De zaken liggen teer..

[-DIA-]

O. Een soort moderne variant van 'sela'?

Het roept bij mij in elk geval geen moment van stilstaan op. Zeker niet als het na elke zin gebeurt.

Dat is wel de bedoeling van de puntjes... Lees kalm, aandachtig, merk op wat er staat, en laat het op je inwerken...

[FlyingEagle]

O. Een soort moderne variant van 'sela'?

Het roept bij mij in elk geval geen moment van stilstaan op. Zeker niet als het na elke zin gebeurt.

tjonge, wat een gezeur

[rekcor]

Ik vind het ook moeilijk om over mijn relatie met de Heere God te spreken, maar zie dat toch echt als een onvolmaaktheid (dus: zonde) bij mezelf. Als je ziet hoe veel 'tere' zaken Paulus bespreekt, hoe open hij is over zijn eigen geloofsleven, dan kan ik daar alleen maar jaloers op zijn.

[Mara]

Tere zaken zijn al wat het zegt, zaken die heel teer liggen, je je kwetsbaar maakt en dus ook in gekwetst kan worden.
Die bespreek je alleen met de Heere of met iemand die heel teder met je gevoelens omgaat.
En dat hoeft niet perse over het geloof te gaan, er zijn nog meer dingen die heel teer liggen !
Het is een Zegen als je iemand krijgt van de Heere, waar je de tere zaken mee kunt bespreken.
Ik heb zo'n vriendin, het is ook nog familie ! Dan zijn het TERE bloedbanden, die binden en nimmer verbroken kunnen worden dan alleen door de dood.

[oesterschelpje]

Het is inderdaad een Zegen des Heeren als je zo een iemand mag ontvangen uit Zijn hand.
Zeker als de ander een veranderd leven mag kennen en je beiden veel over tere hartezaken kunt spreken.
Dan mag het wel eens ervaren worden, dat alles weg valt en je samen God groot mag maken!

[Marnix]

Tere zaken zijn al wat het zegt, zaken die heel teer liggen, je je kwetsbaar maakt en dus ook in gekwetst kan worden.
Die bespreek je alleen met de Heere of met iemand die heel teder met je gevoelens omgaat.
En dat hoeft niet perse over het geloof te gaan, er zijn nog meer dingen die heel teer liggen !
Het is een Zegen als je iemand krijgt van de Heere, waar je de tere zaken mee kunt bespreken.
Ik heb zo'n vriendin, het is ook nog familie ! Dan zijn het TERE bloedbanden, die binden en nimmer verbroken kunnen worden dan alleen door de dood.

Klopt. Alleen heeft het vaak ook met andere dingen te maken... het moeite hebben je kwetsbaar op te stellen, je groot willen houden voor anderen... Dingen kunnen teer zijn... en dingen kunnen we teer gemaakt hebben. Het is wel goed om daar onderscheid in te maken. Om me bij Rekcor aan te sluiten: Als ik lees wat een tere dingen bijvoorbeeld Paulus bespreekt in zijn brieven enzo.. denk ik ook wel eens: We zijn wel heel voorzichtig, gesloten, individualistisch geworden... dat we tere geloofszaken alleen nog maar durven te bespreken met mensen waar we een hele bijzondere band mee hebben. (en misschien moeten we als gemeenten in het creeeren van die band met je broeders en zusters in de kerk wel meer investeren)

[Mara]

Nou Marnix, misschien ligt het bij jou anders, maar ik kan met weinig mensen over mijn geloofsleven praten.
Echt van hart tot hart bedoel ik dan, dat je elkaar verstaat.
En juist omdat dat zo zeldzaam is, is het zo kostbaar.

[-DIA-]

Nou Marnix, misschien ligt het bij jou anders, maar ik kan met weinig mensen over mijn geloofsleven praten.
Echt van hart tot hart bedoel ik dan, dat je elkaar verstaat.
En juist omdat dat zo zeldzaam is, is het zo kostbaar.

Dat is ook mijn bevinding....

[Mara]

Dat zie ik hier al op het forum.
Iemand uit zich hier en als ik dan zie hoe daar soms op gereageerd wordt, dat is niet fijn.

[-DIA-]

Dat zie ik hier al op het forum.
Iemand uit zich hier en als ik dan zie hoe daar soms op gereageerd wordt, dat is niet fijn.

Ach, wat zouden we anders verwachten? Begrip? Interesse? Nee, ik heb in een periode van ongeveer 40 jaren niet anders bevonden. En daarom houdt ik me dan ook niet vreemd over de soms vinnige aanvallen. Waarop eigenlijk? Op mij? Nee, het ligt veel dieper... Wie het vatten kan vatte het...

