Bloempje28 schreef:

Gian schreef:Wat is het doel van dit topic?

Ik snap ook niet helemaal waarover er hier precies gediscusieerd wordt. Over de vraag of je elke zondag 2 keer naar de kerk moet gaan? Of dat we verplicht zijn om ons bij een kerk aan te sluiten? Of dat we verplicht zijn verbinding te zoeken met andere kerkgenootschappen??

Bert: wil je je stelling duidelijk verwoorden??? Dank je!

Het doel van dit onderwerp is tweedelig:

Ten eerste, om mensen aan te manen het woord van de apostel in de Schrift na te volgen, en de onderlinge samenkomsten niet te verzaken.

Ten tweede, om ter discussie te stellen wat de apostel hier bedoeld, en ook wat onze belijdenis op dit gebied betekent.

Betekent dit dat we 2 keer naar de kerk moeten? Als onze kerk 2 diensten belegt? Ja. Als het 4 diensten belegt, zouden we, indien mogelijk, naar alle 4 horen te gaan...

Zijn we verplicht ons bij een kerk aan te sluiten? Zeker. En wel degene die het meest getrouw in de leer en de navolging van Christus is.

Meen niet dat dit over verbinding met andere kerkgenootschappen gaat.

Bert Mulder schreef:

Bloempje28 schreef:

Gian schreef:Wat is het doel van dit topic?

Ik snap ook niet helemaal waarover er hier precies gediscusieerd wordt. Over de vraag of je elke zondag 2 keer naar de kerk moet gaan? Of dat we verplicht zijn om ons bij een kerk aan te sluiten? Of dat we verplicht zijn verbinding te zoeken met andere kerkgenootschappen??

Bert: wil je je stelling duidelijk verwoorden??? Dank je!

Het doel van dit onderwerp is tweedelig:

Ten eerste, om mensen aan te manen het woord van de apostel in de Schrift na te volgen, en de onderlinge samenkomsten niet te verzaken.

Ten tweede, om ter discussie te stellen wat de apostel hier bedoeld, en ook wat onze belijdenis op dit gebied betekent.

Betekent dit dat we 2 keer naar de kerk moeten? Als onze kerk 2 diensten belegt? Ja. Als het 4 diensten belegt, zouden we, indien mogelijk, naar alle 4 horen te gaan...

Zijn we verplicht ons bij een kerk aan te sluiten? Zeker. En wel degene die het meest getrouw in de leer en de navolging van Christus is.

Meen niet dat dit over verbinding met andere kerkgenootschappen gaat.

Helaas ga ik dan niet mee doen in deze discussie want ik heb een paar weken gelden deze discussie al gevoerd bij een ander topic en heb het idee dat ik alle standpunten zo'n beetje wel weet! Succes, Bert!

Bert Mulder schreef:Citaat uit een ander onderwerp:

Marnix schreef:
Dan heb je nog de groep die wel gelooft maar niet naar de kerk gaat. Dat is wat complexer, maar ik ben geneigd te denken: Waarom ga je dan niet naar de kerk. Maar goed, dat ligt soms wat complexer en gevoeliger.

Dan heb je toch nog de eis van Gods Woord:


Hebreeën 10:25
En laat ons onze onderlinge bijeenkomst niet nalaten, gelijk sommigen de gewoonte hebben, maar elkander vermanen; en dat zoveel te meer, als gij ziet dat de dag nadert.

Zoals wij ook belijden in de 3FvE:

103. Vr. Wat gebiedt God in het vierde gebod?

Antw. Eerstelijk, dat de kerkendienst, of het predikambt, en de scholen onderhouden worden (a), en dat ik, inzonderheid op den sabbat, dat is op den rustdag, tot de gemeente Gods naarstiglijk kome (b), om Gods Woord te horen (c), de sacramenten te gebruiken (d), God den Heere openlijk aan te roepen (e), en den armen Christelijke handreiking te doen (f); ten andere, dat ik al de dagen mijns levens van mijn boze werken ruste, den Heere door Zijn Geest in mij werken late, en alzo den eeuwigen sabbat in dit leven aanvange (g).

a Tit. 1:5. 2 Tim. 3:14. 1 Kor. 9:13, 14. 2 Tim. 2:2 en 3:15. b Ps. 40:10, 11 en 68:27. Hand. 2:42. c 1 Tim. 4:13. 1 Kor. 14:29. d 1 Kor. 11:33. e 1 Tim. 2:1. 1 Kor. 14:16. f 1 Kor. 16:2. g Jes. 66:23.

