. Allen behoort de noodzakelijkheid van de bekering aangezegd te worden. Allen zijn van nature diep bedorven. Zonder berouw en bekering kan niemand het koninkrijk van God ingaan. Aan allen behoort de bereidwilligheid van God "om iedereen die in Christus gelooft, vergiffenis te schenken" verkondigd te worden. Allen zijn van nature schuldig en veroordeeld; maar iedereen kan door het geloof in Jezus vrije, volkomen en onmiddellijke vergiffenis verkrijgen. Aan allen behoort niet het minst gedurig herinnerd te worden dat bekering en vergeving van zonden onafscheidelijk aan elkaar verbonden zijn. Niets dat onze bekering, onze vergiffenis kan kopen. Vergiffenis is de vrije gift van God aan de gelovige in Christus. Maar toch blijft het waar dat een onbekeerd mens geen vergiffenis heeft. Hij, die een waar Christen wenst te zijn, moet bij ervaring bekend zijn met bekering en vergiffenis van zonden. Dit zijn de voornaamste zaken in de zaligmakende godsdienst. Tot een zuivere kerk te behoren en het Evangelie te horen en de sacramenten te ontvangen zijn grote voorrechten. Maar zijn wij bekeerd? Zijn wij gerechtvaardigd? Zo niet dan zijn wij dood voor God. Gelukkig is de Christen, die deze twee punten gedurig voor ogen heeft! Bekering en vergeving van zonden zijn niet enkel grondwaarheden en melk voor zuigelingen. De hoogste standaard van heiligheid is niets dan een aanhoudende toeneming in praktische kennis van deze twee zaken. De uitnemendste heilige is hij, die het meest hartonderzoekend gevoel van zijn eigen zondigheid en het gevoel van zijn eigen volkomen aanneming in Christus heeft. - Laat ons bovendien opmerken wat de eerste plaats was waar de discipelen zouden beginnen te prediken. Het leert ons, dat niemand te slecht gerekend moet worden om hun de zaligheid aan te bieden en dat geen mate van geestelijke ziekte boven het bereik van het evangelie is. Jeruzalem was de ondeugendste stad op aarde toen onze Heere de wereld verliet. Het was een stad die de profeten, die God gezonden had om haar tot bekering te roepen, gestenigd had en gedood. Het was een stad vol hoogmoed, ongeloof, eigengerechtigheid en wanhopige verhardheid van het hart. Het was een stad die al haar overtredingen ten top had gevoerd door de Heere der heerlijkheid te kruisigen. En toch was Jeruzalem de plaats waar de eerste verkondiging van berouw en vergiffenis gebeuren moest. Het bevel van Christus was duidelijk: "beginnende van Jeruzalem". Wij zien in deze opmerkelijke woorden de lengte en breedte en diepte en hoogte van de liefde van Christus tot zondaren. Wij moeten nooit wanhopen dat iemand zalig kan worden, hoe slecht en losbandig hij ook geweest moge zijn. Wij moeten de deur van de bekering voor de voornaamste der zondaren openen. Wij moeten niet bevreesd zijn de slechtste van de mensen uit te nodigen zich te bekeren, te geloven en te leven. Het is de roem van onze grote Geneesmeester dat Hij ongeneeslijke zieken kan helen. De dingen, die onmogelijk schijnen voor de mensen, zijn mogelijk bij Christus. .
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Ander
Berichten: 3548
Lid geworden op: 20 mar 2007, 20:50

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door Ander »

Wilhelm schreef:Ik was verwonderd toen ik vandaag de toespraak beluisterde van ds Westsrate ivm de bevestiging van ds Visser in Terneuzen.
Als je zo de prediking van een welgemeend aanbod kan onderschrijven, dan is er toch veel herkenning!
Het deed me goed.
Inderdaad bijzonder mooi ja. Eergisteren een doopdienst bijgewoond waar ds. Weststrate voorging. Heel indrukwekkend!
Gebruikersavatar
Afgewezen
Berichten: 17323
Lid geworden op: 12 mei 2005, 21:50

