uitredding

[jakobmarin]

En wat nou als je niet van die bijzondere uitreddingen hebt meegemaakt?

Want dat is nl. ook een gevaar. Sommigen kunnen er enorm veel van vertellen, maar anderen niet.

[Erasmiaan]

Ach dat zal best meevallen. Ik heb nog nooit gehoord dat iemand op een tijdelijke uitredding naar de eeuwigheid reisde. We moeten oppassen dat we niet overal met ons vingertje bij gaan staan.

Ik heb anders van de week nog onder de prediking mogen zitten van een prediker (die jij hoogacht denk ik zo ) , die daar nog ernstig voor waarschuwde.

Tuurlijk, en dat snap ik ook wel, het is ook wel een waarschuwing die misschien moet gemaakt worden maar ja, iedereen weet dit toch wel?

Blijkbaar niet , anders hoeft die waarschuwing niet zo vaak gedaan te worden.
Ik hoor het nl regelmatig.

En terecht denk ik .
Als mens zoeken we zo vaak gronden om op te rusten , en als we dan een uitredding meemaken , of we worden met een versje in het hart wakker, of we hebben een traantje dan concluderen we zo vaak naar ons zelf toe.

We hoeven niet alles weg te werpen , o nee, maar het is de grond niet en daar moet op gewezen worden.
Menigmaal is er dan de gedachte dat de Heere nog aan ons denkt, dat we nog zalig kunnen worden.
Maar, citeerde die prediker nog een oudvader : Vele mensen zullen verrloren gegaan zijn omdat ze dachten nog zalig te kunnen worden.

Maar het moet verder, alleen die kennis aan die geheel Enige Zaligmaker is de grond.

Je hebt gelijk. We zijn verdorven genoeg om overal een grond voor de eeuwigheid in te zoeken.

[JolandaOudshoorn]

Ach dat zal best meevallen. Ik heb nog nooit gehoord dat iemand op een tijdelijke uitredding naar de eeuwigheid reisde. We moeten oppassen dat we niet overal met ons vingertje bij gaan staan.

Ik heb anders van de week nog onder de prediking mogen zitten van een prediker (die jij hoogacht denk ik zo ) , die daar nog ernstig voor waarschuwde.

Tuurlijk, en dat snap ik ook wel, het is ook wel een waarschuwing die misschien moet gemaakt worden maar ja, iedereen weet dit toch wel?

Blijkbaar niet , anders hoeft die waarschuwing niet zo vaak gedaan te worden.
Ik hoor het nl regelmatig.

hm, ik denk dat je dan moet denken aan een bepaalde richting in de ger gez. Want over het algemeen is het wel zo, zoals Erasmiaan zei, dat iedereen dat wel weet. En verder: zie mijn vorige post.

[Daphne]

Blijkbaar niet , anders hoeft die waarschuwing niet zo vaak gedaan te worden.
Ik hoor het nl regelmatig.

En terecht denk ik .
Als mens zoeken we zo vaak gronden om op te rusten , en als we dan een uitredding meemaken , of we worden met een versje in het hart wakker, of we hebben een traantje dan concluderen we zo vaak naar ons zelf toe.

We hoeven niet alles weg te werpen , o nee, maar het is de grond niet en daar moet op gewezen worden.
Menigmaal is er dan de gedachte dat de Heere nog aan ons denkt, dat we nog zalig kunnen worden.
Maar, citeerde die prediker nog een oudvader : Vele mensen zullen verrloren gegaan zijn omdat ze dachten nog zalig te kunnen worden.

Maar het moet verder, alleen die kennis aan die geheel Enige Zaligmaker is de grond.

Ik vind deze posting echt (serieus) droevig om te lezen... met name omdat je 'en terecht' erbij schrijft... Het is niet terecht om Gods werk als 'toeval' te betitelen (zo zeg je dat niet, maar zo komt t wel over). God deed in de Bijbel keer op keer gigantische wonderen. Heden ten dage doet Hij het nogsteeds maar God is ook in de 'kleine dingen' te vinden. Hij ziet naar de mens om, ook in het klein. Maar zoals Bert al eerder schreef, ook in het groot!

Ik vind het écht verdrietig als ik lees, 'hecht er niet teveel waarde aan, je kan nog naar de hel gaan'. Tuurlijk ligt je eeuwigheidsbestemming niet vast aan deze dingen, maar je mag als gelovige enorm bemoedigd worden als je keer op keer (misschien wel kleine)glimpen van onze Schepper, Zaligmaker, Vader, Verlosser, Messias mag zien. Stamp deze wonderen niet de grond in maar dank God voor deze wonderen. Je mag weten dat God héél dichtbij je is, dat Hij om je geeft en dat God van je houdt zoals een vader, neej zoals de PERFECTE Vader!

