Ik ben het met je eens geledu. We zijn vaak zo slap en slaperig, denken alleen maar aan onszelf. Als het bij ons maar goed zit, als we maar fijn onder gelijkdenkende kunnen zijn en vooral ver weg blijven bij die boze wereld. Besffen we nog dat iedreen die Christus niet kent als zijn persoonlijke Zaligmaker ligt onder de vloek? Dat zij in feite verdoemd zijn? Onze ongelovoge buurman die we soms wel gedag zeggen, je collega die nergens aan doet en waar je toch elke dag een praatje meemaakt? Als we zo iets moois hebben ontvangen, dan moeten we dat toch delen? Er is genoeg!!!

Ik las gisteren nog in een oud, op de rommelmarkt gekocht boek:

de kerk heeft het op veel punten laten liggen.

Want we redeneren zo:
Wij hebben God op 't hoogst misdaan
wij zijn van 't heilspoor afgegaan
ja, wij en onze vaad'ren tevens!
Nou ja, onze vaderen natuurlijk niet.
En wij daarom eigenlijk ook niet.
Natuurlijk niet, wij bewandelen dat heilspoor juist!

En al doende en prekende hebben we God niet meer op 't hoogst misdaan. En hebben we God alleen nog nodig om onze werken te prijzen. Niet meer om onze misdaan te vergeven. Wel die van anderen, maar niet van onze kerk.

Inderdaad, er is veel te zeggen voor een steile Woord-theologie. Een theologie die het echt alleen maar verwacht van de prediking. Met het opleuken van de eredienst houd je mensen niet bij de kerk. Een gezang, een praiseband, zouden mensen dáárom bij de kerk blijven? Eventjes misschien, maar als het nieuwtje eraf is haken ze alsnog af. Tenzij het Woord ze raakt!

Druk zijn met gemeente-opbouw, missionair gemeente-zijn, 't is allemaal prachtig. Maar het gevaar is levensgroot dat zulke dingen gaan afleiden van de kern. Kennen we de GB-brochure "Naar Christus toe"? Die geeft aanzetten tot een theologie waarin we veel, zo niet alles verwachten van de Woordverkondiging.

refo schreef:Ik las gisteren nog in een oud, op de rommelmarkt gekocht boek:

de kerk heeft het op veel punten laten liggen.

Want we redeneren zo:
Wij hebben God op 't hoogst misdaan
wij zijn van 't heilspoor afgegaan
ja, wij en onze vaad'ren tevens!
Nou ja, onze vaderen natuurlijk niet.
En wij daarom eigenlijk ook niet.
Natuurlijk niet, wij bewandelen dat heilspoor juist!

En al doende en prekende hebben we God niet meer op 't hoogst misdaan. En hebben we God alleen nog nodig om onze werken te prijzen. Niet meer om onze misdaan te vergeven. Wel die van anderen, maar niet van onze kerk.

Ik denk dat je hier een goed punt aanhaalt. Want stiekum voelen we ons nog wel iets beter als Holleder, Saddam en Dutroux

Mariavt schreef:

JolandaOudshoorn schreef:een christelijke levenstijl laat zien dat het niet alleen om woorden gaat, maar ook om daden. Voor mij is dit belangrijker

Dat is dus ook een vrucht van de prediking volgens mij.

Niet alleen. Jet moet namelijk ook kijken naar de prediker. Een christelijke levensstijl moet aan de prediking vooraf gaan! Anders ben je immers niet geloofwaardig?! En dan draagt de prediking ook vrucht. Zo is het ook als wij met het evangelie de wereld in gaan.

Als we het over genade en liefde en vrede hebben en we veroordelen elkaar, de liefde is soms ver te zoeken en in plaats van vreden is er ruzie en rivaliteit in de kerk, verwacht dan maar niet dat je als kerk veel uitstraalt en uitdraagt, en dat er mensen van buitenaf bij de kerk komen en zeggen: Hier hoor ik rhuis.

Jolanda schreef:Ik denk dat je hier een goed punt aanhaalt. Want stiekum voelen we ons nog wel iets beter als Holleder, Saddam en Dutroux

Nou ja, daar kan ik me nog iets bij voorstellen, Wij zijn kinderen van God, behoren de nacht niet toe maar de duisternis, proberen te doen wat God van ons vraagt. Sowieso vind ik het een dooddoener dat iedereen even slecht zou zijn. We zijn allemaal zondig en slecht genoeg om verloren te gaan...

