Luther schreef:Solipsis schreef:Toch verbazingwekkend dat je de 'moslims' noemt... ik ben dan ook wel benieuwd op welke problemen je doelt, die volgens jou zo specifiek zijn voor moslims.
Dat komt omdat (of daar nu een logisch verband is of niet) deze mensen doorgaans zich aan de onderkant van de samenleving bevinden (in Duitsland) en zich ook niet willen integreren. Daardoor een groter beroep doen op de sociale zekerheid en de categorie jongeren die rotzooi trappen onder moslims significant hoger is.
Sociologisch is dat ook eenvoudig te verklaren. Waar mensen migreren naar een ander land, met een andere cultuur en taal, hebben ze sterke behoefte aan iets wat hetzelfde blijft. Voor groepen met een dominante religie biedt de religie die stabiliteitsfactor. Te midden van alles wat veranderd is, blijft dat hetzelfde. Zeker omdat het samenbindend werkt. Religie doet mensen elkaar ontmoeten, en zich samen één voelen. Op het eerste gezicht lijkt dit heel fijn. Leuk dat mensen in hun nieuwe omgeving zich op die manier toch thuis kunnen voelen.
Echter, wanneer een migranten-religie te groot wordt, levert dit problemen op. Wanneer een kleine religie, zoals bv het Budhisme of Hindoeïsme, in een migrantenland komt, zie je dat die religie zich aanpast aan het land waar men nu is. Er zijn weinig mede-gelovigen, en dus is men (als men contact met andere mensen wil) gedwongen om te intergreren in de samenleving. Je ziet dat deze groepen vaak prima intergreren. Problemen ontstaan, wanneer er genoeg migranten-gelovigen zijn om samen een migranten geloofsgemeenschap te vormen. Als een migrant, voor wie het geloof het enige stabiele is in zijn sterk veranderde leven, bij de uitoefening van dat geloof veel lotgenoten tegenkomt, met wie hij zijn oude taal kan spreken, met wie hij zijn oude cultuur kan delen, etc, is er veel minder behoefte om met andere mensen in contact te komen. Men heeft immers een eigen gemeenschap, waarbinnen men sociale contacten heeft. Je ziet dat wanneer dit optreed, er over het algemeen slecht geïntergreerd wordt. Men heeft genoeg aan de eigen gemeenschap, dus waarom zou men de taal van het land leren? Waarom zou men zich aanpassen, als men binnen de eigen gemeenschap juist geaccepteerd wordt als men leeft naar hun oude cultuur?
Dit probleem zie je trouwens niet alleen bij moslims. Ook christenen kampen hiermee. Ik denk aan de vele migrantenkerken die NL kent, waar ten dele dezelfde problematiek speelt als bij moslim-immigranten. Alleen: omdat het christendom in NL een gevestigde godsdienst is, is de kloof tussen migrantenkerk en de NL cultuur niet zo groot. Ook hebben de migrantenkerken contact met NL kerken, en raken zo ook beïnvloed door de NL cultuur. Ook kent het christendom kernwaarheden, zoals je naaste liefhebben als jezelf (een notie die in de meeste migrantenkerken erg leeft en belangrijk gevonden wordt), die integreren aanmoedigen. De islam kent dat niet. De islam is in NL een vreemde religie, die niet gericht is op en beïnvloed door de NL cultuur. De islam kent alleen naastenliefde tegenover mede-moslims, niet tegenover anderen.
Het grote probleem is echter, dat deze begrijpelijke gemeenschapvorming doorwerkt op de kinderen. Een gemeenschap die niet integreert, voelt zich bedreigd, en niet begrepen (ga maar eens met leden van een migrantenkerk praten, en je zult merken hoe vaak ze zich gekwetst/verdrietig voelen door iets wat wij heel normaal zouden vinden, puur omdat men niet snapt wat er gebeurd). Dat kan aanleiding zijn tot wantrouwen van de NL samenleving. Veel migrantenkerken gaan dat tegen, vanuit hun theologie (al wordt ons onrecht aangedaan, dan moeten wij de minste zijn, de andere wang toekeren, etc). In moslim-gemeenschappen zie je vaak dat dit juist aangemoedigd wordt: de heidenen zijn niet te vertrouwen, maar minacht ze maar, Allah zal ze wel straffen. Beide houdingen werken door bij de jeugd. Bij migrantenkerken in het feit dat veel jeugd minderwaardigheidsgevoelens hebben (gedwongen altijd de minste te zijn). Bij moslim-jongeren vaak enerzijds een afzetten tegen hun oude geloof, maar aan de andere kant wel het overnemen van de minachting tegenover Nederlanders.
Dit zijn slechts globale lijnen. Er zijn genoeg moslim-immigranten met wie het wél goed gaat (vaak de hoger-opgeleiden), en er zijn ook christenmigranten met wie het eigenlijk slecht gaat. Maar de grote lijnen zijn er. Deels te verklaren vanuit sociologische gegevens, deels te verklaren vanwege het verschil in theologie (verschil tussen een geloof van de minste zijn en leven uit genade, vs een geloof waarin je jezelf moet bewijzen)