Aanbod van genade in GGiN (vh: Curatorium GGiN)

[Klavier]

@Kaw: Deze kwestie (wel of geen aanbod en hoe dan wel) is al heel oud. In onderstaand citaat wordt er al tegen de vermeende tegenstrijdigheid tussen aanbod aan alle hoorders en dubbele predestinatie geageerd. Deze oudvader bestrijdt dat een welmenend aanbod van genade en de verkiezing tegenstrijdig zouden zijn. Hij draait het zelfs om en stelt dat het aanbod noodzakelijk is zodat "de consciëntiën der vromen veiliger zouden rusten" en "opdat de goddelozen niet zouden voorwenden, dat ze geen wijkplaats hebben". Oordeel zelf het citaat, wat overigens niet compleet is. Het komt uit een dogmatisch werk dat de verkiezing verdedigt en bestrijdt dat deze leer het welmenende aanbod van genade aan alle hoorders zou aantasten. Tevens wordt de pelagiaanse opvatting bestreden als ware dat het enige alternatief om een aanbod te leren.

Evenwel, zult ge zeggen, indien dat zo is, zal men maar weinig kunnen vertrouwen op de beloften des evangelies, die, wanneer ze van Gods wil getuigen, bevestigen, dat Hij datgene wil wat strijdt tegen zijn onschendbaar besluit. Dat is geenszins zo; want hoewel de beloften der zaligheid algemeen zin, strijden ze toch in niets tegen de predestinatie der verworpenen, mits wij slechts onze geest richten op hun uitwerking. Wij weten dat de beloften eerst dan voor ons werkdadig zijn, wanneer wij ze door het geloof aannemen; maar wanneer daarentegen het geloof verijdeld is, is tevens ook de belofte te niet gedaan. Wanneer dat de natuur der beloften is, laat ons dan zien, of deze twee met elkander strijden, dat er gezegd wordt, dat God van eeuwigheid geordineerd heeft hen, die Hij met zijn liefde wil omhelzen en hen, jegens wie Hij zijn toorn wil oefenen; en dat Hij aan allen zonder onderscheid de zaligheid verkondigt. Ik zeg, dat ze uitnemend met elkaar overeenkomen. Want wanneer Hij zo beloften doet, wil Hij niet anders zeggen, dan dat zijn barmhartigheid voor allen bereid is, die haar slechts begeren en inroepen, wat slechts zij doen, die Hij verlicht heeft. En Hij verlicht hen, die Hij gepredestineerd heeft ter zaligheid. Voor hen, zeg ik, staat de waarheid der beloften vast en onwrikbaar, zodat men niet kan zeggen, dat er enige tegenstrijdigheid is tussen Gods eeuwige verkiezing en het getuigenis zijner genade, dat Hij de gelovige aanbiedt. Maar waarom noemt Hij allen? Wel, opdat de consciëntiën der vromen veiliger zouden rusten, wanneer zij begrijpen, dat er geen enkel onderscheid tussen zondaren is, wanneer slechts het geloof aanwezig is; en opdat de goddelozen niet zouden voorwenden, dat ze geen wijkplaats hebben, waarheen ze zich van de dienstbaarheid der zonde kunnen terugtrekken, doordat ze de hun geboden wijkplaats door hun ondankbaarheid versmaden. Daar dus aan beiden Gods barmhartigheid door het evangelie aangeboden wordt, is het het geloof, dat is Gods verlichting, dat onderscheid maakt tussen vromen en goddelozen: zodat de eersten de werkdadigheid van het evangelie gevoelen, de anderen echter daaruit geen vrucht verkrijgen. Ook de verlichting zelf heeft Gods eeuwige verkiezing tot regel.

Je mag raden van welke oudvader dit afkomstig is.

[gravo]

(...) De grote vraag waar het namelijk om draait in dezen, is: wat geeft mij het recht om te geloven. (...)

De discussie over "aanbod van genade" wint aan helderheid, wanneer het begrip "welmenend aanbod van genade" wordt gebruikt.

Immers, met dit begrip wordt direkt al iets gezegd over de "grote vraag waar het namelijk om draait".

