huisman schreef:

henriët schreef:Helemaal snappen doe ik de topic titel eigenlijk niet.
Verzekerd zijn is verzekerd zijn toch?
Als je verzekerd bent dan is het zo dat je Hem kennen mag en de Zijne mag zijn.
Dat zal steeds meer toenemen,
en volle verzekerdheid is er uiteindelijk pas wanneer je bij Hem binnen mag gaan!

Die volle zekerheid kan er ook in dit leven al zijn b.v. Rom 4:20-23

20 En hij heeft aan de beloftenis Gods niet getwijfeld door ongeloof; maar is gesterkt geweest in het geloof, gevende God de eer;
21 En ten volle verzekerd zijnde, dat hetgeen beloofd was, Hij ook machtig was te doen.
22 Daarom is het hem ook tot rechtvaardigheid gerekend.

Twee stemmen uit de Reformatie over vs 21
Calvijn zegt bij vs 21

Aan God kan geen grotere eer worden gegeven, dan wanneer wij met geloof Zijn waarheid bezegelen; evenzo kan men Hem geen grotere smaad aandoen, dan wanneer men de door Hemzelf aangeboden genade van zich stoot, of aan Zijn woord het aanzien ontneemt. Daarom is de hoofdzaak in Zijn dienst dat men Zijn belofte in gehoorzaamheid aanneemt; daarom ook begint de ware vroomheid met geloof.

En Luther

Het geloof is een zaak waarvan de kracht zonder maat en einde is. Want het geloof geeft God eer, die wel het allergrootste is dat men Gode kan geven. Want God Zijn eer geven is niets anders dan Hem vertrouwen en geloven, Hem voor getrouw, waarachtig, wijs, rechtvaardig, barmhartig, almachtig en in één woord voor de Enige te erkennen en te houden, die alle en allerlei goed alleen schept en geeft. Dat is voor het verstand onmogelijk om te doen, alleen het geloof doet het; daarom is het om zo te zeggen een schepper van het goddelijke, niet, dat het iets doet aan het eeuwige goddelijk werk, maar het schept het in ons. Waar geen geloof is, daar heeft God niets, noch in Zijn goedheid noch in Zijn majesteit bij ons en in ons; daarom hangt alles af van het geloof. Zo eist ook onze Heere God niet meer van ons mensen dan dat wij Hem alleen de eer geven, die Hem toekomt en Hem houden voor onze God, dat is, dat wij Hem niet voor een ijdele, niets betekenende afgod houden, maar voor een waarachtige God, die zich over ons ontfermt, ons gebed verhoort en uit alle nood helpt. Wanneer hij dat heeft, dan heeft hij zijn God geheel en volkomen, dat is, hij heeft alles, wat de gelovig hart hem geven kan. Daarom zo’n eer van harte God te kunnen geven is zeker een wijsheid boven alle wijsheid, een rechtvaardigheid boven alle rechtvaardigheid een godsdienst boven alle godsdienst, een offer boven alle offers. Daaruit kan genoeg worden begrepen wat een heerlijke en God aangename gerechtigheid het geloof is en weer wat een gruwelijke zonde het ongeloof is.

Helemaal mee eens..
Het is zo moeilijk die zekerheid denk ik wel eens, maar het is juist zo prachtig dat ik die zekerheid niet zelf kan bewerkstellen! Hoe het ook zij...de HEERE moet aan Zijn eer komen..

Dank jullie wel voor jullie antwoorden.

Ik denk dat ik nog wel een paar avonden nodig heb, om dit onderwerp te bestuderen. In de boekenkast staan bij ons wel wat oudvaders, zoals Steenblok, Owen en weer anderen. Ik heb ze al naast elkaar gelegd en zie daarom wel wat accentverschillen. Ach ja.

Ik kwam hier eigenlijk ook mee omdat ik een gesprek had, na een kerkdienst elders. De preek volgde ik heel goed. Hij was helder en zat goed in elkaar. Het was wat anders, maar ik begreep waar hij op duidde. Uit de kerk hadden wij een gesprek en toen begreep ik er niets meer van. En toen dacht ik, wacht jullie hebben heb over dit en ik over dat.. daarom begrijpen we elkaar niet.

Als ik het goed begrijp, is zekerheid en volle verzekerheid feitelijk hetzelfde. Ik dacht al, zekerheid is 100%. Dus rechtvaardigmaking is 100% zekerheid maar natuurlijk heb je twijfels in het dagelijks leven hierna. Dat is goddeloos, maar het is menselijk. Juist door vertrouwen in God, het buiten jezelf te zoeken in God, is het geheim van het volharden tot het einde. Het is verdrietig als je twijfelt, dat wel.

Maar nu begrijp ik toch dat veel mensen in kerken, zie synodale verzuchting, dus niet verzekerd zijn, maar bekommerd of zoekend of hoe jullie dat noemen.
Eerlijk gezegd vind ik dat zelf heel verdrietig. Ik snap dan John Owen wel, die had daar juist zoveel moeite mee. Daarom, degene die hem volgen in leer, prediken meer de zekerheid dan de reformatoren.

