.

[Afgewezen]

Precies. Hij bracht ze niet eerst bij de wet en dan bij God. Hij vertelde eerst over Gods liefde en genade...

Ook over Gods toorn en het gericht! Zie Hand. 17.

[Jongere]

Wie weet van wie het onderstaande citaat is?

Een andere tekst die hierover gaat is Romeinen 3:20. De apostel zegt daar: "Door de wet is de kennis der zonde". Daar is de wet voor. Nu hoop ik maar, dat niemand genoeg krijgt van mijn voortdurende verwijzingen naar de puriteinen; het zou droevig zijn, als dat zo was! Ik verwijs naar hen, omdat zij bleven geloven in de noodzaak van 'grondig wetswerk', dat aan de prediking van het Evangelie voorafging. Met andere woorden, zij namen de tijd om zich ervan te verzekeren, dat mensen oprecht van hun zonden overtuigd waren. Dit voorbereidende wetsonderwijs was eveneens kenmerkend voor de prediking van George Whitefield en van John en Charles Wesley. Het bleef zelfs tot het einde van de negentiende eeuw een van de karakteristieken van de echt-evangelische prediking.
De bedoeling van dit 'wetswerk' vinden we in de tekst "door de wet is de kennis der zonde". Dat is de functie van de wet. "Zij is om de overtredingen daarbij gesteld" (Gal. 3:19). De wet is nooit geïntroduceerd om de mens van een weg tot verlossing te voorzien; dat kon de wet ook niet zijn, "omdat zij door het vlees krachteloos was" (Rom. 8:3). Waarom dan de wet? Wel, de wet werd gegeven, opdat de zonde openbaar zou worden zonde te zijn (Rom. 7:13). De mens houdt niet van de gedachte aan zonde, hij komt er tegen in opstand, hij haat die. En juist daarom moet de mens onder de wet gebracht worden. Hij moet overtuigd raken van zijn zonde, zijn verstand moet aangesproken en verlicht worden, zodat hij een goed zicht krijgt op zijn toestand. De prediking van het berouw begint dus bij het verstand en het begripsvermogen. Als u die beide uitsluit, sluit u ook de wet uit, en dat is verschrikkelijk; immers, God heeft Zelf de wet gegeven en dat heeft Hij gedaan met die speciale bedoeling. "Daarom verfoei ik mij, en ik heb berouw in stof en as", zegt Job (Job 42:6). Als u psalm 51 bestudeert, ziet u welke intense gevoelens David daar uitspreekt. Kijk ook eens naar de beroemde gelijkenis van de Heere over de Farizeeër en de tollenaar. We lezen, dat de tollenaar "sloeg op zijn borst" (Luk. 18:13). Niet alleen voelde hij, dat hij zijn ogen niet op kon slaan naar de hemel, dat hij geen recht van spreken had en alleen maar veraf kon blijven staan, maar ook sloeg hij zich op de borst. Romeinen 7:24 zegt: "Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?" In 2 Korinthe 7:11 vinden we een uitzonderlijke beschrijving van de emoties die met oprecht berouw gepaard gaan. Onze Heere Zelf heeft dit alles in een van Zijn zaligsprekingen onder woorden gebracht, in de Bergrede: "Zalig zijn die treuren" (Matth. 5:4). Deze mensen zijn niet alleen arm van geest, zij treuren ook. Hebben wij dit niet op de een of andere manier over het hoofd gezien? Hoe vaak komt u tegenwoordig nog mensen tegen die helemaal overstuur zijn als gevolg van hun zonde? Hoevele van onze bekeerlingen weten iets van die zielenangst? Hoe vaak zien we vandaag de dag nog mensen in tranen vanwege hun zondebesef? Hoeveel mensen kent u, die gekreund hebben van ellende over hun zondige aard? Hebben wij iets dergelijks ooit meegemaakt? Toch vinden we dit allemaal in de Schrift.

De kenmerken die aan het einde worden opgesomt zijn juist de kenmerken die vaak worden teruggezien bij een opwekking. Zou dat ons niet iets te zeggen hebben? Bijvoorbeeld alleen deze preek, van één van de grootste opwekkingspredikers die er hebben geleefd:
http://www.webkey.nl/hc7/images2/artike ... %20God.pdf
Misschien gooien we te snel het kind met het badwater weg, in onze angst voor bepaalde verkeerde ideeën.

Waarbij ik wel dit moet zeggen: de wet prediken is iets fundamenteel anders dan over de wet prediken. Met het laatste bedoel ik dan een uitdrukking als: "als de wet gaat werken in je leven". Het is goed een gemeente te leren over de bevindingen die gepaard gaan met geloofsleven. Heel veel nieuwtestamentische brieven doen dat.

