Bidden voor tussendoortje?

[Lassie]

als die vaste tijden/momenten maar geen sleur worden en een soort van automatische piloot.

[Marnix]

Zo ben ik op school vaak niet in de gelegenheid om te bidden omdat er geen officieel lunchmoment is. Ik bid dan aan het begin van de dag voor ik naar school ga en probeer dan te bidden voor de gehele dag. De volgende bid/dank momenten zijn dan pas bij het avondeten.

Ook bij mij op het werk is er geen officieel lunchmoment. Maar ik lunch wel. En ga dan ook in gebed.
Neem er gewoon de tijd voor. Soms kan het nog een goed gesprek opleveren. Soms wat sarcasme.
Soms zelfs vijandig. Best moeilijk, maar probeer het toch zou ik zeggen.[/quote]

Precies, dat kan best. Of je zoekt even de stilte op om te bidden, wat ik meestal doe. Dat vind ik rustiger en beter dan bidden met allemaal mensen om je heen.

[Havik]

Zo ben ik op school vaak niet in de gelegenheid om te bidden omdat er geen officieel lunchmoment is. Ik bid dan aan het begin van de dag voor ik naar school ga en probeer dan te bidden voor de gehele dag. De volgende bid/dank momenten zijn dan pas bij het avondeten.

Ook bij mij op het werk is er geen officieel lunchmoment. Maar ik lunch wel. En ga dan ook in gebed.
Neem er gewoon de tijd voor. Soms kan het nog een goed gesprek opleveren. Soms wat sarcasme.
Soms zelfs vijandig. Best moeilijk, maar probeer het toch zou ik zeggen.

Precies, dat kan best. Of je zoekt even de stilte op om te bidden, wat ik meestal doe. Dat vind ik rustiger en beter dan bidden met allemaal mensen om je heen.

Maar het is voor mijn medestudenten waar ik mee samenwerking ook zeker geen geheim dat ik Christen ben, dat weten ze allemaal heel goed en ik heb daar vaak genoeg gesprekken over. Ik vind het daar echter geen geschikt moment om te bidden en zoek dan liever een rustig moment waar ik echt mijn aandacht kan richten tot God.
Het ging mij ook niet om het feit wanneer ik bid maar meer ter illustratie dat het mijns inziens niet afhangt of dat je bidt voor(en/of na) een maaltijd maar dat regelmaat belangrijk is en dat rond het eten bidden daarbij een handvat is, dat deel uit mijn opmerking wordt achterwegen gelaten.

[Marnix]

Maar het is voor mijn medestudenten waar ik mee samenwerking ook zeker geen geheim dat ik Christen ben, dat weten ze allemaal heel goed en ik heb daar vaak genoeg gesprekken over. Ik vind het daar echter geen geschikt moment om te bidden en zoek dan liever een rustig moment waar ik echt mijn aandacht kan richten tot God.
Het ging mij ook niet om het feit wanneer ik bid maar meer ter illustratie dat het mijns inziens niet afhangt of dat je bidt voor(en/of na) een maaltijd maar dat regelmaat belangrijk is en dat rond het eten bidden daarbij een handvat is, dat deel uit mijn opmerking wordt achterwegen gelaten.

Hehe voor mijn collega's is dat ook geen geheim. Maar ik werk in een christelijk bedrijf en dan nog ga ik liever even buiten bidden na de lunch ofzo. Het heeft niet te maken met de mensen maar met de sfeer enzo. Jezus leert ons ook niet voor niets om te bidden in de binnenkamer. Verder is wat je bedoelt duidelijk en ben ik het daar helemaal mee eens.

[Lapressa]

als die vaste tijden/momenten maar geen sleur worden en een soort van automatische piloot.

Helemaal mee eens. Je merkt nog wel eens dat de gebeden voor of na het eten even snel gedaan worden. Dan kan je volgens mij net zo goed niet bidden.

Op mijn werk ben ik halverwege mijn maaltijd al weer druk en wordt de rest tussen door opgegeten. Sindsdien heb ik ingesteld om voor het eten een gebed te doen waarin ik bid en dank tegelijk.
Ook heeft het wel iets van rust en orde. Ben wel is bij een gezin geweest waar de ene al halverwege zijn maal was en de ander moest nog beginnen. halverwege liep de volgende al weer van tafel want die vond dat hij genoeg gegeten had. Een duidelijk begin en eind geeft ook wel rust en duidelijkheid. Zeker bij kinderen.

[albion]

Ik vind het daar echter geen geschikt moment om te bidden en zoek dan liever een rustig moment waar ik echt mijn aandacht kan richten tot God.

Hoe doe je dat in een restaurant? Dan heb je toch ook geen rustig moment.

[Klaio]

Ik vind het daar echter geen geschikt moment om te bidden en zoek dan liever een rustig moment waar ik echt mijn aandacht kan richten tot God.

Hoe doe je dat in een restaurant? Dan heb je toch ook geen rustig moment.

Gewoon vooraf thuis een zegen vragen. Of achteraf thuis ervoor danken. De tijd is toch niet belangrijk!

[albion]

Ik vind het daar echter geen geschikt moment om te bidden en zoek dan liever een rustig moment waar ik echt mijn aandacht kan richten tot God.

Hoe doe je dat in een restaurant? Dan heb je toch ook geen rustig moment.