Koester deze schenken van onze Vader!

[Bert Mulder]

Blijkbaar niet , anders hoeft die waarschuwing niet zo vaak gedaan te worden.
Ik hoor het nl regelmatig.

En terecht denk ik .
Als mens zoeken we zo vaak gronden om op te rusten , en als we dan een uitredding meemaken , of we worden met een versje in het hart wakker, of we hebben een traantje dan concluderen we zo vaak naar ons zelf toe.

We hoeven niet alles weg te werpen , o nee, maar het is de grond niet en daar moet op gewezen worden.
Menigmaal is er dan de gedachte dat de Heere nog aan ons denkt, dat we nog zalig kunnen worden.
Maar, citeerde die prediker nog een oudvader : Vele mensen zullen verrloren gegaan zijn omdat ze dachten nog zalig te kunnen worden.

Maar het moet verder, alleen die kennis aan die geheel Enige Zaligmaker is de grond.

Ik vind deze posting echt (serieus) droevig om te lezen... met name omdat je 'en terecht' erbij schrijft... Het is niet terecht om Gods werk als 'toeval' te betitelen (zo zeg je dat niet, maar zo komt t wel over). God deed in de Bijbel keer op keer gigantische wonderen. Heden ten dage doet Hij het nogsteeds maar God is ook in de 'kleine dingen' te vinden. Hij ziet naar de mens om, ook in het klein. Maar zoals Bert al eerder schreef, ook in het groot!

Ik vind het écht verdrietig als ik lees, 'hecht er niet teveel waarde aan, je kan nog naar de hel gaan'. Tuurlijk ligt je eeuwigheidsbestemming niet vast aan deze dingen, maar je mag als gelovige enorm bemoedigd worden als je keer op keer (misschien wel kleine)glimpen van onze Schepper, Zaligmaker, Vader, Verlosser, Messias mag zien. Stamp deze wonderen niet de grond in maar dank God voor deze wonderen. Je mag weten dat God héél dichtbij je is, dat Hij om je geeft en dat God van je houdt zoals een vader, neej zoals de PERFECTE Vader!

Koester deze schenken van onze Vader!

Ben het wel met je eens, Daphne.

Niet dat de wonderbare kleine en grote uitreddingen van onze Hemelse Vader grond zijn van onze zaligheid.

Maar het zijn meer vruchten van onze zaligheid, en werken aan onze heiligmaking.

De wereldse persoon die daar Gods goedheid in Zijn voorzienigheid geniet, terwijl hij rijp gemaakt wordt voor zijn eeuwig wee (zie ps. 73), erkent God niet voor Zijn goedheid.

God's volk dat door Zijn genade ondersteund wordt in het alledaagse leven, de kleine dingen maar ook de grote, erkent daarin and dankt daarvoor zijn Hemelse Vader. En verwacht alles, niet van zichzelf, maar van zijn Hemelse Vader. Net als een klein kind papa altijd vertrouwd. Lees hierover even ps. 23, en 91

En dat is even een heel groot verschil

[jvdg]

Blijkbaar niet , anders hoeft die waarschuwing niet zo vaak gedaan te worden.
Ik hoor het nl regelmatig.

En terecht denk ik .
Als mens zoeken we zo vaak gronden om op te rusten , en als we dan een uitredding meemaken , of we worden met een versje in het hart wakker, of we hebben een traantje dan concluderen we zo vaak naar ons zelf toe.

We hoeven niet alles weg te werpen , o nee, maar het is de grond niet en daar moet op gewezen worden.
Menigmaal is er dan de gedachte dat de Heere nog aan ons denkt, dat we nog zalig kunnen worden.
Maar, citeerde die prediker nog een oudvader : Vele mensen zullen verrloren gegaan zijn omdat ze dachten nog zalig te kunnen worden.

Maar het moet verder, alleen die kennis aan die geheel Enige Zaligmaker is de grond.

Ik vind deze posting echt (serieus) droevig om te lezen... met name omdat je 'en terecht' erbij schrijft... Het is niet terecht om Gods werk als 'toeval' te betitelen (zo zeg je dat niet, maar zo komt t wel over). God deed in de Bijbel keer op keer gigantische wonderen. Heden ten dage doet Hij het nogsteeds maar God is ook in de 'kleine dingen' te vinden. Hij ziet naar de mens om, ook in het klein. Maar zoals Bert al eerder schreef, ook in het groot!