Maar de wet prediken is iets anders. Dat is niet beschouwen, maar prediken met kracht. Dat is direct ontdekken, zoals Jezus dat deed:
Jezus zeide tot haar: Ga heen, roep uw man, en kom hier.
De vrouw antwoordde en zeide: Ik heb geen man. Jezus zeide tot haar: Gij hebt wel gezegd: Ik heb geen man.
Want gij hebt vijf mannen gehad, en dien gij nu hebt, is uw man niet; dat hebt gij met waarheid gezegd.
De vrouw zeide tot Hem: Heere, ik zie, dat Gij een profeet zijt.

[Marnix]

Precies. Hij bracht ze niet eerst bij de wet en dan bij God. Hij vertelde eerst over Gods liefde en genade...

Ook over Gods toorn en het gericht! Zie Hand. 17.

Klopt. Je hebt gelijk. Het gaat ook over het gericht. Mijn punt was vooral dat het niet eerst over de wet gaat. Die noemt Paulus daar juist niet. Wel genade, geen wet. Maar dat hij wel het oordeel noemt klopt. Bedankt voor je correctie!

[Afgewezen]

Packer?

[Jongere]

Packer?

Bijna! Iemand waar Packer erg van onder de indruk was toen hij hem hoorde preken.

[Afgewezen]

Packer?

Bijna! Iemand waar Packer erg van onder de indruk was toen hij hem hoorde preken.

Nog één poging: Lloyd Jones.

[Jongere]

Packer?

Bijna! Iemand waar Packer erg van onder de indruk was toen hij hem hoorde preken.

Nog één poging: Lloyd Jones.

Je wist natuurlijk dat je er nog maar één nodig had.

[PvS]

.

[Luther]

...Hebben wij dit niet op de een of andere manier over het hoofd gezien? Hoe vaak komt u tegenwoordig nog mensen tegen die helemaal overstuur zijn als gevolg van hun zonde? Hoevele van onze bekeerlingen weten iets van die zielenangst? Hoe vaak zien we vandaag de dag nog mensen in tranen vanwege hun zondebesef? Hoeveel mensen kent u, die gekreund hebben van ellende over hun zondige aard? Hebben wij iets dergelijks ooit meegemaakt? Toch vinden we dit allemaal in de Schrift...(Lloyd Jones)

Misschien gooien we te snel het kind met het badwater weg, in onze angst voor bepaalde verkeerde ideeën.


Maar de wet prediken is iets anders. Dat is niet beschouwen, maar prediken met kracht. Dat is direct ontdekken, zoals Jezus dat deed:
Jezus zeide tot haar: Ga heen, roep uw man, en kom hier.
De vrouw antwoordde en zeide: Ik heb geen man. Jezus zeide tot haar: Gij hebt wel gezegd: Ik heb geen man.
Want gij hebt vijf mannen gehad, en dien gij nu hebt, is uw man niet; dat hebt gij met waarheid gezegd.
De vrouw zeide tot Hem: Heere, ik zie, dat Gij een profeet zijt.

Dit bedoel ik nu wat Lloyd Jones hier noemt.
Zalig worden door verloren te gaan.
Bedankt Jongere.
Een stuk om nog eens over na te denken, want er wordt wel degelijk iets over het hoofd gezien.
Wie oren heeft om te horen, die hore.

Inderdaad!
Het gaat er om dat we door het Woord en de prediking ons door de werking van de Heilige Geest ellendig weten, d.w.z.: dat we zonder God leven en dat juist dat nu onverdragelijk wordt.

[elbert]

Precies. Hij bracht ze niet eerst bij de wet en dan bij God. Hij vertelde eerst over Gods liefde en genade en daarna kwamen de wetten. Het begint niet met eerst dingen doen en dan genade krijgen. Eerst genade krijgen en de Geest. En Hij schrijft de wetten in ons binnenste.

Ook de 10 geboden beginnen met de verlossing.
"Ex. 20:2 Ik ben de HEERE uw God, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis, uitgeleid heb."
Dat brengt me op de vraag of we wet en evangelie niet teveel tegen elkaar uitspelen.

[refo]

Precies. Hij bracht ze niet eerst bij de wet en dan bij God. Hij vertelde eerst over Gods liefde en genade en daarna kwamen de wetten. Het begint niet met eerst dingen doen en dan genade krijgen. Eerst genade krijgen en de Geest. En Hij schrijft de wetten in ons binnenste.