Welmenend is een deelwoord, dat iets zegt over het aanbod. Het karakter van het aanbod van genade wordt met deze zegswijze als volgt: het is een aanbod, dat 'welmenend' is, d.w.z een aanbod dat ook echt gedaan wordt met de bedoeling een werkelijk aanbod te zijn. Het is geen procedureel aanbod, dat pro forma gedaan wordt en waarvan bekend is, dat er achter de schermen al een onderhandeling of deal gesloten is. Zoals dat vaak in de politiek gaat.

Of, zoals dat in feite ook gebeurt, wanneer het aanbod fungeert in een allesomvattende (allles-beheersende) verkiezingsidee, waarbij het Evangelie alleen nog formeel wordt aangeboden, terwijl al lang vastligt, dat dit aanbod zal worden gedaan en zal worden aanvaard. Dat is er nog wel een aanbod, maar het is niet meer algemeen.
Immers er zijn mensen, die het wel en die het niet zullen aanvaarden. Dan kan alleen het aanbod, waarvan zeker is, dat het zal worden aanvaard (lees: het aanbod aan de uitverkorenen), nog gelden als een werkelijk aanbod. Wanneer vaststaat, dat mensen het aanbod niet zullen aanvaarden, kun je in deze visie, wat deze mensen betreft niet meer spreken van een werkelijk aanbod (dit is de GGiN-visie). Er is geen welmenend aanbod van genade, omdat de uitkomst reeds vastligt. God kan het niet werkelijk menen, wanneer Hij sommigen van de hoorders van eeuwigheid al aan hun ongeloof heeft overgelaten.

Kortom: in het begrip "welmenend aanbod van genade" ligt al een ruime visie besloten. De GGiN gebruikt deze term niet!

Laat dit nu net de formulering zijn waarmee de GG zich altijd wilde onderscheiden van de GGiN!

Dit begrip blijkt dus een goede graadmeter te zijn om te bepalen of men nu meer GG-like denkt of toch meer GGiN-
like.

Welmenend aanbod van genade: dé lakmoesproef voor de ware GG-er?

gravo

[Afgewezen]

Of, zoals dat in feite ook gebeurt, wanneer het aanbod fungeert in een allesomvattende (allles-beheersende) verkiezingsidee, waarbij het Evangelie alleen nog formeel wordt aangeboden, terwijl al lang vastligt, dat dit aanbod zal worden gedaan en zal worden aanvaard. Dat is er nog wel een aanbod, maar het is niet meer algemeen.
Immers er zijn mensen, die het wel en die het niet zullen aanvaarden. Dan kan alleen het aanbod, waarvan zeker is, dat het zal worden aanvaard (lees: het aanbod aan de uitverkorenen), nog gelden als een werkelijk aanbod. Wanneer vaststaat, dat mensen het aanbod niet zullen aanvaarden, kun je in deze visie, wat deze mensen betreft niet meer spreken van een werkelijk aanbod (dit is de GGiN-visie). Er is geen welmenend aanbod van genade, omdat de uitkomst reeds vastligt. God kan het niet werkelijk menen, wanneer Hij sommigen van de hoorders van eeuwigheid al aan hun ongeloof heeft overgelaten.

Sterker nog, het niet-welmenende aanbod heeft in dát geval slechts tot doel de schuld van de hoorder te vergroten!

Kortom: in het begrip "welmenend aanbod van genade" ligt al een ruime visie besloten. De GGiN gebruikt deze term niet!

Laat dit nu net de formulering zijn waarmee de GG zich altijd wilde onderscheiden van de GGiN!

Dit begrip blijkt dus een goede graadmeter te zijn om te bepalen of men nu meer GG-like denkt of toch meer GGiN-
like.

Welmenend aanbod van genade: dé lakmoesproef voor de ware GG-er?

Dat zou je kunnen zeggen, maar het geldt natuurlijk niet uitsluitend de GG'er. Wél betreft het datgene waarmee de GG zich profileert ten opzichte van de GGiN. Al is dat in de praktijk helaas (meestal) niet het geval.