Maar daarom ben je nog niet net zo slecht als Saddam die talloze onschuldige burgers heeft vermoord. En als je Christus als je verlosser bent ben je zelfs vrijgesproken... en heb e het voorrecht kind van God te mogen zijn en anders dan de rest van de wereld.

JolandaOudshoorn schreef: Want stiekum voelen we ons nog wel iets beter als Holleder, Saddam en Dutroux

stiekum???????........................zeg maar gerust: met hart en ziel en tong........................ :shock:

Marnix schreef:

Mariavt schreef:

JolandaOudshoorn schreef:een christelijke levenstijl laat zien dat het niet alleen om woorden gaat, maar ook om daden. Voor mij is dit belangrijker

Dat is dus ook een vrucht van de prediking volgens mij.

Niet alleen. Jet moet namelijk ook kijken naar de prediker. Een christelijke levensstijl moet aan de prediking vooraf gaan! Anders ben je immers niet geloofwaardig?! En dan draagt de prediking ook vrucht. Zo is het ook als wij met het evangelie de wereld in gaan.

Als we het over genade en liefde en vrede hebben en we veroordelen elkaar, de liefde is soms ver te zoeken en in plaats van vreden is er ruzie en rivaliteit in de kerk, verwacht dan maar niet dat je als kerk veel uitstraalt en uitdraagt, en dat er mensen van buitenaf bij de kerk komen en zeggen: Hier hoor ik rhuis.

Jolanda schreef:Ik denk dat je hier een goed punt aanhaalt. Want stiekum voelen we ons nog wel iets beter als Holleder, Saddam en Dutroux

Nou ja, daar kan ik me nog iets bij voorstellen, Wij zijn kinderen van God, behoren de nacht niet toe maar de duisternis, proberen te doen wat God van ons vraagt. Sowieso vind ik het een dooddoener dat iedereen even slecht zou zijn. We zijn allemaal zondig en slecht genoeg om verloren te gaan...

Maar daarom ben je nog niet net zo slecht als Saddam die talloze onschuldige burgers heeft vermoord. En als je Christus als je verlosser bent ben je zelfs vrijgesproken... en heb e het voorrecht kind van God te mogen zijn en anders dan de rest van de wereld.

Waatom is het een dooddoener om te zeggen dat iedereen even slecht is? Dat is toch gewoon de waarheid. Mensen onder elkaar vergelijken, maar voor God is iedereen gelijk, ook al heb je minder "grove" zonde gedaan als de ander. Jezus is daar heel scherp in. Als je iemand haat of kwetst, dan ben je een moordenaar! Dus sta je op hetzelfde niveau als de genoemde personen.

Hendrikus schreef:Inderdaad, er is veel te zeggen voor een steile Woord-theologie. Een theologie die het echt alleen maar verwacht van de prediking. Met het opleuken van de eredienst houd je mensen niet bij de kerk. Een gezang, een praiseband, zouden mensen dáárom bij de kerk blijven? Eventjes misschien, maar als het nieuwtje eraf is haken ze alsnog af. Tenzij het Woord ze raakt!

Druk zijn met gemeente-opbouw, missionair gemeente-zijn, 't is allemaal prachtig. Maar het gevaar is levensgroot dat zulke dingen gaan afleiden van de kern. Kennen we de GB-brochure "Naar Christus toe"? Die geeft aanzetten tot een theologie waarin we veel, zo niet alles verwachten van de Woordverkondiging.

