freek schreef:Ik kijk er hartstochtelijk naar uit.
Ik verwacht inderdaad dat de huidige kerkelijke verhoudingen haar langste tijd gehad hebben. Binnen de verschillende kerkverbanden zie je krampachtige pogingen om het denken in kerkverbanden - waar God je zogenaamd een plaatsje gegeven heeft - te handhaven. Perfect voorbeeld het artikeltje van ds. De Heer in het RD van gisteren. Maar de meeste jongeren pikken dit niet en missen de bijbelse basis ervan. De meeste jongeren zullen zich blijven aansluiten bij een bepaalde gemeente, maar niet omdat de Heere het bijbehorende kerkverband zo lief heeft.
Ik zie niet in waarom dit grote problemen oplevert. Misschien dat de kerkverbanden hun bestaansrecht verliezen. Maar dat lijkt me juist de oplossing van het probleem.
M.i. moeten we toe naar een meer congregationalistisch denken. De plaatselijke gemeente, dáár gebeurt het. Er is dan maar één (ver)band, namelijk de band van het Woord. Dan zijn er mogelijk nog steeds verschillende gemeenten, met hun eigen kleur en geur, maar is er geen kerkverband meer die de onderlinge eenheid en herkenning tussen die gemeenten in de weg staat.
Laat ik voorop stellen, dat me dit best aantrekkelijk, en vervolgens utopisch lijkt.
freek schreef:Verder wil ik je wel uit de droom helpen: het bestaan van kerkverbanden is m.i. inderdaad zonde. Het staat eenheid onder christenen actief en expliciet in de weg.
Akkoord. Maar nu zijn we waar we komen moeten: In de Gereformeerde gezindte bestaat eigenlijk helemaal geen uitgekristaliseerde kerk- en ambtsvisie. Want elke predikant die je hierover spreekt, zegt: Het is niet zoals het zou moeten wezen, maar.... (en dan komen er allerlei begrijpelijk uitspraken, die erop neerkomen dat alles blijft zoals het was.)
freek schreef:Jouw visie is ook niet mals. Je suggereert dat - omdat de bestaande situatie door Gods voorzienigheid tot stand is gekomen -we deze situatie als Goddelijke wil en weg moeten accepteren. Begrijp je dat ik dat ten enenmale niet kan?
Nee, dat is niet mijn visie; wel mijn pragmatisme. Wat kan ik, als enkel gemeentelid? Ik ben geboren binnen de GG, ben daar gedoopt, heb daar belijdenis gedaan, ben daar getrouwd, heb mijn kinderen er laten dopen, etc. etc. Stel: Ik voel me er niet meer thuis. Wat dan te doen?
1. Nagaan, waarom ik dat voel.
2. Nagaan, of de Bijbel mij daarin terecht wijst.
3. Gesprek met predikant aangaan.
4. Gebed voor de predikant.
5. Overstappen naar een ander kerkverband, waar ook weer allerlei zaken aan de hand zijn.
Kortom: Zolang we na Genesis 3 leven, zal het niet veel meer worden dan een rommeltje. En zal er van die eenheid (hoezeer ik ook graag zou zien dat alle gemeenten van gereformeerd belijden onder één paraplu zouden gaan vallen en we minstens elkaars predikanten accepteren en vertrouwen) niets terecht komen. En dwars door dat alles heen, werkt de Heere.
Maar dat is wel de situatie waar we mee zitten. En in die situatie houd ik mezelf voor: Er moeten wel hele gegronde redenen zijn om van kerkverband te veranderen. Ik zou in zo'n geval voor mezelf ook willen weten, of ik dat van de Heere mag.
freek schreef:Over Handelingen 15 hebben we het vaker gehad. Bedoel je te zeggen dat de synode van de Ger Gem - om maar een voorbeeld te noemen - apostolisch en dus Goddelijk gezag heeft? Dan verval je in de Roomse dwaling waar veel mensen uit onze gezindte helaas mee behept zijn.
Nee, dat bedoel ik niet. Wat ik wel bedoel is, dat je daar de contouren van een bovenplaatselijke kerkregering ziet. En daaruit mogen we op z'n minst concluderen dat bovenplaatselijkheid niet onbijbels is.