Synode PKN 2010

[Willem]

Onze eigen dominee is afgevaardigde op de synode en verwoordde het spreken over God zo:

Vanzelfsprekend is het nooit geweest dat God spreekt en optreedt. Maar gelovig getuigen van de levende God is evenmin vanzelfsprekend. Op de vergadering van de Generale Synode van de Protestantse Kerk in Nederland wordt vandaag de pastorale handreiking Spreken over God besproken. Bij mij heeft het haar doel reeds bereikt en het geloofsgesprek met anderen op gang gebracht. Ik geef hier door wat mij vooral opgevallen is: de profeten wekken een minder softe indruk van Wie God is, dan wij christenen nu uit pastorale of missionaire motieven meestal doen.

Geliefde beelden voor God zijn bijvoorbeeld die van de herder, de trooster, de gids, de vaste burcht en de bruidegom. Maar nu stuitte ik bij de profeet Hosea (5:14; 11:10; 13:7v) op het beeld van God als een brullende leeuw. Nieuw was voor mij niet het feit dat God als leeuw de vijanden van zichzelf en van zijn volk aankan en overwint. Wat mij wel de ogen opende, was dat God nota bene als een leeuw is voor zijn eigen volk, Israël.

‘IK, IK verscheur en sleep weg…’ En daar wordt de eenheid van het rijk van David en Salomo verscheurd in een twee- en een tienstammenrijk. De eenvoudige dienst aan de ene God in het ene heiligdom van Jeruzalem wordt verknipt. In Dan en Bethel worden andere religieuze bronnen aangeboord en aangebeden. Er komt wel meer godsdienst, maar dan zonder God. Hij trekt zich steeds meer terug. Verbergt zich. Toornt over de ontrouw van verbondspartner Israel. Zendt profeten om zijn volk te waarschuwen. Maar die worden monddood gemaakt. ‘Die is gek’, zeggen ze (Hosea 9:7).

Gevolg van het niet luisteren naar God die van zich laat horen, is het verkeerd spreken over Hem en zijn profeten. Wie God miskent, wekt een verkeerde indruk van Hem. Het volk zonder goede omgangskennis van God valt uiteen en gaat te gronde (Hosea :1,6,14). Wordt door de vijanden uit haar huizen verjaagd en weggevoerd naar het buitenland. Door het oordeel van God heen komen ze pas tot het genadige inzicht dat ze tegen God en de naaste gezondigd hebben.

God is als een brullende leeuw. Dat is een ijzersterk beeld. God laat zijn tanden zien. Dat verhindert ons de scherpe kantjes van ons geloof in God te halen. Beducht willen we blijven voor de herhaling van de zonden tegen de richtingwijzende geboden van God. Open willen we staan voor de profetische kritiek dat wij met al onze religiositeit eerder onszelf dienen dan God. Wij hebben de zondige neiging God voor de kar van onze denkbeelden, onze gezellige club of partij te spannen. Zo wekken wij een verkeerde indruk van God. Zo brengen we God op een verkeerde manier ter sprake. Zo helpen wij de hedendaagse heidenen nog eerder verder bij God vandaan, dan dat wij hen in de lichtkring brengen van de toornende, barmhartige, heilige en liefdevolle God. Zo voorkomen wij een god te creëren naar ons snit en op basis van ons goede gevoel. Ik droom van een kerk die standvastig staat op de vaste grond van Gods beloften en geboden en tegelijk ootmoedig erkent dat ons kennen van God ons begrip verre te boven gaat. Een kerk die de moed heeft de profetische stem, die allereerst naar binnen gericht is, niet tot zwijgen te brengen.

Een kerk die vrijmoedig getuigt van de levende God en tegelijk met diep ontzag voor Hem buigt. De Leeuw brult. Verjaagt de vijanden. Trekt zo de welpen naar zich toe. Bevend komen ze terug van weggeweest, meegesleurd in de los-van-Godbeweging waarin God gereduceerd wordt tot een ‘iets’. God geeft ons dus niet prijs. Niet omdat wij zo gelovig zijn en ons zo ijverig bekeren. Wel omdat Hij God is en geen mens, de Heilige in ons midden (Hosea 11:9). Omdat Hij de Leeuw is, maar ook het Lam, dat de schuld van de wereld op zich nam (Openbaring 5:5v).
Halleluja!