Ik vind dit een te eenzijdige eensteek. Alhoewel de woordverkondiging het middel bij uitstek is om tot Christus te leiden, is er meer. Ik denk aan minstends 2 andere zaken:
1. Evenwichtige theologie. De theologie van zalig worden uit genade is geheel naar de Schrift, maar heeft het grote gevaar dat de grootte van de genade zó opgeblazen wordt, dat mensen zichzelf er per definitie buiten rekenen. Naast de verkiezende Vader staat echter de nodigende en aanbiedende Christus. Er moet vertrouwen zijn bij de hoorders dat God écht wil dat zij zalig worden.
2. Heiligsheidsdrang: In de reformatorische prediking, mn ter rechterzijde, staat vaak de (on)zekerheid van het geloof centraal. Nu is het staan naar zekerheid naar Gods woord, echter het is niet het doel waarom God mensen zalig maakt. Hij maakt hen zalig om Zijn beeld terug te zien. Het leven moet gezien worden vanuit het voldoen aan die verwachting. Wanneer we serieus proberen heilig te leven, leven we dicht bij de middelen, en dus ook (ik zeg het met enige voorzichtigheid, begrijp het niet verkeerd) dichter bij de zaligheid en Zaligmaker. Door de heiligmaking weer als doel te gaan zien van de bekering (ipv persoonlijke zekerheid), kom je dichterbij de dingen die wij als bevindelijk-gereformeerden zo hoog hebben staan, zoals de leer die ons in onszelf totaal verdoemd (wij beantwoorden niet aan Gods beeld), die ons alles buiten Christus afneemt (wij kunnen immers niet zó heilig leven als dat God van ons eist), en ons ook na ontvangen genade klein en afhankelijk houdt (wij vertonen immers hier op aarde het beeld Gods nog maar ten dele).

Hendrikus schreef:Inderdaad, er is veel te zeggen voor een steile Woord-theologie. Een theologie die het echt alleen maar verwacht van de prediking. Met het opleuken van de eredienst houd je mensen niet bij de kerk. Een gezang, een praiseband, zouden mensen dáárom bij de kerk blijven? Eventjes misschien, maar als het nieuwtje eraf is haken ze alsnog af. Tenzij het Woord ze raakt!

Akkoord, maar als ik kan kiezen tussen twee gemeenten waarin het Woord voluit gepreekt wordt, dan kies ik toch voor die ene met praiseband.

Waatom is het een dooddoener om te zeggen dat iedereen even slecht is? Dat is toch gewoon de waarheid. Mensen onder elkaar vergelijken, maar voor God is iedereen gelijk, ook al heb je minder "grove" zonde gedaan als de ander. Jezus is daar heel scherp in. Als je iemand haat of kwetst, dan ben je een moordenaar! Dus sta je op hetzelfde niveau als de genoemde personen.

Volgens mij is er wel onderscheid tussen zondaren en zondaren (net zoals er ook onderscheid is tussen baby-gelovigen en volwassen gelovigen).

Om het eens beeldend te zeggen: van nature zitten we allemaal onder water (en zullen we verdrinken als we Jezus' uitgestrekte arm niet grijpen), maar sommigen zitten wel dieper onder water dan anderen.

rekcor schreef:

Hendrikus schreef:Inderdaad, er is veel te zeggen voor een steile Woord-theologie. Een theologie die het echt alleen maar verwacht van de prediking. Met het opleuken van de eredienst houd je mensen niet bij de kerk. Een gezang, een praiseband, zouden mensen dáárom bij de kerk blijven? Eventjes misschien, maar als het nieuwtje eraf is haken ze alsnog af. Tenzij het Woord ze raakt!

Akkoord, maar als ik kan kiezen tussen twee gemeenten waarin het Woord voluit gepreekt wordt, dan kies ik toch voor die ene met praiseband.

Waatom is het een dooddoener om te zeggen dat iedereen even slecht is? Dat is toch gewoon de waarheid. Mensen onder elkaar vergelijken, maar voor God is iedereen gelijk, ook al heb je minder "grove" zonde gedaan als de ander. Jezus is daar heel scherp in. Als je iemand haat of kwetst, dan ben je een moordenaar! Dus sta je op hetzelfde niveau als de genoemde personen.

Volgens mij is er wel onderscheid tussen zondaren en zondaren (net zoals er ook onderscheid is tussen baby-gelovigen en volwassen gelovigen).

Om het eens beeldend te zeggen: van nature zitten we allemaal onder water (en zullen we verdrinken als we Jezus' uitgestrekte arm niet grijpen), maar sommigen zitten wel dieper onder water dan anderen.

Gods Woord is de kracht Gods tot zaligheid!

We zijn al verdronken en dood, en God grijpt onze hand en maakt ons levend, wil je zeggen.

rekcor schreef:

Waatom is het een dooddoener om te zeggen dat iedereen even slecht is? Dat is toch gewoon de waarheid. Mensen onder elkaar vergelijken, maar voor God is iedereen gelijk, ook al heb je minder "grove" zonde gedaan als de ander. Jezus is daar heel scherp in. Als je iemand haat of kwetst, dan ben je een moordenaar! Dus sta je op hetzelfde niveau als de genoemde personen.

