Mja, maar op dit moment heeft die man er niets aan om te horen: Dat had je eerder moeten bedenken.
Wat je dan wel aan die man moet melden...

[quote="Kaw"]Mja, maar op dit moment heeft die man er niets aan om te horen: [quote]

Nee, maar wij wel.

- Laat maar -

jvdg schreef:Z'n leven lang heeft hij gebeden om bekering.
Nimmer heeft hij mogen ervaren dat de Heere z'n gebeden dienaangaande heeft verhoord.

Zal dit werkelijk zo zijn? Dat kennen we toch niet van de bijbel?

Kaw schreef:

jvdg schreef:Z'n leven lang heeft hij gebeden om bekering.
Nimmer heeft hij mogen ervaren dat de Heere z'n gebeden dienaangaande heeft verhoord.

Zal dit werkelijk zo zijn? Dat kennen we toch niet van de bijbel?

Het probleem is eigenlijk dat de man niet te helpen IS momenteel.

Hij wil iets 'ervaren', maar moet de zaligheid buiten zichzelf zoeken. Maar wie zegt hem dat. De omstanders weten niet wat ze moeten doen, gezien de omschrijving in de openingspost. Dus die gaan maar bidden. Op zich niet onjuist. Maar toen Christen zich het oordeel bewust was zei Evangelist: daar! dat licht! daar moet je heen! Mogelijk zit de man nu in de poel Wankelmoedigheid. In die poel liggen stapstenen (beloften). Help die man uit die poel en zet hem op de beloften! Die liggen er dus al vóór de enge poort.

Wie vertelt dat die man anno 2007? Want ja, we weten natuurlijk niet of het 'algemeen werk' of 'ontdekkend werk van de Geest' is. Waren we zeker van dat laatste, dan wisten we het wel.

Ik heb niet voor niets de cathechismusstukken over het geloof geplaatst. Je kunt enkel gerust sterven indien je geloofd en geloof is dat ook jij om niets deel hebt aan al Gods beloften, enkel uit genade, enkel omdat je God geloofd.

refo schreef:Hij wil iets 'ervaren', maar moet de zaligheid buiten zichzelf zoeken.

Dat is een waar zinnetje. Het anker moet buiten ons scheepje om vastigheid te vinden. Het moet niet de vastheid in het schip proberen te vinden, want dan gaat het schip ten onder.
Eerst moet het anker overboord en daarna komt pas de rust vanwege de ervaring dat het schip vast verankerd ligt aan de Rots.

Komt allen tot Mij die vermoeid en belast zijn,Ik zal u rust geven .

Tja, je gelooft het of niet het aan nemen of niet;Zijn Heilige Woorden zijn onfeilbaar en zeker.

Ontzettend triest... wat n tekortkoming... dat terwijl de Heere zich nog laat vinden (Jesaja 55:6)

refo schreef:

Kaw schreef:

jvdg schreef:Z'n leven lang heeft hij gebeden om bekering.
Nimmer heeft hij mogen ervaren dat de Heere z'n gebeden dienaangaande heeft verhoord.

Zal dit werkelijk zo zijn? Dat kennen we toch niet van de bijbel?

Het probleem is eigenlijk dat de man niet te helpen IS momenteel.

Hij wil iets 'ervaren', maar moet de zaligheid buiten zichzelf zoeken. Maar wie zegt hem dat. De omstanders weten niet wat ze moeten doen, gezien de omschrijving in de openingspost. Dus die gaan maar bidden. Op zich niet onjuist. Maar toen Christen zich het oordeel bewust was zei Evangelist: daar! dat licht! daar moet je heen! Mogelijk zit de man nu in de poel Wankelmoedigheid. In die poel liggen stapstenen (beloften). Help die man uit die poel en zet hem op de beloften! Die liggen er dus al vóór de enge poort.

Wie vertelt dat die man anno 2007? Want ja, we weten natuurlijk niet of het 'algemeen werk' of 'ontdekkend werk van de Geest' is. Waren we zeker van dat laatste, dan wisten we het wel.

Duidelijk omschreven refo! vinger op de zere plek!

Als het 'willen ervaren' voorwaardelijk wordt, alvorens te geloven blijft alles bij het ongeloof steken. Als dit een leven lang duurt wijt ik dat aan de prediking.

zalig zijn zij, die niet zullen gezien hebben, en nochtans zullen geloofd hebben.

Heb net gisteren het boekje van Ds. Bogerman over Maurits gelezen.

Wat mij opviel is dat Ds. Bogerman gewoon Maurits op zijn woord geloofde, en hem op de 3 stukken wees. En dat onze zondekennis, of onze dankbaarheid in dit leven nooit volmaakt zijn, maar dat de verzoening van Christus wel volmaakt is.

Hier kan je er een stukje over vinden:

Maurits en Bogerman

Ik geloof heel zeker dat de Heere ons wil en kan bekeren op ons sterfbed maar wel moeten er niet van uitgaan dat we een sterfbed krijgen en dat het de normale gang van de Heere is. Persoonlijk denk ik meer dat het een uitzondering is als je op deze wijze tot de Heere Jezus Christus mag komen...
Laten we de boodschap: "Bereid uw huis" NU ter harte nemen, en niet later, denkende dat we oud zullen worden en nog alle tijd hebben. Want die zekerheid hebben we niet en zullen we ook nooit krijgen...

Hoe is het afgelopen trouwens?

Wilma van den Berg schreef:Ik geloof heel zeker dat de Heere ons wil en kan bekeren op ons sterfbed maar wel moeten er niet van uitgaan dat we een sterfbed krijgen en dat het de normale gang van de Heere is. Persoonlijk denk ik meer dat het een uitzondering is als je op deze wijze tot de Heere Jezus Christus mag komen...
Laten we de boodschap: "Bereid uw huis" NU ter harte nemen, en niet later, denkende dat we oud zullen worden en nog alle tijd hebben. Want die zekerheid hebben we niet en zullen we ook nooit krijgen...

Daar ben ik het helemaal mee eens, Wilma.
Je mag deze man wijzen op het feit dat de Heere Jezus ook voor hem aan het kruis gestorven is. Alleen daar zal hij wel Amen op moeten zeggen, en dat geloven.
Het klinkt simpel, maar zo is het wel.

Hoe is het met ons, zijn wij bereid ? Kunnen wij rustig gaan slapen zo meteen ?
Kunnen wij met Paulus zeggen dat wij verzekerd zijn dat niets ons kan scheiden van de liefde van Christus ?

Wij kunnen uren discussieren hier op refoforum over punten en komma's. Remonstrants , arminiaans, rechts of links, zolang je Christus niet kent is het verspilde genadetijd.

De Vader staat op de uitkijk , wachtend op de zoon die naar huis terugkomt. Misschien ben jij dat ?