28. DAT EEN IEGELIJK SCHULDIG IS ZICH BIJ DE KERK TE VOEGEN

Wij geloven, aangezien deze heilige vergadering is een verzameling dergenen die zalig worden, en dat buiten haar geen zaligheid is, dat niemand, van wat staat of kwaliteit hij zij, zich behoort op zichzelven te houden, om op zijn eigen persoon te staan; maar dat zij allen schuldig zijn zichzelven daarbij te voegen en daarmede te verenigen; onderhoudende de enigheid der Kerk, zich onderwerpende aan haar onderwijzing en tucht, den hals buigende onder het juk van Jezus Christus, en dienende de opbouwing der broederen, naar de gaven die hun God verleend heeft, als onderlinge lidmaten van één zelfde lichaam. En opdat dit te beter zou kunnen onderhouden worden, zo is het ambt* aller gelovigen, volgens het Woord Gods, zich af te scheiden van degenen die niet van de Kerk zijn, en zich te voegen tot deze vergadering, het zij op wat plaats dat God ze gesteld heeft; ook al ware het zo, dat de magistraten en plakkaten der prinsen daartegen waren, en dat de dood of enige lichamelijke straf daaraan hing. Daarom, al degenen die zich van haar afscheiden of niet daarbij voegen, die doen tegen de ordinantie Gods.

* ambt betekent hier plicht.


Wie zijn wij, dat we zo eigenwijs zijn, dat we niet alleen menen of beter te zijn dan alle andere christenen, en ons niet met hen te willen verbinden, onder wat voor drogreden dan ook...

en ook beter menen te weten dan alle kerken van de reformatie, die beleden hebben, zoals hierboven geciteerd...

of zelfs beter weten dan God en Zijn Woord, waar het duidelijk geboden wordt?

Bertus, ik ben het helemaal met je eens. Zo moet het zijn. Waar ik even op doelde is dat de realiteit soms anders is, helaas... Wat goed is, wat de Bijbel voorschrijft, is niet complex... alleen wordt de realiteit dat soms doordat mensen het complex maken, doordat mensen fouten maken etc. En ik vind het ook niet eenvoudig om er gevolgen aan te verbinden. Als je niet lid bent van een kerk, kan je niet behouden worden. Of zoiets. Ik geloof dat God wat dat betreft ook heel genadig is en mensen die in Hem geloven, hun fouten vergeeft. Ik geloof dat hij hen kan redden, net als gelovigen is regio's waar helemaal geen kerken zijn. Hij heeft de kerk daar niet voor nodig. Maar dat wij het wel nodig hebben, dat klopt helemaal. Wie zich daarvan onttrekt maakt het zichzelf heel lastig omdat de gemeente het lichaam van Christus is, omdat God ons ook elkaar geeft om samen te strijden, samen te bidden, samen te delen, elkaar aan te vullen, te bemoedigen, elkaar te dragen als iemand niet verder kan etc.

Ook lees ik bij Ds.W.a Brakel vanmorgen: Het is niet genoeg om maar voor uzelf godzalig te leven. Een Christen moet zich aan de wereld en in de kerk vertonen, om God te verheerlijken waar hij zich bevindt, om nuttig te zijn voor zijn naast en een sieraad te zijn voor de kerk. De behoefte aan gezelschap is de mens ingeschapen, maar er is genade voor nodig om op de juiste wijze omgang te hebben met onze medemensen. tot zover A.Brakel.