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door Afgewezen »

huisman schreef:Laat dat mij dan eens zien uit de Schrift.
Laat mij dan de kinderdoop maar eens zien uit de Schrift. ;)
Het gaat erom dat een gelovige gemeenschap anders aangesproken dient te worden dan een vergadering van ongelovigen. En de gemeente bestaat uit gelovigen of in elk geval uit mensen die zeggen dat ze geloven (ze hebben immers belijdenis gedaan?) en hun kinderen. En die kinderen worden ook voor gelovigen gehouden, tenzij het tegendeel blijkt.
Ik weet wel dat dit in de praktijk allemaal moeilijk door te voeren is, maar dat betekent niet dat we de principes uit het oog moeten verliezen en het heel 'normaal' moeten vinden wanneer een gemeente voor het grootste gedeelte uit niet-gelovigen bestaat. Waarbij in gebed en preek uitgegaan wordt van de niet-gelovige kerkganger.
TSD
Berichten: 2714
Lid geworden op: 31 aug 2011, 11:34

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door TSD »

Afgewezen schreef:
huisman schreef:Laat dat mij dan eens zien uit de Schrift.
Laat mij dan de kinderdoop maar eens zien uit de Schrift. ;)
Het gaat erom dat een gelovige gemeenschap anders aangesproken dient te worden dan een vergadering van ongelovigen. En de gemeente bestaat uit gelovigen of in elk geval uit mensen die zeggen dat ze geloven (ze hebben immers belijdenis gedaan?) en hun kinderen. En die kinderen worden ook voor gelovigen gehouden, tenzij het tegendeel blijkt.
Ik weet wel dat dit in de praktijk allemaal moeilijk door te voeren is, maar dat betekent niet dat we de principes uit het oog moeten verliezen en het heel 'normaal' moeten vinden wanneer een gemeente voor het grootste gedeelte uit niet-gelovigen bestaat. Waarbij in gebed en preek uitgegaan wordt van de niet-gelovige kerkganger.
Dan ga je toch voorbij aan wat binnen een behoorlijk aantal kerken binnen de Gereformeerde Gezindte gemeengoed is, namelijk dat belijdenis doen écht niet per definitie wordt gezien als ook daadwerkelijk geloven of je moet het historisch geloof ook als geloof zien. Velen die belijdenis doen binnen voornamelijk GG, OGGiN,GGiN zouden rustig een uur later belijden dat ze wel onbekeerd zijn. Dan kan je de gemeenteleden toch niet met droge ogen voor gelovigen houden, dan zou je echt met oogkleppen op gaan lopen.

En ook het punt dat kinderen voor gelovigen gehouden worden tenzij het tegendeel blijkt is discutabel. Dat zal vast in een deel van de gereformeerde gezindte zo zijn, maar ook in een deel niet.

Ik begrijp ook het woord 'principe' niet. Als je toch weet dat een groot deel van de kerkgangers niet gelovig is, dan is het toch de taak van een predikant om hen 'te bewegen tot geloof' en niet 'net te doen alsof ze gelovig zijn'? Als het om principes gaat...

En natuurlijk moet er sprake zijn van een gezond evenwicht. Ook Gods kinderen dienen voedsel te krijgen in de preek.
Erasmiaan
Berichten: 8596
Lid geworden op: 17 okt 2005, 21:25

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door Erasmiaan »

memento schreef: De tekst is altijd leidend. Is er geen aanbod in de tekst, impliciet of expliciet, dan moet dat er ook niet ingesmokkeld worden. Maar gaat een tekst niet over de bekering, dan moet de preek ook niet gevuld worden met "hoe God zijn volk bekeerd". Gaat een tekst echter wel over de bekering, laat dan in de prediking benoemd worden hoe de tekst spreekt over de bekering. Gaat de tekst wel over een aanbod, laat dan dat aanbod ook onverkort klinken, ook tot onontdekte zondaren, ook dwarse pupers die schoppen tegen de kerk, ook tegen verharde ouderen die koud blijven onder het Woord, ja tot iedere hoorder. En aangezien Gods Woord vol staat met aanbiedingen, nodigingen en oproepen tot geloof en bekering, zal zulks met grote regelmaat in de prediking moeten terugkeren.
TSD schreef:Conclusie: we leggen elkaar eenzijdigheden in de mond en tot slot blijken we er allemaal behoorlijk genuanceerd over te denken...
Ik word daar inderdaad een beetje moe van. De harde, eerder geponeerde standpunten worden dan toch wel weer wat afgevlakt. Maar goed, dat heeft meer met de manier van discussiëren te maken.