Maar goed, ik wil geen kerkverschilgezeur ofzo.. daar schieten we niets mee op. Ik mag niet voor een ander spreken als het gaat om de bekering en het wel of niet verzekerd zijn. Ik gun iedereen de verzekering. Echt, dat ligt op mijn hart.. wat kun je elkaar nu beter gunnen. Maar ik mag nooit tegen de Heere zeggen, wilt U het bij die of die zo doen. Natuurlijk is dat fout. De Heere beslist zelf wel hoe Hij met andere mensen in de weg van het geloof en bekering omgaat.

Ik begrijp het soms alleen nog niet helemaal. Hoe kun je het nou laten van iemand te houden. Daar moet je toch behoorlijk wat voor doen. Zo was het ook voor mij in de tijd van zoeken.. je doet het niet zelf, dus remonstrants wat ze dan zeggen, maar het is in je, je kunt nu eenmaal niet anders. Het overkomt je.

Wat versta je eigenlijk onder 'verzekerdheid'?
Is dat een bepaald prettig (eventueel geestelijk) gevoel?
Of iets wat tastbaar is?

refo schreef:Wat versta je eigenlijk onder 'verzekerdheid'?
Is dat een bepaald prettig (eventueel geestelijk) gevoel?
Of iets wat tastbaar is?

Is deze verzekerdheid niet de bevindelijkheid?

Een bevindelijke term is 'zo genoten, zo weer toegesloten'.
Blijkbaar is dat dan niet zo erg zeker in de zin dat het een lange houdbaarheidsdatum heeft.
En bij zekerheid heb je het daar toch wel over: iets langdurigs.

Gian schreef:Zekerheid heeft alles met geloof te maken. Niet primair met een ervaring. Zekerheid hoort bij het tot geloof komen. We leven in een tijd waarin we het Woord hebben waar alles in staat. Alles is volbracht, geopenbaard en op Schrift gesteld.
Dat er zoveel problemen zijn omtrent zekerheid heeft mi vooral met traditie en theologie te maken. Dat ligt niet aan de Bijbel.

Heeft dat ook niet de gevallen staat van de mensen te maken. Zeker in deze tijd wordt zekerheid dan alleen maar moeilijker.

Als dit al niet in de bijbel stond zou je het niet geloven:

Het geloof nu is een vaste grond der dingen, die men hoopt, en een bewijs der zaken, die men niet ziet.

Bevindelijk Nederland (verder komt het nergens voor) is door de Verlichting ontstaan: alles moet zichtbaar zijn, anders bestaat het niet.
Terwijl geloven en zien elkaars tegenpolen zijn: wie ziet hoeft niet te geloven. wie niet ziet kan slechts geloven en bewijst zo de dingen die hij hoopt en de zaken die men niet ziet.

Daarom mijn vraag: wat wil je nu eigenlijk voor zekerheid?

Veel mensen zijn bang met een ingebeelde hemel voor eeuwig verloren te gaan.
Dat horen wij immers in de bevindelijke prediking ?
Er moet een zekere ommekeer plaatsgevonden hebben, hetzij plots stilgezet, hetzij geleidelijk.
Maar je moet het wel kunnen vertellen.
Als dit er niet is, is er geen zekerheid.
Althans, men is bang dit toe te eigenen en zal dit zeker niet tegen anderen zeggen.

Ja, die ingebeelde hemel.
Daar wordt in de bijbel ook wel tegen gewaarschuwd, maar niet aan mensen die bang zijn zich de hemel in te beelden.

refo schreef:Als dit al niet in de bijbel stond zou je het niet geloven:

Het geloof nu is een vaste grond der dingen, die men hoopt, en een bewijs der zaken, die men niet ziet.

Bevindelijk Nederland (verder komt het nergens voor) is door de Verlichting ontstaan: alles moet zichtbaar zijn, anders bestaat het niet.
Terwijl geloven en zien elkaars tegenpolen zijn: wie ziet hoeft niet te geloven. wie niet ziet kan slechts geloven en bewijst zo de dingen die hij hoopt en de zaken die men niet ziet.

Daarom mijn vraag: wat wil je nu eigenlijk voor zekerheid?

Ik heb het al eens eerder gepost volgens mij. Maar we moeten en mogen ondescheid maken tussen de zekerheid van geloof en de zekerheid van het gevoel.

Alleen wij hebben nog wel eens de neiging om de zekerheid van het gevoel boven die van het geloof te zetten. Terwijl juist de zekerheid van het geloof primair is.
Deze komt op uit de Bijbel en betreft het voor waar en zeker houden van Gods Woord (beloften en bedreigingen). Dit is het 'nochtans' van het geloof. Alles (inclusief gevoel) getuigd dat iemand geen kind van God kan zijn, stel mezelf teleur, zou het geloven als een ander zou zeggen voor jouw is het niet............. maar nochtans omdat het in Gods Woord staat en God (Ik zal zijn die Ik zijn zal) door zijn Woord en Geest getuigd mag je toch geloven en vertrouwen en zeker weten dat het waar is.