Het blijft voor mijn onbegrijpelijk dat een dergelijke voordracht - waar ik het van harte mee eens bent - gesproken wordt op een synode maar dat het concrete weren van de kansels van "Al wat het belijden weerspreekt" gewoon niet gebeurd. Hier wordt gesproken over een ideaal van een kerk. Het getuigen van een Levende God. Maar in dezelfde kerk wordt ook getuigt dat God niet bestaat. En dat rijmt niet. En dan moeten we eenvoudig constateren "Wel woorden, geen daden". Dan wordt de "menselijke" eenheid gesteld boven de Waarheid. En niet om een bijzaak maar over het bestaan van God.

[Tiberius]

Spreek ook hier met respect over kerkverbanden.

[Germanicus]

Onze eigen dominee is afgevaardigde op de synode en verwoordde het spreken over God zo:

Vanzelfsprekend is het nooit geweest dat God spreekt en optreedt. Maar gelovig getuigen van de levende God is evenmin vanzelfsprekend. Op de vergadering van de Generale Synode van de Protestantse Kerk in Nederland wordt vandaag de pastorale handreiking Spreken over God besproken. Bij mij heeft het haar doel reeds bereikt en het geloofsgesprek met anderen op gang gebracht. Ik geef hier door wat mij vooral opgevallen is: de profeten wekken een minder softe indruk van Wie God is, dan wij christenen nu uit pastorale of missionaire motieven meestal doen.

Geliefde beelden voor God zijn bijvoorbeeld die van de herder, de trooster, de gids, de vaste burcht en de bruidegom. Maar nu stuitte ik bij de profeet Hosea (5:14; 11:10; 13:7v) op het beeld van God als een brullende leeuw. Nieuw was voor mij niet het feit dat God als leeuw de vijanden van zichzelf en van zijn volk aankan en overwint. Wat mij wel de ogen opende, was dat God nota bene als een leeuw is voor zijn eigen volk, Israël.

‘IK, IK verscheur en sleep weg…’ En daar wordt de eenheid van het rijk van David en Salomo verscheurd in een twee- en een tienstammenrijk. De eenvoudige dienst aan de ene God in het ene heiligdom van Jeruzalem wordt verknipt. In Dan en Bethel worden andere religieuze bronnen aangeboord en aangebeden. Er komt wel meer godsdienst, maar dan zonder God. Hij trekt zich steeds meer terug. Verbergt zich. Toornt over de ontrouw van verbondspartner Israel. Zendt profeten om zijn volk te waarschuwen. Maar die worden monddood gemaakt. ‘Die is gek’, zeggen ze (Hosea 9:7).

Gevolg van het niet luisteren naar God die van zich laat horen, is het verkeerd spreken over Hem en zijn profeten. Wie God miskent, wekt een verkeerde indruk van Hem. Het volk zonder goede omgangskennis van God valt uiteen en gaat te gronde (Hosea :1,6,14). Wordt door de vijanden uit haar huizen verjaagd en weggevoerd naar het buitenland. Door het oordeel van God heen komen ze pas tot het genadige inzicht dat ze tegen God en de naaste gezondigd hebben.

God is als een brullende leeuw. Dat is een ijzersterk beeld. God laat zijn tanden zien. Dat verhindert ons de scherpe kantjes van ons geloof in God te halen. Beducht willen we blijven voor de herhaling van de zonden tegen de richtingwijzende geboden van God. Open willen we staan voor de profetische kritiek dat wij met al onze religiositeit eerder onszelf dienen dan God. Wij hebben de zondige neiging God voor de kar van onze denkbeelden, onze gezellige club of partij te spannen. Zo wekken wij een verkeerde indruk van God. Zo brengen we God op een verkeerde manier ter sprake. Zo helpen wij de hedendaagse heidenen nog eerder verder bij God vandaan, dan dat wij hen in de lichtkring brengen van de toornende, barmhartige, heilige en liefdevolle God. Zo voorkomen wij een god te creëren naar ons snit en op basis van ons goede gevoel. Ik droom van een kerk die standvastig staat op de vaste grond van Gods beloften en geboden en tegelijk ootmoedig erkent dat ons kennen van God ons begrip verre te boven gaat. Een kerk die de moed heeft de profetische stem, die allereerst naar binnen gericht is, niet tot zwijgen te brengen.