[gravo]

Of, zoals dat in feite ook gebeurt, wanneer het aanbod fungeert in een allesomvattende (allles-beheersende) verkiezingsidee, waarbij het Evangelie alleen nog formeel wordt aangeboden, terwijl al lang vastligt, dat dit aanbod zal worden gedaan en zal worden aanvaard. Dat is er nog wel een aanbod, maar het is niet meer algemeen.
Immers er zijn mensen, die het wel en die het niet zullen aanvaarden. Dan kan alleen het aanbod, waarvan zeker is, dat het zal worden aanvaard (lees: het aanbod aan de uitverkorenen), nog gelden als een werkelijk aanbod. Wanneer vaststaat, dat mensen het aanbod niet zullen aanvaarden, kun je in deze visie, wat deze mensen betreft niet meer spreken van een werkelijk aanbod (dit is de GGiN-visie). Er is geen welmenend aanbod van genade, omdat de uitkomst reeds vastligt. God kan het niet werkelijk menen, wanneer Hij sommigen van de hoorders van eeuwigheid al aan hun ongeloof heeft overgelaten.

Sterker nog, het niet-welmenende aanbod heeft in dát geval slechts tot doel de schuld van de hoorder te vergroten!

Kortom: in het begrip "welmenend aanbod van genade" ligt al een ruime visie besloten. De GGiN gebruikt deze term niet!

Laat dit nu net de formulering zijn waarmee de GG zich altijd wilde onderscheiden van de GGiN!

Dit begrip blijkt dus een goede graadmeter te zijn om te bepalen of men nu meer GG-like denkt of toch meer GGiN-
like.

Welmenend aanbod van genade: dé lakmoesproef voor de ware GG-er?

Dat zou je kunnen zeggen, maar het geldt natuurlijk niet uitsluitend de GG'er. Wél betreft het datgene waarmee de GG zich profileert ten opzichte van de GGiN. Al is dat in de praktijk helaas (meestal) niet het geval.

Dat denk ik ook! Het is niet zo'n vreemde gedachte om te vermoeden, dat er een zekere bereidheid is bij bepaalde predikanten van de GG tot toenadering tussen GG en GGiN. Er zijn er die met het begrip "welmenend" niet meer zo uit de voeten kunnen!
Eigenlijk zou mijn oproep in een ander topic geplaatst moeten worden (Curatorium GG bijvoorbeeld), maar ik doe hem toch maar hier (zoals ik hem elders heb gedaan):

Beste mensen, probeer uit het labyrint van ondoorzichtige discussie over het aanbod van genade te geraken en sta er op, dat er binnen de GG uitsluitend over het 'welmenend aanbod van genade' wordt gesproken als de enige, heldere en bijbelse manier van spreken. Alleen dit begrip verwoordt het belijden van de GG en zal ook haar voortbestaan legitimeren en waarborgen. Ja, het is tegelijkertijd een kritische lijn in de richting van GG-predikanten, die dit begrip vervagen of zelfs onuitgesproken laten. Maar dat moet dan maar. De andere weg, nl. die van de GGiN waarin het genadige dat er is in het welmenend aanbod van genade wordt weggerationaliseerd, leidt tot isolationisme, verstarring en krimp, omdat de spanning en daarmee de ernst van de prediking wordt opgeheven. Niet zelden heerst er daarna de sfeer van de dood, net zoals in een death-row. Zonder God en zonder hoop in de kerk! Lamgeslagen doordat het Evangelie in zijn tegendeel is verkeerd: géén blijde boodschap!

Ja, voor de buurman misschien (als ie zich ook al niet bedriegt voor de eeuwigheid).

Wat een armoe! Wat een strijd! Wat een aan gnostiek grenzende geheime inwijding! Tot wat een karige werkelijkheid wordt de prediking en het Koninkrijk van God gemaakt! En wat een vergeefse bouw van die vele woningen "in het huis mijns Vaders"!

gravo

[Klavier]

Sterker nog, het niet-welmenende aanbod heeft in dát geval slechts tot doel de schuld van de hoorder te vergroten!

Is dat een officeel leerpunt? Dat staat werkelijk haaks op Calvijn!!!

[albion]

@Kaw: Deze kwestie (wel of geen aanbod en hoe dan wel) is al heel oud. In onderstaand citaat wordt er al tegen de vermeende tegenstrijdigheid tussen aanbod aan alle hoorders en dubbele predestinatie geageerd. Deze oudvader bestrijdt dat een welmenend aanbod van genade en de verkiezing tegenstrijdig zouden zijn. Hij draait het zelfs om en stelt dat het aanbod noodzakelijk is zodat "de consciëntiën der vromen veiliger zouden rusten" en "opdat de goddelozen niet zouden voorwenden, dat ze geen wijkplaats hebben". Oordeel zelf het citaat, wat overigens niet compleet is. Het komt uit een dogmatisch werk dat de verkiezing verdedigt en bestrijdt dat deze leer het welmenende aanbod van genade aan alle hoorders zou aantasten. Tevens wordt de pelagiaanse opvatting bestreden als ware dat het enige alternatief om een aanbod te leren.