Volgens mij is er wel onderscheid tussen zondaren en zondaren (net zoals er ook onderscheid is tussen baby-gelovigen en volwassen gelovigen).

Om het eens beeldend te zeggen: van nature zitten we allemaal onder water (en zullen we verdrinken als we Jezus' uitgestrekte arm niet grijpen), maar sommigen zitten wel dieper onder water dan anderen.

Toch ben ik ervan overtuigd, dat als de zelfkennis werkzaam is, die mens zichzelf de grootste der zondaren acht, hij ligt dan om jouw voorbeeld te volgen op de bodem.
Hij zal daar evenzeer verdrinken als diegene die schijnbaar net onder de oppervlakte ligt, maar, beiden hebben Diezelfde Heere Jezus Christus van node, voor Wie alle mensen gelijk zijn, hoe diep dat water ook is.

jvdg schreef:
Toch ben ik ervan overtuigd, dat als de zelfkennis werkzaam is, die mens zichzelf de grootste der zondaren acht, hij ligt dan om jouw voorbeeld te volgen op de bodem.
Hij zal daar evenzeer verdrinken als diegene die schijnbaar net onder de oppervlakte ligt, maar, beiden hebben Diezelfde Heere Jezus Christus van node, voor Wie alle mensen gelijk zijn, hoe diep dat water ook is.

Je verwoordt precies hoe ik er ook over denk.

jvdg schreef:

rekcor schreef:

Waatom is het een dooddoener om te zeggen dat iedereen even slecht is? Dat is toch gewoon de waarheid. Mensen onder elkaar vergelijken, maar voor God is iedereen gelijk, ook al heb je minder "grove" zonde gedaan als de ander. Jezus is daar heel scherp in. Als je iemand haat of kwetst, dan ben je een moordenaar! Dus sta je op hetzelfde niveau als de genoemde personen.

Volgens mij is er wel onderscheid tussen zondaren en zondaren (net zoals er ook onderscheid is tussen baby-gelovigen en volwassen gelovigen).

Om het eens beeldend te zeggen: van nature zitten we allemaal onder water (en zullen we verdrinken als we Jezus' uitgestrekte arm niet grijpen), maar sommigen zitten wel dieper onder water dan anderen.

Toch ben ik ervan overtuigd, dat als de zelfkennis werkzaam is, die mens zichzelf de grootste der zondaren acht, hij ligt dan om jouw voorbeeld te volgen op de bodem.
Hij zal daar evenzeer verdrinken als diegene die schijnbaar net onder de oppervlakte ligt, maar, beiden hebben Diezelfde Heere Jezus Christus van node, voor Wie alle mensen gelijk zijn, hoe diep dat water ook is.

Uiteraard. Maar dit is de helft van het verhaal. Het gaat nog door, namelijk dat Hij ons uit dat water omhoog trekt, onze schuld vergeeft, ons schoonwast en we kinderen van God mogen zijn. Als dat is gebeurt zie je jezelf ook als kind van God, nieuwe mens. Die oude ligt dood op de bodem. Natuurlijk betekent dat niet dat je dan niet meer zondigt, maar je mag je wel vergeven weten... en kind van God.

Het evangelie is niet alleen ellende, maar ook verlossing en dankbaarheid. En dan durf ik de stellen dat ik, Godzijdank, niet ben als Saddam of wie dan ook. De tollenaar was beter dan de farizeer. Niet van zichzelf, maar hij ging vergeven naar huis.

Overigens stel ik sowieso vragen bij de theorie dat iedereen even slecht is. Waar zegt de Bijbel dat?! De Bijbel zegt dat iedereen slecht is en straf verdient. Maar ik zie nergens dat iedereen even slecht is. Iedereen die Hem niet kent die ons beter maakt, gaat verloren. Maar dat wil nog niet zeggen dat ze allemaal even slecht leven en het niet uitmaakt of je duizenden doden op je geweten hebt of niet.

