Soms vertaald de NBV anders dan de SV, maar het is wel handig er even wat commentaren op na te slaan, en de grondtekst, alvorens de NBV slecht te vinden. Als ik de SV naast de KJV legt, kom ik namelijk ook vaak genoeg vertaalverschillen tegen waar meneer Scholten van zou gruwen (de bevindelijke betekenis gaat in de KJV-vertaling vaak niet op).De NBV stelt me hoe langer hoe meer teleur. Ik sta soms paf hoe sommige dingen vertaald zijn. Mijn vrouw leest SV mee als ik uit de NBV lees, en op die manier loop je snel tegen grote verschillen. Soms is het handig en verduidelijkt het best wel, maar verder geef ik niets meer om de betrouwbaarheid van de NBV.
Ik pleit altijd voor het gebruik van meerdere vertalingen. Een eis bij de vertaling die ik gebruik is dat de vertalers een goede kennis van de grondtekst hebben, en dus niet hertalen. Ik heb het Boek altijd om die reden afgewezen, en in iets mindere mate de Groot Nieuws Bijbel ook, en nu dus ook de HSV.
Het uitgaan van de SV als goede grond voor een hertaling is de SV tot bron verheffen, waar een neerlandici zich op mag uitleven. Er wordt slechts naar de échte grondtekst gekeken, als men een probleem tegen komt, ipv continue. Een goede vertaalmethode is m.i. anders, die neemt de grondtekst, vertaald die, legt die ruwe vertaling naast andere vertalingen, past dan eventueel de ruwe vertaling aan, en geeft die aangepaste ruwe vertaling aan een neerlandicus, die hier een mooie nederlandse zin van maakt (dit proces hebben ze o.a. bij de NKJV gedaan).
De nieuwe woorden hebben minder diepgang, zijn oppervlakkiger... het oude taalgebruik is zoveel rijker... enzovoorts 
