Vergeving....

[refo]

Ik zat 'toevallig' gisteravond 'Predik het Woord' van dr Veenhof te lezen. Hij bespreekt de visie van dr Abr. Kuyper op de prediking. Veel goeds en veel fouts.

Aan het eind van het boek komt deze problematiek ook aan de orde. We moeten er in de prediking van uitgaan dat er mensen uit kunnen vallen. Ook Hebr 12 kwam hierbij aan de orde.
25 Ziet toe, dat gij Dien, Die spreekt, niet verwerpt; want indien dezen niet zijn ontvloden, die dengene verwierpen, welke op aarde Goddelijke antwoorden gaf (=Mozes), veelmeer zullen wij niet ontvlieden, zo wij ons van Dien afkeren, Die van de hemelen is;

Deze tekst lijkt er ook op te wijzen:
Laat ons dan vrezen, dat niet te eniger tijd, de belofte van in Zijn rust in te gaan nagelaten zijnde, iemand van u schijne achtergebleven te zijn.

En ook zegt Paulus ergens tot een hele gemeente: WIj bidden u van Christuswege: laat u met God verzoenen! Oftewel hij zegt dus ook: Gij verzoende, laat u met God verzoenen.

[Christiaan]

De kanttekenaren weten er ook niet goed raad mee.

Zegt dat veel dan?
Ik ken twee predikanten die er nog niet zo lang geleden over gepreekt hebben die vonden het blijkbaar geen onverklaarbaar stuk uit de bijbel. Dat is het mijn inziens ook niet.
Men moet het lezen in verband van het hoofstuk.

[refo]

De kanttekenaren weten er ook niet goed raad mee.

Zegt dat veel dan?
Ik ken twee predikanten die er nog niet zo lang geleden over gepreekt hebben die vonden het blijkbaar geen onverklaarbaar stuk uit de bijbel. Dat is het mijn inziens ook niet.
Men moet het lezen in verband van het hoofstuk.

Je hebt inderdaad slimme predikanten. Deel je ons hun visie mee, of moeten we daar eerst om vragen?

[Kaw]

Hebr. 6:
1. Daarom, nalatende het beginsel der leer van Christus, laat ons tot de volmaaktheid voortvaren; niet wederom leggende het fondament van de bekering van dode werken, en van het geloof in God,
2 Van de leer der dopen, en van de oplegging der handen, en van de opstanding der doden, en van het eeuwig oordeel.
3 En dit zullen wij [ook] doen, indien het God toelaat.
4 Want het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht geweest zijn, en de hemelse gave gesmaakt hebben, en des Heiligen Geestes deelachtig geworden zijn,
5 En gesmaakt hebben het goede woord Gods, en de krachten der toekomende eeuw,
6 En afvallig worden, [die, zeg ik,] wederom te vernieuwen tot bekering, als welke zichzelven den Zoon van God wederom kruisigen en openlijk te schande maken.

1 Corinthiers 9:24 Weet gijlieden niet, dat die in de loopbaan lopen, allen wel lopen, maar [dat] een den prijs ontvangt? Loopt alzo, dat gij [dien] moogt verkrijgen.

[JolandaOudshoorn]

Wij zitten altijd in ons hoofd met het gegeven dat er geen afval der heiligen is. In de gelijkenis is die er wel. De koning scheldt alle schuld kwijt. Blijkt echter de knecht vervolgens niet vergevingsgezind, dan trekt de koning zijn eigen kwijtschelding weer in en moet de knecht alsnog betalen.

Het is kennelijk een moeilijke gelijkenis. Er wordt nooit over gepreekt.
De enige verklaring die ik er (tot nu toe) van heb gevonden is van Huntington, zie op Theologienet.

Toch heb ik er wel eens een preek over gehoord.

ik ook, gisterenmorgen bij de afsluiting!!!

