vlinder schreef:
En snoepverslaving vind ik inderdaad je eigen schuld. Iedere verslaving is dat. Het gaat je aan je hart om ermee te stoppen (zou trouwens wel beter zijn voor je hart, maar dat terzijde). Er zijn genoeg afkickprogramma's.
Zelf ben ik een tijdje verslaafd geweest aan koffie. Anderhalve liter per dag was normaal. Als ik voor 10 uur geen koffie had gehad, kreeg ik hoofdpijn. Je kunt prima zonder. Dat geldt ook voor snoep, roken, alcohol en friet. Hele volksstammen kunnen zonder, dus waarom iemand anders niet? Ik zeg dus niet dat bij iedereen het leven van een leien dakje gaat e.d. Maar verslaving helpt niet
Ik heb zelf ook (veel) zwaarder gewogen. (ruim 15 kilo zwaarder) Als je je realiseert wat je je lijf aandoet, moet je er m.i. over na gaan denken om af te gaan vallen, al is dat erg moeilijk ja.
Weet je, ben het niet helemaal eens met je, dat iedere verslaving je eigen schuld is. Ben het wel met je eens dat verslaving niet helpt/ geen oplossing is, toch is het daarmee nog niet je eigen schuld als je verslaafd bent. Vaak zijn verslavingen een gevolg van allerlei andere oorzaken die Vogeltje ook al noemt. Ga ik dus verder niet op in, maar ben wel benieuwd hoe jij daar tegen aankijkt.... Het gaat je niet aan je hart om met een verslaving te stoppen, maar het is verschrikkelijk angstig om met een verslaving te kunnen stoppen, omdat je niet weet hoe je dan met allerlei moeilijke dingen in je leven om moet gaan. Naast dat het angstig is, is het ook nog eens verschrikkelijk moeilijk....
Enne... was jou koffie verslaving aangeleerd gedrag of vluchtgedrag? Hier zit nl. wel een verschil in.
vlinder schreef:
Als je goed gelezen hebt heb ik niet gezegd dat iets te genezen is door een gedachte, maar door afkickprogramma's. Ook heb ik nergens beweerd dat het makkelijk zou zijn en dat er geen aanleidende factoren zijn die meespelen. Toch blijf ik erbij dat je bij een eetstoornis er zelf bij bent. Je geeft er zelf aan toe om steeds meer te eten. En vaak zal het eerst bewustwording moeten zijn en ik denk bijna onder begeleiding van een psycholoog.
Even wat opmerkingen:
1. Ik vind niet snel iemand te dik. Ik vind dat alleen als dit schadelijke gevolgen voor de gezondheid heeft.
2. Waarom wordt het in dit soort discussies altijd opgenomen voor de 10% die er niets aan kan doen, en voor de 90% die toegeeft aan de welvaart? Als het bij de meeste mensen in de genen zouden zitten, dan zou dit probleem er 100-200 jaar geleden ook geweest zijn. Toen zag je dit alleen bij de burgemeester, notaris en de dominee. Waarom? Die hadden het vaak wat rijker. Maar nu het dicht bij een ieder komt, is het opeen zo zielig e.d. Er is nog steeds een gezegde: "Elk pondje gaat door 't mondje". En nee, nu niet weer direct beginnen met roepen dat medicatie, vocht e.d. dik maakt, want ik heb hierboven al gezegd dat je (als je er een beetje in thuis bent) redelijk kunt zien of het door vocht of door veel eten komt.
Nogmaals: ik wil niemand kwetsen.
Ik geef je helemaal gelijk wanneer je zegt dat bij veel mensen het probleem ontstaat door welvaart. Denk maar aan de jonge kinderen die allerlei cursussen en trainingen volgen i.v.m. overgewicht. Dit komt mede zeker door ons eetpatroon van tegenwoordig. (Veel vet, snoep, suiker, tussendoortjes enz...)
Ben het ook nog met je eens dat je er zelf bij bent bij een eetstoornis. Alleen, als je er zelf bij bent, wil dat niet zeggen dat je er ook zelf invloed op hebt....
TIP: Verdiep jezelf eens in een aantal psychiatrische stoornissen, voordat je zegt dat je er zelf bij bent. (En kom niet aan met je schoolboeken, want daarin wordt de psychiatrie maar zijdelings besproken....)
Door te zeggen dat je er bij een eetstoornis nog altijd zelf bij bent, geef je anderen het gevoel dat de schuld wel degelijk bij de persoon zelf ligt, en dat is niet altijd het geval. Hiermee hebben we gelijk de reden dat het in dit soort discussies altijd opgenomen wordt voor de 10% die er niets aan kunnen doen.... Die mensen hebben het al moeilijk genoeg met zich zelf, dus is het niet jou of mijn taak om ze ook nog eens een schuld gevoel aan te praten door te zeggen dat je er met een verslaving zelf bij bent en dat elk pondje door het mondje gaat.
Ps. Kun je mij vertellen welk verschil je ziet tussen de vetrollen van mensen die te veel eten omdat ze 't lekker vinden, die medicatie gebruiken, en mensen waarbij de schildklier niet goed werkt? Ben erg benieuwd naar je reactie. Ik zie dit verschil nl. nog niet, dus hoop dat ik hierin wat van je kan leren.