Evenwel, zult ge zeggen, indien dat zo is, zal men maar weinig kunnen vertrouwen op de beloften des evangelies, die, wanneer ze van Gods wil getuigen, bevestigen, dat Hij datgene wil wat strijdt tegen zijn onschendbaar besluit. Dat is geenszins zo; want hoewel de beloften der zaligheid algemeen zin, strijden ze toch in niets tegen de predestinatie der verworpenen, mits wij slechts onze geest richten op hun uitwerking. Wij weten dat de beloften eerst dan voor ons werkdadig zijn, wanneer wij ze door het geloof aannemen; maar wanneer daarentegen het geloof verijdeld is, is tevens ook de belofte te niet gedaan. Wanneer dat de natuur der beloften is, laat ons dan zien, of deze twee met elkander strijden, dat er gezegd wordt, dat God van eeuwigheid geordineerd heeft hen, die Hij met zijn liefde wil omhelzen en hen, jegens wie Hij zijn toorn wil oefenen; en dat Hij aan allen zonder onderscheid de zaligheid verkondigt. Ik zeg, dat ze uitnemend met elkaar overeenkomen. Want wanneer Hij zo beloften doet, wil Hij niet anders zeggen, dan dat zijn barmhartigheid voor allen bereid is, die haar slechts begeren en inroepen, wat slechts zij doen, die Hij verlicht heeft. En Hij verlicht hen, die Hij gepredestineerd heeft ter zaligheid. Voor hen, zeg ik, staat de waarheid der beloften vast en onwrikbaar, zodat men niet kan zeggen, dat er enige tegenstrijdigheid is tussen Gods eeuwige verkiezing en het getuigenis zijner genade, dat Hij de gelovige aanbiedt. Maar waarom noemt Hij allen? Wel, opdat de consciëntiën der vromen veiliger zouden rusten, wanneer zij begrijpen, dat er geen enkel onderscheid tussen zondaren is, wanneer slechts het geloof aanwezig is; en opdat de goddelozen niet zouden voorwenden, dat ze geen wijkplaats hebben, waarheen ze zich van de dienstbaarheid der zonde kunnen terugtrekken, doordat ze de hun geboden wijkplaats door hun ondankbaarheid versmaden. Daar dus aan beiden Gods barmhartigheid door het evangelie aangeboden wordt, is het het geloof, dat is Gods verlichting, dat onderscheid maakt tussen vromen en goddelozen: zodat de eersten de werkdadigheid van het evangelie gevoelen, de anderen echter daaruit geen vrucht verkrijgen. Ook de verlichting zelf heeft Gods eeuwige verkiezing tot regel.

Je mag raden van welke oudvader dit afkomstig is.

'Want wanneer Hij zo beloften doet, wil Hij niet anders zeggen, dan dat zijn barmhartigheid voor allen bereid is, die haar slechts begeren en inroepen, wat slechts zij doen, die Hij verlicht heeft. En Hij verlicht hen, die Hij gepredestineerd heeft ter zaligheid. En Hij verlicht hen, die Hij gepredestineerd heeft ter zaligheid. Voor hen, zeg ik, staat de waarheid der beloften vast en onwrikbaar, zodat men niet kan zeggen, dat er enige tegenstrijdigheid is tussen Gods eeuwige verkiezing en het getuigenis zijner genade, dat Hij de gelovige aanbiedt.'

dit wilde ik duidelijk maken in een andere topic. Dit is exactly wat ik bedoelde te zeggen, dat de beloften alleen voor de uitverkorenen zijn (sorry dat ik even off topic ben, maar ik wilde het wel even kwijt).

[Bert Mulder]

Ga me niet in deze discussie mengen. Men kent hier allen mijn visie op het aanbod, en als men die niet weet, dan moet men maar even op dit forum zoeken. Als men pertinente vragen hebt, stuur me een PB.