Dit is geen 'en dus' geloof maar een geloof dat door de bestijding heen, hopend en vertrouwend op Gods Woord door het leven gaat.

Dan kunnen er ook momenten zijn dat naast de zekerheid opkomend vanuit het Woord ook het gevoel een zekerheid ervaart. Die gevoelszekerheid daar mag naar verlangd worden en als het ervaren wordt dan zijn het de mooiste momenten. Maar de gevoelszekerheid kan en zal alleen maar ervaren als de zeilen van Gods beloften in Zijn Woord gehesen worden zodat de Geest er in kan blazen.

Democritus schreef:

refo schreef:Als dit al niet in de bijbel stond zou je het niet geloven:

Het geloof nu is een vaste grond der dingen, die men hoopt, en een bewijs der zaken, die men niet ziet.

Bevindelijk Nederland (verder komt het nergens voor) is door de Verlichting ontstaan: alles moet zichtbaar zijn, anders bestaat het niet.
Terwijl geloven en zien elkaars tegenpolen zijn: wie ziet hoeft niet te geloven. wie niet ziet kan slechts geloven en bewijst zo de dingen die hij hoopt en de zaken die men niet ziet.

Daarom mijn vraag: wat wil je nu eigenlijk voor zekerheid?

Ik heb het al eens eerder gepost volgens mij. Maar we moeten en mogen ondescheid maken tussen de zekerheid van geloof en de zekerheid van het gevoel.

Alleen wij hebben nog wel eens de neiging om de zekerheid van het gevoel boven die van het geloof te zetten. Terwijl juist de zekerheid van het geloof primair is.
Deze komt op uit de Bijbel en betreft het voor waar en zeker houden van Gods Woord (beloften en bedreigingen). Dit is het 'nochtans' van het geloof. Alles (inclusief gevoel) getuigd dat iemand geen kind van God kan zijn, stel mezelf teleur, zou het geloven als een ander zou zeggen voor jouw is het niet............. maar nochtans omdat het in Gods Woord staat en God (Ik zal zijn die Ik zijn zal) door zijn Woord en Geest getuigd mag je toch geloven en vertrouwen en zeker weten dat het waar is.

Dit is geen 'en dus' geloof maar een geloof dat door de bestijding heen, hopend en vertrouwend op Gods Woord door het leven gaat.

Dan kunnen er ook momenten zijn dat naast de zekerheid opkomend vanuit het Woord ook het gevoel een zekerheid ervaart. Die gevoelszekerheid daar mag naar verlangd worden en als het ervaren wordt dan zijn het de mooiste momenten. Maar de gevoelszekerheid kan en zal alleen maar ervaren als de zeilen van Gods beloften in Zijn Woord gehesen worden zodat de Geest er in kan blazen.

Het valt mij op dat in onze gezindte van alles niet gemist kan worden wil het een waar geloof zijn (ellendekennis,met het recht Gods te doen krijgen enz. ) maar dat wat zondag 7 het kenmerk van een waar geloof noemt (zekerheid) best gemist kan worden. Zouden wij wat dat betreft niet van correctie nodig hebben uit Schrift en belijdenis?

Een waar geloof is een stellig weten of kennis, waardoor ik alles voor waarachtig houd, dat ons God in Zijn Woord geopenbaard heeft , maar ook een vast vertrouwen , hetwelk de Heilige Geest door het Evangelie in mijn hart werkt , dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving der zonden,eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade,alleen om der verdienste van Christus wil.

Wat is de mens, wat is in hem te prijzen ?

Mara schreef:Wat is de mens, wat is in hem te prijzen ?

wat bedoel je hiermee te zeggen in het licht van deze discusssie??

Omdat Gijs het over de gevallen staat had !

huisman schreef:

Democritus schreef:

refo schreef:Als dit al niet in de bijbel stond zou je het niet geloven:

Het geloof nu is een vaste grond der dingen, die men hoopt, en een bewijs der zaken, die men niet ziet.

Een waar geloof is een stellig weten of kennis, waardoor ik alles voor waarachtig houd, dat ons God in Zijn Woord geopenbaard heeft , maar ook een vast vertrouwen , hetwelk de Heilige Geest door het Evangelie in mijn hart werkt , dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving der zonden,eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade,alleen om der verdienste van Christus wil.

Geweldig neergezet hè, dit is het zoals ik het ook heb mogen leren zien. En dat kan nu nog voor een ieder die het vraagt. Ik zou het toch aan de Heere vragen, wat heb je te verliezen? Echt, het is wel heel bijzonder hoor, het is een wonder, maar het kan echt voor iedereen... De Heere is het zo waard!