Wikipedia,

In 1603 werd Arminius hoogleraar theologie te Leiden. Zijn collega-hoogleraar Franciscus Gomarus protesteerde hier heftig tegen. Vrijwel direct, in 1604, kwamen de hoogleraren met elkaar in botsing. Hun conflict draaide om de rechtvaardigingsleer en het daaraan grenzende leerstuk van de predestinatie. Voor Arminius was het geloof van een mens tot op zekere hoogte voorwaarde voor het vergevend oordeel waarin God die mens 'rechtvaardigt', d.w.z. rechtvaardig verklaart. Het geloof is geen voldoende, maar wel een noodzakelijke voorwaarde voor Gods vergeving. Voor Gomarus was de rol van het geloof hier louter een instrumentele: het was de door de Geest gewekte aanvaarding door een mens van Gods rechtvaardigend oordeel. Als Gods vergeving in alle opzichten aan het geloof voorafgaat (zoals Gomarus dacht), is het een logische volgende stap om daarbij te onderstrepen: dit oordeel en het besluit om een mens tot geloof daaraan te brengen zijn bij God niet opeens opgekomen, maar vormen zijn verkiezing van eeuwigheid. Als men (met Arminius) de vrije keuze voor het geloof onderstreept, moet men Gods eeuwig raadsbesluit ook als mede afhankelijk van deze menselijke keuze opvatten. Zo komt men van de rechtvaardigingsleer als vanzelf op de predestinatieleer. Deze verschuiving heeft zich in de discussie tussen arminianen en gomaristen inderdaad voltrokken. De Amsterdamse predikant Plancius mengde zich in de strijd en koos partij voor Gomarus. Al snel groeide het religieuze meningsverschil uit tot een nationale, politieke strijd. In 1607 werd een commissie in het leven geroepen die het conflict moest beslechten. Pas in 1618 zou tijdens de Synode van Dordrecht besloten worden dat de leer van Gomarus de leer van de Gereformeerde Kerk was.

als ik me niet vergis is het verschil tussen arminius en gomarus ook van politieke aard?
althans, je kunt het 1 op 1 leggen.
terug te voeren op de rekkelijken, zeg de regenten uit holland, de zgn. politieken. kortweg oldenbarnevelt.
en de preciezen, de zgn. kerkelijken, zeg het gewone volk van omliggende staten, kortweg maurits.
arminius en gomarus zelf waren 2 hoogleraren die ruzie hadden en dat zelfs voor de regering moesten uit komen leggen in 1608.
het calvinisme kwam in die tijd op in de noordelijke nederlanden. terwijl er al een specifiek nederlands reformatorische richting bestond [moderne devotie van geert groote en het bijbels humanisme van erasmus]
vanwege de inquisitie vluchten veel zuiderlingen naar het noorden [ik heb begrepen dat gomarus een belg was].
de calvinisten waren erg anti-paaps. en veel preciezer dan de rekkelijken. en dus tegen arminius die de deur openzette naar rk leer van de goede werken. uiteindelijk kreeg maurits de macht.


een remonstrant zei pas tegen me: eigenlijk kun je het vergelijken met de politiek van nu.
een regentenpartij zoals de pvda [rekkelijken, regenten] en een partij als de sp of de pvv [preciezen, het gewone volk].
[uiteraard is het bizar om het met nu te vergelijken, want hoe moet ik dan tegen moslims aankijken?]

ha, 'zie dat alexander cd ook al aan het spammen is.
hopelijk niet teveel dubbele dingen.

ik vond ergens nog dit gedicht van Vondel


Weeghschael van Hollandt, of de Hollandtsche transformatie

Gommer en Armyn te Hoof.
Dongen om het recht Geloof;
Yeders ingebraght bescheit
In de Weegschael wert geleit:
Dokter Gommer, arme knecht,
Had 'et met den eersten slecht,
Mits de schranderen Armyn,
Tegens Beza , en Calvijn,
Ley den rok van d' Advokaet,
En de kussens van den Raedt,
En het brein dat geenzins scheen.
Ydel van gesonde Reên,
Brieven die vermelden plat.
't Heiligh Recht van elke Stadt.
Gommer zach vast hier en gins,
Tot zoo lang mijn Heer de Prins.
Gommers zijd', die boven hing,
Trooste met zijn staele kling,
Die zoo zwaer was van gewigt,
Dat al 't ander viel te licht.
Toen aenbad elk Gommers pop,
En Armyn die kreegh de schop.


