Mister schreef:

Ander schreef:Ik waardeer het huisbezoek ook zeer. Bij ons komen er twee ambtsdragers en er wordt hoofdzakelijk gesproken over zaken die eeuwigheidswaarde hebben. Bijzonder waardevol, al zie ik er wel tegenop wanneer ze komen.
In een vorige gemeente waar ik lid was deden ze het zo: ze begonnen het huisbezoek met een gebed en een gedeelte uit Gods Woord en de broeders probeerden vanuit dat gelezen Woord een gesprek op gang te brengen. Ik vond dat een mooie manier. Je verzandt dan niet snel in praatjes over koetjes en kalfjes.

Waar zit het er tegen op zien dan in? Heeft het te maken met het geestelijke component of met de personen die langskomen?

De een zal wat makkelijk over zijn innerlijk praten dan de ander. Het ligt absoluut niet aan de personen. Die zijn stuk voor stuk zo laagdrempelig als wat.

Ander schreef:

Mister schreef:

Ander schreef:Ik waardeer het huisbezoek ook zeer. Bij ons komen er twee ambtsdragers en er wordt hoofdzakelijk gesproken over zaken die eeuwigheidswaarde hebben. Bijzonder waardevol, al zie ik er wel tegenop wanneer ze komen.
In een vorige gemeente waar ik lid was deden ze het zo: ze begonnen het huisbezoek met een gebed en een gedeelte uit Gods Woord en de broeders probeerden vanuit dat gelezen Woord een gesprek op gang te brengen. Ik vond dat een mooie manier. Je verzandt dan niet snel in praatjes over koetjes en kalfjes.

Waar zit het er tegen op zien dan in? Heeft het te maken met het geestelijke component of met de personen die langskomen?

De een zal wat makkelijk over zijn innerlijk praten dan de ander. Het ligt absoluut niet aan de personen. Die zijn stuk voor stuk zo laagdrempelig als wat.

Wat ook bijzonder mooi is! Het is niet nogal even wat om je zieleroerselen op tafel te leggen als je een drempel ervaart met de broeders die je komen bezoeken.

Ander schreef:

Mister schreef:

Ander schreef:Ik waardeer het huisbezoek ook zeer. Bij ons komen er twee ambtsdragers en er wordt hoofdzakelijk gesproken over zaken die eeuwigheidswaarde hebben. Bijzonder waardevol, al zie ik er wel tegenop wanneer ze komen.
In een vorige gemeente waar ik lid was deden ze het zo: ze begonnen het huisbezoek met een gebed en een gedeelte uit Gods Woord en de broeders probeerden vanuit dat gelezen Woord een gesprek op gang te brengen. Ik vond dat een mooie manier. Je verzandt dan niet snel in praatjes over koetjes en kalfjes.

Waar zit het er tegen op zien dan in? Heeft het te maken met het geestelijke component of met de personen die langskomen?

De een zal wat makkelijk over zijn innerlijk praten dan de ander. Het ligt absoluut niet aan de personen. Die zijn stuk voor stuk zo laagdrempelig als wat.

Ik herken wel wat in je eerste gedeelte. Soms denk ik: laat maar iemand komen die veel praat, dan hoef ik zelf weinig te zeggen. Hetzelfde geldt voor een Bijbelstudiekring oid. Soms is het makkelijk als er iemand in je groepje zit die graag veel praat

Mister schreef:Wat ook bijzonder mooi is! Het is niet nogal even wat om je zieleroerselen op tafel te leggen als je een drempel ervaart met de broeders die je komen bezoeken.

Dat kan ik me voorstellen ja. Maar op een gezonde wijze opzien tegen ambtsdragers lijkt me niet verkeerd.

Ander schreef:In een vorige gemeente waar ik lid was deden ze het zo: ze begonnen het huisbezoek met een gebed en een gedeelte uit Gods Woord en de broeders probeerden vanuit dat gelezen Woord een gesprek op gang te brengen. Ik vond dat een mooie manier. Je verzandt dan niet snel in praatjes over koetjes en kalfjes.

Deze methode is bij ons ook gebruikelijk. Vanuit Gods Woord het gesprek aangaan, en als het goed is beginnen met de kinderen, zodat zij er ook werkelijk bij betrokken worden bij het gesprek.
Juist het contact met hen is ook belangrijk en niet dat zij er slechts 'verplicht zitvlees' opbouwen.

Ook ambtsdragers dienen zich voor te bereiden op het bezoek.
Ik heb het eens meegemaakt dat ze vroegen hoeveel kinderen wij nu hebben.

