Kandidaatstelling ambtsdragers der gemeente

[Herman]

Dat is ook zo'n dogreden van de GG: je bent pas ergens toe geroepen als je helft van de stemmen op je verzameld hebt.

Dat is geen drogreden. Dat is de procedure die we hanteren. Je kan een inwendige roeping hebben, als dat niet overeenkomt met een roeping uit de kerk, dan is het een 'loze' roeping.

Daarom vind ik hetgeen jij schrijft niet helemaal terecht. In mijn visie zou een diaken in het algemeen geen eens voor de keus gesteld hoeven te worden of hij wel geroepen is voor ouderling. Omdat deze (uitzonderingen daargelaten) nooit voor de keus gesteld zou moeten worden zolang deze het ambt van diaken bekleed. Persoonlijk vind ik het een uitholling van het ambt van diaken zoals er in de praktijk veel wordt omgegaan. Daarnaast hebben deze mensen bijna geen keus want dan moeten ze vraag beantwoorden waarom wel diaken en geen ouderling worden. Voor veel mensen geld kerkenraad is kerkenraad. Dus is zo'n verkiezing dan wel helemaal fair is er ten diepste nog een keus. Alleen de degene met een zeer sterke rug kunnen nog 'nee' zeggen en toch hun diakenschap blijven uitoefenen.

Het is geen schande om het ambt van ouderling als meeromvattend te betitelen, dan het ambt van diaken. Er zijn onderscheiden verantwoordelijkheden, en het ambt van ouderling is een zwaardere taak. Omgekeerd zou ik dus zeggen, dat het geen uitholling is van het één ten opzichte van het ander, maar realisme.
Eveneens is het denk ik een verkeerde redenering om het praktische gebruik van een termijn, als principe te nemen voor de duur van de roeping.

Overigens ben ik het er volledig mee eens dat diakenen ook gewoon diakenen moeten kunnen blijven, als ze daar geroepen voor zijn.

[Tiberius]

Maar dit mogen we niet als voorwaarde stellen, en is voor de geroepen ambtsdrager dan ook heel persoonlijk.

Als voorwaarde niet, nee. Daar is de NGB ook duidelijk over: de enige voorwaarde is een wettige beroeping, uitwendig dus.
Maar ik geloof wel vast dat deze uitwendige roeping gepaard gaat met de inwendige roeping, of, zo je wilt, inwendige verzekering, zodat je van je last (inwendige roeping) en volmacht (uitwendige roeping) verzekerd bent. Je kan daar dan op terugvallen wanneer het ambtswerk zwaar wordt: Hij die roept is getrouw, Die het ook doen zal.

[Wilhelm]

Maar dit mogen we niet als voorwaarde stellen, en is voor de geroepen ambtsdrager dan ook heel persoonlijk.

Als voorwaarde niet, nee. Daar is de NGB ook duidelijk over: de enige voorwaarde is een wettige beroeping, uitwendig dus.
Maar ik geloof wel vast dat deze uitwendige roeping gepaard gaat met de inwendige roeping, of, zo je wilt, inwendige verzekering, zodat je van je last (inwendige roeping) en volmacht (uitwendige roeping) verzekerd bent. Je kan daar dan op terugvallen wanneer het ambtswerk zwaar wordt: Hij die roept is getrouw, Die het ook doen zal.

Als je bedoelt, dat de uitwendige roep, een bevestiging is van je inwendige, dan zitten we op een lijn.
Maar vaak wordt het opgevat dat na of voor een uitwendige roep er echt een tekst gekregen moet worden of iets dergelijks.
En het is groot als we dat ontvangen, maar dat hoeft niet zo te zijn.
Vandaar mijn reactie.

[refo]

Dat is ook zo'n dogreden van de GG: je bent pas ergens toe geroepen als je helft van de stemmen op je verzameld hebt.

Dat is geen drogreden. Dat is de procedure die we hanteren. Je kan een inwendige roeping hebben, als dat niet overeenkomt met een roeping uit de kerk, dan is het een 'loze' roeping.

Leve de procedure!
Wie eens opzienersambt begeert, begeert een treffelijk werk.
Het is merkwaardig is dat de inwendige roeping via een kerkenraad loopt.
Om het systeem kloppend te maken wordt genoemde drogreden tussengevoegd.

(Kandidaat)(studenten)predkanten mogen zichzelf wel presenteren als zijnde geroepen.

[gallio]

Dat is ook zo'n dogreden van de GG: je bent pas ergens toe geroepen als je helft van de stemmen op je verzameld hebt.

Dat is geen drogreden. Dat is de procedure die we hanteren. Je kan een inwendige roeping hebben, als dat niet overeenkomt met een roeping uit de kerk, dan is het een 'loze' roeping.

Leve de procedure!
Wie eens opzienersambt begeert, begeert een treffelijk werk.
Het is merkwaardig is dat de inwendige roeping via een kerkenraad loopt.
Om het systeem kloppend te maken wordt genoemde drogreden tussengevoegd.

(Kandidaat)(studenten)predkanten mogen zichzelf wel presenteren als zijnde geroepen.