[rekcor]

Lastig onderwerp dit: ik ken uit mijn naaste omgeving tenminste twee (trieste) voorbeelden van mensen die eerst wel geloofden (en belijdenis hebben gedaan), maar die nu de tegenwoordige wereld hebben liefgekregen.

Je kunt dan m.i. niet stellen dat ze eerst stiekum toch niet hebben geloofd, omdat ze nu zijn afgevallen (dat is een cirkelredenering).

Onze vorige dominee heeft er - adhv Saul - eens ernstig voor gewaarschuwd. Hij zei: we belijden dat er geen afval is, maar dit verhaal staat ook in de bijbel! We mogen dus nooit op onze lauweren gaan rusten, met het idee dat we er al zijn.

[JolandaOudshoorn]

De kanttekenaren weten er ook niet goed raad mee.

Zegt dat veel dan?
Ik ken twee predikanten die er nog niet zo lang geleden over gepreekt hebben die vonden het blijkbaar geen onverklaarbaar stuk uit de bijbel. Dat is het mijn inziens ook niet.
Men moet het lezen in verband van het hoofstuk.

Je moet oppassen dat je alles in een geljkenis wil vergeestelijken. Het gaat erom: wat is het doel van de gelijkenis, in dit geval wil Jezus ons duidelijk maken dat je je naaste moet vergeven, omdat God jou vergeven heeft.
Aan de andere kant merk ik in de praktijk (bij anderen en bij mijzelf) dat als je als kind van God niet je naaste vergeeft, dat er een onrust blijft. Op het niet vergeven rust geen zegen van God!!!

[Christiaan]

De kanttekenaren weten er ook niet goed raad mee.

Zegt dat veel dan?
Ik ken twee predikanten die er nog niet zo lang geleden over gepreekt hebben die vonden het blijkbaar geen onverklaarbaar stuk uit de bijbel. Dat is het mijn inziens ook niet.
Men moet het lezen in verband van het hoofstuk.

Je moet oppassen dat je alles in een geljkenis wil vergeestelijken. Het gaat erom: wat is het doel van de gelijkenis, in dit geval wil Jezus ons duidelijk maken dat je je naaste moet vergeven, omdat God jou vergeven heeft.
Aan de andere kant merk ik in de praktijk (bij anderen en bij mijzelf) dat als je als kind van God niet je naaste vergeeft, dat er een onrust blijft. Op het niet vergeven rust geen zegen van God!!!

Oke, ik ben de laatste die er alles in zou willen vergeestelijken.
Ten overvloede :roll:
Ik ondekte net dat er in veel gemeenten waar van de week een vakantiebijbelclub is gehouden. Er ook van uit deze gelijkenis werd gepreekt, op de afsluiting.

[BDS '73]

Vergeving hangt onlosmakelijk samen met gerechtigheid.

Moet je iemand die jou kwestst vergeven terwijl hij geen berouw heeft en jou zo weer kwetst?

Vergeeft God zo? Zo van: zand erover? nee toch.

Er zit echter wel verschil tussen vergeving van binnen en van buiten. Het kan genezend werken om in je hart de dader van iets gruwelijks te vergeven. "laat los en gij zult losgelaten worden". Maar dat is wat anders dan naar die persoon toegaan en zeggen: ik heb het je vergeven.

Het kan ook zo zijn dat je nog niet aan vergeving toe bent. Niets is funester dan tegen een incestslachtoffer met een vroom gezicht te zeggen: Je moet de dader vergeven hoor. Daar gaat eerst een stuk genezing aan vooraf.

[helma]

er kan alleen sprake zijn van vergeving als je alletwee op één lijn zit
als de dader dingen goedpraat of wegmoffelt en voor een klein stukje van het geheel vergeving vraagt hoef je niet te vergeven
"Wie zijn zonden belijdt en laat, die zal barmhartigheid geschieden"
De Heere vergeeft ook alleen als we onze zonden belijden. en dan kan je ook niets achterhouden en dat wil je dan ook niet. Echt vergeving vragen is altijd in het besef geen recht te hebben óp vergeving. Je bent absoluut niet in een positie die nog kan eisen.