Wat gezegd is m.b.t. talenten opzoeken binnen de gemeente. In oze gemeente is deze taak weggelegd bij het diakonaal huisbezoek. Dit moet eigenlijk eens in 3 jaar plaatsvinden waarbij gekeken wordt naar je werk, hobby's enzovoort.
Hierdoor kan je een onderwijzer in opleiding bijvoorbeeld mogelijk inzetten bij de creche of zondagschool. Maar ook een electricien t.b.v. de Commissie van Beheer.

Ander schreef:

Mister schreef:Wat ook bijzonder mooi is! Het is niet nogal even wat om je zieleroerselen op tafel te leggen als je een drempel ervaart met de broeders die je komen bezoeken.

Dat kan ik me voorstellen ja. Maar op een gezonde wijze opzien tegen ambtsdragers lijkt me niet verkeerd.

Wat bedoel je dan met opzien? Het zijn gewone mensen, door God geroepen tot een ambt en derhalve onzer achting waardig. Op die manier?

Mister schreef:

Ander schreef:

Mister schreef:Wat ook bijzonder mooi is! Het is niet nogal even wat om je zieleroerselen op tafel te leggen als je een drempel ervaart met de broeders die je komen bezoeken.

Dat kan ik me voorstellen ja. Maar op een gezonde wijze opzien tegen ambtsdragers lijkt me niet verkeerd.

Wat bedoel je dan met opzien? Het zijn gewone mensen, door God geroepen tot een ambt en derhalve onzer achting waardig. Op die manier?

ja, helemaal.

Ander schreef:

Mister schreef:

Ander schreef:

Mister schreef:Wat ook bijzonder mooi is! Het is niet nogal even wat om je zieleroerselen op tafel te leggen als je een drempel ervaart met de broeders die je komen bezoeken.

Dat kan ik me voorstellen ja. Maar op een gezonde wijze opzien tegen ambtsdragers lijkt me niet verkeerd.

Wat bedoel je dan met opzien? Het zijn gewone mensen, door God geroepen tot een ambt en derhalve onzer achting waardig. Op die manier?

ja, helemaal.

Off-topic: wel een fijn op één lijn te zitten

Ander schreef:Ik waardeer het huisbezoek ook zeer. Bij ons komen er twee ambtsdragers en er wordt hoofdzakelijk gesproken over zaken die eeuwigheidswaarde hebben. Bijzonder waardevol, al zie ik er wel tegenop wanneer ze komen.
In een vorige gemeente waar ik lid was deden ze het zo: ze begonnen het huisbezoek met een gebed en een gedeelte uit Gods Woord en de broeders probeerden vanuit dat gelezen Woord een gesprek op gang te brengen. Ik vond dat een mooie manier. Je verzandt dan niet snel in praatjes over koetjes en kalfjes.

Ik ben er voorstander van dat het gesprek z.s.m. over geestelijke zaken gaat. Daar komt men voor en iedereen van het gezin weet dat ook. Alle zinnen daarvoor geven toch een bepaalde spanning, zo van: Ja dit is het aanloopje.
Daarom maar gewoon recht op de man af: "Zo, en hoe staat het met uw verhouding met de Heere?" "Kunt u iets vertellen van vrucht op de prediking in uw leven?"

Ik heb altijd moeite met de opmerking dat mensen als het hierover gaat, heel snel zeggen: Ja, ik leg m'n innerlijk niet zomaar op tafel, of ik praat er niet makkelijk over, o.i.d. Dat hoeft ook niet, maar op een huisbezoek moet dat nu juist wel kunnen.
Elke invoelende ouderling zal heel snel merken met wat voor persoon hij te maken heeft en zal de vragen zo gaan stellen dat iemand toch (misschien schuchter) wel gaat praten.

Luther schreef:

Ander schreef:Ik waardeer het huisbezoek ook zeer. Bij ons komen er twee ambtsdragers en er wordt hoofdzakelijk gesproken over zaken die eeuwigheidswaarde hebben. Bijzonder waardevol, al zie ik er wel tegenop wanneer ze komen.
In een vorige gemeente waar ik lid was deden ze het zo: ze begonnen het huisbezoek met een gebed en een gedeelte uit Gods Woord en de broeders probeerden vanuit dat gelezen Woord een gesprek op gang te brengen. Ik vond dat een mooie manier. Je verzandt dan niet snel in praatjes over koetjes en kalfjes.

Ik ben er voorstander van dat het gesprek z.s.m. over geestelijke zaken gaat. Daar komt men voor en iedereen van het gezin weet dat ook. Alle zinnen daarvoor geven toch een bepaalde spanning, zo van: Ja dit is het aanloopje.
Daarom maar gewoon recht op de man af: "Zo, en hoe staat het met uw verhouding met de Heere?" "Kunt u iets vertellen van vrucht op de prediking in uw leven?"