Joost van den Vondel

Tiberius schreef: Dan ben je hier op Refoforum in ieder geval op het goede adres: bijna iedereen hier is deskundige, zo niet professional, op het gebied van de theologie.

Ik vat deze opmerking maar cynisch op. Volgens mij zijn er hier maar weinig mensen die theologie hebben gestudeerd.

Bureaucraat schreef:

Tiberius schreef: Dan ben je hier op Refoforum in ieder geval op het goede adres: bijna iedereen hier is deskundige, zo niet professional, op het gebied van de theologie.

Ik vat deze opmerking maar cynisch op. Volgens mij zijn er hier maar weinig mensen die theologie hebben gestudeerd.

Dat zal je nog meevallen; lang niet iedereen zegt dat overigens gelijk.

Dan zal ik mij maar bescheiden opstellen als bedrijfskundige tussen de theologische professionals.

memento schreef:

Alexander CD schreef:Voor de Dordse vaderen was het onderscheid zeer groot

Is dat historisch juist? Volgens mij hebben de Dordste vaderen niet zozeer de leer van Arminius veroordeeld, maar die van de Remonstrantie. En voor zover ik Arminius werken kan beoordelen, vraag ik me toch af of Arminius het wel met de Remonstrantie eens zou zijn geweest...

Arminius ontkende dat de mens dood was in zijn overtredingen en zonde.
Volgens Arminius was de mens nog in staat iets goeds te doen.

Luther schreef:

Tiberius schreef:

Bureaucraat schreef:... met name leken maken zich hieraan schuldig, maar dat men van de hoed en de rand niet weet.

Dan ben je hier op Refoforum in ieder geval op het goede adres: bijna iedereen hier is deskundige, zo niet professional, op het gebied van de theologie.

ja nee...daar draait het om, de schriftgeleerden uit de tijd van de Heer zelf, deden het ook goed, die hadden het echt door allemaal. *proest*
de schriftgeleerden anno 2009, kunnen niet eens antwoorden (zonder 100 boeken en ruzie) over de eerste basis zaken, melk. (hebr 6:1-3 )

aan de andere kant is er (vooral in de evangelische kampen, maar ook algemeen door de tijdsgeest) veel anti-intellectualisme

quote van henk bakker:

'Anti-intellectualisme, ook verpakt in ingewikkelde systemen van bijzondere kennis, is ondertussen via de reli-markt tot de kerken doorgedrongen. Niet dat alle kerken daaronder te lijden hebben. Wel valt over de volle breedte van het kerkelijke erf de afname van bijbelonderwijs te betreuren. Soms wordt er over het geloof nauwelijks meer redelijk nagedacht en irriteert men zich aan elk geleerd gedoe over christelijk geloof.'

de balans is dus moeilijk te vinden in kerkelijk nederland.
En idd de gereformeerde zouden idd willen dat arminius nu zou preken in de meeste 'gereformeerde' kerken. zijn volgelingen werden steeds losser, en meer naar pelagius toe, en zelfs voorbij in het occulte, (veel later)

Alexander CD schreef:

memento schreef:

Alexander CD schreef:Voor de Dordse vaderen was het onderscheid zeer groot

Is dat historisch juist? Volgens mij hebben de Dordste vaderen niet zozeer de leer van Arminius veroordeeld, maar die van de Remonstrantie. En voor zover ik Arminius werken kan beoordelen, vraag ik me toch af of Arminius het wel met de Remonstrantie eens zou zijn geweest...

Arminius ontkende dat de mens dood was in zijn overtredingen en zonde.
Volgens Arminius was de mens nog in staat iets goeds te doen.