Een kerk die vrijmoedig getuigt van de levende God en tegelijk met diep ontzag voor Hem buigt. De Leeuw brult. Verjaagt de vijanden. Trekt zo de welpen naar zich toe. Bevend komen ze terug van weggeweest, meegesleurd in de los-van-Godbeweging waarin God gereduceerd wordt tot een ‘iets’. God geeft ons dus niet prijs. Niet omdat wij zo gelovig zijn en ons zo ijverig bekeren. Wel omdat Hij God is en geen mens, de Heilige in ons midden (Hosea 11:9). Omdat Hij de Leeuw is, maar ook het Lam, dat de schuld van de wereld op zich nam (Openbaring 5:5v).
Halleluja!

Het blijft voor mijn onbegrijpelijk dat een dergelijke voordracht - waar ik het van harte mee eens bent - gesproken wordt op een synode maar dat het concrete weren van de kansels van "Al wat het belijden weerspreekt" gewoon niet gebeurd. Hier wordt gesproken over een ideaal van een kerk. Het getuigen van een Levende God. Maar in dezelfde kerk wordt ook getuigt dat God niet bestaat. En dat rijmt niet. En dan moeten we eenvoudig constateren "Wel woorden, geen daden". Dan wordt de "menselijke" eenheid gesteld boven de Waarheid. En niet om een bijzaak maar over het bestaan van God.

Dat, Willem, heeft alles te maken met het 'oude' Hervormde principe dat je - zelfs - een brede volkskerk als de PKN niet zomaar kunt en mag verlaten. Waarschijnlijk hebben de meeste afgescheidenen weinig op met dit principe. En het is ook lang niet altijd makkelijk, ik ben ook echt niet zo trots op het kerkverband waartoe ik behoor. Maar om nu zo vanuit de hoogte te gaan praten over die verderfelijke PKN gaat me wel wat ver. Ik hoef alleen maar te verwijzen naar de haarkloverijen en het elkaar de maat nemen binnen reformatorische kerken om te beseffen dat het hier waarschijnlijk nooit volmaakt zal zijn.

[Afgewezen]

Dat, Willem, heeft alles te maken met het 'oude' Hervormde principe dat je - zelfs - een brede volkskerk als de PKN niet zomaar kunt en mag verlaten. Waarschijnlijk hebben de meeste afgescheidenen weinig op met dit principe. En het is ook lang niet altijd makkelijk, ik ben ook echt niet zo trots op het kerkverband waartoe ik behoor. Maar om nu zo vanuit de hoogte te gaan praten over die verderfelijke PKN gaat me wel wat ver. Ik hoef alleen maar te verwijzen naar de haarkloverijen en het elkaar de maat nemen binnen reformatorische kerken om te beseffen dat het hier waarschijnlijk nooit volmaakt zal zijn.

Dat standpunt respecteer ik, maar waar ik wel moeite mee heb is dat een bonder als ds. De Fijter de aanwezigheid van dwaalleer goed gaat praten! Hij beschouwt dit als onmisbare schakeringen binnen de breedte van de kerk. Dan heb je het volgens mij niet helemaal meer begrepen.

[Willem]

Dat, Willem, heeft alles te maken met het 'oude' Hervormde principe dat je - zelfs - een brede volkskerk als de PKN niet zomaar kunt en mag verlaten. Waarschijnlijk hebben de meeste afgescheidenen weinig op met dit principe. En het is ook lang niet altijd makkelijk, ik ben ook echt niet zo trots op het kerkverband waartoe ik behoor. Maar om nu zo vanuit de hoogte te gaan praten over die verderfelijke PKN gaat me wel wat ver. Ik hoef alleen maar te verwijzen naar de haarkloverijen en het elkaar de maat nemen binnen reformatorische kerken om te beseffen dat het hier waarschijnlijk nooit volmaakt zal zijn.

Dat standpunt respecteer ik, maar waar ik wel moeite mee heb is dat een bonder als ds. De Fijter de aanwezigheid van dwaalleer goed gaat praten! Hij beschouwt dit als onmisbare schakeringen binnen de breedte van de kerk. Dan heb je het volgens mij niet helemaal meer begrepen.

Het principe begrijp en respecteer ik ook, hoewel ik het er idd niet mee eens ben. Maar we hadden het hier over de reden waarom het niet zo leeft op het refoforum. Dat komt hierdoor. En ik praat niet vanuit de hoogte over de verderfelijke PKN, maar ik lees in Gods Woord "Zo zij niet doen naar dit Woord, het zal geen dageraad hebben". Als dat niet gezegd mag worden omdat dat anderen veroordelen is en uit de hoogte praten is dan zij dat zo. Let ook op het woordje "doen". Er staat niet "praten"