aritha schreef: Wij zijn toch geen verlengstuk van onze man?

Nou, ik voel me dat wel.
Ik ben zijn verlengstuk, en hij de mijne.

We zijn bijna 20 jaar samen, dat is meer dan de helft van ons leven.

We zijn gewoon vergroeid en ik vind het geweldig!!

Edit> Image weggehaald; mvg TB

deze laatste bladzijde doorlezend kan me niet weerhouden te glimlachen! wat of ik ook aanheb, mijn man vindt het prima. Wanneer ik ga winkelen neem ik hem bijna niet meer mee, ga ik liever met mn moeder, ten eerste gezelliger en ten tweede, voorkomt het een hoop gedoe, hij vindt toch alles goed en mooi, dus weet ik helemaal niet meer wat ik moet kiezen. Maar een keer in de zoveel tijd gaat ie wel mee. Ik noem het dan gezellig winkelen, en hij tja... winkelen, en als we dan ergens wat drinken ofzo wordt het gezellig.
Maar of de vrouw nou verplicht is te dragen wat de man mooi vindt, nee, dat lijkt me te ver doorgedraaft.... stel dat je man zou willen dat je altijd in het zwart loopt, vreeeeselijk, nee, je mag best je eigen smaak en stijl hebben lijkt me! En volgens mij zal dat heus wel lukken toch, je hebt toch ook een inrichting samen gekocht, als je dan beiden een andere smaak hebt, dan maak je toch ook compromissen. En daarbij komt er is altijd wel iets wat je beiden leuk vindt, ook qua kleding!

Ariene schreef:

aritha schreef: Wij zijn toch geen verlengstuk van onze man?

Nou, ik voel me dat wel.
Ik ben zijn verlengstuk, en hij de mijne.

We zijn bijna 20 jaar samen, dat is meer dan de helft van ons leven.

We zijn gewoon vergroeid en ik vind het geweldig!!

Mee eens, Ariene. ik ben dan nog wel niet zo lang getrouwd als jij, maar als mijn man zou wegvallen, dan zou ik me niet meer compleet voelen. Dat geldt trouwens ook voor de overige leden van het gezin. Ik zie het als 1 eenheid, die in de maatschappij staat.

JolandaOudshoorn schreef:

Ariene schreef:

aritha schreef: Wij zijn toch geen verlengstuk van onze man?

Nou, ik voel me dat wel.
Ik ben zijn verlengstuk, en hij de mijne.

We zijn bijna 20 jaar samen, dat is meer dan de helft van ons leven.

We zijn gewoon vergroeid en ik vind het geweldig!!

Mee eens, Ariene. ik ben dan nog wel niet zo lang getrouwd als jij, maar als mijn man zou wegvallen, dan zou ik me niet meer compleet voelen. Dat geldt trouwens ook voor de overige leden van het gezin. Ik zie het als 1 eenheid, die in de maatschappij staat.

Ben ook nog niet zo lang getrouwd hoor!
13 1/2 jaar, maar ik rekende incl. verkerings en verlovingstijd.
...en ja, die was lang, maar we waren ook nog jong, dus...

Ik voel het inderdaad precies zo als Helma en Ariene.

Tegenwoordig winkelen we niet veel samen ( ga met een vriendin). Meestal koop ik iets wat ik leuk vind, maar waarvan ik weet dat memento het ook leuk vind. Wel heb ik laatst één blouse gekocht die ik echt superleuk vond voor een verloving. Ik weet dat memento de kleur wel leuk vind, de vorm ook maar net dat ene roesje (grote roes ) niet mooi vind. Ik heb hem toen gekocht. Ik trek het dus niet aan als ik samen met hem thuis ben, maar wel als ik naar mijn vriendin ga. Andersom vind ik het ook leuk om met m'n mannetje te "pronken" als we naar iets ( een feestje) gaan en dat hij er dan leuk uit ziet. Ik vind bijv. een bepaalde blouse of trui goed bij hem staan en vraag dan of hij die aan wil doen...

Ook dat andere voel ik precies zo....als eenheid. Moet je nagaan ben nog maar net getrouwd....

vlinder schreef:Ik voel het inderdaad precies zo als Helma en Ariene.