Wel is mijn ervaring dat het voor jezelf heilzaam is om te vergeven; in ieder geval om de bereidheid te hebben om te vergeven.
Niet altijd heb je contact met een dader (in het geval van aanranding door een onbekende of iemand die je daarna nooit meer ziet). Dan zal zo iemand geen schuld belijden maar als je niet de genade krijgt om zo iemand te vergeven blijft er toch altijd een gevoel van wrok zitten; ook al denk je soms zelf dat dat niet zo is.

Ik heb wel gedacht iemand allang vergeven te hebben (in m'n gedachten) tot een pastorale helper me vroeg dit in een gebed aan de Heere te belijden. Toen ik hardop moest belijden die persoon vergeven te hebben merkte ik dat alles in mij daar tegen op kwam en ik echt genade nodig had die persoon te kunnen vergeven.



op http://www.hulpnet.com/bethesda staat een artikel over vergeving wat ik zelf heel duidelijk vind (Voorzichtig met Vergeven)

[Christiaan]

De kanttekenaren weten er ook niet goed raad mee.

Zegt dat veel dan?
Ik ken twee predikanten die er nog niet zo lang geleden over gepreekt hebben die vonden het blijkbaar geen onverklaarbaar stuk uit de bijbel. Dat is het mijn inziens ook niet.
Men moet het lezen in verband van het hoofstuk.

Je hebt inderdaad slimme predikanten. Deel je ons hun visie mee, of moeten we daar eerst om vragen?

Als je de preken beluisterd kom je het te weten. Maar als ik iets opvallends tegen kom zal ik het wel melden.
Over deze gelijkenis zal zeker ook wel het een en andere staan in het boek van Ds. G. van Reenen (1864-1935)
Gelijkenissen en Zaligsprekingen.

[jakobmarin]

Het kan ook zo zijn dat je nog niet aan vergeving toe bent. Niets is funester dan tegen een incestslachtoffer met een vroom gezicht te zeggen: Je moet de dader vergeven hoor. Daar gaat eerst een stuk genezing aan vooraf.

En als de dader geen berouw toont en het nog eens rechtvaardigt vanuit de bijbel, hoef je echt niet te vergeven, want dat kán dan ook niet.

[refo]

Het kan ook zo zijn dat je nog niet aan vergeving toe bent. Niets is funester dan tegen een incestslachtoffer met een vroom gezicht te zeggen: Je moet de dader vergeven hoor. Daar gaat eerst een stuk genezing aan vooraf.

En als de dader geen berouw toont en het nog eens rechtvaardigt vanuit de bijbel, hoef je echt niet te vergeven, want dat kán dan ook niet.

Da's ook wel weer erg algemeen.

De schuld tegenover God is 10.000 talenten. Je eigen vordering (zelfs op een incestdader) is 100 penningen.

Waarmee ik dus niet wil zeggen dat incest nix voorstelt.

[jakobmarin]

Het kan ook zo zijn dat je nog niet aan vergeving toe bent. Niets is funester dan tegen een incestslachtoffer met een vroom gezicht te zeggen: Je moet de dader vergeven hoor. Daar gaat eerst een stuk genezing aan vooraf.

En als de dader geen berouw toont en het nog eens rechtvaardigt vanuit de bijbel, hoef je echt niet te vergeven, want dat kán dan ook niet.

Da's ook wel weer erg algemeen.

De schuld tegenover God is 10.000 talenten. Je eigen vordering (zelfs op een incestdader) is 100 penningen.

Waarmee ik dus niet wil zeggen dat incest nix voorstelt.

"als de dader geen berouw toont en het nog eens rechtvaardigt vanuit de bijbel" dán hoef je niet te vergeven. God vergeeft mensen ook niet als ze geen berouw tonen.

[refo]

Nogmaals: Jezus vergelijkt 10.000 talenten met 100 penningen. Niet ik.