Ik vind het écht verdrietig als ik lees, 'hecht er niet teveel waarde aan, je kan nog naar de hel gaan'. Tuurlijk ligt je eeuwigheidsbestemming niet vast aan deze dingen, maar je mag als gelovige enorm bemoedigd worden als je keer op keer (misschien wel kleine)glimpen van onze Schepper, Zaligmaker, Vader, Verlosser, Messias mag zien. Stamp deze wonderen niet de grond in maar dank God voor deze wonderen. Je mag weten dat God héél dichtbij je is, dat Hij om je geeft en dat God van je houdt zoals een vader, neej zoals de PERFECTE Vader!

Koester deze schenken van onze Vader!

Ben het wel met je eens, Daphne.

Niet dat de wonderbare kleine en grote uitreddingen van onze Hemelse Vader grond zijn van onze zaligheid.

Maar het zijn meer vruchten van onze zaligheid, en werken aan onze heiligmaking.

De wereldse persoon die daar Gods goedheid in Zijn voorzienigheid geniet, terwijl hij rijp gemaakt wordt voor zijn eeuwig wee (zie ps. 73), erkent God niet voor Zijn goedheid.

God's volk dat door Zijn genade ondersteund wordt in het alledaagse leven, de kleine dingen maar ook de grote, erkent daarin and dankt daarvoor zijn Hemelse Vader. En verwacht alles, niet van zichzelf, maar van zijn Hemelse Vader. Net als een klein kind papa altijd vertrouwd. Lees hierover even ps. 23, en 91

En dat is even een heel groot verschil

Mooi verwoord Daphne en Bert.
Zeker geen grond, maar het wonder van die genade voor zondaars is een onwaardeerbaar geschenk.
Laat ons met alle gebrek trachten Hem daarvoor dankbaar te zijn, en laat het ons ootmoedig maken.

[nellie]

Blijkbaar niet , anders hoeft die waarschuwing niet zo vaak gedaan te worden.
Ik hoor het nl regelmatig.

En terecht denk ik .
Als mens zoeken we zo vaak gronden om op te rusten , en als we dan een uitredding meemaken , of we worden met een versje in het hart wakker, of we hebben een traantje dan concluderen we zo vaak naar ons zelf toe.

We hoeven niet alles weg te werpen , o nee, maar het is de grond niet en daar moet op gewezen worden.
Menigmaal is er dan de gedachte dat de Heere nog aan ons denkt, dat we nog zalig kunnen worden.
Maar, citeerde die prediker nog een oudvader : Vele mensen zullen verrloren gegaan zijn omdat ze dachten nog zalig te kunnen worden.

Maar het moet verder, alleen die kennis aan die geheel Enige Zaligmaker is de grond.

Ik vind deze posting echt (serieus) droevig om te lezen... met name omdat je 'en terecht' erbij schrijft... Het is niet terecht om Gods werk als 'toeval' te betitelen (zo zeg je dat niet, maar zo komt t wel over). God deed in de Bijbel keer op keer gigantische wonderen. Heden ten dage doet Hij het nogsteeds maar God is ook in de 'kleine dingen' te vinden. Hij ziet naar de mens om, ook in het klein. Maar zoals Bert al eerder schreef, ook in het groot!

Ik vind het écht verdrietig als ik lees, 'hecht er niet teveel waarde aan, je kan nog naar de hel gaan'. Tuurlijk ligt je eeuwigheidsbestemming niet vast aan deze dingen, maar je mag als gelovige enorm bemoedigd worden als je keer op keer (misschien wel kleine)glimpen van onze Schepper, Zaligmaker, Vader, Verlosser, Messias mag zien. Stamp deze wonderen niet de grond in maar dank God voor deze wonderen. Je mag weten dat God héél dichtbij je is, dat Hij om je geeft en dat God van je houdt zoals een vader, neej zoals de PERFECTE Vader!

Koester deze schenken van onze Vader!

Ben het wel met je eens, Daphne.

Niet dat de wonderbare kleine en grote uitreddingen van onze Hemelse Vader grond zijn van onze zaligheid.

Maar het zijn meer vruchten van onze zaligheid, en werken aan onze heiligmaking.

De wereldse persoon die daar Gods goedheid in Zijn voorzienigheid geniet, terwijl hij rijp gemaakt wordt voor zijn eeuwig wee (zie ps. 73), erkent God niet voor Zijn goedheid.