Overigens ben ik het nog niet met memento eens. Als er in een tekst geen aanbod van genade is, dan mag in de preek best het aanbod uitgaan. Als een tekst niet over Christus gaat, dan hoop ik dat de prediker toch over Christus preekt, al was het maar in de toepassing.
Gebruikersavatar
Afgewezen
Berichten: 17323
Lid geworden op: 12 mei 2005, 21:50

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door Afgewezen »

TSD schreef:Dan ga je toch voorbij aan wat binnen een behoorlijk aantal kerken binnen de Gereformeerde Gezindte gemeengoed is, namelijk dat belijdenis doen écht niet per definitie wordt gezien als ook daadwerkelijk geloven of je moet het historisch geloof ook als geloof zien. Velen die belijdenis doen binnen voornamelijk GG, OGGiN,GGiN zouden rustig een uur later belijden dat ze wel onbekeerd zijn. Dan kan je de gemeenteleden toch niet met droge ogen voor gelovigen houden, dan zou je echt met oogkleppen op gaan lopen.

En ook het punt dat kinderen voor gelovigen gehouden worden tenzij het tegendeel blijkt is discutabel. Dat zal vast in een deel van de gereformeerde gezindte zo zijn, maar ook in een deel niet.

Ik begrijp ook het woord 'principe' niet. Als je toch weet dat een groot deel van de kerkgangers niet gelovig is, dan is het toch de taak van een predikant om hen 'te bewegen tot geloof' en niet 'net te doen alsof ze gelovig zijn'? Als het om principes gaat...

En natuurlijk moet er sprake zijn van een gezond evenwicht. Ook Gods kinderen dienen voedsel te krijgen in de preek.
Ik citeer uit een artikelenserie van ds. P. van Ruitenburg in De Saambinder ('Kaf en koren', 1991), waarin dit probleem ook aan de orde komt:
Voor Paulus is de gemeente een gemeente van uitverkorenen. En zo moeten we haar ten diepste ook blijven zien! (...) Het is geen vereniging van onbekeerden of geïnteresseerden, maar Gods gemeente. Ten diepste bestaat de gemeente dan ook alleen uit de wedergeborenen! Onze Nederlandse Geloofsbelijdenis schrijft in art. 27 dat de Kerk een heilige vergadering is van ware Christ-gelovigen, al hun zaligheid verwachtende in Christus Jezus, gewassen zijnde door Zijn bloed, geheiligd en verzegeld door de Heilige Geest. (...) Vroeger gebruikte men wel het beeld van een huis dat bij de bouw in de steigers staat. (...) Zo bestaat Gods Gemeente uit een gebouw van ware leden, terwijl de dode leden met het steigerhout worden vergeleken. Zij zijn de kerk niet.
De prediking tot de gemeente mag dan ook niet louter een evangelisatietoespraak zijn! Het evangelie moet wel aan alle hoorders gepreekt worden en onbekeerden moeten worden opgewekt, maar de prediking is allereerst prediking tot Gods volk!
(...)
Als de preek begon met een aanhef als: "volk van God", of "geliefde kinderen Gods", zou de reactie van vele hooders waarschijnlijk zijn, dat zij zich erbuiten gezet voelen, maar ik denk dat dat bij Paulus ook zo was. Het is echter de vraag of het verstandig is. We roepen niet alleen veel misverstanden op, maar de tijden zijn ook veranderd. De gemeente is meer en meer ook een evangelisatieobject geworden. Velen gaan uit gewoonte naar de kerk en leven uit traditie mee, zonder werkelijke behoefte aan God. De werkelijke kern van de gemeente is er niet groter op geworden.
TSD
Berichten: 2714
Lid geworden op: 31 aug 2011, 11:34

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door TSD »

Afgewezen schreef:
TSD schreef:Dan ga je toch voorbij aan wat binnen een behoorlijk aantal kerken binnen de Gereformeerde Gezindte gemeengoed is, namelijk dat belijdenis doen écht niet per definitie wordt gezien als ook daadwerkelijk geloven of je moet het historisch geloof ook als geloof zien. Velen die belijdenis doen binnen voornamelijk GG, OGGiN,GGiN zouden rustig een uur later belijden dat ze wel onbekeerd zijn. Dan kan je de gemeenteleden toch niet met droge ogen voor gelovigen houden, dan zou je echt met oogkleppen op gaan lopen.

