albion schreef:Wat is er mis mee om ook op het gevoel te preken?
Een goede uitleg van de tekst is heel fijn, maar als het alleen maar bij de 'dooie' letter blijft is er toch een tekort. De ds preekt er niet alleen van maar als het goed is er ook uit. Hij weet waarover hij preekt, want hij heeft het zelf meegemaakt. Als iemand een gebeurtenis verteld dat hij niet zelf meegemaakt heeft, komt lang niet zo indrukwekkend over als dat van iemand die het wel meegemaakt heeft.
De Psalmen van David zijn toch ook een en al gevoel? En die worden toch tijdens deze diensten gezongen? Of zingen we de psalmen zomaar omdat ze nu eenmaal opgegeven zijn? Als het goed is past de psalm bij de preek.

En David zong al:

6. Uw strenge geselroede,
Maakt mij van 't zuchten moede,
Verteert geheel mijn kracht;
Ik voel Uw slagen klemmen,
En doe mijn bedde zwemmen
In tranen, al den nacht.

En David was toch ook een held.

albion schreef:Wat is er mis mee om ook op het gevoel te preken?
Een goede uitleg van de tekst is heel fijn, maar als het alleen maar bij de 'dooie' letter blijft is er toch een tekort. De ds preekt er niet alleen van maar als het goed is er ook uit. Hij weet waarover hij preekt, want hij heeft het zelf meegemaakt. Als iemand een gebeurtenis verteld dat hij niet zelf meegemaakt heeft, komt lang niet zo indrukwekkend over als dat van iemand die het wel meegemaakt heeft.
De Psalmen van David zijn toch ook een en al gevoel? En die worden toch tijdens deze diensten gezongen? Of zingen we de psalmen zomaar omdat ze nu eenmaal opgegeven zijn? Als het goed is past de psalm bij de preek.

En David zong al:

6. Uw strenge geselroede,
Maakt mij van 't zuchten moede,
Verteert geheel mijn kracht;
Ik voel Uw slagen klemmen,
En doe mijn bedde zwemmen
In tranen, al den nacht.

En David was toch ook een held.

Bert Mulder schreef:

albion schreef:Wat is er mis mee om ook op het gevoel te preken?
Een goede uitleg van de tekst is heel fijn, maar als het alleen maar bij de 'dooie' letter blijft is er toch een tekort. De ds preekt er niet alleen van maar als het goed is er ook uit. Hij weet waarover hij preekt, want hij heeft het zelf meegemaakt. Als iemand een gebeurtenis verteld dat hij niet zelf meegemaakt heeft, komt lang niet zo indrukwekkend over als dat van iemand die het wel meegemaakt heeft.
De Psalmen van David zijn toch ook een en al gevoel? En die worden toch tijdens deze diensten gezongen? Of zingen we de psalmen zomaar omdat ze nu eenmaal opgegeven zijn? Als het goed is past de psalm bij de preek.

En David zong al:

6. Uw strenge geselroede,
Maakt mij van 't zuchten moede,
Verteert geheel mijn kracht;
Ik voel Uw slagen klemmen,
En doe mijn bedde zwemmen
In tranen, al den nacht.

En David was toch ook een held.

Er moet op het hart gepreekt worden, niet op het gevoel. Als het om het gevoel gaat, kun je net zo goed in een biotheek een sentimentele film gaan kijken...

albion schreef:
Heb je gevoel zonder hartsaandoeningen?

Bert Mulder schreef:

albion schreef:
Heb je gevoel zonder hartsaandoeningen?

Natuurlijk is dat zo....

Daarom is het zo dat men naar de kerk gaat, na de kerk opmerkt, dat het weer een bijzondere preek geweest is, men opmerkt of de koffie klaar is, en de preek de preek laat en koffie gaat drinken. En op maandag gaat het leven gewoon door... Gewoon onbekeerd...

Mattheüs schreef: En Hij sprak tot hen vele dingen door gelijkenissen, zeggende: Ziet, een zaaier ging uit om te zaaien.

4 En als hij zaaide, viel een deel van het zaad bij den weg; en de vogelen kwamen en aten datzelve op.

5 En een ander deel viel op steenachtige plaatsen, waar het niet veel aarde had; en het ging terstond op, omdat het geen diepte van aarde had.

6 Maar als de zon opgegaan was, zo is het verbrand geworden; en omdat het geen wortel had, is het verdord.

7 En een ander deel viel in de doornen; en de doornen wiesen op, en verstikten hetzelve.

8 En een ander deel viel in de goede aarde, en gaf vrucht, het een honderd-, het ander zestig-, en het ander dertig voud.

9 Wie oren heeft om te horen, die hore.

albion schreef:
Het was toen al zo en het is nu nog zo en dat zal wel altijd zo blijven. Maar als het valt in de goede aarde, dan zal het vrucht geven.

