parsifal schreef:memento schreef:
Er zijn binnen de natuurwetenschappen regels over hoe je iets kan bewijzen. Eén van de basisregels daarbij is empirische waarneming, die herhaalbaar en controleerbaar is.
Zo kan je, in het voorbeeld van de zwaartekracht, een proef bedenken die herhaalbaar is, en die dus ook controleerbaar is. Als je dit hebt, heb je iets wetenschappelijk bewezen.
Bij de evolutie-theorie mis je dat soort bewijzen. Je kan het hoogstends waarschijnlijk maken, binnen het kader van een flink aantal (onbewezen) aannames. Dat is echter iets anders dan bewijzen.
Er is inderdaad een principieel verschil tussen zwaartekrachttheorie en evolutietheorie. Maar beide theorieen zijn niet bewijsbaar. Ik geloof niet dat natuurkundigen snel de term "bewezen" zullen gebruiken. Dat is nu eenmaal voorbehouden aan de wiskunde. Ik zal ook nooit beweren dat de evolutietheorie een bewezen theorie is. Ik beweer wel dat we zaken zien die in het genoom die evolutie aannemelijk maken en dat om die reden het niet zomaar om het even is of je evolutie aanhangt of niet. Er zijn criminelen op grond van minder bewijs veroordeeld.
In de wetenschaps-filosofie hanteert men de term "bewijzen" wel, en kan je dus spreken over de zwaartekracht die "bewezen" is, en de evolutie-theorie wat slechts speculatie is, iets wat je hooguit aannemelijk kan maken binnen het kader van een aantal onbewezen aannames. De aannemelijkheid van je argumentatie staat of valt met het geloof in de aannames (net als bij creationisme bijvoorbeeld)
Wat betreft je vergelijking met de veroordeling van criminelen: Ik kan je het boek "Darwin on trial" aanbevelen, geschreven door een jurist, die als een advocaat het "bewijsmateriaal" voor het evolutionisme op een rij zet, en aantoont dat het niet waarschijnlijk is.
Verder is het inderdaad moeilijk om kwantitatief testbare experimenten te doen met evolutie, maar kwalitiatief zijn die experimenten wel mogelijk. Bijvoorbeeld door voorspellingen te doen over het genoom met retrovirussen bijvoorbeeld.
Niemand ontkent hier micro-evolutie, toch? Over macro-evolutie valt echter niets te zeggen, omdat we daar niets over weten...
Ik hou het erop, dat wie de Bijbel in zijn geheel als Gods woord wil lezen, niet anders kan dan de schepping in 7 dagen letterlijk nemen. Zie ook de argumenten die ds. van Kooten heeft aangevoerd. Exegetisch kom je anders in grote problemen bij de het toekennen van onfeilbaarheid aan de woorden van God in de boeken van Mozes, en de woorden van Jezus in het NT.
Ik ga met Dr van den Brink, Warfield, Hodge, Torrey, Augustinus enz. mee dat je de Bijbel ook kunt lezen zonder de schepping in zes dagen letterlijk te nemen. Ik geloof van bovenstaande mensen bovendien dat het Bijbelgetrouwe Christenen zijn en waren. Onfeilbaarheid blijft voor mij: Het staat in de Bijbel zoals God het bedoeld heeft en dat is niet perse historisch (je gaf dit zelf al aan bij Job, waar ook naar verwezen wordt in het NT)
Met de historiciteit van Job staat of valt Gods woord niet. Met de schepping wel. Want óf God heeft de wet niet gesproken (in 6 dagen ....), of God heeft vergaande accomodatie toegepast. Hetzelfde met Jezus woorden. De vraag is: Hoe kunnen wij Gods woord nog serieus nemen, als het óf niet historisch is, óf zulke vergaande accomodatie is dat het niet uit de tekst (en met kennis van de historische context) valt op te maken wat accomodatie is en wat niet?
Ik heb nog geen enkele theoloog daar een goed antwoord op horen geven, terwijl dit wel het hart van het gereformeerde Schrift-verstaan raakt.
Goed, dat kan. Maar daarmee gaat nog steeds mijn (filosofische) argument op, dat evolutie + schepping een irrationele keuze is. Het is óf schepping, óf evolutie + een andere ontstaan-van-het-leven theorie...
Geef je filosofische argument nog eens? Evolutie is in zekere zin "de ene soort ontstaat uit een andere soort" Zeg maar dat nijlpaard en walvis wat verwantschap hebben. Waarom is dat filosofisch niet te combineren met schepping? Het is filosofisch blijkbaar volkomen acceptabel dat God de mens uit het stof van de aarde maakt, maar niet dat Hij hem via vele stappen uit een dier maakt.
De redenatie is:
1. Er zijn 2 problemen: (a) het ontstaan van de soorten, en (b) het ontstaan van leven
2. Voor (a) zijn 2 oplossingen: (1) creationisme, en (2) evolutie (beiden zijn niet te accepteren als wetenschappelijke feiten)
3. Wie probleem (a) oplost met oplossing (1) lost meteen probleem (b) op. Dit is dus de meest rationele keuze, en houdt pas op de meest rationele keuze te zijn, als een andere theorie óf beide problemen even simpel oplost, óf een andere theorie bewezen wordt. De keuze voor oplossing (2) komt dus voort uit extra criteria die je toevoegt, waardoor oplossing (1) afvalt. Bijvoorbeeld: Creationisme is geen werkbare wetenschappelijke stelling, omdat het geen voorspellende waarde heeft, of omdat je überhaubt geen boven-natuurlijke invloed wilt in je wetenschappelijke systeem. De keuze voor evolutionisme is dan de meest rationele. Wat hier echter wel uit volgt, is dat schepping afvalt als mogelijke oplossing voor probleem (b). Immers, indien je criteria schepping uitsluit voor het oplossen van probleem (a), dan moet dit het ook doen voor het oplossen van probleem (b).