Ik heb altijd moeite met de opmerking dat mensen als het hierover gaat, heel snel zeggen: Ja, ik leg m'n innerlijk niet zomaar op tafel, of ik praat er niet makkelijk over, o.i.d. Dat hoeft ook niet, maar op een huisbezoek moet dat nu juist wel kunnen.
Elke invoelende ouderling zal heel snel merken met wat voor persoon hij te maken heeft en zal de vragen zo gaan stellen dat iemand toch (misschien schuchter) wel gaat praten.

Waarbij gewoon wel blijft staan dat er min of meer een vertrouwensband moet zijn om echt te kunnen communiceren. Wat geen excuus moet zijn om je mond te houden.

fluitje schreef:
Ook ambtsdragers dienen zich voor te bereiden op het bezoek.
Ik heb het eens meegemaakt dat ze vroegen hoeveel kinderen wij nu hebben.

herkenbaar. Ooit vroeg een ouderling ook iets aan me waaruit bleek dat hij absoluut niets wist van onze situatie
Toen dacht ik ook dat als je op huisbezoek gaat het op zijn minst wenselijk is dat je vorige rapporten even doorneemt van de gezinnen waar je op bezoek gaat die avond.
Zodat het gezin ook niet het idee heeft dat het elk huisbezoek weer dezelfde dingen moet vertellen

Ook zou ik ervoor willen pleiten om huisbezoeken aan gezinnen ook af en toe zonder kinderen te doen.
Het werkt erg remmend om alles op tafel te leggen als er een stel kinderen bij zitten.
Niet w.b. geestelijke zaken, maar er kunnen andere dingen spelen waar je graag eens een pastoraal gesprek over wil
bijv. opvoedkwesties ofzo...

helma schreef:

fluitje schreef:
Ook ambtsdragers dienen zich voor te bereiden op het bezoek.
Ik heb het eens meegemaakt dat ze vroegen hoeveel kinderen wij nu hebben.

herkenbaar. Ooit vroeg een ouderling ook iets aan me waaruit bleek dat hij absoluut niets wist van onze situatie
Toen dacht ik ook dat als je op huisbezoek gaat het op zijn minst wenselijk is dat je vorige rapporten even doorneemt van de gezinnen waar je op bezoek gaat die avond.
Zodat het gezin ook niet het idee heeft dat het elk huisbezoek weer dezelfde dingen moet vertellen

Ook zou ik ervoor willen pleiten om huisbezoeken aan gezinnen ook af en toe zonder kinderen te doen.
Het werkt erg remmend om alles op tafel te leggen als er een stel kinderen bij zitten.
Niet w.b. geestelijke zaken, maar er kunnen andere dingen spelen waar je graag eens een pastoraal gesprek over wil
bijv. opvoedkwesties ofzo...

Ik weet dat er ambtsdragers zijn die vragen of het gewenst is een deel van het gesprek zonder de kinderen te doen. Mijns inziens een een prima tussenoplossing.

helma schreef: Ook zou ik ervoor willen pleiten om huisbezoeken aan gezinnen ook af en toe zonder kinderen te doen.
Het werkt erg remmend om alles op tafel te leggen als er een stel kinderen bij zitten.
Niet w.b. geestelijke zaken, maar er kunnen andere dingen spelen waar je graag eens een pastoraal gesprek over wil
bijv. opvoedkwesties ofzo...

En andersom, met name m.b.t. de tieners. In onze gemeente zijn de jeugdouderlingen bezig met een methode. Komt erop neer dat eerste half uur met jongeren is en daarna met ouderen. Weet niet of het in de praktijk zal werken maar dat wachten we wel af.

fluitje schreef:

helma schreef: Ook zou ik ervoor willen pleiten om huisbezoeken aan gezinnen ook af en toe zonder kinderen te doen.
Het werkt erg remmend om alles op tafel te leggen als er een stel kinderen bij zitten.
Niet w.b. geestelijke zaken, maar er kunnen andere dingen spelen waar je graag eens een pastoraal gesprek over wil
bijv. opvoedkwesties ofzo...

En andersom, met name m.b.t. de tieners. In onze gemeente zijn de jeugdouderlingen bezig met een methode. Komt erop neer dat eerste half uur met jongeren is en daarna met ouderen. Weet niet of het in de praktijk zal werken maar dat wachten we wel af.

lijkt me wel
W.s. praten tienrs beter zonder ouders.
(maar ik vind het soms wel fijn om wel te horen wat ze zeggen, ze zetten je soms voor verrassingen)

Waar gebeurd:

- Vader: 'De wijziging van avond naar middagdienst vinden we heel erg fijn.
- Zoon (8 jaar): Wat zeg je nu, pa. Je gaat nooit 's middags of 's avonds?

Zeer verrassend