Concreet voor onze tijd: niet teveel terugtrekken in je eigen 'hachje' bv. teveel achter de pc(dat trek ik dan maar mijzelf aan) en je kunt vast nog wel meer dingen opnoemen. Je ziet maar weer dat gaat zoveel passende dingen voor een mensen heeft gegeven, om verbroken onder te worden! Tegelijk kan dat natuurlijk ook zeer doen als men echt eenzaam is. Ook wil ik aantekenen dat sommige kerken niet zoveel op hebben met verenigingsleven. Is dat dus niet tegennatuurlijk? Onder ambtelijk toezicht is dat toch ten zeerste aan te raden?

Gijs83 schreef:Ook lees ik bij Ds.W.a Brakel vanmorgen: Het is niet genoeg om maar voor uzelf godzalig te leven. Een Christen moet zich aan de wereld en in de kerk vertonen, om God te verheerlijken waar hij zich bevindt, om nuttig te zijn voor zijn naast en een sieraad te zijn voor de kerk. De behoefte aan gezelschap is de mens ingeschapen, maar er is genade voor nodig om op de juiste wijze omgang te hebben met onze medemensen. tot zover A.Brakel.

Concreet voor onze tijd: niet teveel terugtrekken in je eigen 'hachje' bv. teveel achter de pc(dat trek ik dan maar mijzelf aan) en je kunt vast nog wel meer dingen opnoemen. Je ziet maar weer dat gaat zoveel passende dingen voor een mensen heeft gegeven, om verbroken onder te worden! Tegelijk kan dat natuurlijk ook zeer doen als men echt eenzaam is. Ook wil ik aantekenen dat sommige kerken niet zoveel op hebben met verenigingsleven. Is dat dus niet tegennatuurlijk? Onder ambtelijk toezicht is dat toch ten zeerste aan te raden?

Als er een vereniging is, is dat natuurlijk geweldig. Al zit daar tegenwoordig wel het gevaar aan dat het meer om de gezelligheid gaat dan om Gods Woord.

Schemerlichtje schreef:

Gijs83 schreef:Ook lees ik bij Ds.W.a Brakel vanmorgen: Het is niet genoeg om maar voor uzelf godzalig te leven. Een Christen moet zich aan de wereld en in de kerk vertonen, om God te verheerlijken waar hij zich bevindt, om nuttig te zijn voor zijn naast en een sieraad te zijn voor de kerk. De behoefte aan gezelschap is de mens ingeschapen, maar er is genade voor nodig om op de juiste wijze omgang te hebben met onze medemensen. tot zover A.Brakel.

Concreet voor onze tijd: niet teveel terugtrekken in je eigen 'hachje' bv. teveel achter de pc(dat trek ik dan maar mijzelf aan) en je kunt vast nog wel meer dingen opnoemen. Je ziet maar weer dat gaat zoveel passende dingen voor een mensen heeft gegeven, om verbroken onder te worden! Tegelijk kan dat natuurlijk ook zeer doen als men echt eenzaam is. Ook wil ik aantekenen dat sommige kerken niet zoveel op hebben met verenigingsleven. Is dat dus niet tegennatuurlijk? Onder ambtelijk toezicht is dat toch ten zeerste aan te raden?

Als er een vereniging is, is dat natuurlijk geweldig. Al zit daar tegenwoordig wel het gevaar aan dat het meer om de gezelligheid gaat dan om Gods Woord.

Het gaat om beide: bezinning en ontmoeting. Dat is het doel van de jeugdbonden, de kerkenraden en de leidinggevenden.
Er mag ook zeker plaats zijn voor gezelligheid, om de onderlinge band te verstevigen.

Inderdaad. Samen bidden, je verdiepen in Gods Woord... En samen eten (tenminste, zo ging dat in de Bijbel... en toen was eten een sociale aangelegenheid

Tiberius schreef:

Schemerlichtje schreef:

Gijs83 schreef:Ook lees ik bij Ds.W.a Brakel vanmorgen: Het is niet genoeg om maar voor uzelf godzalig te leven. Een Christen moet zich aan de wereld en in de kerk vertonen, om God te verheerlijken waar hij zich bevindt, om nuttig te zijn voor zijn naast en een sieraad te zijn voor de kerk. De behoefte aan gezelschap is de mens ingeschapen, maar er is genade voor nodig om op de juiste wijze omgang te hebben met onze medemensen. tot zover A.Brakel.