Marnix schreef:

jvdg schreef:

rekcor schreef:

Waatom is het een dooddoener om te zeggen dat iedereen even slecht is? Dat is toch gewoon de waarheid. Mensen onder elkaar vergelijken, maar voor God is iedereen gelijk, ook al heb je minder "grove" zonde gedaan als de ander. Jezus is daar heel scherp in. Als je iemand haat of kwetst, dan ben je een moordenaar! Dus sta je op hetzelfde niveau als de genoemde personen.

Volgens mij is er wel onderscheid tussen zondaren en zondaren (net zoals er ook onderscheid is tussen baby-gelovigen en volwassen gelovigen).

Om het eens beeldend te zeggen: van nature zitten we allemaal onder water (en zullen we verdrinken als we Jezus' uitgestrekte arm niet grijpen), maar sommigen zitten wel dieper onder water dan anderen.

Toch ben ik ervan overtuigd, dat als de zelfkennis werkzaam is, die mens zichzelf de grootste der zondaren acht, hij ligt dan om jouw voorbeeld te volgen op de bodem.
Hij zal daar evenzeer verdrinken als diegene die schijnbaar net onder de oppervlakte ligt, maar, beiden hebben Diezelfde Heere Jezus Christus van node, voor Wie alle mensen gelijk zijn, hoe diep dat water ook is.

Uiteraard. Maar dit is de helft van het verhaal. Het gaat nog door, namelijk dat Hij ons uit dat water omhoog trekt, onze schuld vergeeft, ons schoonwast en we kinderen van God mogen zijn. Als dat is gebeurt zie je jezelf ook als kind van God, nieuwe mens. Die oude ligt dood op de bodem. Natuurlijk betekent dat niet dat je dan niet meer zondigt, maar je mag je wel vergeven weten... en kind van God.

Het evangelie is niet alleen ellende, maar ook verlossing en dankbaarheid. En dan durf ik de stellen dat ik, Godzijdank, niet ben als Saddam of wie dan ook. De tollenaar was beter dan de farizeer. Niet van zichzelf, maar hij ging vergeven naar huis.

Overigens stel ik sowieso vragen bij de theorie dat iedereen even slecht is. Waar zegt de Bijbel dat?! De Bijbel zegt dat iedereen slecht is en straf verdient. Maar ik zie nergens dat iedereen even slecht is. Iedereen die Hem niet kent die ons beter maakt, gaat verloren. Maar dat wil nog niet zeggen dat ze allemaal even slecht leven en het niet uitmaakt of je duizenden doden op je geweten hebt of niet.

Beste Marnix, lees nog eens wat ik schrijf: Zelfkennis stelt me ònder Saddam, Hitler, etc.....
Geloof me nou: voor GOD is er geen verschil.........

Ik heb wel eens gesteld, en dat komt misschien heel grof over: Het kan zijn dat Moeder Theresia is verloren, en Hitler is behouden.
We hebben van doen met een souverein God, die Zich door niemand iets laat voorschrijven, en zeker niet wie Hij behouden wil..........of niet............

Ik heb wel eens gesteld, en dat komt misschien heel grof over: Het kan zijn dat Moeder Theresia is verloren, en Hitler is behouden.
We hebben van doen met een souverein God, die Zich door niemand iets laat voorschrijven, en zeker niet wie Hij behouden wil..........of niet...........

Hoe rechtzinnig dit ook klinken mag, dat is het niet.

Het is Gods normale weg dat:
1. Hij zalig maakt degenen die Hij onder de middelen brengt, en die Hij geeft deze middelen tot hun zaligheid te betrachten
2. Hij Zijn kinderen zulk een goede werken en karakter geeft, dat wij met vrijmoedigheid mogen aannemen dat een ieder zalig wordt die belijdt te geloven in de Heere Jezus Christus, en die zulks door zijn goede werken en christelijk karakter toont.

Dat God sommigen bekeerd die Zijn woord bewust met grove zonden hebben weerstaan, en Zijn gebod bewust overtreden hebben, is om Zijn genade en vrijmacht te bewijzen, maar dit zijn zulke uitzonderingen dat wij met een vrij gemoed zulke mensen kunnen veroordelen, gegrond op Jezus' woorden dat men aan de vruchten de boom zal kennen.

Kortom, de kerk dient de 'vruchten' te bezien, en van alles wat geen goede vrucht is zeggen dat zij geen deel hebben aan Christus, en dat zij nog in hun zonden zijn, en dat als zij zich niet bekeren dat zij dan verloren blijven liggen.