Wil alleen zeggen, dat dit zogenaamde 'welmenend' aanbod, volgens de Schrift, voor velen een reuk doods ten dode is.

Ben het met Kaw eens, dat het vaak een kwestie van, mijns inziens, zwakke, terminologie is. Maar vaak ook niet, zoals men ziet in 'the welmeant offer of the gospel', zoals die in de 'Christian Reformed Church of America' geleerd wordt, waar men door 'common grace' de doden handen geeft om iets aan te nemen.

Dus wil ik, met Brakel, waarschuwen tegen de dwalingen van de pelagianen, de arminianen en de amyraldianen.

Maar, Klavier, is dat citaat van Brakel?

(wil nog even opmerken, dat de opmerking 'dat men haar leer moet aanpassen', bij geen enkel kerkverband in goede aarde zal vallen, ook (vooral?) niet in de GGinN.

[jvdg]

Hoewel de onderstaande discussie als boeiend en interessant is aan te merken (en ook deels off-topic ), rijst bij mij bij het doorlezen van deze postings het vaak op dit forum aangehaalde verdriet over de verdeeldheid in en tussen de reformatorische kerken ter rechterzijde.
En hier in het bijzonder over het aanbod van genade.

Ik troost me dan maar met het feit dat de Heere ondanks onze meningen en inzichten doorgaat met Zijn werk, zodat ik nooit ongerust hoef te zijn of ik wel of niet in het juiste kerkverband vertoef.
Dat is geen lijdelijkheid, maar juist vertrouwende op Zijn aangeboden Genade, in welke vorm dan ook gebracht.

Dat neemt natuurlijk niet weg dat ik me zo maar lukraak bij een of ander kerkverband wat mij het best past moet aansluiten.

[hervormde]

Free offer of grace, voor Schotse kerken cruciaal. Je vraagt je dan wel eens af. Hoe kan het toch gebeuren dat op de Mbumazendingsdag diverse geluiden naast elkaar kunnen bestaan!

Het antwoord is: het kan alleen bij de gratie van de taalbarriere.

[JALP]

zucht....

[Afgewezen]

Ik troost me dan maar met het feit dat de Heere ondanks onze meningen en inzichten doorgaat met Zijn werk, zodat ik nooit ongerust hoef te zijn of ik wel of niet in het juiste kerkverband vertoef.
Dat is geen lijdelijkheid, maar juist vertrouwende op Zijn aangeboden Genade, in welke vorm dan ook gebracht.

Toch kán een bepaalde prediking de genade in de weg staan. Dat moeten we niet uit het oog verliezen.

[jvdg]

zucht....

Tja.....

[jvdg]

Ik troost me dan maar met het feit dat de Heere ondanks onze meningen en inzichten doorgaat met Zijn werk, zodat ik nooit ongerust hoef te zijn of ik wel of niet in het juiste kerkverband vertoef.
Dat is geen lijdelijkheid, maar juist vertrouwende op Zijn aangeboden Genade, in welke vorm dan ook gebracht.

Toch kán een bepaalde prediking de genade in de weg staan. Dat moeten we niet uit het oog verliezen.

Helemaal met je eens, die prediking kan weliswaar de genade in de weg staan, maar nooit een definitieve blokkade zijn van de genade.
Dit nogmaals tot troost.

[Bert Mulder]

Ik troost me dan maar met het feit dat de Heere ondanks onze meningen en inzichten doorgaat met Zijn werk, zodat ik nooit ongerust hoef te zijn of ik wel of niet in het juiste kerkverband vertoef.
Dat is geen lijdelijkheid, maar juist vertrouwende op Zijn aangeboden Genade, in welke vorm dan ook gebracht.

Toch kán een bepaalde prediking de genade in de weg staan. Dat moeten we niet uit het oog verliezen.

God zendt Zijn Evangelie, waar Hij wilt, tot wien Hij wilt, op de manier waarop Hij wilt...

En dat Evangelie is een tweesnijdig zwaard. Gods Woord komt nooit ledig terug...

[Afgewezen]

"...want u sluit het Koninkrijk der hemelen voor de mensen; u gaat er immers zelf niet binnen, en hen die er binnen willen gaan, laat u er niet binnengaan."

Deze tekst uit Matth. 23 moet ons te denken geven!