Gewoon vooraf thuis een zegen vragen. Of achteraf thuis ervoor danken. De tijd is toch niet belangrijk!

vind ik een beetje hypocriet. Sorry, het lijkt net of je niet wilt weten dat je ook een zegen vraagt voor het eten.

[Zita]

Hoe doe je dat in een restaurant? Dan heb je toch ook geen rustig moment.

Gewoon vooraf thuis een zegen vragen. Of achteraf thuis ervoor danken. De tijd is toch niet belangrijk!

vind ik een beetje hypocriet. Sorry, het lijkt net of je niet wilt weten dat je ook een zegen vraagt voor het eten.

of het hypocriet is, hangt ervan af met welke reden je je gebed zou uitstellen. Als je het uitstelt met de motivatie: dan kijkt iedereen naar me en misschien vinden ze me raar en dat wil ik niet, dan is dat inderdaad hypocriet. Als het is met de motivatie: de omgeving en het geluid leidt me dusdanig af van het ontmoeten van de Heere in het gebed dat een werkelijke ontmoeting niet mogelijk is, dan lijkt het me niet heel hypocriet om daar een geschikter moment voor uit te kiezen. In een van de formulieren staat voorafgaand aan het gebed: laat ons onze harten opwaarts in de hemel heffen. Als de fysieke omstandigheden (bijvoorbeeld de muziek of het gebrek aan rust in een gezelschap) zo zijn dat je hart helemaal op aarde vast blijft zitten, lijkt het me erg hypocriet om te doen alsof je bidt.

[albion]

of het hypocriet is, hangt ervan af met welke reden je je gebed zou uitstellen. Als je het uitstelt met de motivatie: dan kijkt iedereen naar me en misschien vinden ze me raar en dat wil ik niet, dan is dat inderdaad hypocriet. Als het is met de motivatie: de omgeving en het geluid leidt me dusdanig af van het ontmoeten van de Heere in het gebed dat een werkelijke ontmoeting niet mogelijk is, dan lijkt het me niet heel hypocriet om daar een geschikter moment voor uit te kiezen. In een van de formulieren staat voorafgaand aan het gebed: laat ons onze harten opwaarts in de hemel heffen. Als de fysieke omstandigheden (bijvoorbeeld de muziek of het gebrek aan rust in een gezelschap) zo zijn dat je hart helemaal op aarde vast blijft zitten, lijkt het me erg hypocriet om te doen alsof je bidt.

Je moet ook niet doen alsof je bidt, want dan meen je het niet en dat is inderdaad ook hypocriet. Maar als je gaat eten dan bid je toch zodra je het eten opgediend krijgt? Stel je voor je hebt een zegening over het eten gevraagd, maar door omstandigheden komt het er niet van dat je gaat eten, ben je dan niet te voorbarig geweest? Ik kan dan ook wel aan het begin van de dag een zegen afvragen over de maaltijden die wij die dag gaan nuttigen.
Ik weet ook wel: God is de hartenkenner en de nierenproever, dus weet Hij ook het hoe (in welke omstandigheden) en waarom een gebed gedaan wordt.

[Ariene]

Het is denk goed je af te vragen wat de diepste reden is dat je niet bid op je werk of in een restaurant.

[Marnix]

Ik vind het daar echter geen geschikt moment om te bidden en zoek dan liever een rustig moment waar ik echt mijn aandacht kan richten tot God.

Hoe doe je dat in een restaurant? Dan heb je toch ook geen rustig moment.

In een restaurant heb je die rust wel hoor. Je zit daar aan een eigen tafeltje... en in de meeste restaurants is het redelijk rustig. Dat is wat anders dan wanneer je met allemaal collega's aan een tafel zit die wachten tot jij klaar bent met bidden.

[Ariene]

Ik vind het daar echter geen geschikt moment om te bidden en zoek dan liever een rustig moment waar ik echt mijn aandacht kan richten tot God.

Hoe doe je dat in een restaurant? Dan heb je toch ook geen rustig moment.

In een restaurant heb je die rust wel hoor. Je zit daar aan een eigen tafeltje... en in de meeste restaurants is het redelijk rustig. Dat is wat anders dan wanneer je met allemaal collega's aan een tafel zit die wachten tot jij klaar bent met bidden.

Ze wachten, schrijf je.
Nou, wat een geweldig moment. Dat moet je wel benutten met bidden.

[Marnix]

Nee.

Want ik ga ze geen minutenlang laten wachten. Dan zou ik ook erg ongemakkelijk bidden. Ik denk dan constant: opschieten, ze zitten op je te wachten, naar je te kijken.

Dan zijn er 2 mogelijkheden: heel kort bidden of op een ander moment bidden.

Ik kies voor het laatste. Bidden is vertrouwelijk praten met God. Bidden is niet een vorm van evangelisatie, het toch maar even doen zodat je anderen laat zien dat je gelooft. En Jezus zocht ook zelf de stilte op en gaf ook aan: Als je bidt, ga dan naar je binnenkamer. Ik zoek dan ook graag de rust op.

[Ariene]

Ik zal je mening respecteren.

Ik hoop althans dat het ook werkelijk deze motivatie is en dat je het zo ook naar je collega's uitlegd.

Ik merk juist dat collega's het heel gewoon vinden dat wanneer je belijd christen te zijn ook voor je eten bid.

Ik krijg juist de vraag waarom ik het niét deed toen ik door afleiding eens gewoon begon te eten.