God's volk dat door Zijn genade ondersteund wordt in het alledaagse leven, de kleine dingen maar ook de grote, erkent daarin and dankt daarvoor zijn Hemelse Vader. En verwacht alles, niet van zichzelf, maar van zijn Hemelse Vader. Net als een klein kind papa altijd vertrouwd. Lees hierover even ps. 23, en 91

En dat is even een heel groot verschil

Mooi verwoord Daphne en Bert.
Zeker geen grond, maar het wonder van die genade voor zondaars is een onwaardeerbaar geschenk.
Laat ons met alle gebrek trachten Hem daarvoor dankbaar te zijn, en laat het ons ootmoedig maken.

Hier ben ik het ook mee eens, het is geen grond voor de eeuwigheid dat is zo maar zonder kan toch ook niet.
Ze zeggen ook weleens ,eigenlijk nogal veen tranen brengen je niet dichter bij, nou maar ik zou zeggen zonder kan het ook niet.
De Heere zegt toch zelf in de psalmen dat Hij de tranen in Zijn fles bewaard, de echte dan he de tranen over geestelijk nood,of blijdschap. Groeten Nellie.

[nellie]

En wat nou als je niet van die bijzondere uitreddingen hebt meegemaakt?

Want dat is nl. ook een gevaar. Sommigen kunnen er enorm veel van vertellen, maar anderen niet.

Of ze worden misschien niet opgemerkt.
Er was een een man die aan het klussen was in een bovenste verdieping van een flat,en toen greep hij mis en viel ,toen werd hij zo benauwd en riep: O God help mij,en gelijk kreeg hij weer ergens houvast aan en viel net niet.
Weet je toen zei die man :O nee het hoeft al niet meer.
Hartelijke groet Nellie.

[geledu]

Ik vind deze posting echt (serieus) droevig om te lezen... met name omdat je 'en terecht' erbij schrijft... Het is niet terecht om Gods werk als 'toeval' te betitelen (zo zeg je dat niet, maar zo komt t wel over). God deed in de Bijbel keer op keer gigantische wonderen. Heden ten dage doet Hij het nogsteeds maar God is ook in de 'kleine dingen' te vinden. Hij ziet naar de mens om, ook in het klein. Maar zoals Bert al eerder schreef, ook in het groot!

Ik vind het écht verdrietig als ik lees, 'hecht er niet teveel waarde aan, je kan nog naar de hel gaan'. Tuurlijk ligt je eeuwigheidsbestemming niet vast aan deze dingen, maar je mag als gelovige enorm bemoedigd worden als je keer op keer (misschien wel kleine)glimpen van onze Schepper, Zaligmaker, Vader, Verlosser, Messias mag zien. Stamp deze wonderen niet de grond in maar dank God voor deze wonderen. Je mag weten dat God héél dichtbij je is, dat Hij om je geeft en dat God van je houdt zoals een vader, neej zoals de PERFECTE Vader!

Koester deze schenken van onze Vader!

Ben het wel met je eens, Daphne.

Mooi verwoord Daphne en Bert.

Hier ben ik het ook mee eens,

Of er is hier sprake van een verkeerd opvatten, of er bestaat daadwerkelijk verschil van mening.

Het gaat er mij niet om, om uitreddingen of anderze zaken weg te schuiven of te verachten, dat heb ik ook echt niet gezegd.
Veracht de dag der kleine dingen niet.
Waar het mij wel om gaat is dat als over Gods werk in het leven gesproken wordt, er zo vaak alleen gewezen wordt op uitwendige uitreddingen etc.
We zijn dankbaar hiervoor en dankbaar daarvoor, we mochten zo ervaren dit en dat, we gevoelden dat, enz enz.
Allemaal goed en mooi, je hoort me daarover ook opzich niets zeggen, maar in al deze dankbaarheid , ervaringen en gevoelens ligt nu de zaligheid niet.
En dat is het verschil.
Dan kan er een tijd komen in het leven dat het niet zo gevoelig ligt en dat het niet zo evaren wordt, dat uitreddingen niet lijken te bestaan.
Dat we met een Asaf op de voorspoed van de goddelozen wijzen met de vraag hoe dat nu allemaal kan.
Dan zal het beoefend moeten worden om niet door de bovenstaande zaken te leren leven maar dat alles er nu tussenuit moet om alleen uit Hem te leren leven.
Alleen door het geloof.

En dat is een les tegen het vlees in , alle uitreddingen ten spijt .

In deze context behoort mijn vorige bijdrage gelezen te worden.

[Rens]

In deze context behoort mijn vorige bijdrage gelezen te worden.

dan zou het handig geweest zijn, als je die context er gelijk bijgeplaatst had...............