Kun je dat aantonen vanuit zijn werken?

memento schreef:

Alexander CD schreef:Voor de Dordse vaderen was het onderscheid zeer groot

Is dat historisch juist? Volgens mij hebben de Dordste vaderen niet zozeer de leer van Arminius veroordeeld, maar die van de Remonstrantie. En voor zover ik Arminius werken kan beoordelen, vraag ik me toch af of Arminius het wel met de Remonstrantie eens zou zijn geweest...

De Dordtse vaderen hebben inderdaad de leer van de Remonstranten beoordeeld en veroordeeld, niet rechtstreeks de leer van Arminius.
Echter, het is historisch gezien wel heel duidelijk dat de leerstellingen van de Remonstranten voor een belangrijk deel terug te voeren waren op de Arminius.
Daarnaast dwaalde Arminius niet alleen in de leer van de verkiezing e.d., maar ook in de leer van de rechtvaardigmaking zoals bij Trigland duidelijk te lezen is, hetgeen verder niet op de Dordtse Synode behandeld is, maar wel belangrijk genoeg.

Z.

memento schreef:

Alexander CD schreef:Arminius ontkende dat de mens dood was in zijn overtredingen en zonde.
Volgens Arminius was de mens nog in staat iets goeds te doen.

Kun je dat aantonen vanuit zijn werken?

Ik heb wel eens gehoord dat je dat uit zijn preken over Romeinen 7 zou kunnen opmaken, waarbij hij die woorden zag alsof ze golden van de tijd vóór Paulus bekering. Dat zou dus ook gelden voor Paulus' woorden: Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik. Dat gaat dan nog niet zozeer over in staat zijn om het goede te doen, maar wel om het goede te willen. Waarbij je volgens mij wel een andere visie op de doodsstaat krijgt.

Maar goed, je zal aan mijn woorden kunnen merken dat ik het voorzichtig formuleer: ik heb ooit een klok horen luiden zeg maar. Misschien weet één van de kenners waar de klepel hangt?

Jongere schreef:

memento schreef:

Alexander CD schreef:Arminius ontkende dat de mens dood was in zijn overtredingen en zonde.
Volgens Arminius was de mens nog in staat iets goeds te doen.

Kun je dat aantonen vanuit zijn werken?

Ik heb wel eens gehoord dat je dat uit zijn preken over Romeinen 7 zou kunnen opmaken, waarbij hij die woorden zag alsof ze golden van de tijd vóór Paulus bekering. Dat zou dus ook gelden voor Paulus' woorden: Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik. Dat gaat dan nog niet zozeer over in staat zijn om het goede te doen, maar wel om het goede te willen. Waarbij je volgens mij wel een andere visie op de doodsstaat krijgt.

Maar goed, je zal aan mijn woorden kunnen merken dat ik het voorzichtig formuleer: ik heb ooit een klok horen luiden zeg maar. Misschien weet één van de kenners waar de klepel hangt?

Ik weet die klepel ook niet te vinden, vandaar dat ik dit topic heb geopend.

memento schreef:

Alexander CD schreef:

memento schreef:

Alexander CD schreef:Voor de Dordse vaderen was het onderscheid zeer groot

Is dat historisch juist? Volgens mij hebben de Dordste vaderen niet zozeer de leer van Arminius veroordeeld, maar die van de Remonstrantie. En voor zover ik Arminius werken kan beoordelen, vraag ik me toch af of Arminius het wel met de Remonstrantie eens zou zijn geweest...

Arminius ontkende dat de mens dood was in zijn overtredingen en zonde.
Volgens Arminius was de mens nog in staat iets goeds te doen.

Kun je dat aantonen vanuit zijn werken?

Ik kan wel hele stukken engelse teks citeren die niemand leest, we weten allemaal wel dat de remonstanten volgelingen zijn van Arminius.
De remonstranten zijn alleen maar verder afgedwaald dat is duidelijk.
Ik denk dat Arminius een heel goede predikant zou zijn in de bevindelijke kerken, hij is er goed op zijn plaats!
Maar ik heb wat beters gevonden, vrije genade van een soeverein God.