En ook het punt dat kinderen voor gelovigen gehouden worden tenzij het tegendeel blijkt is discutabel. Dat zal vast in een deel van de gereformeerde gezindte zo zijn, maar ook in een deel niet.

Ik begrijp ook het woord 'principe' niet. Als je toch weet dat een groot deel van de kerkgangers niet gelovig is, dan is het toch de taak van een predikant om hen 'te bewegen tot geloof' en niet 'net te doen alsof ze gelovig zijn'? Als het om principes gaat...

En natuurlijk moet er sprake zijn van een gezond evenwicht. Ook Gods kinderen dienen voedsel te krijgen in de preek.
Ik citeer uit een artikelenserie van ds. P. van Ruitenburg in De Saambinder ('Kaf en koren', 1991), waarin dit probleem ook tot uiting komt:
Voor Paulus is de gemeente een gemeente van uitverkorenen. En zo moeten we haar ten diepste ook blijven zien! (...) Het is geen vereniging van onbekeerden of geïnteresseerden, maar Gods gemeente. Ten diepste bestaat de gemeente dan ook alleen uit de wedergeborenen! Onze Nederlandse Geloofsbelijdenis schrijft in art. 27 dat de Kerk een heilige vergadering is van ware Christ-gelovigen, al hun zaligheid verwachtende in Christus Jezus, gewassen zijnde door Zijn bloed, geheiligd en verzegeld door de Heilige Geest. (...) Vroeger gebruikte men wel het beeld van een huis dat bij de bouw in de steigers staat. (...) Zo bestaat Gods Gemeente uit een gebouw van ware leden, terwijl de dode leden met het steigerhout worden vergeleken. Zij zijn de kerk niet.
De prediking tot de gemeente mag dan ook niet louter een evangelisatietoespraak zijn! Het evangelie moet wel aan alle hoorders gepreekt worden en onbekeerden moeten worden opgewekt, maar de prediking is allereerst prediking tot Gods volk!
(...)
Als de preek begon met een aanhef als: "volk van God", of "geliefde kinderen Gods", zou de reactie van vele hooders waarschijnlijk zijn, dat zij zich erbuiten gezet voelen, maar ik denk dat dat bij Paulus ook zo was. Het is echter de vraag of het verstandig is. We roepen niet alleen veel misverstanden op, maar de tijden zijn ook veranderd. De gemeente is meer en meer ook een evangelisatieobject geworden. Velen gaan uit gewoonte naar de kerk en leven uit traditie mee, zonder werkelijke behoefte aan God. De werkelijke kern van de gemeente is er niet groter op geworden.
Mooi citaat. Als jij je hierin ook kan vinden dan zitten we wel redelijk op 1 lijn, toch? Ds. van Ruitenburg ziet de prediking inderdaad in de 1e plaats tot Gods volk maar onderkent wel degelijk het spanningsveld in deze dagen (gezien je 2e citaat, ik heb een zinnetje even vetgedrukt). En natuurlijk moet een preek niet louter een evangelisatietoespraak zijn.

Dus met een accentverschilletje zitten we wel redelijk op 1 lijn, dacht ik zo? Nuttige discussie i.e.g.
Gebruikersavatar
Afgewezen
Berichten: 17323
Lid geworden op: 12 mei 2005, 21:50

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door Afgewezen »

