De een zal wat makkelijk over zijn innerlijk praten dan de ander. Het ligt absoluut niet aan de personen. Die zijn stuk voor stuk zo laagdrempelig als wat.Mister schreef:Waar zit het er tegen op zien dan in? Heeft het te maken met het geestelijke component of met de personen die langskomen?Ander schreef:Ik waardeer het huisbezoek ook zeer. Bij ons komen er twee ambtsdragers en er wordt hoofdzakelijk gesproken over zaken die eeuwigheidswaarde hebben. Bijzonder waardevol, al zie ik er wel tegenop wanneer ze komen.
In een vorige gemeente waar ik lid was deden ze het zo: ze begonnen het huisbezoek met een gebed en een gedeelte uit Gods Woord en de broeders probeerden vanuit dat gelezen Woord een gesprek op gang te brengen. Ik vond dat een mooie manier. Je verzandt dan niet snel in praatjes over koetjes en kalfjes.
Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
Wat ook bijzonder mooi is! Het is niet nogal even wat om je zieleroerselen op tafel te leggen als je een drempel ervaart met de broeders die je komen bezoeken.Ander schreef:De een zal wat makkelijk over zijn innerlijk praten dan de ander. Het ligt absoluut niet aan de personen. Die zijn stuk voor stuk zo laagdrempelig als wat.Mister schreef:Waar zit het er tegen op zien dan in? Heeft het te maken met het geestelijke component of met de personen die langskomen?Ander schreef:Ik waardeer het huisbezoek ook zeer. Bij ons komen er twee ambtsdragers en er wordt hoofdzakelijk gesproken over zaken die eeuwigheidswaarde hebben. Bijzonder waardevol, al zie ik er wel tegenop wanneer ze komen.
In een vorige gemeente waar ik lid was deden ze het zo: ze begonnen het huisbezoek met een gebed en een gedeelte uit Gods Woord en de broeders probeerden vanuit dat gelezen Woord een gesprek op gang te brengen. Ik vond dat een mooie manier. Je verzandt dan niet snel in praatjes over koetjes en kalfjes.
- JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
Ik herken wel wat in je eerste gedeelte. Soms denk ik: laat maar iemand komen die veel praat, dan hoef ik zelf weinig te zeggen. Hetzelfde geldt voor een Bijbelstudiekring oid. Soms is het makkelijk als er iemand in je groepje zit die graag veel praatAnder schreef:De een zal wat makkelijk over zijn innerlijk praten dan de ander. Het ligt absoluut niet aan de personen. Die zijn stuk voor stuk zo laagdrempelig als wat.Mister schreef:Waar zit het er tegen op zien dan in? Heeft het te maken met het geestelijke component of met de personen die langskomen?Ander schreef:Ik waardeer het huisbezoek ook zeer. Bij ons komen er twee ambtsdragers en er wordt hoofdzakelijk gesproken over zaken die eeuwigheidswaarde hebben. Bijzonder waardevol, al zie ik er wel tegenop wanneer ze komen.
In een vorige gemeente waar ik lid was deden ze het zo: ze begonnen het huisbezoek met een gebed en een gedeelte uit Gods Woord en de broeders probeerden vanuit dat gelezen Woord een gesprek op gang te brengen. Ik vond dat een mooie manier. Je verzandt dan niet snel in praatjes over koetjes en kalfjes.

Ik weet, mijn Verlosser leeft
Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
Dat kan ik me voorstellen ja. Maar op een gezonde wijze opzien tegen ambtsdragers lijkt me niet verkeerd.Mister schreef:Wat ook bijzonder mooi is! Het is niet nogal even wat om je zieleroerselen op tafel te leggen als je een drempel ervaart met de broeders die je komen bezoeken.
Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
Deze methode is bij ons ook gebruikelijk. Vanuit Gods Woord het gesprek aangaan, en als het goed is beginnen met de kinderen, zodat zij er ook werkelijk bij betrokken worden bij het gesprek.Ander schreef:In een vorige gemeente waar ik lid was deden ze het zo: ze begonnen het huisbezoek met een gebed en een gedeelte uit Gods Woord en de broeders probeerden vanuit dat gelezen Woord een gesprek op gang te brengen. Ik vond dat een mooie manier. Je verzandt dan niet snel in praatjes over koetjes en kalfjes.
Juist het contact met hen is ook belangrijk en niet dat zij er slechts 'verplicht zitvlees' opbouwen.
Ook ambtsdragers dienen zich voor te bereiden op het bezoek.
Ik heb het eens meegemaakt dat ze vroegen hoeveel kinderen wij nu hebben.

