De kerk als moeder: als de plaats waar nieuwe kinderen geboren en (op)gevoed worden.
Het beeld van de kerk als moeder vinden we ook terug in het verhaal van de vrouw die een kindje baart, en de draak die haar kind wil verslinden. Zie Op 12, vanaf vers 1, met meelezing van de kanttekeningen.
De stelling
Buiten de kerk geen zaligheid is alleen waar, als we beseffen dat de kerk bestaat bij gratie van haar (ware) leden (en de leden weer bij gratie Gods in Christus), niet de leden bij gratie van de kerk. Dit is ook het grote verschil met Rome. Rome leert dat de kerk de gelovigen heiligt, de reformatie leert dat de gelovigen de kerk heiligen. De reformatie volgt hier ook de Schrift, die spreekt '
Waar 2 of 3 in Mijn naam vergaderd zijn, daar zal ik in het midden zijn'.
De vergelijking van het overgaan van het ene kerkverband naar het andere met het afscheid nemen van je moeder vind ik gevaarlijk, omdat je daarmee eigenlijk een kerkverband gelijkstelt met 'de kerk'. Als je daarnaast ook nog de stelling hanteert dat buiten de kerk geen zaligheid is, ben je gevaarlijk dicht bij de stelling dat buiten jou kerkgenootschap geen zaligheid is. Hierbij wil ik wel opmerken dat ds. Moerkerken, voor zover ik hem ken uit zn preken en artikelen, dit nooit bedoelt zal hebben. Echter als we naar de geschiedenis kijken zijn er meerdere voorbeelden aan te wijzen waar dit denken geheerst heeft of zelfs nog steeds heerst, denk bv aan de RK, maar ook bv de GKV, noopt ons dit wel tot de nodige voorzichtigheid.
Een ander gevaar ligt aan de andere kant op de loer als men een kerkverband gelijkstelt met de kerk, namelijk het zeggen dat er meerdere 'kerken' zijn, wat m.i. geen bijbelse en belijdenisgetrouwe weergave is. In Op 12 word er gesproken over één vrouw, in de Apostolische geloofsbelijdenis wordt er gesproken over 'dé gemeenschap der heiligen', niet over meerdere gemeenschappen. Wie spreekt over meerdere 'kerken' miskent de plicht om één te zijn met alle gelovigen, ipv alleen degenen die lid zijn van jouw kerkgenootschap. Dat er één kerk (en dus één moeder) is kunnen we leren uit meerdere teksten, oa:
Efeze 4:4 Eén lichaam is het, en een Geest, gelijkerwijs gij ook geroepen zijt tot een hoop uwer roeping; 5 Een Heere, een geloof, een doop, 6 Een God en Vader van allen, Die daar is boven allen, en door allen, en in u allen.
Rom 12:5 Alzo zijn wij velen één lichaam in Christus, maar elkeen zijn wij elkanders leden.