Genade door recht schreef:Als bij de prediker de schrik des Heeren aanwezig is, gaat dat echt niet buiten het gevoel om. Maar de hoorder kan niet op wat gemoedswerk zalig worden.

-DIA- schreef:

Genade door recht schreef:Als bij de prediker de schrik des Heeren aanwezig is, gaat dat echt niet buiten het gevoel om. Maar de hoorder kan niet op wat gemoedswerk zalig worden.

Dat wordt in de gemeente dan ook gevoeld.
Het legt beslag op de hoorders.

Laten ze maar spotten met dat beslag,
maar wie er nooit onder verkeerd heeft
weet niet wat dat is.

-DIA- schreef:

Genade door recht schreef:Als bij de prediker de schrik des Heeren aanwezig is, gaat dat echt niet buiten het gevoel om. Maar de hoorder kan niet op wat gemoedswerk zalig worden.

Dat wordt in de gemeente dan ook gevoeld.
Het legt beslag op de hoorders.

Laten ze maar spotten met dat beslag,
maar wie er nooit onder verkeerd heeft
weet niet wat dat is.

vogeltje schreef:...De preek mag natuurlijk niet verworden tot een beschrijving van hoe het allemaal gaat.
Of een morele oproep.
Het Woord van God moet ons aangezegd worden alsof je op je knieën voor de biechtstoel ligt.
De biecht is in de reformatie afgeschaft, tenminste als verplichting - maar de private biecht werd verplaatst naar de publieke verkondiging van het Woord. Daar wordt, in de naam van Christus, allen die in de gekruisigde Christus geloven aangezegd dat hun zonden vergeven zijn. ( HC, zondag 31)
Daar gaat de deur open voor eenieder die gelooft.
En de deur gaat in alle ernst dicht voor eenieder, die zich niet tot God bekeert en in de zonde volhard. Hem wordt gezegd dat het rechtvaardige oordeel op hem rust.

(tot zover het stukje dat ik vanmorgen las...)

Joannah schreef:

vogeltje schreef:...De preek mag natuurlijk niet verworden tot een beschrijving van hoe het allemaal gaat.
Of een morele oproep.
Het Woord van God moet ons aangezegd worden alsof je op je knieën voor de biechtstoel ligt.
De biecht is in de reformatie afgeschaft, tenminste als verplichting - maar de private biecht werd verplaatst naar de publieke verkondiging van het Woord. Daar wordt, in de naam van Christus, allen die in de gekruisigde Christus geloven aangezegd dat hun zonden vergeven zijn. ( HC, zondag 31)
Daar gaat de deur open voor eenieder die gelooft.
En de deur gaat in alle ernst dicht voor eenieder, die zich niet tot God bekeert en in de zonde volhard. Hem wordt gezegd dat het rechtvaardige oordeel op hem rust.

(tot zover het stukje dat ik vanmorgen las...)

Is het erg dat ik liever lees dat wij mensen iemands zonden 70 maal 7 keer hoort te vergeven, in plaats van, in Christus Naam, menen zonden van iemand te kunnen vergeven, Dat kan nl alleen Chrustus Zelf.
Het is niet aan ons om "deuren open te zetten en te sluiten ", als we iemands hart niet kennen, volgens mij.

freek schreef:

Joannah schreef:

vogeltje schreef:...De preek mag natuurlijk niet verworden tot een beschrijving van hoe het allemaal gaat.
Of een morele oproep.
Het Woord van God moet ons aangezegd worden alsof je op je knieën voor de biechtstoel ligt.
De biecht is in de reformatie afgeschaft, tenminste als verplichting - maar de private biecht werd verplaatst naar de publieke verkondiging van het Woord. Daar wordt, in de naam van Christus, allen die in de gekruisigde Christus geloven aangezegd dat hun zonden vergeven zijn. ( HC, zondag 31)
Daar gaat de deur open voor eenieder die gelooft.
En de deur gaat in alle ernst dicht voor eenieder, die zich niet tot God bekeert en in de zonde volhard. Hem wordt gezegd dat het rechtvaardige oordeel op hem rust.

(tot zover het stukje dat ik vanmorgen las...)

Is het erg dat ik liever lees dat wij mensen iemands zonden 70 maal 7 keer hoort te vergeven, in plaats van, in Christus Naam, menen zonden van iemand te kunnen vergeven, Dat kan nl alleen Chrustus Zelf.
Het is niet aan ons om "deuren open te zetten en te sluiten ", als we iemands hart niet kennen, volgens mij.

Tja, prediking is toch echt proclamatie van het heil: de vergeving der zonden. Je hebt de post van vogeltje volgens mij niet echt begrepen.