Concreet voor onze tijd: niet teveel terugtrekken in je eigen 'hachje' bv. teveel achter de pc(dat trek ik dan maar mijzelf aan) en je kunt vast nog wel meer dingen opnoemen. Je ziet maar weer dat gaat zoveel passende dingen voor een mensen heeft gegeven, om verbroken onder te worden! Tegelijk kan dat natuurlijk ook zeer doen als men echt eenzaam is. Ook wil ik aantekenen dat sommige kerken niet zoveel op hebben met verenigingsleven. Is dat dus niet tegennatuurlijk? Onder ambtelijk toezicht is dat toch ten zeerste aan te raden?

Als er een vereniging is, is dat natuurlijk geweldig. Al zit daar tegenwoordig wel het gevaar aan dat het meer om de gezelligheid gaat dan om Gods Woord.

Het gaat om beide: bezinning en ontmoeting. Dat is het doel van de jeugdbonden, de kerkenraden en de leidinggevenden.
Er mag ook zeker plaats zijn voor gezelligheid, om de onderlinge band te verstevigen.

`

Ik zeg niet dat het fout is om gezelligheid te hebben maar :gevaar dat...

Schemerlichtje schreef:

Tiberius schreef:

Schemerlichtje schreef:

Gijs83 schreef:Ook lees ik bij Ds.W.a Brakel vanmorgen: Het is niet genoeg om maar voor uzelf godzalig te leven. Een Christen moet zich aan de wereld en in de kerk vertonen, om God te verheerlijken waar hij zich bevindt, om nuttig te zijn voor zijn naast en een sieraad te zijn voor de kerk. De behoefte aan gezelschap is de mens ingeschapen, maar er is genade voor nodig om op de juiste wijze omgang te hebben met onze medemensen. tot zover A.Brakel.

Concreet voor onze tijd: niet teveel terugtrekken in je eigen 'hachje' bv. teveel achter de pc(dat trek ik dan maar mijzelf aan) en je kunt vast nog wel meer dingen opnoemen. Je ziet maar weer dat gaat zoveel passende dingen voor een mensen heeft gegeven, om verbroken onder te worden! Tegelijk kan dat natuurlijk ook zeer doen als men echt eenzaam is. Ook wil ik aantekenen dat sommige kerken niet zoveel op hebben met verenigingsleven. Is dat dus niet tegennatuurlijk? Onder ambtelijk toezicht is dat toch ten zeerste aan te raden?

Als er een vereniging is, is dat natuurlijk geweldig. Al zit daar tegenwoordig wel het gevaar aan dat het meer om de gezelligheid gaat dan om Gods Woord.

Het gaat om beide: bezinning en ontmoeting. Dat is het doel van de jeugdbonden, de kerkenraden en de leidinggevenden.
Er mag ook zeker plaats zijn voor gezelligheid, om de onderlinge band te verstevigen.

`

Ik zeg niet dat het fout is om gezelligheid te hebben maar :gevaar dat...

Als die gezelligheid er niet is is het gevaar dat ze plaatsen van ijdelheid op gaan zoeken heel groot.
Dan maar iets minder de nadruk op Gods Woord (staat overigens wel altijd centraal!) en zoveel mogelijk jongeren aantrekken die toch 'iets' meekrijgen. Daarnaast hebben we ook nog de catechisaties waar ze onderwijs ontvangen...
Ik denk dat we de vereniging vooral moeten zien als de verbinding tussen jongeren en de kerk.

Marnix schreef:Inderdaad. Samen bidden, je verdiepen in Gods Woord... En samen eten (tenminste, zo ging dat in de Bijbel... en toen was eten een sociale aangelegenheid

Dat is het in bijna alle landen van de wereld nog steeds, hoor, behalve in Nederland.