Tegenwoordig winkelen we niet veel samen ( ga met een vriendin). Meestal koop ik iets wat ik leuk vind, maar waarvan ik weet dat memento het ook leuk vind. Wel heb ik laatst één blouse gekocht die ik echt superleuk vond voor een verloving. Ik weet dat memento de kleur wel leuk vind, de vorm ook maar net dat ene roesje (grote roes ) niet mooi vind. Ik heb hem toen gekocht. Ik trek het dus niet aan als ik samen met hem thuis ben, maar wel als ik naar mijn vriendin ga. Andersom vind ik het ook leuk om met m'n mannetje te "pronken" als we naar iets ( een feestje) gaan en dat hij er dan leuk uit ziet. Ik vind bijv. een bepaalde blouse of trui goed bij hem staan en vraag dan of hij die aan wil doen...

Ook dat andere voel ik precies zo....als eenheid. Moet je nagaan ben nog maar net getrouwd....

Heerlijk toch!!
En echt, dat gevoel wordt alleen maar sterker!

Zij het zo dat er soms momenten zijn dat je je af vraagt met wie je getrouwd ben.

Ik heb thuis (gelukkig) weinig tot niets te zeggen over de inhoud van haar klerenkast.
Mijn vrouw heeft een nogal uitgesproken smaak die redelijk afwijkt van de "standaard" kleding.
Wel weet ik dat ze rekening houdt met datgene wat ik absoluut niet wil.

Mijn aandeel beperkt zich verder tot de financiering van de aankoop.

Haar invloed op mijn klerenkast is aanzienlijk, maar dat laat ik me graag welgevallen, aangezien ik nauwelijks kleding-"gevoelig" ben, en het me weinig interesseert.
Als het maar netjes is.........
Er is maar één ding wat ik ècht niet wil. Valt mee dus.

Van tijd tot tijd word ik op slinkse wijze een kledingzaak binnengelokt, waarna en-masse wordt ingeslagen, en ik weer een tijdje vooruit kan.

Zo ligt bij ons de man/vrouw verhouding op kledinggebied.

Sorry me in een vrouwen onderwerp te mengen,

maar moet ik het er wel mee eens zijn, vooral na bijna 20 jaar getrouwd te zijn.

Zo is het dat mijn vrouw vaak iets zegt, dat ik op datzelfde moment op mijn lippen heb. En vice versa.

Zo is het, als het goed is, niet zo, dat je dit voelt:



Maar zonder elkander ben je niet kompleet.

Ariene schreef:Zelfs op dit forum is het verschil tussen man en vrouw weer eens duidelijk zichtbaar!

Ariene schreef:alleen zijn ze te veel man om dat door te hebben.

Ik houd niet zo van al die vrouwenwijsheden. Vandaag eens in de Margriet zitten kijken. Een aaneenschakeling van geklaag over dit, dat, zus en zo. Enorme enquête erin of vrouwen hun man niet te weinig laten doen in het huishouden.
Voglens mij is het meer een kwestie van wederzijds begrip voor elkaar.
Overigens denk ik wel dat vrouwen (over het algemeen uiteraard) veel meer aandacht besteden aan kleding dan mannen. "Zin om te shoppen" bijvoorbeeld is iets wat ik nou helemaal niet ken. Ja, als het over boeken gaat misschien.

Maar ik zal wel weer een echte man zijn... die begrijpt er toch niks van

Lieve help, ik kijk deze topic in en waar gaat het over? Kleren!

Ik hou dus écht niet van shoppen, al ben ik dan ook 100x een vrouw (behalve als het over boeken gaat, idd.).

Jongere schreef:
Maar ik zal wel weer een echte man zijn... die begrijpt er toch niks van

Is het dit oude gezegde,

Dat als er twee trouwen, ze 1 worden. Is het maar de vraag van welke 1.

Zit daar wel een kern van waarheid in.

Toch is het zo, dat zelf voor dat we trouwden, mijn vrouw ook een hekel had aan 'winkelen', dat min of meer doelloos ronddwalen en overal naar kijken (en vooral op het gebied van kleren)

jvdg schreef: Er is maar één ding wat ik ècht niet wil. Valt mee dus.

Laat me raden: een roze overhemd?

Mister schreef:

jvdg schreef: Er is maar één ding wat ik ècht niet wil. Valt mee dus.

Laat me raden: een roze overhemd?

Ik draag soms een roze overhemd met mijn zwarte streepjespak

Maar ja, daar moet je wel MAN genoeg voor zijn....

Bert Mulder schreef:
Maar ja, daar moet je wel MAN genoeg voor zijn....