[Terri]

Dat is ook het grote verdriet van deze tijd.
We bevechten elkaar op de punten en komma's en menen elkaar te moeten beoordelen.
Misschien elkaar wat meer respecteren en verdragen omdat niet iedereen dezelfde achtergrond heeft en daarom ook veel geestelijke zaken anders beleeft.
We zijn soms naar elkaar toe net inquisiteurs.
Zou de Heere ons niet vreselijke arrogante bemoeials vinden, om hoe wij soms oordelen over Zijn kinderen.
Zo maar wat gedachten die ik regelmatig bij mijzelf overdenk.
Zijn jullie nooit bang dat we hier heel erg mee zondigen(ik bedoel elkaar afserveren).
Ik zit daar best wel mee.
En dan bedoel ik zowel de (sorry voor die akelige benamingen) "lichte" als de "zware".

[-DIA-]

Dat is ook het grote verdriet van deze tijd.
We bevechten elkaar op de punten en komma's en menen elkaar te moeten beoordelen.
Misschien elkaar wat meer respecteren en verdragen omdat niet iedereen dezelfde achtergrond heeft en daarom ook veel geestelijke zaken anders beleeft.
We zijn soms naar elkaar toe net inquisiteurs.
Zou de Heere ons niet vreselijke arrogante bemoeials vinden, om hoe wij soms oordelen over Zijn kinderen.
Zo maar wat gedachten die ik regelmatig bij mijzelf overdenk.
Zijn jullie nooit bang dat we hier heel erg mee zondigen(ik bedoel elkaar afserveren).
Ik zit daar best wel mee.
En dan bedoel ik zowel de (sorry voor die akelige benamingen) "lichte" als de "zware".

Ik houd ook niet van al die termen. Wat is licht? wat is zwaar? Het komt er maar op aan of het WAAR is... Geen zwaarheid. maar klaarheid en waarheid!

[Mara]

We kunnen hier met elkaar idd op de punt en komma discussieren, zie hier wel eens hele bladzijden volgeschreven worden over 1 zinnetje in de bijbel.
Diegene met de meeste theoretische kennis en gave van het geschreven woord, komen het verst hierin.
Wat weet ik dan weinig, denk ik dan.
Ik zou graag zo lezen wat de Heere voor jullie betekent, wat je doet als het zo tegenzit in het leven, het verdriet je overspoelt, dingen gebeuren die je niet kunt plaatsen. Of gewoon: Het Wonder, nou ja, gewoon.
We zijn allemaal maar een zandkorrel in de woestijn, in het licht van de eeuwigheid betekent dit forum niets !
Ik ben hier lid geworden omdat het hier in de omgeving maar een dorre boel is.
Lees soms met genoegen over jullie belevenissen in het kerkelijk leven en zo.
Een enkele keer voel ik me echt begrepen, dan krijg ik een pb, dat is heel fijn.
Het is juist goed dat er zoveel verschil is toch, je kunt van elkaar leren.
Wie heeft DE wijsheid in pacht ? Ik in elk geval helemaal niet.

[Marnix]

Dat zie ik hier al op het forum.
Iemand uit zich hier en als ik dan zie hoe daar soms op gereageerd wordt, dat is niet fijn.

Klopt, maar dit is geen kerk maar een discussieforum. Op zich logisch dat daar wel veel gediscussieerd wordt over zaken. Dat doe ik in de kerk, in de wijkkring etc. niet. In mijn vorige wijkkring konden we bijvoorbeeld heel open en eerlijk praten over tere geloofszaken. Misschien is het goed om af te vragen waarom dat met maar zo weinig mensen lukt en je dat met bijna alle gemeenteleden nooit zou doen. Is er dan niet ook ergens structureel iets mis in de gemeenschap?

Voor de goede orde, ik kom dit in heel veel gereformeerde kerken tegen, dat mensen moeite hebben om te praten over diepere zaken... er wordt veel gediscussieerd, onderwerpen worden vrij algemeen gelaten etc. En misschien is dat ook wel omdat men vroeger niet alleen naast elkaar in de "kerk" zat maar samen verdrukt werden, en ook gewoon vaak samen kwamen, niet alleen om te zingen en te luisteren naar een preek, maar ook om samen te eten, samen goederen te delen etc.

[Mara]

Het is het reform gedachtegoed ook niet, dat je je alles toe-eigent. Je hebt het juist NIET in jezelf, van jezelf, dus zul je altijd met schroom over je innerlijke gedachten praten. Op gezelschappen ging het vroeger ook wel eens mis, dan viel iemand "open" en ging er een ander met stalpoten overheen.
Of iemand bleek zijn verhaal uit een boekje te hebben.
Je kunt wel in zijn algemeniteit over het geloof en bijbel met elkaar spreken, maar wat er leeft in jou ? Moeilijk.