Bij sommige Nederlanders is dat ook nog wel zo

Tiberius schreef:
Het gaat om beide: bezinning en ontmoeting. Dat is het doel van de jeugdbonden, de kerkenraden en de leidinggevenden.
Er mag ook zeker plaats zijn voor gezelligheid, om de onderlinge band te verstevigen.

Een van de doelstelling die je ook mag rekenen bij de jeugdverenigingen is dat jongens en meisjes elkaar juist daar ontmoeten. Dat juist daar de vriendschap gezocht wordt.
Bij de opening van Gods Woord, maar ook in gezelligheid en ontspanning.
En dat er dan koppeltjes......... ontstaan. Hoe moois is dat, een mooie basis ook samen.

Schemerlichtje schreef:

Gijs83 schreef:Ook lees ik bij Ds.W.a Brakel vanmorgen: Het is niet genoeg om maar voor uzelf godzalig te leven. Een Christen moet zich aan de wereld en in de kerk vertonen, om God te verheerlijken waar hij zich bevindt, om nuttig te zijn voor zijn naast en een sieraad te zijn voor de kerk. De behoefte aan gezelschap is de mens ingeschapen, maar er is genade voor nodig om op de juiste wijze omgang te hebben met onze medemensen. tot zover A.Brakel.

Concreet voor onze tijd: niet teveel terugtrekken in je eigen 'hachje' bv. teveel achter de pc(dat trek ik dan maar mijzelf aan) en je kunt vast nog wel meer dingen opnoemen. Je ziet maar weer dat gaat zoveel passende dingen voor een mensen heeft gegeven, om verbroken onder te worden! Tegelijk kan dat natuurlijk ook zeer doen als men echt eenzaam is. Ook wil ik aantekenen dat sommige kerken niet zoveel op hebben met verenigingsleven. Is dat dus niet tegennatuurlijk? Onder ambtelijk toezicht is dat toch ten zeerste aan te raden?

Als er een vereniging is, is dat natuurlijk geweldig. Al zit daar tegenwoordig wel het gevaar aan dat het meer om de gezelligheid gaat dan om Gods Woord.

We moeten dat gevaar zeker in de gaten houden!

Gijs83 schreef:Ook wil ik aantekenen dat sommige kerken niet zoveel op hebben met verenigingsleven. Is dat dus niet tegennatuurlijk? Onder ambtelijk toezicht is dat toch ten zeerste aan te raden?

Ja, dat ambtelijk toezicht, dat doet 't 'm.

Gijs83 schreef:

Schemerlichtje schreef:

Gijs83 schreef:Ook lees ik bij Ds.W.a Brakel vanmorgen: Het is niet genoeg om maar voor uzelf godzalig te leven. Een Christen moet zich aan de wereld en in de kerk vertonen, om God te verheerlijken waar hij zich bevindt, om nuttig te zijn voor zijn naast en een sieraad te zijn voor de kerk. De behoefte aan gezelschap is de mens ingeschapen, maar er is genade voor nodig om op de juiste wijze omgang te hebben met onze medemensen. tot zover A.Brakel.

Concreet voor onze tijd: niet teveel terugtrekken in je eigen 'hachje' bv. teveel achter de pc(dat trek ik dan maar mijzelf aan) en je kunt vast nog wel meer dingen opnoemen. Je ziet maar weer dat gaat zoveel passende dingen voor een mensen heeft gegeven, om verbroken onder te worden! Tegelijk kan dat natuurlijk ook zeer doen als men echt eenzaam is. Ook wil ik aantekenen dat sommige kerken niet zoveel op hebben met verenigingsleven. Is dat dus niet tegennatuurlijk? Onder ambtelijk toezicht is dat toch ten zeerste aan te raden?

Als er een vereniging is, is dat natuurlijk geweldig. Al zit daar tegenwoordig wel het gevaar aan dat het meer om de gezelligheid gaat dan om Gods Woord.

We moeten dat gevaar zeker in de gaten houden!

Dat is geen gevaar.