TSD schreef:
Ik citeer uit een artikelenserie van ds. P. van Ruitenburg in De Saambinder ('Kaf en koren', 1991), waarin dit probleem ook tot uiting komt:
Voor Paulus is de gemeente een gemeente van uitverkorenen. En zo moeten we haar ten diepste ook blijven zien! (...) Het is geen vereniging van onbekeerden of geïnteresseerden, maar Gods gemeente. Ten diepste bestaat de gemeente dan ook alleen uit de wedergeborenen! Onze Nederlandse Geloofsbelijdenis schrijft in art. 27 dat de Kerk een heilige vergadering is van ware Christ-gelovigen, al hun zaligheid verwachtende in Christus Jezus, gewassen zijnde door Zijn bloed, geheiligd en verzegeld door de Heilige Geest. (...) Vroeger gebruikte men wel het beeld van een huis dat bij de bouw in de steigers staat. (...) Zo bestaat Gods Gemeente uit een gebouw van ware leden, terwijl de dode leden met het steigerhout worden vergeleken. Zij zijn de kerk niet.
De prediking tot de gemeente mag dan ook niet louter een evangelisatietoespraak zijn! Het evangelie moet wel aan alle hoorders gepreekt worden en onbekeerden moeten worden opgewekt, maar de prediking is allereerst prediking tot Gods volk!
(...)
Als de preek begon met een aanhef als: "volk van God", of "geliefde kinderen Gods", zou de reactie van vele hooders waarschijnlijk zijn, dat zij zich erbuiten gezet voelen, maar ik denk dat dat bij Paulus ook zo was. Het is echter de vraag of het verstandig is. We roepen niet alleen veel misverstanden op, maar de tijden zijn ook veranderd. De gemeente is meer en meer ook een evangelisatieobject geworden. Velen gaan uit gewoonte naar de kerk en leven uit traditie mee, zonder werkelijke behoefte aan God. De werkelijke kern van de gemeente is er niet groter op geworden.
Mooi citaat. Als jij je hierin ook kan vinden dan zitten we wel redelijk op 1 lijn, toch? Ds. van Ruitenburg ziet de prediking inderdaad in de 1e plaats tot Gods volk maar onderkent wel degelijk het spanningsveld in deze dagen (gezien je 2e citaat, ik heb een zinnetje even vetgedrukt). En natuurlijk moet een preek niet louter een evangelisatietoespraak zijn.

Dus met een accentverschilletje zitten we wel redelijk op 1 lijn, dacht ik zo? Nuttige discussie i.e.g.
Wat jij een accentverschilletje noemt, is mijns inziens méér dan dat. Door die 'veranderde tijden' is het eerstgenoemde in het citaat, in de reformatorische kerken althans, praktisch niet meer van toepassing. Althans, in de preken en gebeden die ik doorgaans hoor.
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 19205
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door huisman »

Onder de invloed van de geest van deze tijd kan de verkondiging zo wollig worden dat het Woord -het zwaard van de Geest- stomp wordt en niemand meer pijn doet. We kunnen ook met een variant op Luther zeggen dat de prediker "tanden in zijn mond moet hebben, moet bijten en de mensen de waarheid moet zeggen die zij niet willen horen."

De hemel beware predikant en hoorder ervoor dat de prediking verwordt tot wat gemummel uit een tandeloze mond.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Gebruikersavatar
Bert Mulder
Berichten: 9098
Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
Contacteer:

Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

Bericht door Bert Mulder »

huisman schreef:
Laat dat mij dan eens zien uit de Schrift. Want ook in wat Bert Mulder aan Schriftgegevens laat zien overtuigd mij des te meer dat de prediking primair gericht is op de bekering en niet op wat de gemeente bezit. Natuurlijk moeten ook de schapen voedsel krijgen....maar zijn er dan schapen die een preek voor onbekeerden overstijgen ?
waar is je onderbouwing van je mening? Want zonder ONDERBOUWING is het precies dat, JOUW MENING... Maar de Schrift leert ons anders...

zoals:

waarom begint dan haast elke brief in het Nieuwe Testament met 'Geliefden', als de Schrift, Gods Woord, en dus de prediking niet primair op de Kerk gericht is?

De schapen moeten de hele raad Gods horen, niet 2 keer per zondag een prediking die enkel belicht dat be onbekeerden zich bekeren moeten.

Ze moeten leren hoe een man zich tegenover zijn vrouw en kinderen gedragen moet, hoe hij zijn kinderen in de vreze Gods opvoeden moet, hoe hij alle geboden Gods moet leven, hoe de Schrift de regel voor hem is 7 dagen, 24 uur... hoe hij te antwoorden heeft aan degenen die dwalen in leer en leven, enz enz enz.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Plaats reactie