Wat wil je nu eigenlijk? Geen procedure, geen kandidaatstelling door kerkenraad, en geen stemming? Werkt misschien voor een klein groepje, maar niet voor een kerk groepering van duizenden personen.

[Bert Mulder]

(Kandidaat)(studenten)predkanten mogen zichzelf wel presenteren als zijnde geroepen.

Toch niet. Die zijn ook niet geroepen, totdat er een beroep op hen uitgebracht wordt.

Evenmin als diakenen of ouderlingen beroepen zijn, totdat ze van de gemeente geroepen zijn. Niet als ze op een tweetal gesteld zijn.

[Tiberius]

Maar dit mogen we niet als voorwaarde stellen, en is voor de geroepen ambtsdrager dan ook heel persoonlijk.

Als voorwaarde niet, nee. Daar is de NGB ook duidelijk over: de enige voorwaarde is een wettige beroeping, uitwendig dus.
Maar ik geloof wel vast dat deze uitwendige roeping gepaard gaat met de inwendige roeping, of, zo je wilt, inwendige verzekering, zodat je van je last (inwendige roeping) en volmacht (uitwendige roeping) verzekerd bent. Je kan daar dan op terugvallen wanneer het ambtswerk zwaar wordt: Hij die roept is getrouw, Die het ook doen zal.

Als je bedoelt, dat de uitwendige roep, een bevestiging is van je inwendige, dan zitten we op een lijn.
Maar vaak wordt het opgevat dat na of voor een uitwendige roep er echt een tekst gekregen moet worden of iets dergelijks.
En het is groot als we dat ontvangen, maar dat hoeft niet zo te zijn.
Vandaar mijn reactie.

Nee, dan zitten we niet op één lijn. De inwendige roeping acht ik juist de bevestiging van de uitwendige.
Het ligt uiteraard zeer persoonlijk, maar alleen een uitwendige roeping zou ik niet voldoende vinden. Hoe overtuigend die soms ook is.

[Tiberius]

Het is merkwaardig is dat de inwendige roeping via een kerkenraad loopt.

Merkwaardig of niet, het is Bijbels voorschrift.
Hand 14:23 En als zij in elke Gemeente, met opsteken der handen, ouderlingen verkoren hadden ...

Titus 1: 5 Om die oorzaak heb ik u te Kreta gelaten, opdat gij, hetgeen [nog] ontbrak, voorts zoudt te recht brengen, en [dat] gij van stad tot stad zoudt ouderlingen stellen, gelijk ik u bevolen heb.

(Kandidaat)(studenten)predkanten mogen zichzelf wel presenteren als zijnde geroepen.

Presenteren wel, maar die roeping wordt wel getoetst.

[Herman]

Leve de procedure!
Wie eens opzienersambt begeert, begeert een treffelijk werk.
Het is merkwaardig dat de inwendige roeping via een kerkenraad loopt.
Om het systeem kloppend te maken wordt genoemde drogreden tussengevoegd.

(Kandidaat)(studenten)predikanten mogen zichzelf wel presenteren als zijnde geroepen.

In dat geval krijg je een soort kerkenraads-curatorium, die onderzoekt of je roeping tot het ambt van ouderling of diaken wel echt is.

[Da Capo]

Mag een diaken weigeren op een tweetal te komen voor ouderling?
Dit voorval kwam mij onlangs ter ore. Een diaken die in het algemeen de achting van de gemeente wegdraagt weigerde, misschien uit bescheidenheid, op tweetal te komen voor ouderling. Hij was hier ook voor aan de beurt. Met als gevolg een andere broeder uit de kerkenraad die op tweetal voor ouderling gezet werd met iemand uit de gemeente. De laatste merkte terecht op dat als hem gevraagd was op tweetal te willen komen, hij óók geweigerd had!

Uiteraard mag dat, als die mogelijkheid zich voordoet. In de GG krijg je die keus niet eens, je wordt op tweetal gezet zonder dat ze het aan je vragen.

Tjonge das lomp van de GG..

In de GG stelt de kerkenraad de dubbeltallen. Weigeren is dus niet aan de orde. Wel kunnen er (zwaarwegende) redenen zijn om te vragen om niet (meer) op een dubbeltal gezet te worden en dat mag ook geuit worden. Maar dan nog besluit de kerkenraad om de persoon in kwestie op een dubbeltal te stellen of niet.

[Gijs83]

Hij was hier ook voor aan de beurt.

Ik vind dit een bijzondere uitspraak.... hoe kan je nu aan de beurt zijn?

Bij ons zag je dat ook vaak gebeuren. Ik was pas blij dat bij ons een diaken die op tweetal voor ouderling werd gezet van te voren al aangaf dat hij het niet zou aannemen. Diakenen zijn bij ons ook al betrokken bij de huisbezoeken overigens.

Zijn motivatie was ik ben geroepen voor het ambt van diaken. Vaak wordt diaken als een opstapje gezien naar iets meer (lees: ouderling). Ik vond het een goede zaak dat hij het ambt van diaken zo weer goed voor het voetlicht bracht.