Wat gezegd is m.b.t. talenten opzoeken binnen de gemeente. In oze gemeente is deze taak weggelegd bij het diakonaal huisbezoek. Dit moet eigenlijk eens in 3 jaar plaatsvinden waarbij gekeken wordt naar je werk, hobby's enzovoort.
Hierdoor kan je een onderwijzer in opleiding bijvoorbeeld mogelijk inzetten bij de creche of zondagschool. Maar ook een electricien t.b.v. de Commissie van Beheer.
Vertel God niet hoe groot jouw storm is. Vertel de storm hoe groot jouw GOD is !!!
Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
Wat bedoel je dan met opzien? Het zijn gewone mensen, door God geroepen tot een ambt en derhalve onzer achting waardig. Op die manier?Ander schreef:Dat kan ik me voorstellen ja. Maar op een gezonde wijze opzien tegen ambtsdragers lijkt me niet verkeerd.Mister schreef:Wat ook bijzonder mooi is! Het is niet nogal even wat om je zieleroerselen op tafel te leggen als je een drempel ervaart met de broeders die je komen bezoeken.
Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
ja, helemaal.Mister schreef:Wat bedoel je dan met opzien? Het zijn gewone mensen, door God geroepen tot een ambt en derhalve onzer achting waardig. Op die manier?Ander schreef:Dat kan ik me voorstellen ja. Maar op een gezonde wijze opzien tegen ambtsdragers lijkt me niet verkeerd.Mister schreef:Wat ook bijzonder mooi is! Het is niet nogal even wat om je zieleroerselen op tafel te leggen als je een drempel ervaart met de broeders die je komen bezoeken.
Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
Off-topic: wel een fijn op één lijn te zittenAnder schreef:ja, helemaal.Mister schreef:Wat bedoel je dan met opzien? Het zijn gewone mensen, door God geroepen tot een ambt en derhalve onzer achting waardig. Op die manier?Ander schreef:Dat kan ik me voorstellen ja. Maar op een gezonde wijze opzien tegen ambtsdragers lijkt me niet verkeerd.Mister schreef:Wat ook bijzonder mooi is! Het is niet nogal even wat om je zieleroerselen op tafel te leggen als je een drempel ervaart met de broeders die je komen bezoeken.

Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
Ik ben er voorstander van dat het gesprek z.s.m. over geestelijke zaken gaat. Daar komt men voor en iedereen van het gezin weet dat ook. Alle zinnen daarvoor geven toch een bepaalde spanning, zo van: Ja dit is het aanloopje.Ander schreef:Ik waardeer het huisbezoek ook zeer. Bij ons komen er twee ambtsdragers en er wordt hoofdzakelijk gesproken over zaken die eeuwigheidswaarde hebben. Bijzonder waardevol, al zie ik er wel tegenop wanneer ze komen.
In een vorige gemeente waar ik lid was deden ze het zo: ze begonnen het huisbezoek met een gebed en een gedeelte uit Gods Woord en de broeders probeerden vanuit dat gelezen Woord een gesprek op gang te brengen. Ik vond dat een mooie manier. Je verzandt dan niet snel in praatjes over koetjes en kalfjes.
Daarom maar gewoon recht op de man af: "Zo, en hoe staat het met uw verhouding met de Heere?" "Kunt u iets vertellen van vrucht op de prediking in uw leven?"
Ik heb altijd moeite met de opmerking dat mensen als het hierover gaat, heel snel zeggen: Ja, ik leg m'n innerlijk niet zomaar op tafel, of ik praat er niet makkelijk over, o.i.d. Dat hoeft ook niet, maar op een huisbezoek moet dat nu juist wel kunnen.
Elke invoelende ouderling zal heel snel merken met wat voor persoon hij te maken heeft en zal de vragen zo gaan stellen dat iemand toch (misschien schuchter) wel gaat praten.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
Waarbij gewoon wel blijft staan dat er min of meer een vertrouwensband moet zijn om echt te kunnen communiceren. Wat geen excuus moet zijn om je mond te houden.Luther schreef:Ik ben er voorstander van dat het gesprek z.s.m. over geestelijke zaken gaat. Daar komt men voor en iedereen van het gezin weet dat ook. Alle zinnen daarvoor geven toch een bepaalde spanning, zo van: Ja dit is het aanloopje.Ander schreef:Ik waardeer het huisbezoek ook zeer. Bij ons komen er twee ambtsdragers en er wordt hoofdzakelijk gesproken over zaken die eeuwigheidswaarde hebben. Bijzonder waardevol, al zie ik er wel tegenop wanneer ze komen.
In een vorige gemeente waar ik lid was deden ze het zo: ze begonnen het huisbezoek met een gebed en een gedeelte uit Gods Woord en de broeders probeerden vanuit dat gelezen Woord een gesprek op gang te brengen. Ik vond dat een mooie manier. Je verzandt dan niet snel in praatjes over koetjes en kalfjes.
Daarom maar gewoon recht op de man af: "Zo, en hoe staat het met uw verhouding met de Heere?" "Kunt u iets vertellen van vrucht op de prediking in uw leven?"
Ik heb altijd moeite met de opmerking dat mensen als het hierover gaat, heel snel zeggen: Ja, ik leg m'n innerlijk niet zomaar op tafel, of ik praat er niet makkelijk over, o.i.d. Dat hoeft ook niet, maar op een huisbezoek moet dat nu juist wel kunnen.
Elke invoelende ouderling zal heel snel merken met wat voor persoon hij te maken heeft en zal de vragen zo gaan stellen dat iemand toch (misschien schuchter) wel gaat praten.
Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
herkenbaar. Ooit vroeg een ouderling ook iets aan me waaruit bleek dat hij absoluut niets wist van onze situatiefluitje schreef:
Ook ambtsdragers dienen zich voor te bereiden op het bezoek.
Ik heb het eens meegemaakt dat ze vroegen hoeveel kinderen wij nu hebben.![]()
Toen dacht ik ook dat als je op huisbezoek gaat het op zijn minst wenselijk is dat je vorige rapporten even doorneemt van de gezinnen waar je op bezoek gaat die avond.
Zodat het gezin ook niet het idee heeft dat het elk huisbezoek weer dezelfde dingen moet vertellen
Ook zou ik ervoor willen pleiten om huisbezoeken aan gezinnen ook af en toe zonder kinderen te doen.
Het werkt erg remmend om alles op tafel te leggen als er een stel kinderen bij zitten.
Niet w.b. geestelijke zaken, maar er kunnen andere dingen spelen waar je graag eens een pastoraal gesprek over wil
bijv. opvoedkwesties ofzo...
Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
Ik weet dat er ambtsdragers zijn die vragen of het gewenst is een deel van het gesprek zonder de kinderen te doen. Mijns inziens een een prima tussenoplossing.helma schreef:herkenbaar. Ooit vroeg een ouderling ook iets aan me waaruit bleek dat hij absoluut niets wist van onze situatiefluitje schreef:
Ook ambtsdragers dienen zich voor te bereiden op het bezoek.
Ik heb het eens meegemaakt dat ze vroegen hoeveel kinderen wij nu hebben.![]()
Toen dacht ik ook dat als je op huisbezoek gaat het op zijn minst wenselijk is dat je vorige rapporten even doorneemt van de gezinnen waar je op bezoek gaat die avond.
Zodat het gezin ook niet het idee heeft dat het elk huisbezoek weer dezelfde dingen moet vertellen
Ook zou ik ervoor willen pleiten om huisbezoeken aan gezinnen ook af en toe zonder kinderen te doen.
Het werkt erg remmend om alles op tafel te leggen als er een stel kinderen bij zitten.
Niet w.b. geestelijke zaken, maar er kunnen andere dingen spelen waar je graag eens een pastoraal gesprek over wil
bijv. opvoedkwesties ofzo...
Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
En andersom, met name m.b.t. de tieners. In onze gemeente zijn de jeugdouderlingen bezig met een methode. Komt erop neer dat eerste half uur met jongeren is en daarna met ouderen. Weet niet of het in de praktijk zal werken maar dat wachten we wel af.helma schreef: Ook zou ik ervoor willen pleiten om huisbezoeken aan gezinnen ook af en toe zonder kinderen te doen.
Het werkt erg remmend om alles op tafel te leggen als er een stel kinderen bij zitten.
Niet w.b. geestelijke zaken, maar er kunnen andere dingen spelen waar je graag eens een pastoraal gesprek over wil
bijv. opvoedkwesties ofzo...
Vertel God niet hoe groot jouw storm is. Vertel de storm hoe groot jouw GOD is !!!
Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
fluitje schreef:En andersom, met name m.b.t. de tieners. In onze gemeente zijn de jeugdouderlingen bezig met een methode. Komt erop neer dat eerste half uur met jongeren is en daarna met ouderen. Weet niet of het in de praktijk zal werken maar dat wachten we wel af.helma schreef: Ook zou ik ervoor willen pleiten om huisbezoeken aan gezinnen ook af en toe zonder kinderen te doen.
Het werkt erg remmend om alles op tafel te leggen als er een stel kinderen bij zitten.
Niet w.b. geestelijke zaken, maar er kunnen andere dingen spelen waar je graag eens een pastoraal gesprek over wil
bijv. opvoedkwesties ofzo...

W.s. praten tienrs beter zonder ouders.
(maar ik vind het soms wel fijn om wel te horen wat ze zeggen, ze zetten je soms voor verrassingen)

Re: Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?
Waar gebeurd:
- Vader: 'De wijziging van avond naar middagdienst vinden we heel erg fijn.
- Zoon (8 jaar): Wat zeg je nu, pa. Je gaat nooit 's middags of 's avonds?
Zeer verrassend
- Vader: 'De wijziging van avond naar middagdienst vinden we heel erg fijn.
- Zoon (8 jaar): Wat zeg je nu, pa. Je gaat nooit 's middags of 's avonds?
Zeer verrassend

Vertel God niet hoe groot jouw storm is. Vertel de storm hoe groot jouw GOD is !!!