Ook de 10 geboden beginnen met de verlossing.
"Ex. 20:2 Ik ben de HEERE uw God, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis, uitgeleid heb."
Dat brengt me op de vraag of we wet en evangelie niet teveel tegen elkaar uitspelen.

Dat is dan gebod nul?
In mijn bijbel beginnen de 10 geboden in vers 3.

[eilander]

Precies. Hij bracht ze niet eerst bij de wet en dan bij God. Hij vertelde eerst over Gods liefde en genade en daarna kwamen de wetten. Het begint niet met eerst dingen doen en dan genade krijgen. Eerst genade krijgen en de Geest. En Hij schrijft de wetten in ons binnenste.

Ook de 10 geboden beginnen met de verlossing.
"Ex. 20:2 Ik ben de HEERE uw God, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis, uitgeleid heb."
Dat brengt me op de vraag of we wet en evangelie niet teveel tegen elkaar uitspelen.

Dat is dan gebod nul?
In mijn bijbel beginnen de 10 geboden in vers 3.

Als je vers 2 overslaat, sla je wel een belangrijk deel over! De Heere verklaart eerst de God van Zijn volk te zijn. Dit wordt er bij ons wel iedere zondag bij gelezen.

[Luther]

Precies. Hij bracht ze niet eerst bij de wet en dan bij God. Hij vertelde eerst over Gods liefde en genade en daarna kwamen de wetten. Het begint niet met eerst dingen doen en dan genade krijgen. Eerst genade krijgen en de Geest. En Hij schrijft de wetten in ons binnenste.

Ook de 10 geboden beginnen met de verlossing.
"Ex. 20:2 Ik ben de HEERE uw God, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis, uitgeleid heb."
Dat brengt me op de vraag of we wet en evangelie niet teveel tegen elkaar uitspelen.

Dat is dan gebod nul?
In mijn bijbel beginnen de 10 geboden in vers 3.

Als je vers 2 overslaat, sla je wel een belangrijk deel over! De Heere verklaart eerst de God van Zijn volk te zijn. Dit wordt er bij ons wel iedere zondag bij gelezen.

Precies eilander, en daardoor komt de wet ook in een ander perspectief te zijn, namelijk dat de hofdeis van onze Schepper is: LIEFDE. Dat mag Hij toch vragen?

[eilander]

Citaat van W. a Brakel:
(4) Het is niet nodig dat er veel verbrijzeling, schrik en beven voorafga; sommigen worden door de kennis van de waarheid stilletjes, zonder veel strijd en troost, overgebracht; anderen gaan met Zachéüs met blijdschap over door de beminnelijkheden van het evangelie; sommigen door vallen en opstaan, zodat men uit de ene manier van bekering geen besluit mag maken dat de andere niet goed is.
(5) En of u door eigenliefde bewogen zijt geworden, daaruit is uw bekering niet in twijfel te trekken; eigenliefde is hier een deugd, en het eerste begin van meest alle, zo niet van alle, bekeerden; en of u door schrik bewogen zijt geworden, 't is evenveel, of Naämans melaatsheid, of Bartiméüs' blindheid; of Zachéüs' nieuwsgierigheid, of des stokbewaarders schrik de eerste beginselen zijn geweest om u tot Christus te leiden. Daarom houdt u met deze bedenkingen niet op, ziet u nu ware genade, erkent ze, en versterkt er uw hart door.

[Luther]

Citaat van W. a Brakel:
(4) Het is niet nodig dat er veel verbrijzeling, schrik en beven voorafga; sommigen worden door de kennis van de waarheid stilletjes, zonder veel strijd en troost, overgebracht; anderen gaan met Zachéüs met blijdschap over door de beminnelijkheden van het evangelie; sommigen door vallen en opstaan, zodat men uit de ene manier van bekering geen besluit mag maken dat de andere niet goed is.
(5) En of u door eigenliefde bewogen zijt geworden, daaruit is uw bekering niet in twijfel te trekken; eigenliefde is hier een deugd, en het eerste begin van meest alle, zo niet van alle, bekeerden; en of u door schrik bewogen zijt geworden, 't is evenveel, of Naämans melaatsheid, of Bartiméüs' blindheid; of Zachéüs' nieuwsgierigheid, of des stokbewaarders schrik de eerste beginselen zijn geweest om u tot Christus te leiden. Daarom houdt u met deze bedenkingen niet op, ziet u nu ware genade, erkent ze, en versterkt er uw hart door.

Mooi citaat, eilander!