Bij ons komt het zelden voor dat een 'gewoon' gemeentelid gekandideerd wordt voor ouderling. Ik heb het zelf nog maar 2 keer meegemaakt. Waarvan 1 maal als tegenkandidaat bij een herverkiezing. De andere keer werd de diaken met zo'n 3-kwart van de stemmen. Hij is trouwens maar erg kort ouderling geweest, want toen mocht hij de studie voor predikant beginnen. Al de huidige ouderlingen bij ons zijn dus eerst kortere of langere tijd diaken geweest. Het hoeft natuurlijk niet, maar het is meer een gewoonte geworden. Er zullen mensen in de gemeente zijn die het heel raar vinden als iemand 'direct' ouderling wordt. Volgens mij is dat in de andere Ger.Gems juist niet echt normaal.

[jvdg]

.... Er zullen mensen in de gemeente zijn die het heel raar vinden als iemand 'direct' ouderling wordt. Volgens mij is dat in de andere Ger.Gems juist niet echt normaal.

Jammer hoor, van dat "opstapje".
Lijkt me niet echt kerkordelijk.

[Bert Mulder]

Bij ons komt het zelden voor dat een 'gewoon' gemeentelid gekandideerd wordt voor ouderling. Ik heb het zelf nog maar 2 keer meegemaakt. Waarvan 1 maal als tegenkandidaat bij een herverkiezing. De andere keer werd de diaken met zo'n 3-kwart van de stemmen. Hij is trouwens maar erg kort ouderling geweest, want toen mocht hij de studie voor predikant beginnen. Al de huidige ouderlingen bij ons zijn dus eerst kortere of langere tijd diaken geweest. Het hoeft natuurlijk niet, maar het is meer een gewoonte geworden. Er zullen mensen in de gemeente zijn die het heel raar vinden als iemand 'direct' ouderling wordt. Volgens mij is dat in de andere Ger.Gems juist niet echt normaal.

Kerkordelijk, en Schriftuurlijk gezien is die gewoonte in de GG dan helemaal vreemd. Daar alle ambten gelijk zijn, en dat het diakonaal werk geen ouderlingschapscursus is. Daar is ook het werk te verschillend voor.

Is het natuurlijk wel in de praktijk zo, bij ons ook, dat heel vaak iemand ouderling wordt, na dat hij ook al wel een paar keer diaken geweest is. Maar dat heeft, mijns insziens, meer met het feit te maken dat meestal jongeren niet genoeg 'jaren' hebben, om ouderling te worden. En omdat het werk van diakenen meest 'lichter' is...

[Hendrikus]

Bij ons komt het zelden voor dat een 'gewoon' gemeentelid gekandideerd wordt voor ouderling. Ik heb het zelf nog maar 2 keer meegemaakt. Waarvan 1 maal als tegenkandidaat bij een herverkiezing. De andere keer werd de diaken met zo'n 3-kwart van de stemmen. Hij is trouwens maar erg kort ouderling geweest, want toen mocht hij de studie voor predikant beginnen. Al de huidige ouderlingen bij ons zijn dus eerst kortere of langere tijd diaken geweest. Het hoeft natuurlijk niet, maar het is meer een gewoonte geworden. Er zullen mensen in de gemeente zijn die het heel raar vinden als iemand 'direct' ouderling wordt. Volgens mij is dat in de andere Ger.Gems juist niet echt normaal.

De situatie die Gijs beschrijft, ken ik uit het verleden ook: blijkbaar fungeert de diakenbank als leerschool en promoveer je later (soms) tot ouderling. Het is een gegroeide praktijk, die kerkordelijk niet te verdedigen is en die inderdaad geen recht doet aan de onderscheidenheid van de ambten. Maar ja, breek daar maar eens doorheen, door zo'n gegroeide traditie....

[henriët]

Bij ons komt het zelden voor dat een 'gewoon' gemeentelid gekandideerd wordt voor ouderling. Ik heb het zelf nog maar 2 keer meegemaakt. Waarvan 1 maal als tegenkandidaat bij een herverkiezing. De andere keer werd de diaken met zo'n 3-kwart van de stemmen. Hij is trouwens maar erg kort ouderling geweest, want toen mocht hij de studie voor predikant beginnen. Al de huidige ouderlingen bij ons zijn dus eerst kortere of langere tijd diaken geweest. Het hoeft natuurlijk niet, maar het is meer een gewoonte geworden. Er zullen mensen in de gemeente zijn die het heel raar vinden als iemand 'direct' ouderling wordt. Volgens mij is dat in de andere Ger.Gems juist niet echt normaal.

De situatie die Gijs beschrijft, ken ik uit het verleden ook: blijkbaar fungeert de diakenbank als leerschool en promoveer je later (soms) tot ouderling. Het is een gegroeide praktijk, die kerkordelijk niet te verdedigen is en die inderdaad geen recht doet aan de onderscheidenheid van de ambten. Maar ja, breek daar maar eens doorheen, door zo'n gegroeide traditie....

als we moeten gaan breken....
mh.. dan valt er veel puin te ruimen...